• Eat, Sleep, Rave, Repeat
    Dit is een RP van McCrory en GriffeI. Geïnspireerd en gekopieerd door de cruise festival HolyShip!
    Deze rp mag niet gekopieerd worden voor andere doeleinden of sites.

    Holy Ship!
    Holy ship is een rave cruise. Jaarlijks komen er veel mensen op af om 24/7 te feesten met de beste DJ's van de wereld. Dit jaar is het dan ook hetzelfde als anders. De cruise zal weer vertrekken met de vetste DJ's. De zeven daagse reis zou gaan van Miami naar de Bahama's, met maar een regel verplicht. Party at the boat and live like you've never ben alive before.

    Party hard, make mistakes, laugh endlessly.
    Do things you are afraid to do because after all,
    You Only Live Once

    Reserveringen:
    Er kunnen verschillende kamers geboekt worden:
    - Inside
    - Oceanvieuw
    - Balcony
    - Penthouse w/ balcony

    Deze kamers kunnen met twee tot maximaal vier gedeeld worden. Iedere kamer ziet er zo uit. Als je met zijn vieren reserveert kun je echter alleen maar vier aparte bedden in een kamer hebben. De tweepersoonsbed is dan ook alleen voor mensen die met zijn tweeën hebben gereserveerd en betaalt. Je moet dan ook 21 jaar of ouder zijn als je de cruise betreed. Jonger is niet toegestaan. Dit komt omdat je vrijuit je drank kunt pakken van tafels. De reis is dan ook all-inclusive met onbeperkt eten en drank. Je kunt dan ook bij iedere kamer roomservice krijgen. Je kunt je rit wel zo luxe maken als je wilt. Zoals iedere dag champagne op de kamer, noem maar op. Sterke dranken zitten dan ook niet in het all-inclusive bedrag begrepen. Deze kun je wel kopen op de cruise. Drugs is dan ook niet toegestaan op de cruise. Hier word streng op gecontroleerd. Wel zullen er, vanuit het bedrijf zelf, drugsdealers aanwezig zijn die 'legaal' handelen.
    Zowel de eerste als de laatste dag verblijf je de hele dag en nacht op de cruise. De dagen ertussen mag je de bahama's op, zolang je maar voor het avonduur terug bent. Feesten gebeurt ook alleen maar op de cruise. Als je na zes uur ook niet op de boot ben, zal je er de hele avond niet op kunnen.



    Trust me.
    You can dance..
    Vodka

    Guestlist:
    [Naam • User • Faceclaim • Pagina]

    Meisjes:

    • Esmé Candice O'Donnel • GriffeI • 1.2
    • Niamh Alexei O'Donnel • McCrory • 1.2
    • Tessa mae Sandler • Nerha • 1.1
    • Zafira Shanti Sloan • GreenIight • 1.2
    • Victoria 'Tori' Braga • Sempre • 1.3
    • Gabriella Sachu Braun • Soco • 1.4
    • Celestia Mikeala Green • Granian 1.3
    • Eleonora Larsson • Judithsuzann • 1.4
    •


    Jongens:

    • Connor Ezra Quill • GriffeI • 1.2
    • Fabian Kemren Cordova • McCrory • 1.1
    • Samuel Lucas Drake • Druckley • 1.4
    • Isaac Moore • Obeah • 1.2
    • Noël Jonathan Ackermann • Ziegler • 1.2
    • KilianCharlie Morrisson • Necessity • 1.3
    • Cayson Howell • Granian • 1.3
    • Alfie Godfrey Banks • ZeIda • 1.2
    • Seong - Hyeon Moon • Jinyoung • 1.4
    • Guswaters • 1.4
    • Tyler Cristiano Rodriguez • Habiba • 1.4


    Invullijstje:
    • Naam:
    • Leeftijd: (21+)
    • Nationaliteit:
    • Voorkeur kamer (Dames, Heren of gemengd vriendengroep / er zouden groepjes van 4 gemaakt worden voor kamer reserveringen. Deze komen online te staan vóór de praattopic open gaat, zodat je nog ruim van te voren dingen kunt bespreken.)
    • Uiterlijk: (Met een duidelijke beschrijving van het uiterlijk)
    • Innerlijk: (geen steekwoorden. Hoeft geen lap tekst te zijn, maar gelieve uit te schrijven, wat is recessief, wat is dominant?)
    • Geschiedenis:
    • Relaties: (Onthou, niet iedereen kent elkaar! naast het vriendengroepje waar je in zit)
    • Extra (wat is er nog handig te weten over je personage likes/dislikes)



    Regels:
    • In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet.
    • Je schrijft een post van minimaal 300 woorden.
    • Je bent beschikbaar om minimaal een keer per week te posten.
    • Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt.
    • Een reservering blijft 72H staan. Geef aan als je dit niet red vanwege omstandigheden.
    • Maximaal twee personages per persoon van verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen.
    • Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's.
    • Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen.
    • Alleen McCrory, en GriffeI maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven.
    • 16+ is toegestaan, meld het echter liever wel boven een post.
    • Sluit niemand buiten.
    • Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic.
    • Mocht er veel animo zijn voor deze RP kan je op de reserveringslijst zodat je mee kan doen als iemand anders zich afmeld. Inspringen is makkelijk!
    • Vragen kunnen altijd gesteld worden aan mij, McCrory (a.k.a Naomi) of GriffeI (a.k.a. Saar)


    [ bericht aangepast op 3 april 2017 - 16:48 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Zafira Shanti Sloan

    You were born an original
    don't die being a copy

    21 Years | Afro-American | With Matthew

    Toen Zafira Matthew maar al te duidelijk vertelde dat hij haar laatste openingszin niet mocht gebruiken omdat ze hem anders hoogstpersoonlijk zou vermoorden beaamde de jongeman dat ze dit toch niet zou doen. Hij was zogenaamd te leuk, Zafira lachte hier om, niet uitlachen. Matthew was inderdaad leuk, het was iets wat Zafira niet kon ontkennen ze genoot van Matthew zijn gezelschap dus nee ze lachte er niet om omdat hij iets zei wat ze niet als de waarheid was. 'Ik zou maar niet een te hoge pet van jezelf op hebben.' zei Safira waarna ze Matthew weer recht aan keek. 'Vooral niet als je zulke openingszinnen gebruikt, dan ben je blijkbaar toch niet leuk genoeg.' Kort liet Zafira liefkozend haar hand over Matthew zijn wang glijden, maar al snel liet ze dezelfde hand weer langs haar lichaam vallen. Inmiddels was het tweetal door hun gedans naar zo'n beetje het midden van de dansvloer verplaats, stukje bij beetje waren ze opgeschoven. Hoewel Zafira hield van in het middelpunt van de belangstelling staan, was deze keer het midden niet haar favoriete plek. Dat ze nu in het midden stonden betekende ook dat ze wel erg ver van de dranktafel af stonden, wat misschien nog wel een kleine prioriteit kreeg.
    Zafira vroeg Matthew of hij later de persoon zou zijn die haar villa zou ontwerpen, maar hierna voegde ze er aan te dat het hun villa zou zijn als of ze later samen gingen wonen. Zo ver dacht Zafira echt nog niet, later was pas veel later daar hoefde ze nog lang niet aan te denken. Ze dacht liever in het moment, dus nee of ze later in een villa met Matthew zou eindigen, wie wist. Het was Zafira haar manier van flirten, iets wat Zafira door de jaren heen zich zelf best goed aan had geleerd al zei ze het zelf. Zafira was wel te beschouwen als een flirt iets wat sowieso de manier van praten voor Zafira was, maar ook wanneer ze uit ging sloeg ze elke avond wel weer een jongen aan de haak. Een soort van dan, want Zafira wist ze meestal wel te verleiden tot een punt dat ze meer van haar wouden, maar echt veel meer dan een kus kregen ze niet van Zafira. Ze kon dan misschien wel bestempeld worden als preuts, maar Zafira zag zich zelf meer als een young independent woman ze hoefde helemaal geen mannen in haar bedje hebben. Ze had liever veel ruimte voor zich zelf, de keren dat ze dan toch een one night stand had gehad waren op twee vingers te tellen, maar dan moest je ook wel heel speciaal zijn en tegelijk heel weinig toekomst met haar hebben.
    'Wees daar maar zeker van', zei Matthew om Zafira duidelijk te maken dat hij dus later een villa voor haar zou ontwerpen, dan zou ze daar zelf eerst maar eens het geld voor moeten verzamelen. In dat geval stond later nog wel erg ver weg, want op het moment was Zafira half blut. 'Maar dan zal ik je wel mijn nummer moeten geven om me te kunnen contacteren voor die villa', voegde Matthew nog aan zijn vorige woorden toe. Een geamuseerde lach verliet Zafira haar lippen. 'Damn, die is smooth.', zei ze lachend. 'Echt ik denk dat ik mijn status als top versierden aan je kwijt raak.' Hierna liet Zafira haar hand in die van Matthew glijden zodat ze hem mee kon trekken de dansvloer weer af. 'Eerst wil ik nog een drankje hebben.' zei de jongedame terwijl ze Matthew door de menigte heen trok. Toen ze weer bij de tafel stond en haar tweede drankje in haar handen had draaide ze zich weer naar de jongeman op. 'Oh ja mijn nummer hè', zei ze, het geval al bijna weer vergeten. 'Geef je mobiel maar.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Eleonora Larsson
    Swedish – 22 years old - Kilian


    ”Gewoon de mobile als excuus gebruiken. Je moet toch op een of andere manier een gebrek aan richtingsgevoel goedpraten?” ook ik moest hierdoor even lachen. Hij had gelijk, waarom zou je toegeven dat je iets niet kon als je ook gewoon iets anders de schuld kon geven. Hoewel het dan de vraag was of je slim overkwam als je jezelf afleidde terwijl je eigenlijk gewoon op moest letten. “In dat geval heb ik niets gezegd, het was inderdaad dat mijn mobiel veel te interessant was,” glimlachte ik toen naar hem en haalde weer een hand door mijn haren.
    Kort keek ik naar de grond waarna ik mijn blik weer op de jongen richtte. De knipoog die hij mij geschonken had maakte me natuurlijk zenuwachtig, daarom besloot ik zodra ik ergens alcohol kon vinden wat te nemen. Niet om dronken te worden, dat was niet helemaal mijn ding, maar wel om wat losser te worden. En dat ik niet bij zoiets simpels als een knipoog zenuwachtig zou worden om niks. Gelukkig kreeg ik niet veel meer tijd om erover na te denken gezien het gesprek verder ging. ”Killian,” stelde de jongen zich voor terwijl hij – gelukkig- mijn hand pakte. Het was nogal awkward geweest als hij dat niet had gedaan, dan had ik zo iets moeten doen als die hand door mijn haar halen, of een andere beweging maken waardoor het er niet uitzag alsof iemand had geweigerd mijn hand te schudden. ”En ach, veel erger dan mijn baas kan je niet zijn,” kort lachte ik waarna ik mijn schouders ophaalde. “Als ik honger heb ben ik echt niet zo gezellig. Maar over het algemeen val ik denk ik best mee, maar jij bent natuurlijk degene die daarover mag gaan oordelen,” antwoordde ik glimlachend. Al snel kwam hij met de vraag of gezelligheid belangrijk was als hij honger zou krijgen. Kort keek ik bedenkelijk. “Ik denk dat ik je wel kan vergeven als je dan minder gezellig bent,” sprak ik toen en keek hem weer aan. “Omdat je mij terug helpt naar de bewoonde wereld, en omdat ik ook nooit gezellig ben als ik trek heb,” legde ik uit. Mijn familie wist dondersgoed dat ze me met rust moesten laten als ik niet had gegeten, ik werd ongelofelijk prikkelbaar en dat ging niet weg tot ik wat had gegeten, dus gewoon een sterke vorm van hangry.
    Ik keek in de richting waar hij naar wees, precies de richting waar ik vandaan was gekomen, tenminste dat dacht ik. Ik was dus echt helemaal de verkeerde kant op gegaan, wat een talent had ik weer. Ik haalde diep adem en liep met Kilian mee. Redelijk geconcentreerd probeerde ik de omgeving in me op te nemen, ik kon het me niet veroorloven nog een keer te verdwalen. “Dus…” begon ik na een korte stilte waarna ik kort opzij naar Kilian keek. “Wat brengt jou zo hier op dit prachtige schip?” vroeg ik toen. Ja, ik was me ervan bewust dat het een trieste vraag was, maar hé, ik moest toch op een of andere manier een gesprek beginnen, het kon later vast wat interessanter worden.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Mt


    We've lived in the shadows for far too long.


    ESMÉ CANDICE O’DONNELL

    Twinsies, the slutty one, Talking to Tori , +16

    🍸





    Tori had haar lippen in mijn nek geplant terwijl ik haar handen om mijn volle achterste voelde just as I liked. Haar lippen bij mijn oor lieten me aangenaam rillen en ik kon het dan ook niet laten om zacht te giechelen om haar woorden. "There's only one way to find out," ze nibbelde even aan mijn oorlel waarbij ik even kreunde. Oh geweldig dit. Zodra ze dan ook haar lippen verplaatste naar mijn borst waardoor ik even kreunde en liet mijn hoofd even achterover leunen. Haar tong verwende mijn torso en ik kon het dan ook niet laten om mijn handen naar beneden te laten glijden, haar binnenbeen strelend.
    Onze lippen herenigden zich weer al wist Tori mijn borsten niet lang alleen te laten en verwende deze met haar handen dit maal. Mijn tong verkende haar mond en een grijns sierde mijn lippen bij haar antwoord. "Ik sta open voor alles," een geamuseerd geluidje verliet mijn lippen "En jij Esmé?" vroeg ze me terug wat me deed glimlachen echt lang wachten op mijn antwoord deed Tori niet gezien ze mijn tepel weer wat liefde haf en ik altijd enorm opgewonden werd als ik mijn piercing voelde bewegen.
    De string die ik dan ook aan had was zo nat als wat . "Jij lijkt mij ook wel iemand die voor veel open staat." knipoogde ze ik likte even mijn lip en toe keek hoe ze zich ontdeed van haar rokje en net zoals mij enkel in haar string zag evenals haar topje waardoor ik haar even bewonderend aankeek. Ze waren wat smaller dan die van mij maar echt geweldig om naar te kijken hoewel haar bh me nog in de weg stond. Eenstje die ik al snel en zonder moeite van haar af wist te plukken. Oh wauw , haar hand die zich een weg had gebaand in mijn string en een klein kreetje verliet mijn lippens eens ze mijn clit gevonden had.   "Toch?" een gesmoord kreuntje verliet mijn lippen waarna ik haar weer vol op haar mond "Daar heb je gelijk in, I like expirimenting with hot people." grijnsde ik en beet op haar lip , ik duwde haar languit op het bed en klom bovenop haar. "Je zult wel zien wat ik bedoel." grinnikte ik en liet mijn vinger haken in haar string waarna ik deze naar beneden trok. Mijn vinger draaide rondjes om haar clit en even keek ik haar uitdagend aan waarna ik mijn lippen naar beneden bracht en haar begin te verwennen, plagend stopte ik dan toen ze echt ervan begon te genieten en keek haar uitdagend aan. "Deze lippjes smaken net zo zoet ." grinnikte ik.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    Kilian Charlie Morrisson
    25 years – Eleonora

    Listen, smile, agree,
    And then do whatever the fuck you were gonna do anyway.



    "In dat geval heb ik niets gezegd, het was inderdaad dat mijn mobiel veel te interessant was,” antwoordde ze lachend. Hij knikte lachend. “Uiteraard. Die technologie tegenwoordig ook. Het verpest alles, inclusief richtingsgevoel.” Quasi-afkeurend schudde hij zijn hoofd, terwijl hij zo afkeurend mogelijk probeerde te kijken. Dat hield hij wel precies één seconde vol, waarna zijn grijns toch weer doorbrak op zijn gezicht.
    “Als ik honger heb, ben ik echt niet zo gezellig. Maar over het algemeen val ik denk ik best mee, maar jij bent natuurlijk degene die daarover mag gaan oordelen,” vervolgde ze. “Zo zo, is dat mijn taak? Dan zal ik daar maar goed mijn best op doen,” was zijn plagende antwoord. “Maar even voor de beeldvorming: heb je nu honger?”
    Eleonora zei dat ze hem wel zou vergeven voor minder gezellig zijn omdat hij haar naar de bewoonde wereld terug hielp. “Wie zegt dat ik je naar de bewoonde wereld terug help? Misschien zorg ik er wel voor dat we nog meer verdwalen dan dat we toch al deden.” Hij ging er wel vanuit dat hij de weg kende, maar hé, hij had hem ook precies één keer gelopen vandaag, dus je kon ook niet helemaal erop vertrouwen dat hij alles goed zou doen nu. Hij leek zekerder van zijn zaak dan hij daadwerkelijk was.
    Naast elkaar liepen ze in stilte in de richting die hij had aangewezen. Hoewel Kilian het geen vervelende stilte vond, wilde hij toch iets zeggen voor het geval zij dat wel vond. Wat wist hij nog niet zo goed, want over het weer beginnen – het onderwerp als je een stilte wilde verbreken – was niet erg nuttig aangezien de hele reden dat ze elkaar ontmoet hadden was dat de buitenwereld – waar het weer dus ook was – niet meer te vinden was. Misschien konden ze een gokje doen wat voor weer ze zouden gaan vinden tegen de tijd dat de uitgang gevonden was. Zijn gok was nacht.
    Eleonora was net iets sneller dan hem. “Dus…” zei ze. “Wat brengt jou zo hier op dit prachtige schip?” Het was al net zo’n standaard vraag/opmerking als het weer, maar goed, hoe knoopte je anders een gesprek aan met een onbekende?
    “Ik ben met een paar vrienden hier gekomen,” antwoordde hij. “Zij wilden gaan en waarom zou ik ook niet meegaan? Zo vaak zien we elkaar tegenwoordig niet meer, dus dit was een prima manier om elkaar weer even te kunnen spreken. En jij?” Zoals zo vaak gebeurde na school waren ze iets uit elkaar gegaan. Tijdens de studie was het nog wel te combineren geweest, maar nu een aantal waren afgestudeerd en ook werkten, werd het een stuk lastiger om elkaar vaak te zien. Via de app kon je veel, maar elkaar zien was toch anders. Daarom was Kilian hier ook wel blij mee. Feesten, vakantie, zon en weer met elkaar optrekken. Wat wilde hij nog meer?


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.


    Er zijn nu al een paar uren voorbij gestreken. De thema avond is al de hele avond Mexicaans, door de Dj Deorro, die nu speelt. De Dj komt oorspronkelijk zelf uit Mexico en er is dan ook voldoende nacho's met vele pittige salsa's te vinden. Alleen voor deze avond is de tequila shots gratis. Voor de beroemde mexicaanse drankjes zoals Mezcal en Pulque, moet wel bijbetaalt worden. Er zijn overal wat mexican hats te vinden, net zoals pinjiata's. De dresscode voor de avond bevat enkel warme kleuren, zoals rood, geel en oranje. Het is een warme avond en de klok heeft net middernacht geslagen.


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    'Fabian'
    22 y/o • Mexican with proud Italian blood • @Alone seeking Peepz not the candy



    I'm the definition of
    FAT

    De rest van de vroege avond was awkward geweest. Op zijn kortst gezegd dan. Dat ik Saf en Tori nog niet gezien had, stak me dan ook behoorlijk. Ik had het wel fijn gevonden als een van deze, tussen ons had gezeten tijdens het eten. Nadat ik Sam verteld had dat onze vriendschap me meer waard was dan een one time fling, hadden we Cornflakes achter gelaten. Waarschijnlijk vond de jongen dat toch niet erg. Zo goed bevriend was ik ook nooit met hem geweest en daarnaast was hij sort off de enemy nietwaar? Achja. Ik hield niet lang grudges for people.
    Na de nodige binge – eating was ik weg gesneaked bij Sam, onder het mom dat ik naar de wc moest. Kon toch? Misschien had ik wel diarree. Dan kon je wel uren op de toilet zitten.
    Ik viste een drankje van tafel af, waar mijn ogen nog speurend door de dansende menigte gingen. Het zou een leuke avond beloven te worden, gezien de helft van mijn geboorteland gevierd werd. Mexico. Ik maakte dan ook direct een aantekening in mijn hoofd om zo nog een van de pinjiata’s kapot te meppen. Je kon zeggen wat je wilt, maar Mexico had wel de beste snoepjes. Dat was gewoon een feit. Net zoals Italië de beste pizza’s heeft. Tja. Ik was gewoon een golden baby met deze nationaliteiten.
    Ik dronk wat van mijn drankje, tot mijn oog uiteindelijk op een meisje viel met gekleurd haar. Thank God. Ze leefde nog. In een paar tellen stond ik bij de swingende meisje, maar in plaats van mijn gebruikelijke snoek act na te leven en haar te rapen in een hug, bleef ik toch licht zenuwachtig voor haar wiebelen. ‘Tor we need to talk.’ Viel ik dan ook met de deur in huis, voor ik mijn wanhopige puppy groene ogen opzetten. ‘Remember de enige regel wat we hebben afgesproken in onze friendgroup.’ Begon ik. ‘Well ik heb die verbroken – en dan bedoel ik niet met Zaf.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    "S A M"      D R A K E

    21 • With Zaf •
    Na het nogal ongemakkelijke etentje met Fab, besloot ik me maar even terug te trekken in de kamer. Stiekem was ik wel blij dat hij nooit meer terug kwam van de wc. Had ik mooi een excuus om te vertrekken naar de kamer.
    Het was gewoonweg stom wat er tussen ons gebeurd was, en hij had gelijk; onze vriendschap was gewoon te veel waard om kapot te laten gaan door zoiets. Maar daarom voelde ik me nog wel een flinke sukkel.
    Ik zat nu al een tijdje lonely op het door mij geclaimde bed. Ik had even geen zin om Mexican night te gaan vieren. Echter was ik niet voor lang meer alleen, aangezien Zaf de kamer binnen kwam. Ze had denk ik geen idee hoe blij ik was om haar te zien. Ik sprong nog net niet in haar armen.
    'Wat ben ik blij jou te zien.' zei ik en trok haar aan haar arm naast me op het bed. 'We moeten praten.' zei ik en keer haar bijna schuldig aan. 'Je gaat me waarschijnlijk de grootste idioot ever vinden, maar ik moet het gewoon kwijt want ik wordt er gek van.' zei ik terwijl ik het kussen van het hoofdeind pakte, en hem bijna fijn kneep. Ik kan niet zeggen dat dit was hoe ik me de cruise in had gebeeld. Het was bedoeld een leuke tijd te hebben met vrienden in samenhang met alcohol en goede DJ's.
    Ik hoopte maar dat Zaf naar mijn preek wilde luisteren, en me uiteindelijk weer mee naar buiten zou gaan slepen. Want als niemand me de kamer uit zou slepen zou ik waarschijnlijk niet eens meer de kamer uitkomen vandaag mezelf kennende. En dat was al helemaal de bedoeling niet van deze cruise.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2017 - 22:45 ]


    How far is far

    Zafira Shanti Sloan

    21 Years | Afro-American | With Sam | In da room


    You were born an original
    don't die being a copy

    De rest van de middag had Zafira ook nog met Matthew gespendeerd, ze had een hele tijd met hem gesproken, maar voornamelijk met hem gedanst. Ze ging zo op in het gesprek dat Zafira de tijd helemaal vergeten was, ze had Tori, Sam en Fab nog op willen zoeken, maar Matthew leek veel te interessant te zijn. Echter kwam er een moment waarop Zafira alweer naar het toilet moest en net zoals altijd zorgde dit er ook weer voor dat ze Matthew kwijt raakte. Hij was verdwenen toen ze weer terug liep, nu kon Zafira opzoek naar de jongeman gaan, maar zijn afwezigheid deed haar realiseren dat ze hier niet met hem was. Ze was hier met haar vrienden, bovendien had hij haar nummer, als hij haar nog wou zien dan stuurde hij haar maar een berichtje.
    Met die gedachten liep Zafira terug naar hun kamer toe in de hoop dat iemand uiteindelijk had besloten zich even terug te trekken in de kamer, hoewel Zafira de kans niet erg groot schatte. Als er niemand was dan zou ze gewoon even de tijd nemen om haar make-up bij te werken en iets anders aan te trekken. In Zafira haar koffers zat te veel kleding voor het aantal dagen dat ze zouden hebben en ze wou alles aantrekken. Dat betekende dus drie keer per dag haar kleding veranderen.
    Toen Zafira de deur van de kamer opende werd ze meteen half besprongen. 'Wat ben ik blij om jou te zien.' hoorde ze Sam zeggen, een glimlach verscheen op Zafira haar lippen. 'Ja man, waarom kan een meisje tegenwoordig niet meer normaal naar het toilet gaan zonder mensen kwijt te raken.' zei Zafira terwijl ze zich naast Sam op zijn bed liet ploffen. Ze legde haar handen al onder haar hoofd om even te kunnen genieten van het moment waarop haar voeten van de grond waren. Zafira droeg niet eens hakken, maar haar voeten begonnen nu al een beetje pijnlijk aan te voelen. Erg veel rust kreeg Zafira echter niet. 'We moeten praten.' sprak Sam ernstig, de woorden zorgden ervoor dat Zafira weer omhoog kwam zodat ze hem aan kon kijken.
    'Je gaat me waarschijnlijk de grootste idioot ever vinden, maar ik moet het gewoon kwijt want ik wordt er gek van.' zei Sam, nu draaide Zafira zich volledig naar Sam toe om hem goed te kunnen bekijken als hij straks zijn grote verhaal zou doen. Eigenlijk wou Zafira hem graag vertellen over haar nieuwe grote liefde, maar dat leek nu niet zo belangrijk te zijn. 'Sammie.' sprak Zafira liefkozend terwijl ze zijn hand even kort vastpakte. 'Je weet toch dat je me alles kan vertellen en dan dat ik je niet zomaar zal veroordelen.' zei ze waarna ze Sam zijn hand weer losliet. 'Als je iemand hebt vermoord help ik je met alle liefde het te verbergen.' grapte Zafira nog, maar Sam leek nogal serieus te zijn, dus keek Zafira de jongeman al snel weer begripvol aan.

    [ bericht aangepast op 30 april 2017 - 18:03 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Isaac Moore
    28 ~ Roaming

    Inmiddels is het al zo'n half uur geleden dat ik Tessa Mae in de drukte ben kwijt geraakt. Hoewel ik het er aanvankelijk heel moeilijk mee had om me niet al stotend en stampend een weg door de zee van lichamen te banen lukt het me aardig om mijn belofte aan haar te houden. Haar vader zal het me niet in dank afnemen maar ik wil haar op z'n minst een klein beetje vrijheid kunnen gunnen. Ze heeft haar armband, die na een kleine test, behoorlijk accuraat bleek te zijn, en ik ben er zeker van dat ze slim genoeg is die in geval van nood ook te gebruiken. Het is gewoon een andere manier van werken, en daar moet ik blijkbaar nog even aan wennen.
    Daarbij is het ook niet zo dat ik de afgelopen dertig minuten in de verveling beland ben. Een wildvreemde, schaars geklede cowboy had me uiterste ongemakkelijk en opgewonden weten te krijgen, enkel en alleen door een sombrero op mijn hoofd te plaatsen en me zowat een shot in de mond te gieten. Het goedje brandde in mijn keel en ik vond het eerlijk gezegd alles behalve aangenaam. Zo snel als ik kon had ik me dan ook uit de voeten gemaakt.
    Daardoor loop ik ondertussen een beetje verloren over het dek heen, op zoek naar een bekend gezicht of een herkenningspunt. De muziek is helemaal mijn smaak niet en ik heb geen idee hoe ik hier op zou moeten dansen. In mijn oren is het gewoon een nieuwe vorm van lawaai. Mijn gedachten dwalen af naar wat ik zou doen als ik nu thuis was; op de bank met een heerlijke mok thee en mijn nieuwe Charles Dickens boek: Oliver Twist.
    "Oh, excuses," mompel ik als ik per ongeluk tegen iemand aan loop. Blijkbaar was ik een beetje té ver in mijn fantasie verzonken. Velen vinden me waarschijnlijk een freak omdat ik op mijn leeftijd geen interesse in feesten heb, maar het is nu eenmaal hoe ik in elkaar zit en daar kan ik zelf ook niks aan veranderen. Als ik echter de blonde haren van degene waar ik tegen aan liep zie begint het me te dagen dat dit geen vreemdeling is. Spontaan grijp ik de kin van de dame vast, om haar gezicht beter te kunnen bekijken.
    "Niamh," breng ik uit als ik haar van haar zus weten te onderscheiden heb. Tot mijn eigen verbazing ben ik opgeluchter haar te zien dan ik ooit had gedacht te zijn. Het is niet dat ik haar niet mag, integendeel, vaak heeft ze een soort van tederheid over zich heen die ik zeker weet te appreciëren, maar vaak kan ze dan ook weer opmerkingen maken waar ik een beetje ongemakkelijk van word. Ik neem mijn sombrero af en zet deze op haar gouden lokken. "Ben je Esmé kwijt geraakt of ben je haar ontsnapt?" grinnik ik.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    'Niamh'
    22 y/o • The Local from Miami • With my chocolate brown bear, Isaac.



    I know what I want &
    I know what I like.
    You.

    Hoeveel drank had ik ook al weer op? Oh ja. Niet genoeg. Of althans niet hiervoor. Ik ergerde me dood aan de hoeveelheid testosteron er op het schip was. Het was me algauw duidelijk geworden dat zeker de helft van de schip, zielige tienerboys waren. Ja, ze mochten onderhand al in de twintig zijn, maar ze gedroegen zich als dertien. Sigh. Desondanks, was ik er nu toch tussen een paar pubers te vinden. Tja, als Esmé en Tessa te druk waren, met whatever ook, dan moest ik me vermaken met andere mensen, nietwaar. Het enige jammeren hieraan was het feit dat ik alleen tienerboys natte dromen vanavond bezorgde dan wat anders.
    Ik rolde even met mijn ogen, waar ik een tequila shotje nam. Op dit moment deerde het me echt niet meer of er zout en limoen bij zat. Sowieso waren die combi’s overrated. Het was alleen leuk als je een leuke partner had. Ik zetten het shotje weer op de bar, waar ik me toch al aan vast moest houden. Ondanks dit gegeven, bestelde ik nog een pina colada, die ik algauw mee nam en aan het rietje zoog. Onschuldig keek ik rond me heen, hoewel er nog niemand was die écht mijn aandacht leek te verdienen. Misschien moest ik dan ook echt gaan zoeken naar mijn friends – hoewel ik wel kon aannemen dat Esmé wel dronken kon zijn en weer aan mijn borsten zou gaan zitten. Tja, for the love for my twin. Liever dat ze aan mij zat dan aan de gasten hier, nietwaar.
    Net wanneer ik mezelf los wilde maken van mijn puber gang, voelde ik iets – of beter gezegd iemand – tegen me opbotsen. ‘Oh, excuses.’ Hoorde ik vaagjes, hoewel ik momenteel alleen maar naar mijn bikini top kon kijken, waar nu een lading pina colada opzat. Wat vaagjes keek ik ernaar, alsof ik dit moment nog in mij op moest nemen, voor er al iemand naar mijn kin greep. ‘Niamh.’ Zei een maar al té bekende man. ‘Isaaaaaa.’ Riep ik dan ook uit, waar ik met mijn drankje nog in mijn hand, mijn armen rond hem heen sloeg en mijn gezicht tegen zijn borst drukte. Dat ik nu – door hem – pina colada van mijn borsten op zijn blouse drukte, had ik allang niet meer door. Ik had eindelijk een safety haven gevonden. Ik was niet meer alleen. Daarnaast heb ik Isaac altijd lekker gevonden en waren we voor het eerst sinds tijden alleen. Wie weet werd dit wel de avond dat Isaac Moore en ik eindelijk iets meer werden, of tenminste in het bed zouden geraken. Ik wist dat hij dat ook wilde. Ik voelde het aan hem. Vooral door de manier hoe hij naar me keek en nu ook zijn sombrero op mijn hoofd zetten. Hij was even blij om mij te zien als ik hem.
    ‘Ben je Esmé kwijt geraakt of ben je haar ontsnapt?’ grinnikte de donkere man, waar ik hem een klein duwtje – expres tegen zijn borst natuurlijk – gunde. ‘Ik was helemaal alleen.’ Pruilde ik naar hem, het een stuk minder erg vindend dan voorheen. ‘Maar nu ben jij er, dus kan het feest eindelijk beginnen, nu ik een danspartner heb.’ Grijnsde ik naar hem, waar ik de andere jongens wegwuifde. Byebye bitches.
    Ik trok Isaac dan ook mee weg, waar we op een andere plek kwamen in het feest geruis. Express begon ik dichtbij de jongen te dansen, terwijl ik nog wat aan mijn halflege pina colada sipte. ‘Jij ook een slokje, of we kunnen shots doen. Hier of op de kamer. Wat jij liever wilt.’ Vroeg ik hem, waar mijn vingers over zijn arm bleven strelen, terwijl ik hem afwachtend aanstaarde.


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya



    CONNOR EZRA QUILL

    Partyganger/ hothead, With Samuel and Fabian, The hottub area.

    👊



    Nog nooit was ik zo afgewezen als net wat me behoorlijk pissig had gemaakt, onzeker had het me nu ook niet gemaakt, want ik wist dat het niet aan mij lag, maar aan de twee jongens zelf. Ze ontkennen zo hard dat ze een koppel zijn, maar lijken er niet tegen te kunnen als ze met andere kussen... Logic hmm... Ik had dan ook uit pissigheid -niet door onzekerheid want ehm ja- Mexicaanse asshole. Het enige positieve van deze avond waren de gratis shotjes waarvan ik er toch al drie binnen had. Ik verplaatste me naar de dansvloer op zoek naar mijn vrienden maar nergens leek ik iemand in deze drukte te kunnen bekennen, zelf Fabian en Sam niet, wat misschien maar goed was ook. Ik wurmde me al dansend uit te menigte en wilde net onderweg gaan naar mijn kamer als ik tegen iemand opbotste. "Whoops, sorry ik keek niet uit." verontschuldigde ik me tegen het meisje luid genoeg dat ze me met de luide muziek toch kon horen. Het was niet echt mijn dag vandaag, ze was al het tweede meidje waar ik tegenaan had gelopen. Wel wist het geluk me misschien toch een handje te willen helpen want de bruine verschijning voor me was echt een plaatje. Getint kleurtje, donkere krullende lokken en grote bruine ogen. Ze liet vast iedere man omdraaien voor haar. "KAn ik je misschien een drankje aanbieden? Het is het minste wat ik kan doen gezien ik tegen je aanliep."stelde ik haar voor met een zwak glimlachje en stak daarna mijn hand uit. "Ik ben Connor."


    (sorry prutstukkie)



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Tessa Mae Sandler

    ”Don’t ever underestimate my ability to find shit out."

    • Twenty-one • Miami Girl • Don’t mind me • With Esmé • Outfit •

    Ergens was het een beetje te verwachten geweest dat ik, zodra ik een voet tussen de feestende menigte zetten, mijn lieftallige Isaac uit het oog zou verliezen. Ik hoorde hem nog zeggen dat hij eerst nog even een klein rondje met me wilde doen, alvorens hij zijn belofte zou uitvoeren. Echter was ik zo opgegaan door me te laten verleiden door de muziek dat dat rondje hem niet meer ging worden. Isaac kon zich geruststellen met het feit dat ik zijn armband netjes om had gelaten en deze ook niet af zou doen gezien dat een breuk op mijn belofte naar hem zou zijn. Natuurlijk kon ik het alleen niet laten om het schattige ding eens te testen, voordat we besloten de kamer te verlaten. We konden beide concluderen dat het armbandje precies dat deed waar het voor bestemd was.
          Tussen het dansen door kaapte ik ergens een drankje weg, of glipte ik behendig tussen de mensen door naar de bar om voor mezelf iets te halen. Veel nieuwe gezichten kwamen voorbij, maar nog enkeling had mijn aandacht dusdanig weten te trekken dat ik erop af was gedoken. Misschien had ik het daarvoor nog iets te gezellig op de dansvloer, waar de muziek mijn lichaam keer op keer wist te verleiden.
          Uiteindelijk kroop ik na een kleine drie kwartier opnieuw van de dansvloer af met een gelukzalige glimlach speels op mijn lippen. Het voelde bevrijdend om mezelf weer eens goed te kunnen zijn, zonder de prikkende ogen van de brede, donkere spierbundel. Ik weet dat hij geen andere keuze had dan precies dat uit te voeren wat mijn vader hem opdroeg en ik hield oprecht veel van de jongeman door de jaren heen, maar op momenten zoals deze wilde ik mijn vrijheden hebben zonder daarbij bang te hoeven zijn dat er een grens te snel overschreden werd en ik weg werd geëscorteerd omdat het niet veilig zou zijn. Lichtjes schudde ik de gedachten van me af en terwijl mijn poelen een keer rondgleden wilde ik een nieuwe slok van mijn drinken nemen, alvorens ik al snel tot de conclusie kom dat het glas volledig leeg is.
          ”Oh,” verlaat er zowat verbaasd mijn lippen, waarna ik mijn weg naar de bar opnieuw besluit te vinden. Als snel vangen mijn poelen het bekende gezicht van één van mijn twee beste vriendinnen en ik hoef daarbij geen moeite te doen om te zien wie van de twee het is. “Esmé!” kir ik vrolijk boven de muziek uit en trek haar zonder pardon in een van mijn aangeschoten omhelzingen als ik haar bereikt heb. “Wat zit jij hier in je eentje?” vraag ik haar dan en werp haar een brede grijns toe als het duidelijk wordt dat ik ook alleen ben; zonder Isaac - voor nu - en dat is nieuw.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Naam: Celestia Mikeala Green.


    "I don't believe in saints
    They never make mistakes"

    | Flirts with anyone whose slightly her type|

    Mijn haren zaten een soort van goed. Ik kreeg de laatste paar dagen niet veel gedaan als het om mijn haar ging, dus het hing voornamelijk in wilde lokken om mijn gezicht heen. Ik had tot vrij laat in de middag in bed geleden en zelfs nog een dutje gedaan na het avond eten in de hoop dat ik vannacht kon feesten zo veel ik wilde. Ik had dan ook genoeg gegeten zodra ik te weten kwam dat shotjes gratis zouden zijn vanavond.
          Ik zuchtte zachtjes terwijl ik glimlachend een stap bij de jongenman vandaan zette die iets te handtastelijk werd naar mijn mening. Nee, ik had niks tegen handtastelijke mensen, ik had iets tegen mensen die lelijk en handtastelijk waren zonder zich eerst proper voor te stellen. Of misschien was ik uberhaupt vrij oppervlakkig als het om een goed uiterlijk ging, dat kan ik eigenlijk niet ontkennen. Ik danste zo voorzichtig mogelijk nog een paar stappen achteruit.
    "Whoops, sorry ik keek niet uit." verontschuldigde de jongen zich, nadat hij tegen me was op gebotst, of ik tegen hem, het boeide niet. "Kan ik je misschien een drankje aanbieden? Het is het minste wat ik kan doen gezien ik tegen je aanliep. Ik ben Connor." Ik liet mijn blik even zonder enige schaamte op en neer gaan. Gespierd, lang, mooie kaaklijn. Opvallender dan die dingen waren zijn ogen. Zelfs in dit licht hadden ze een interessante kleur. Ik deed een stapje dichtbij terwijl ik zijn hand schudde.
    "Cel, aangenaam," zei ik zodra ik zo dichtbij stond dat mijn lippen bijna zijn oor raakte. "En shotjes zijn gratis, dus je mag ook gewoon shotjes met me gaan doen, maar een long island beach klinkt ook zeker niet verkeerd." Ik deed weer een stap achteruit. Ik had niet zo'n luide stem waarmee ik over de muziek heen kon schreeuwen, wat jammer nou.


    We've lived in the shadows for far too long.


    Kilian Charlie Morrisson
    25 years – Connor & Celestia

    Listen, smile, agree,
    And then do whatever the fuck you were gonna do anyway.



    Kilian had Eleonora en hem daadwerkelijk uit het doolhof van gangen weten te krijgen, maar daarna waren ze gescheiden geraakt toen een erg dronken meisje zich aan hem had opgedrongen. Hoewel hij de aandacht van vrouwelijk schoon niet zo erg zou vinden, was hij nog niet dronken genoeg – zeg maar helemaal niet dronken – om haar niet iets té opdringerig te vinden.
    Toen hij haar eenmaal had afgeschud – nou ja, bij een willekeurig ander persoon had achtergelaten – was hij maar wat te drinken gaan halen. De afgelopen uren had hij zich wel vermaakt, al was hij voorzichtig met de drank geweest. Hoewel hij dit jaar geen kans had om leerlingen tegen te komen – heck, dat was het jaar ervoor wel gebeurt. Net toen hij een dronken solo in een karaokebar stond te geven, was een van zijn leerlingen binnen gekomen – was er nog altijd social media. Het was wel zijn vakantie, maar te rare foto’s omdat hij te dronken was kon hij ook niet gebruiken, dus hij had erg op zijn alcoholinname gelet. Sinds wanneer deed hij dat? Man, hij begon oud te worden.
    Zijn vrienden had hij eigenlijk de hele avond niet gezien, dus toen zijn oog op Connor viel, besloot hij zich door de menigte naar de ander te begeven. “Conn!” Iets te laat realiseerde hij zich dat Connor met een – erg knap – meisje aan de praat was. Oeps.
    “Stoor ik?” vroeg hij terwijl hij even plagend naar Connor keek. Als hij echt stoorde – of na een aantal ontwikkelingen die nog moesten komen zou storen – zou hij uiteraard weggaan, maar Connor zou hem dat dan ook echt wel duidelijk maken.
    Hij stak zijn hand uit naar het meisje. “Oh, ik ben Kilian trouwens.”


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.