Overkill schreef:
heb je ook wel eens dat je opeens wakker wordt met een relatie lol same
bitching incoming
Ik ben bang dat dit weer een impulsief besluit is geweest. Dit is dag 2 van mijn relatie en ik ben nu al moe van het bedenken van smoesjes om elkaar niet de hele tijd te hoeven zien. Verjaardagen van schoonfamilie, voetbaltraining, bedrijfsfeestjes, dartcompetities... Ik heb gewoon een heel tweede sociaal leven erbij, en dat terwijl ik de mijne al nauwelijks aan kan (which is funny cause it hardly exists). Waarom kies ik er vrijwillig voor om naar de verjaardag van zijn achterneef te gaan om naar het betoog van een of andere buurvrouw over de beste soorten haring te luisteren, als ik ook thuis gewoon de hele dag in mijn pyjama LOTR kan kijken?
Los van de kleine dingen, kent hij me ook gewoon voor geen meter. Ik vraag me af of hij te verliefd is op wie hij denkt dat ik ben om dat te beseffen. We hebben al geen raakvlakken op alledaags gebied (behalve de bar), maar op emotioneel gebied clashen we ook ontzettend. Hij is, niet denigrerend bedoeld, gewoon veel simpeler dan ik. Hij zou zich een ongeluk schrikken mocht hij achter mijn verleden komt.
Ik wou dat ik gewoon lekker makkelijk en onschuldig verliefd kon zijn.
Er is maar een ding dat ik kan zeggen en dat is; Wees eerlijk.
Eerlijk duurt misschien het langst, maar het is toch ook niet leuk om een ander persoon te moeten zijn in je relatie, dan dat je in real bent? Dan ben je hem, maar ook jezelf, aan het voorliegen en zo. Get it? c:
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.