Ik weet niet waar ik moet beginnen. Al sinds de laatste paar maanden ben ik op HEM. Ja HEM! Ik noem hem hem, want je weet maar nooit. Sinds ik ooit jankend terugkwam van gym en hij vroeg wat er was ben ik op hem. Goh, ja dat echt iets voor Cato. Toen in de vakantie was ik hem vergeten tot bleek dat ik weer bij hem in de klas zat en meteen de 1e dag was hij verbaasd dat hij me weer zag. Hij dacht dat ik naar een andere school was gegaan, maar dat was ik niet. Daarna was hij best verandert, maar dat komt denk ik door de andere jongens en jongens zijn laag in de puberteit weet je. En net wanneer ik hem minder leuk vind, vind ik hem weer leuker. Zo moeilijk is dat. En dan krijg ik van vriendinnen te horen dat hij me leuk vindt en dat maakt alles zo moeilijk. Hij behandelt me van alle jongens nog normaal. Nou ja, hij laat mij in mijn waarde. Hij maakt soms opmerkingen, maar dat zijn van die opmerkingen waar ik tegen kan. Hij praat normaal tegen mij en maakt steeds niet van die stomme opmerkingen. Hij kent mij natuurlijk al langer dan alle andere jongens mij kennen. Oké, een jaartje, maar dat zijn wel 365 dagen meer. Tijdens tekenen praten we wel soms en dat zijn echt van die onderwerpen waar ik te veel over te zeggen heb(raad maar waarover). Hij zegt wel dat hij me leuk vindt, maar met zijn vrienden erbij vertrouw ik dat niet. Ik kan het soms niet uitstaan als hij vaker met andere meiden omgaat dan dat hij met mij praat. De tekst op zijn kluisje van mijn aartsvijand was al te erg.
Erg hea. Soms is het zo moeilijk
De liefde... - Liefde, Vriendschap & Familie
-
19 nov 2008 - 21:24
19 nov 2008 - 21:28
19 nov 2008 - 21:28
19 nov 2008 - 21:50
19 nov 2008 - 21:55
19 nov 2008 - 21:55
19 nov 2008 - 22:07
19 nov 2008 - 22:16
je moet hem eens onder 4 ogen spreken en op zijn lichaamsstaal letten.
juah weetje dat is wel een goede !!
die moet ik er ook is inhoude !
voorde rest heb ik niet echt een idee
sorry meis ...
A Noble was Born in Chaos
19 nov 2008 - 22:18
19 nov 2008 - 22:18
