Hooi, recent heb ik me laten inspireren door de twee schattigste kleine spinnetjes. De eerste keer thuis kwam een heel mooi gedicht in mij op. Ik ben ik en ik ben het al vergeten voordat ik het heb opgeschreven. Het concept bleef echter zitten. Recent op kot heb ik weer zo'n schattig spinnetje gezien en het prikkelde mij toch weer om een gedicht hierover te schrijven.
Ik schrijf bijna nooit gedichten, dus bij deze was ik op zoek naar kritiek waar ik op moet letten in mijn gedicht. Dus, laat maar komen. 
Het spinnetje
Ik heb een spinnetje zien lopen
Met zijn kleine pootjes trip trip trip
Zo ging hij vooruit, snel rennend
Ga maar spinnetje, ga gauw
Zonder zorgen, helemaal vrij
Ik heb een spinnetje zien rennen
Over de witte muur, open en vlak,
Zo dapper als hij was, de wereld zo groot
Goed zo spinnetje, laat je niet kennen
Zonder angst, helemaal zichzelf
Ik heb een spinnetje zien trippelen
Zijn voetjes één voor één
Sneller dan de wind kan blazen
Ren maar stug door spinnetje
Zonder problemen, helemaal gelukkig
Ik heb een spinnetje zien gaan
Zo gauw hij kwam, zo gauw was hij weg
Op weg naar wie weet waar
Dat het je goed mag gaan spinnetje
Zonder haast, helemaal vredig
Dag spinnetje, wie weet tot gauw
You could be great, you know, its all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
