Volledige naam: Roscoe Jonesy
Roep-/bijnaam: Roz
Leeftijd + geboortedatum: 26, geboren op 28 juni 1990.
Woonplaats: Tuscon – Arizona – California – America.
Nationaliteit + afkomst: Amerikaan, Amerikaan - 1/4 Grieks.
Job: Yoga instructeur, hondenkapper/-uitlaatservice.
Hobby's: Tekenen, fotografie, paardrijden, gitaar.
Persoonlijkheid:
Roz is iemand die heel veel waarde hecht aan balans in zijn leven. Zo zal je hem zelden uit zijn sloffen zien schieten maar is hij tegelijk iemand die zegt wat er op zijn lever ligt. Hij apprecieert ook oprechtheid in anderen en heeft het meestal in de gaten als iemand hem in het ootje probeert te nemen. Echter, als iemand met hem wil flirten dan heeft hij doorgaans helemaal niks in de gaten. Tegen Roz moet je duidelijk wezen als je hem leuk vindt. Subtiliteit is aan hem verloren.
Hij biedt graag een luisterend oor aan degenen die dit nodig hebben, maar verwacht vaak helaas van anderen dat ze dit ook voor hem over hebben - wat hem nog wel eens een teleurstelling op wil leveren.
Hoewel hij doorgaans absoluut die indruk niet geeft is Roz een vrij onzeker persoon. Hij laat het niet merken maar hij neemt opmerkingen vaak heel persoonlijk en zoiets kan behoorlijk lang aan hem knagen. Als hij een moment heeft waarin de druk rond zich heen te groot dreigt te worden dan trekt hij zich terug in zijn eigen wereldje van yoga, schetsen of verzacht hij zijn emoties met een deuntje. Die onzekerheid wordt echter niet doorgetrokken in zijn seksualiteit. Roz is honderd procent hetero en voelt zich ook een echte man. Hij zit er niet mee als meiden zijn haar willen vlechten, hem willen vol smeren met maskertjes of zelfs zijn nagels willen lakken. Integendeel; hij kan er behoorlijk van genieten in de watten gelegd te worden.
Vanwege zijn eigen verleden zal de man niet snel een oordeel over iemand anders vellen; hij staat, ondanks dit hem ooit zuur is opgebroken, open om nieuwe mensen te ontmoeten en doet zijn uiterste best iedereen een eerlijke kans te geven en bij een conflict alle betrokken perspectieven in acht te nemen. Wat onenigheid betreft is het motto van Roz "praatjes, geen daadjes".radicaal tegen fysiek geweld en zal nooit uithalen tenzij hij zich werkelijk bedreigd genoeg voelt om zich te moeten gaan verdedigen.
Geheel in tegenstrijdigheid met bovenstaand gegeven is Roz iemand die niet snel zijn kleine kantjes laat zien. Hij is open over zijn verleden maar vertelt daarbij zelden hoe diep dat alles hem geraakt heeft en hoe zeer hij daardoor leren genieten heeft van de kleine dingen. Hij legt snel contact maar echte intimiteit is iets waarvoor hij vaak nog terug deinst. Hij geeft zich niet graag bloot en kan daardoor moeilijk toegeven als hij oprecht interesse in iemand heeft. Veel initiatief, op een leuke babbel met wat subtiel geflirt na, kan van Roz dus niet verwacht worden. Indien hij het gevoel heeft dat er enkel vriendschap speelt dan heeft hij hier minder moeite mee en ontpopt hij zich in vele gevallen tot een regelrechte teddybeer. Als hij echter voor iemand valt dan valt hij ook als een blok.
Je kunt dan wel niet stellen dat Roz een grillig karakter heeft, maar een ochtendmens is hij allerminst. Voor hij zijn kopje koffie gehad heeft is hij enkel in staat tot het maken van wat primitieve geluiden en gebaren. Je moet hem ook niet voor zeven uur wakker maken want dan loopt hij er de hele dag knorrig bij. Iets waar hij ook ontzettend geïrriteerd door kan raken is als hij iets wil vertellen en men hem de kans niet gunt uit te spreken of als hij constant onderbroken wordt.
Muziek is, zoals bij zijn hobby's te lezen is, een belangrijk onderdeel in het leven van Roz. Hij kan er door ontspannen, maar het vormt ook een soort safe-zone voor hem. Als Roz aan het zingen gaat dan lijkt hij op sommige momenten wel een heel ander persoon, zodanig gaat hij er in op dat zijn enthousiasme aanstekelijk wordt. Dit laatste feit geldt echter niet alleen voor muziek want Roscoe is het wandelend voorbeeld van "waar het hart van vol is loopt de mond van over." Als hij ergens gek van is dan kan hij dat niet onder stoelen of banken steken.
Uiterlijk:
-Foto('s):
1,
2,
3
-Haar(kleur): Donkerbruin met natuurlijke highlights, gekruld. Meestal laat hij zijn haren gewoon los hangen maar als hij tekent dat steekt ze op in een halve of volle knot. Zijn baard houdt hij immer netjes getrimd.
-Oogkleur: Hazel, ergens tussen bruin en groen in. Zijn ogen zijn zo helder dat ze je aandacht meteen vangen.
-Huidskleur: Donker caucasisch
-Lengte + lichaamsbouw: 1,82m. Brede schouders, niet afgetekende sixpack, smal middel, ronde billen.
-Kledingstijl: Alternatief en ecobewust: biologisch katoen, duurzame jeans. Vaak shirts met knoopjes. Geen voorkeur qua kleur. Verscheidene armbanden en ringen. Eeuwige Converse liefhebber.
-Overige: Roz heeft een tattoo van een
feniks op zijn rug, om zijn nieuwe start aan te geven. Verder heeft hij als eerbetoon aan Madison haar favoriete Disney-quote “Hakuna Matata” op zijn linker ringvinger getattoeerd staan.
Familie + geschiedenis:
Roscoe was de tweede zoon en het derde kind van Thomas Jonesy en Nicole Brisby-Jonesy. Hij heeft een oudere broer Thaddeus (34) en een oudere zus Wren (30). Met een houtbewerker aan het hoofd van het gezin hebben ze het nooit overdreven breed gehad maar ze konden zich alles verloorloven wat ze nodig hadden.
Het gezin is altijd hecht geweest met elkaar, maar ook met de buurt waarin ze woonden. Nicole was namelijk een stay-at-home moeder en nam ook vaak de kinderen van de buren onder haar hoede terwijl deze werken waren. Op die manier leerde Roz ook zijn beste vriendinnetje, Madison Longblath, kennen toen deze op de leeftijd van vijf naar de wijk verhuisde. Bijna onmiddellijk werden de twee onafscheidelijk. Ze deden alles samen en zorgden ervoor dat de ander nooit in problemen kwam indien deze iets mispeuterd had. Hun ouders wisten dan ook al lang voor het gebeurde dat de twee uiteindelijk een koppel zouden vormen. Toen Roz en Maddie vijftien waren was het zover; de eerste kus, gevolgd door een intense relatie. Zo'n drie jaar later trouwden ze en trokken ze samen in hun eerste woonst. Ze hadden het helemaal uitgedokterd: Madison zou verder studeren terwijl Roz een baantje zou zoeken tot zij afgestudeerd was. Daarna kon hij aan zijn academische carière beginnen.
Hun geluk was groot, tot het noodlot toe sloeg. Madison kreeg te kampen met kanker; een strijd die ze na twee jaar – op de leeftijd van 22- het hoofd moest bieden. Roscoe was er kapot van en zocht soelaas in de pijnstillers van Madison die nog over waren. Toen deze hun effect begonnen te verliezen kwam daar ook nog eens drank bij en op die manier werd Roz gedurende zes maanden elke dag naast een nieuw, betekenisloos gezicht wakker. Brooklyn bracht daar verandering in, maar helaas was haar gedrag al net zo destructief als dat van Roz zelf. Gedurende een jaar onderging Roscoe zowel mentaal als fysiek misbruik van zijn nieuwe partner, wanneer deze een nieuwe high nodig had en niet meteen aan het spul kon raken. De hele tijd had zijn familie niks in de gaten tot Roscoe een rammeling van Brooklyn kreeg die hem in het ziekenhuis deed belanden. Na zich drie maanden in comateuze toestand bevonden te hebben checkte hij op aanraden van de dokters en zijn ouders in bij een afkickkliniek. Wat echt de doorslag gaf om zijn leven om te gooien was het feit dat hij zijn yiayia (= Grieks voor grootmoeder) aan zijn bed zag huilen. Dat raakte hem nog meer dan wat hem overkomen was.
Hoewel hij wel een contactverbod aanvroeg voor zijn ex met losse handjes besloot hij haar niet voor het gerecht te trekken, omdat dit volgens hem zijn eigen heling in de weg zou komen te staan.
Ondertussen zorgden zijn ouders ervoor dat Roz actief deelnam aan de therapieën die hem werden aangeboden en ook van Thad en Wren kreeg hij alle steun die hij eerder nooit had durven vragen. In zijn familie vond Roscoe opnieuw een motivatie, een levensvreugde die hij verloren had.
Tijdens zijn anderhalfjarig verblijf in de kliniek kreeg Roz de tip om zijn verdriet om Maddie neer te pennen; een raad die hij ten harte nam. Na maanden van intensief schrijven werden zijn inspanningen beloond en bracht hij een biografie “From the ashes”, verwijzend naar de manier waarop een feniks uit de as herrijst om een nieuwe start te maken, uit. Het boek stond gedurende vijf maanden op nummer drie in verscheidene best-seller lijsten. Door die financiële meevaller kon hij net genoeg bijeen sparen om een busje te kopen en in te richten om na zijn afkickperiode als hondenkapper aan de slag te gaan – iets waar hij van kleinsaf aan al van droomde.
Ook yoga heeft hem tijdens zijn opname veel rust en inzicht gebracht en om die reden heeft hij er ook een tweede baantje bij genomen in een plaatselijke sportschool. Hij wilde anderen helpen dezelfde rust te vinden die hij ervaart na het uitvoeren van de oefeningen.
Inmiddels is Roz reeds een jaar volledig clean en probeert hij genoeg bijeen te sparen om een ranch te kopen, het huis dat hij met Madison gekocht had is hij immers kwijt geraakt omdat hij de lening niet alleen af kon betalen, waar hij paardrijlessen wil gaan geven.
Die droom is een grote reden voor zijn deelname aan “Are you the one”, maar wat vooral de knoop doorgehakt heeft was het feit dat Roz zich klaar voelt om opnieuw zijn liefde aan iemand te schenken. Hij heeft het gevoel dat hij hierbij hulp kan gebruik omdat hij zijn eigen oordeel nog niet volledig vertrouwt na de affaire met Brooklyn. Ondanks het feit dat hij vrede begint te krijgen met het verlies van Madison heeft hij gezworen zijn trouwring nooit af te doen.
Terwijl Roscoe in de kliniek was kreeg zijn zus Wren een allerschattigste tweeling. Zonder enige aarzeling werd Roz gevraagd om peetvader van de kindjes te worden. Roz was door het dolle heen, omdat hij en Madison ook graag een kindje wilden maar de kans nooit gehad hebben. Hij stemde onmiddellijk toe. 9 maanden later werd hij trotse oom van de kleine Roslyn en Munroe. Nadat hij uit de kliniek kwam heeft hij zijn werkschema aangepast om zoveel mogelijk bij de koters te kunnen zijn. Ook nu ze reeds naar school gaan pikt hij ze getrouw elke dag op, waarna ze mogen helpen met het verzorgen van de honden. Hij draagt die twee werkelijk op handen.
Extra's:
Het spreekt voor zich dat Roscoe met een job als de zijne van honden houdt. Hij heeft er dan zelf ook drie;
-
Dasha; een vijf jaar oude bastaard die hij letterlijk van straat geplukt heeft, tevens ook de alfa van zijn roedel. Dasha is speels, intelligent en zeer beschermend tegenover zowel haar eigenaar als de andere honden. Ondanks haar verleden als straathond heeft Dasha geen moeite met mensen en is iedereen haar beste vriend.
-
Dingo: Dingo is een Spaanse Windhond die na een hard leven op de renbaan zijn pensioen mag uitleven bij Roz. De hond trekt zich niks aan van wat om hen heen gebeurt en ligt liefst van al in de zon of in zijn mand. Tijdens een wandeling hoeft hij niet eens aangelijnd te worden.
-
Dipper: Ook Dipper is een rescue, van inmiddels één jaar oud. Roz redde hem van bij een fokker die het hondje om het leven wilde brengen omdat hij van de standaard afweek met slechts drie pootjes. Het is een heel schuchter beestje en aanvankelijk wilde hij zelfs niks met Roz en de andere honden te maken hebben. In een laatste poging om het diertje uit zijn schulp te doen kruipen bracht Roz op een dag de kleine
Darling mee naar huis. Instinctief had Dipper meteen door dat er ook iets anders was aan Darling. Zonder pardon duwde hij de kitten met zijn snuit naar zijn eigen mand en sindsdien zijn de twee onafscheidelijk.
Wie Roz voor zich wil winnen zal er mee moeten kunnen omgaan dat Madison altijd een deel van zijn leven zal uitmaken. Voor jaloezie jegens haar heeft hij een nultolerantie. Hij heeft iemand nodig die begrijpt dat zij voor hem niet op de tweede plaats komt, maar dat hij altijd van Madison zal blijven houden.
Ondanks zijn onzekerheid kent Roz weinig schaamte als het op zijn lichaam aankomt. Het zou dus best kunnen dat je hem in zijn boxershort bij het ontbijt aantreft. Ook mocht iemand de badkamer binnen komen terwijl hij in z'n nakie staat dan zou hij dat niet eens erg vinden. Voor hem is zijn lichaam iets functioneels en hij staat er vaak niet bij stil dat dit bij anderen niet altijd het geval is.
Roscoe kan niet koken. Nada. Nul. Noppes. Zelfs zijn eiren bakken consequent aan. Hij heeft het simpelweg nooit geleerd. Madison kookte altijd en in ruil voor alle uren die hij babysit op zijn nichtje en neefje mag hij meestal mee eten bij Wren en haar man.
[ bericht aangepast op 17 feb 2017 - 11:54 ]
Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.
Valkyria
