Ik moet welgeteld DRIE! FREAKING DRIE! Telefoontjes plegen. Alleen ik stel het nu al een week of langer uit. Want. Ik. Wil. Niet.
Telefoneren is echt niet voor mij weggelegd. Ik vind het doodeng en praat liever face-to-face met iemand. Dan kun je tenminste gezichtsuitdrukkingen zien. Ook vind ik het moeilijk mijn verhaaltje te doen aan de telefoon, want vaak klap ik dicht of praat de ander dwars door me heen. Tsja. Niet de ideale situatie.
Maar goed, ik ben nu dus de moed aan het verzamelen om telefoontjes te plegen. Uuuugh. Sta me bij, alsjeblieft.
Ondertussen vroeg ik me af wat jullie voor dagelijkse dingen vreselijk vinden om te doen. Wat vinden jullie eng en waarom? Ik hou zelf ook absoluuuuuut niet van eten in het openbaar. Dan heb ik het gevoel alsof iedereen me aanstaart en dat ik niet mag eten, omdat ik dik ben. Verstandelijk gezien weet ik ook wel dat dit reuze mee valt qua hoe erg mensen op me letten. Maar toch knaagt het heel erg aan me.
En autorijden. Autorijden zelf is niet erg, maar parkeren is echt een rámp. Bleeeeeh. Ik weet dat ik het kan opzich, maar toch ben ik onwijs onzeker.
Mjah, wat vinden jullie voor dagelijkse dingen dus eng?
Liefs.
• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •