• Hooi! (:


    Ik moet welgeteld DRIE! FREAKING DRIE! Telefoontjes plegen. Alleen ik stel het nu al een week of langer uit. Want. Ik. Wil. Niet. D:
    Telefoneren is echt niet voor mij weggelegd. Ik vind het doodeng en praat liever face-to-face met iemand. Dan kun je tenminste gezichtsuitdrukkingen zien. Ook vind ik het moeilijk mijn verhaaltje te doen aan de telefoon, want vaak klap ik dicht of praat de ander dwars door me heen. Tsja. Niet de ideale situatie.

    Maar goed, ik ben nu dus de moed aan het verzamelen om telefoontjes te plegen. Uuuugh. Sta me bij, alsjeblieft. D:

    Ondertussen vroeg ik me af wat jullie voor dagelijkse dingen vreselijk vinden om te doen. Wat vinden jullie eng en waarom? Ik hou zelf ook absoluuuuuut niet van eten in het openbaar. Dan heb ik het gevoel alsof iedereen me aanstaart en dat ik niet mag eten, omdat ik dik ben. Verstandelijk gezien weet ik ook wel dat dit reuze mee valt qua hoe erg mensen op me letten. Maar toch knaagt het heel erg aan me.
    En autorijden. Autorijden zelf is niet erg, maar parkeren is echt een rámp. Bleeeeeh. D: Ik weet dat ik het kan opzich, maar toch ben ik onwijs onzeker.

    Mjah, wat vinden jullie voor dagelijkse dingen dus eng?

    Liefs.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •


    - Ik ben begonnen met autorijlessen en ik vind het gewoonweg vréselijk. Mensen zeggen dat het komt omdat ik nog een beginneling ben, maar ik eigenlijk ook nooit een fan geweest van gewoon als passagier in een auto zitten.
    - Telefoneren vind ik ook niet leuk, maar als het moet doe ik het wel gewoon. Dan ben ik er sneller vanaf.^^
    - Wat ik nog het meest stresserend vind is muntjes bijeenzoeken als ik met cash betaal. Meestal geef ik dan maar gewoon een groter briefje af om te voorkomen dat ik niet al mijn muntjes op tijd vind. (;


    The soul needs autumn.

    Mensen? Telt dat? Ya. Ik zeg; mensen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ah, bellen, ik heb daar echt een hekel aan. Stel ik ook liefst zo lang mogelijk uit, so I friggin' feel you. :')


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Hahahaha, ik herken dit té goed! Ik neem ook zelden op, meestal wacht ik totdat de persoon aflegt en dan kijk ik of ga terugbellen of niet (': Echt, de look of horror als mijn gsm afgaat is goud waard.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Ik vind telefoneren naar onbekenden echt vreselijk, of telefoneren waarbij ik niet weet wie ik aan de lijn krijg of het bellen van instanties zoals het UWV. Egh. Ik kan me dan gewoon ziek voelen van de zenuwen.

    Verder heb ik een hekel aan drukke plekken waar bijna geen ruimte is om opzij te kunnen stappen en mensen je continu aanraken doordat ze per ongeluk tegen je opbotsen eghh.


    26 - 02 - '16

    Wervelwind schreef:

    - Ik ben begonnen met autorijlessen en ik vind het gewoonweg vréselijk. Mensen zeggen dat het komt omdat ik nog een beginneling ben, maar ik eigenlijk ook nooit een fan geweest van gewoon als passagier in een auto zitten.
    - Telefoneren vind ik ook niet leuk, maar als het moet doe ik het wel gewoon. Dan ben ik er sneller vanaf.^^
    - Wat ik nog het meest stresserend vind is muntjes bijeenzoeken als ik met cash betaal. Meestal geef ik dan maar gewoon een groter briefje af om te voorkomen dat ik niet al mijn muntjes op tijd vind. (;



    Dit allemaal. :')


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Ook bellen, maar dat komt vooral omdat ik slecht hoor en ik mensen veel beter begrijp als ik ze in het echt zie. Verder heb ik een hekel aan trage mensen en koken. Koken vind ik het vreselijkste wat er is om te doen. Als het kan, eet ik dan ook bij anderen. (:


    Take risks and conquer your fears.

    Met mijn werk bel ik zo vaak dat ik er niet onder uit kom :o.
    Ik heb een fobie voor schimmel en ik háát m'n neus snuiten, maar soms moet ik de afvalbak wel legen en moet ik m'n neus wel snuiten.


    No growth of the heart is ever a waste

    Hah, als je beroepsmatig (vreemde) mensen moet bellen kom je snel over die fobie heen, zal ik je zeggen.

    Ik heb er een hekel aan als mensen bij mij afrekenen en zich dan met mij gaan bemoeien terwijl ik bezig ben met het uitrekenen van hun wissel geld. Ik heb dyscalculie, dus rekenen is voor mij nu eenmaal heel moeilijk. Ook al krijg je slechts 1,50 van mij terug, het kan best zijn dat ik daar even op moet denken voordat ik dat heb berekend. Laat me gewoon mijn ding doen, oké? Als ik boodschappen ga doen zeg ik ook niet tegen de caissière; "Je doet het helemaal fout! Schuif eens op, ik toets het zelf wel in op de kassa."

    En zoals al is aangegeven, het bijeenzoeken van muntgeld als ik moet afrekenen. Hier heb je een 10'tje, aangezien jullie toch allemaal zo goed zijn in rekenen zoek je het maar uit hoeveel wisselgeld je me moet geven. Damnit!


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Autorijden. Ik ben het persoon dat als het aan mij lag op mijn 40ste nog met het ov overal heen gaat. Ik vind het gewoonweg dood eng. Ook in mijn vriendenkring, de helft heeft al een rijbewijs en de andere helft loopt te zeuren dat ze willen beginnen maar het geld er niet voor hebben. Ik heb altijd geroepen dat ik er nog lang niet aan wil beginnen. Nu hebben mijn ouders 5 weken geleden doodleuk mij een eerste proefles gegeven, met als verrassing 40 lessen er bij op... inclusief examen enz. elke week weer die stress voor die lessen. Niet normaal.
    Mensen die in een lamgzamer tempo voor je lopen maar je er in geen mogelijke manier omheen kan. Ik loop uit mezelf heel snel. Ik moet me bij bijna iedereen van mijn vrienden inhouden als we samen door de stad lopen. Ik kan me zo ergeren aan mensen die dan lamgzaam voor mij lopen.


    The world is a book and I will read it

    Kleren kopen in de winkel. Ik heb dan het gevoel dat iedereen naar mij kijkt of mijn kledingsmaak judged.
    Edit: Mensen. Ik heb echt een hekel aan mensen.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2017 - 13:42 ]

    Ik begin steeds meer een schijthekel te krijgen aan mensen die het verschil tussen een mening en een feit niet kennen of dit als hetzelfde verwoorden. Met name omdat daardoor heel veel dingen verkeerd begrepen worden en heel medialand vaak allerlei dingen als feiten verkopen, maar terwijl dat gewoon een mening is.
    En van die mensen die een statement maken (wat er nu heel actueel is al die dieeten die we nu hebben met beweringen die niet aansluiten op het voedingscentrum), maar totaal geen wetenschappelijke achtergrond hebben of iets van wetenschappelijke onderbouwing hebben. Of cijfers die zomaar uit de lucht komen vallen in een informatief programma.


    Deep inside, I've never felt alive

    Clowder schreef:
    Mensen? Telt dat? Ya. Ik zeg; mensen.


    LaAt ZiEn WiE jE bENt

    Van die lui die met zo'n kinderachtige stem tegen mij gaan praten, omdat ik "anders" ben dan hen. Daar heb ik een dikke hekel aan.
    En als je door de stad loopt en mensen voor je plots stil gaan staan, of langzaam gaan lopen.
    Of terwijl: Mensen.


    “She was another broken doll dreaming of a boy with glue.” - Atticus

    Omg. Ik ben dus niet de enige met een belachelijke telefoonangst :') Ik vind het ook akelig om te doen. Mijn huistelefoon opnemen vind ik geen probleem, dan kan ik zien wie het is en vaak alleen bekende. Maar mijn mobiel opnemen heb ik echt een hekel aan, zeker als het een onbekend of prive nummer is. Maar als paraveterinair ben ik op praktijk sws de lul: ik moet de telefoontjes plegen. Nu ben ik na weken aan de telefoon, toch wel een beetje gaan wennen. Het is nog niet makkekijk, zeker omdat ik de antwoorden niet goed kan geven op de vragen van de mensen, maar hé, kk ben dan ook stagiaire.

    Ik heb de laatste tijd aan een boel dingen een hekel hoor...
    - Zoals hierboven, mensen die mening als feiten verwoorden en vervolgens te koppig zijn om ander mans mening (of feit) aan te horen. En dan blijkt dat ik gelijk heb en dan worden ze boos.
    - Gezeik. Negatief gedrag. Ik heb een paar mensen in mijn klas en volgens my kunnen die maar beter zielig thuis gaan zitten want hun hele leven is altijd kut en er is nooit wat goed. Ik ga mijn best niet meer doen dat tegen te spreken.. Daar word ik zo moe van...
    - Egoïsme. Ik heb best wel wat egoïstische vriendinnen en voor mij (als gever) kan ik hier laatig mee omgaan. Ik snap gewoon niet hoe mensen alleen maar aan zichzelf kunnen denken en dan misbruik van mijn vriendelijkheid kunnen maken. We zijn toch vriendinnen of niet?
    - Luiheid. Luiheid op z'n tijd is oke, maar ga niet zelf zitten appen en mij al het werk laten doen. Of vervolgens niet aan een verslag willen werken, het veel te laat naar mij sturen, zodat ik die nacht tot 12 uur alles nog zit te controleren. Kill me.

    Oh heerlijk dit zeg! Even zeiken voor niks haha ^^


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.