Om heel even te vergeten
Hij verlangt om voor heel even
Te vergeten en te leven,
Niet ter plaatse te verstenen
Zoals zijn hart dat is verdwenen.
Hij wenst om even weg te zijn,
In een leven zonder leegte,
Waar ademen geen moeite lijkt,
Waar bestaan hem niet zal breken.
In zijn lucht lijkt hij te stikken,
Op zoek naar een plaats waar hij wil zijn,
Waar hij niet vecht zonder te bewegen,
Waar bestaan geen moeite lijkt.
Hij verlangt om voor heel even
Te vergeten en te leven,
Niet ter plaatse te verstenen
Zoals zijn hart dat is verdwenen.
Hij wenst om even weg te zijn,
In een leven zonder leegte,
Waar ademen geen moeite lijkt,
Waar bestaan hem niet zal breken.
In zijn lucht lijkt hij te stikken,
Op zoek naar een plaats waar hij wil zijn,
Waar hij niet vecht zonder te bewegen,
Waar bestaan geen moeite lijkt.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.