• The Hogwarts-Ilvermorny Exchange Program
    you will never be completely at home again, because part of your heart will always be elsewhere.
    that's the price you pay for the richness of loving and knowing people in more than one place.


    Rollen
    Hogwarts VOL
    • Azadea Davina Kinnaird || 16, 6th || Ravenclaw || Ashley Moore || 1.7 || Stiles
    • Arwen Alycante || 17, 7th || Slytherin || Stephanie Cam || 1.3 || Sempre
    • Naam || Hufflepuff || faceclaim || Soco
    • Artemis Octavia Herondale || 17, 7th || Gryffindor || Alexis Ren || Bellamy_Blake
    • Aristotle Jasper Buchanan || 18, 7th || Ravenclaw || Miles Frank || 1.4 || Tarjei
    • Finley "Finn" Nicholas *** || 17, 7th || Slytherin || Niclas Gillis || 1.7 || dubbelstrijder
    • Naam || Hufflepuff || faceclaim || Richonne
    • Zachary Ward || 17, 7th || Gryffindor || Jake Filling || 1.4 || BelIona


    Ilvermorny NOG VIER ROLLEN
    • Leia Ellison || 17, 7th || Thunderbird || Giza Lagarce || 1.7 || Stiles
    • Margalit "Margo" Chafetz || 17, 7th || Thunderbird || Daria Sidorchuk || 1.4 || Firgun
    • Naam || Pukwudgie || Cristine Prosperi || Skaikru
    • Maëlle "Mai" Thana de Xauterôt || 16, 6th || Wampus || Cynda Mcelvana || 1.2 || Pickett
    • Nerys Morgan Norris || 17, 7th || Wampus || Shailene Woodley || 1.7 || Dougal
    • Ophilia Fran Moriarty|| 17, 7th || Horned Serpent || Daisy Clementine Smith || 1.3 || Granian
    • Gavroche 'Ryder' Marius de Xauterôt || 17, 7th || Thunderbird || Nick Robinson || 1.7 || PeterMaximoff
    • Issaic Oakes || 17, 7th || Thunderbird || Timur Simakov || 1.6 || Virtues
    • Heath Shacklebolt || 17, 7th || Pukwudgie || Reece King || 1.7 || Tarjei
    • Naam || Wampus || faceclaim || Marlow
    • Hero Connelly Jenner || 17, 7th || Wampus || Maurice Sinclair || 1.6 || Ziegler
    • Benjamin ''Ben'' Samuel O' Neill || 17, 7th || Horned Serpent || Lucky Blue Smith || 1.5 || Coronam

    Vrij:
    • Naam || Pukwudgie || Faceclaim || Username
    • Naam || Horned Serpent || faceclaim || Username
    • Naam || Pukwudgie || faceclaim || Username
    • Naam || Horned Serpent || faceclaim || Username


    Regels
    • De huisregels gelden altijd
    • Ruzie alleen IC
    • 16+ is toegestaan, maar geef dit aan boven de post
    • Alleen ik, Stiles, en Lene, Tarjei, maken nieuwe topics aan, tenzij we iemand vragem/toestemming geven een volgend topic te openen
    • Mededelingen in de RPG zullen in rood en dik gedrukt gegeven worden en wij verwachten dat deze gelezen worden.
    • Max. 2 personages p.p. uit verschillende afdelingen
    • Minimaal 250 woorden per post
    • Geen Mary Sue's of Gary Stu's, obvs.
    • Laat het weten wanneer je een tijdje niet kan posten of het druk hebt


    Links
    Rollentopic
    Praattopic


    Begin
    1 september, Sphere Hall. De Headmaster heeft net de eerste speech van het jaar gegeven waarbij hij de leerlingen van Hogwarts heeft verwelkomt en de Start-of-Term Feast heeft ingezet.
    De Sphere Hall is anders ingedeeld dan de Great Hall en het interieur ziet er als volgt uit:

    Het is een cirkelvormige, koepelachtige ruimte met een glazen koepeldak waar je altijd de sterrenhemel kan zien. In het midden van het dak hangt een grote, zilver en kristallen kroonluchter, waar magische wezens staan afgebeeld en ook rondhuppelen – het is dus best mogelijk dat er plots een veer van een zilveren Occamy in je soep beland – tussen de honderden kaarsen.
    Recht onder de kroonluchter staat de tafel van de professoren op een klein verhoogje. Zoals alle tafels in de Sphere Hall is dit een cirkelvormige tafel, al is dit de enige tafel met een gat in waar de Headmaster speeches heeft op een ander verhoogje. De stoelen van de professoren zijn allemaal gemaakt van marmer en zilver, enkel de zetel van de Headmaster heeft detailwerk van goud.
    De andere tafels staan verspreid door de ruimte, ze zijn ook allemaal rond en gemaakt van glas en natuursteen en net zoals de common rooms passen ze zichzelf aan, aan het aantal leerlingen dat jaar. In plaats van de tafels in de zaal te groeperen per House zoals in Hogwarts – links Slytherin, rechts Gryffindor etc – staan ze verspreidt en eerder verdeeld in kwartieren per jaar, zodat het mogelijk is om vrienden van andere Houses te zien en met hen te praten.

    Long story short: er zijn ronde tafels door de ruimte verspreid die geordend zijn volgens leeftijd, maar niet perse volgens afdeling. Je mag dus zelf kiezen waar je zit.



    Uitwisselingen in de No-Maj wereld worden steeds populairder, en hoewel de tovenaarswereld kleine uitwisselingen kent, bijvoorbeeld voor The Triwizard Championship, zijn er geen vaste uitwisselingen voor de toverscholen. Daar komt dit jaar echter verandering in. Hogwarts en Ilvermorny zijn de eerste scholen om te gaan samenwerken, dit om de relatie tussen de twee scholen te verbeteren en de studenten kennis te laten maken met een andere cultuur. Acht Hogwarts studenten, en jongen en meisje van elke afdeling, zullen voor een jaar lang naar het Amerikaanse Ilvermorny vertrekken.


    Ilvermorny informatie
    The Castle
    Ilvermorny Castle is gelegen op de top van de hoogste bergtop van Mount Greylock in de Berkshires, West-Massachusetts. Ooit was het kasteel een granieten huisje, gebouwd door de Ierse oprichter van de school, Isolt Sayre en haar No-Maj echtgenoot, James Steward. Toen het uiteindelijk een school werd, werd het huis uitgebreid, tot het uiteindelijk een kasteel werd. Net zoals Hogwarts is het kasteel verborgen door verschillende bezweringen en het wordt daarnaast ook bewaakt door Pukwudgies.
          Het Kasteel is vrij simpel opgedeeld en heeft minder verborgen ruimtes dan Hogwarts. Wanneer je via de oostelijke voordeuren binnengaat, welke versierd zijn met marmeren standbeelden van Sayre en Steward, kom je uit in een ommuurde binnenplaats met drie grote deuren. Één daarvan is een nooduitgang en permanent gesloten, de andere leidt naar de grote centrale toren – de Headmaster’s Office bevindt zich helemaal bovenaan, achter een glasraam met een boom op – en de derde is de officiële ingang. Deze derde deur, tevens de mooist versierde deur, brengt je naar de cirkelvormige inkomhal, waar de Sorting Ceremony elk jaar plaatsvindt.

    Inkomhal
    Op de grond van de inkomhal staat een grote Gordiaanse knoop afgebeeld en de vier grote houten beelden van de verschillende House mascottes staan verspreid in de ruimte. De inkomhal heeft een cirkelvormig balkon, vanaf waar oudere leerlingen de Sorting Ceremony kunnen bekijken, en een glazen koepeldak.
          Recht tegenover de deuren die naar de binnenplaats leiden, bevindt zich nog een stel grote, houten deuren die toegang bieden tot de rest van het kasteel. Achter deze deuren bestaat er een netwerk aan gangen, trappenhallen, lokalen en zalen – waaronder de zaal waar leerlingen hun wand kunnen kiezen – die het kasteel aaneenvlechten.

    Sphere Hall
    Aan de andere kant van het kasteel, het westelijk gedeelte, ligt de Ilvermorny equivalent van de Great Hall: een grote, cirkelvormige ruimte – vergelijkbaar met de inkomhal, enkel een tikkeltje groter – met een glazen dak, magisch betoverd zodat je tijdens de maaltijden de sterrenhemel kan zien. Deze eetzaal, welke de Sphere Hall of gewoonweg de Sphere wordt genoemd (hoewel het geen echte bol is), wordt gebruikt voor feesten, aankondigingen en de drie dagelijkse maaltijden.

    Common rooms
    Elk House heeft een eigen toren en dus ook een eigen common room: Horned Serpent heeft de westelijke toren, Wampus heeft de noordelijke toren, Thunderbird heeft de oostelijke toren en Pukwudgie heeft de zuidelijke toren. Net zoals Hogwarts heeft elke toren één gemeenschappelijke ruimte; deze ruimtes passen zichzelf elk jaar aan, aan de hoeveelheid leerlingen die dat jaar in dat House zitten. Als er dit jaar bijvoorbeeld slechts vijf leerlingen zijn, zal de ruimte veel kleiner zijn dan wanneer er 20 leerlingen zijn. Naast de gemeenschappelijke ruimte heeft elke toren ook twee slaapzalen, één voor jongens en één voor meisjes.

    Uniform
    klik
    Het teken van het huis staat op de blazer, en tevens zijn de mouwen van hun mantels gematched aan het huis. Tijdens de lessen worden de leerlingen geacht om het uniform te dragen. Buiten de lessen om is eigen kleding toegestaan, mits het voldoet aan de voorwaarden.

    The Houses
    Thunderbird ☯ the soul, favors adventurers
    Horned Serpent ♘ the mind, favors scholars
    Pukwudgie ☼ the heart, favors healers
    Wampus ➹ the body, favors warriors

    Rules
    • Ilvermorny heeft een zero-tolerance beleid voor pesten. Dit houdt in dat pesten op wat voor manier dan ook verboden is en pester gepast gestraft worden wanneer dit aan het licht komt.
    • De volgende huisdieren zijn toegestaan: katten, padden, ratten
    • Het is ten strengste verboden om buitenstaanders te vertellen over de locatie van de school, ook aan andere wizards en witches wanneer die niks met de school te maken hebben. Overtreding van deze regel leidt tot onmiddellijke en permanente schorsing.

    Lessen
    Verplichte vakken: Transfiguration, Charms, Potions, Defence Against Dark Arts, History of Magic, No-Maj Studies, Native American Magic.
    Bij de verplichte vakken is het mogelijk om in het Advanced Program (AP) te komen. De mensen die AP volgen, zitten in dezelfde les als de anderen, maar krijgen ingewikkeldere taken en minder begeleiding.
    Keuze vakken: Arithmancy, Divination, Study of Ancient Runes, Care of Magical Creatures, Alchemy, Ancient Studies, Astronomy, Herbology.
    Van studenten wordt verwacht dat ze minstens twee keuze vakken kiezen.
    Extra-curricular activiteiten: Art (No-Maj en Wizard Art), Music (No-Maj en Wizard Music), Quodpot, Quidditch, Cheerleading Studentenraad, Tutoring, Debate Club en School Newspaper
    Vele studenten volgen op zijn minst één extra-curricular activiteit, maar dit is niet verplicht.

    Studenten beginnen doorgaans op Ilvermorny wanneer ze 11 zijn en hebben zeven normale leerjaren. Hierna kunnen ze nog een optionele achtste jaar kiezen, om nog een extra vak te leren of hun niveau omhoog te brengen

    Other
    • Eens in de paar weken worden er uitjes georganiseerd naar de nabijgelegen stad Pittsfield. Dit echter pas vanaf het vierde jaar en er moet toestemming gegeven zijn door de voogd. Daarnaast worden er trips georganiseerd naar Salem.
    De uitwisseling
    Tijdens de uitwisseling mogen de Hogwarts studenten zelf kiezen of ze dezelfde vakken willen blijven volgen, of dat ze nieuwe vakken volgen. Bij dat laatste moeten ze er rekening mee houden dat dit tot vertraging van hun studie op Hogwarts leidt.

    Om de studenten optimaal te laten leren van de uitwisseling, zullen de Hogwarts studenten in de torens van de Ilvermorny studenten verblijven. De verdeling is als volgt:
    Slytherin → Wampus
    Gryffindor → Thunderbird
    Hufflepuff → Pukwudgie
    Ravenclaw → Horned Serpent

    In de RPG volgen we studenten uit het zesde en zevende jaar.





    kindness is never a burden.

    ISSAIC OAKES



    Thunderbird || Seventh Year || Sphere Hall || Leia + Heath


    Pas toen Issaic de Sphere Hall in kwam gelopen, merkte hij hoeveel kreukels er in zijn shirt zaten. Niemand leek gelukkig zijn aanwezigheid, of eerder afwezigheid, te hebben opgemerkt in de drukte om een plaats te vinden. Vele leerlingen hadden al een plaats gevonden, maar het was nog zodanig druk dat hij in de menigte op wist te gaan. Zolang hij in zijn eentje was, ging hem dat redelijk gemakkelijk af.
    Hij had die middag besloten om de bossen die hij zo had gemist, en was compleet de tijd vergeten. Eenmaal binnen had hij snel zijn modderige shirt verwisseld en was naar de hal gerend. Hij had de uitwisselingsstudenten, of ten minste één van hen, willen ontmoeten, maar daar was het nu al te laat voor.
    Issaic speurde met zijn ogen de tafels in de ronde ruimte af naar zijn vrienden, waarna hij al gauw twee van hen wist te spotten. Leia en Heath waren beide net begonnen aan hun eten - technisch gezien was Issaic dus nog niet helemaal te laat - en hij hoorde Heath grinniken. Leia kende hij al sinds de oertijd, oftewel voor Ilvermorny, en hij was bijna onmiddellijk bevriend geraakt met Heath toen ze achter hun gezamenlijke interesse voor de natuur kwamen. De enige die nu nog miste, was Hero, dan zou de groep compleet zijn.
    In zijn ooghoek zag hij Lia met Mae, een vriendin van Hero - die overigens tot Issaics beste vrienden behoorde, ondanks hun verschillende afdelingen - praten. Hij kende Lia niet heel goed, maar hij zag haar vaak in de gangen door haar witte haar en ze kletsten vak tijdens hun gezamelijke teken- en schilderlessen. Toen ze opkeek, keek hij snel weg. Hij had geen idee of ze hem had gezien, maar het zou vreemd en ongemakkelijk zijn geweest als ze had gezien dat hij naar haar keek.
    Issaic struinde semi-nonchalant naar de tafel en nam plaats alsof er niets aan de hand was. Met een glimlach nam hij naast zijn twee vrienden plaats.
    "En, hebben jullie mij nog gemist in de lange weken van de vakantie?" Hij hield de 'en' extra lang aan voor een dramatisch randje.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2017 - 1:33 ]


    in love with the fictional characters, I'm sorry

    Naam: Ophilia Fran Moriarty.


    "They tell me to listen to my mind, for I'm a Horned Serpent. But my heart screamed for me to follow it."
    | Horned Serpent | Year 7 |

    Geen flauw idee,' zei ze en ik keek op van mijn eten naar haar. 'Ik kan niet geloven dat het jullie laatste jaar is, straks zit ik hier in mijn eentje zonder jullie.' Ergens had ik best nog een jaar willen blijven, zo erg was het niet op Hogwarts, maar om nou acht jaar op Hogwarts gezeten te hebben klonk mij als een jaar te veel.
    'En wij krijgen geloof ik Slytherin. Ik heb gehoord dat dat de bad guys zijn, maar we zullen zien. Het is altijd leuk om samen met hen wat regels te verbreken,' zei Mae, waarna ze haar boord vol begon te scheppen. Ik vroeg me af of alle Slytherins slecht zouden zijn, of dat het gewoonweg een stereotype was. Toch kon ik niet ontkennen dat ik ergens opgelucht was dat ze niet bij mij in het huis zaten.
    'Weet jij of er iets geplanned is wat we gaan doen met de leerlingen van Hogwarts?' vroeg Mae na een tijdje en ik fronste even. Ik had eigenlijk geen idee, al leek het mij wel logisch. Ik wist überhaupt niet of er binnen kort nog grote dingen gepland waren.
    'Ik ben het er trouwens niet mee eens dat je na dit jaar vertrekt,' ging mee verder en ik maakte een spastischebeweging doordat ze in mijn zij pakte. 'Kan je niet gewoon blijven?'
    Ik lachte, waarbij ik hoofdschuddend mijn blik even over de andere studenten liet glijden, alleen maar om Issaic recht aan te kijken. Ik keek snel weg, met rode wangen. Was hij aan het sturen geweest? Of had ik me het verbeeld?
    "Ik heb geen idee wat we gaan doen met de Hogwarts studenten," gaf ik eerlijk toe terwijl ik mijn schouders ophaalde. "Misschien kunnen we zelf wat plannen, of misschien komt er nog een aankondiging van plannen."
    Ik nam een hap van mijn eten, wat geweldig smaakte en ik sloot even tevreden mijn ogen. "Geloof me, ik ben ook niet blij dat ik vanaf volgend jaar zelf moet koken," zei ik nog een hap nemend. "Maar aan de andere kant betekend het ook dat jij nog maar een jaar moet voor je iets kan gaan doen aan werk dat je oprecht leuk vind." Ik klonk vrij optimistisch, al zei ik het zelf. "Wel een leuke vakantie gehad?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    HERO CONNELLY JENNER
    17 ★ WAMPUS ★ SPHERE HALL ★ LEIA, HEATH & ISSAIC


    Hero had een fantastisch vakantie gehad en hoewel hij graag terug naar school ging, vond hij het jammer dat de zomervakantie alweer tot een einde gekomen was. Zijn ouders hadden hem en zijn twee zussen meegenomen naar Australië. Zijn vader, Travis, kende daar een gezellig tovergezin. Samen zijn ze op ontdekkingstochten gegaan waar Hero graag 'u' tegen zegt. Hero was er dan ook trots op dat hij eindelijk een klein kleurtje op zijn gezicht had gekregen, aangezien hij gewoonlijk altijd verbrandde zodra hij de zon maar kon zien.
          De jongen wandelde, terwijl hij weggezonken was in zijn gedachten, de Sphere Hall in. Eerder al was hij op zoek gegaan naar Issaic, maar hij kon zijn beste vriend nergens vinden. Hij had al zijn vrienden ontzettend gemist, omdat hij gewoonweg niet zonder hen kon. Uiteindelijk bespeurde hij een groepje bekende gezichten aan een ronde tafel. Automatisch ontstond er een glimlach op zijn gezicht, terwijl hij zijn pas iets versnelde naar hen toe. Meteen plofte hij neer aan tafel en keek van Leia, naar Heath en ten slotte naar Issaic.
          'Hé, jongens,' zei hij lachend. 'Ik ga de vakantie zo erg missen, maar god wat heb ik een zin in dit jaar!'
          Hij keek de Sphere Hall rond. Zijn glimlach was niet van zijn gezicht te slaan. 'Dus, hoe was jullie vakantie?' Waarschijnlijk had hij hun gesprekken verstoord door zijn opmerking en vraag, maar daar had hij geen verkeerde bedoelingen mee. Hij had hen oprecht gemist en kon niet wachten om al hun verhalen te horen.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    ISSAIC OAKES



    Thunderbird || Seventh Year || Sphere Hall || Leia + Heath + Hero




    Nog voordat zowel Leia als Heath hun mond leeg hadden kunnen eten, werden ze onderbroken door een extreem vrolijke Hero die naast Issaic plaats nam. Hij leek oprecht blij het drietal te zien en onbedoeld vroeg Issaic zich af wat de oorzaak was van zijn vrolijkheid. Maar goed, Hero en hij waren dan ook behoorlijk goede vrienden geworden in de afgelopen jaren op Ilvermorny. Bovendien leek het alsof Issaic een zesde zintuig had voor andere afdelingen, want Hero was een Wampus en Heath een Pukwudgie. Alleen Leia zat in zijn eigen afdeling, Thunderbird.
    "Hé jongens," zei Hero met een lach op zijn gezicht. "Ik ga de vakantie zo erg missen, maar god wat heb ik een zin in dit jaar!"
    Issaic kon het niet laten om te grinniken om het enthousiasme van zijn vriend. Hij had de anderen ook zeker gemist, maar hij had zijn twee broertjes thuis in Michigan. Bovendien woonde hij niet ver van Leia, dus de twee hadden in de vakantie regelmatig afgesproken. Hero, daarentegen, had zijn zomer alleen - afgezien van zijn gezin - thuis besteed en Issaic moest toegeven dat ik hem, net als hij Issaic, had gemist.
    "Niet veel bijzonders," was Issaics antwoord op Hero's vraag. "Ik ben vooral veel met Jacob in de weer geweest. In het bos, zoals altijd." Zijn kleine broertje en hijzelf deelden een grote liefde voor de natuur en hadden dan ook bijna de hele vakantie lang in het bos doorgebracht. Ze kenden het inmiddels al op ons duimpje, maar het bleef leuk.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2017 - 17:46 ]


    in love with the fictional characters, I'm sorry


    Gavroche Marius de Xauterôt
    Ryder || 17 || Thunderbird || Finally back at Ilvermorny and excited for the English
    Ik kon eindelijk weer weg van het verdomde landgoed van mijn ouders en terug naar school. Het liefst zou ik met de Engelsen wisselen, maar daarna nooit meer terugkomen. Ik wilde graag zo ver en zo snel mogelijk weg hier, om nooit meer terug te keren. Nu liep ik in mijn schooluniform, met mijn stok veilig in mijn borstzakje en mijn hond aan mijn zijde. De Pukwudgies hadden me nu al een aantal keer toegebeten dat ik het mormel thuis had moeten laten, maar natuurlijk deed ik dat niet. Het hondje wandelde mee terwijl ik een tafeltje zocht. Er waren er nog maar weinig vrij en dat maakte dit misschien nog wel lastiger. Ik wilde gewoon ergens rustig eten en thuiskomen op school. Uiteindelijk plofte ik neer aan een rustig tafeltje, zonder echt te kijken wie er zat. Ik kon altijd later nog met mijn vrienden kletsen. Ik had nu gewoon trek en wilde tot rust komen na weken in de clinch te hebben gelegen met mijn ouders, broer, en zusje. Ik wilde ze zo ver mogelijk mijden voor zover ik kon. De hele zomer had ik mijn moeder dwars gezeten met hetgeen wat ze het meest haatte: Dingen die perfect in het Frans konden, in het Engels doen, praten, lezen, en dan vooral Franse boeken die in het Engels waren vertaald, doen of ik geen Frans verstond. Het naarste vond ik dat Frans mij nog altijd het makkelijkst af ging en mijn accent nog altijd enorm zwaar was. Ik liet Angus op de stoel naast me zitten, wat me nog wat boze blikken opleverde, en mikte twee kipfilets en een broccoliroosje op het bord voor hem, voor ik zelf wat groente, pasta, en wat vlees op mijn bord legde. Ik begon rustig te eten, terwijl Angus zijn bordje leeg schrokte.


    Bowties were never Cooler

    Maëlle "Mai" Thana de Xauterôt
    “Chocolate doesn't ask silly questions... — ”


    16 • Ilvermorny; Wampus • Halfblood • Great Hall • Ophilia

    Voordat Ophilia antwoordt zie ik haar naar een jongen kijken. Ik volg haar blik en frons lichtjes als ik zie hoe zij en Issaic elkaar recht in de ogen aankijken op een nogal awkward en cute manier. Ik grinnik zachtjes, maar gezien ik nu al blosjes zie verschijnen op Ophilia's wangen, besluit ik voor eens mijn mond maar te halen.
          'Ik heb geen idee wat we gaan doen met de Hogwarts studenten,' zegt ze. Ze haalt haar schouders op en ik kijk lichtelijk teleurgesteld door de weinige informatie. 'Misschien kunnen we zelf wat plannen, of misschien komt er nog een aankondiging van plannen.'
          'Oeh dat klinkt goed,' zeg ik tegen haar en gelijk dwalen mijn gedachten af naar opties om de Hogwartians te verwelkomen. Het is natuurlijk wel belangrijk dat we een goede indruk maken op de mede tovenaars. Ik volg Ophilia's voorbeeld en neem een flinke hap van het overheerlijke eten.
          'Geloof me, ik ben ook niet blij dat ik vanaf volgend jaar zelf moet koken,' zegt ze en ik moet lachen. Gelukkig zit ik nog even op school en kan ik nog even genieten van deze overheerlijke maaltijden. 'Maar aan de andere kant betekend het ook dat jij nog maar een jaar moet voor je iets kan gaan doen aan werk dat je oprecht leuk vind.' Ik haal mijn schouders op. 'Wel een leuke vakantie gehad?'
          'Niet echt, ik zou echt niet weten wat ik moet gaan doen na school dus ik zit hier nog wel even goed.' Ik kijk haar aan en knik dan enthousiast. 'Mijn ouders hebben mij nieuwe tekenspullen gegeven, gewoon uit het niets en als ik zo doorga krijg ik misschien zelfs mijn eigen auto voor mijn verjaardag. Het was gezellig en we zijn naar Europa geweest, of nou ja. Ik en mijn moeder. Naar Parijs. Hoe was jouw vakantie?'


    "— ... chocolate understands.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Leia Ellison

    LIVE FOR MOMENTS
    YOU CAN'T PUT INTO WORDS

    Thunderbird || Seventh year || Seventeen || With Heath


    'Alleen jij kan van de onderste trede van de trap vallen en zo'n blauwe plek aan over houden, Princess,' grinnikte Heath. 'En trouwens, ik ben bezig aan zo'n zalfje sinds je me deze zomer om één had gevraagd, dus ik zal het je laten weten wanneer het klaar is. Ik heb ondervonden dat een mix van olie van lindebloesems, knoflook en meel van paardenkastanjes het genezingsproces met twee weken kan versnellen waardoor een blauwe plek met de grote van de jouwe binnen 1 of 2 dagen kan verdwijnen. Het enige probleem dat ik nu nog heb, is de overheersende geur van de knoflookteentjes, dus daar moet ik nog een oplossing voor vinden.'
          Leia knikte geïnteresseerd. 'Ik hoop dat je de oplossing vindt, want ik denk niet dat iemand naast mij wilt zitten wanneer ik ruik naar knoflook,' lachte ze zachtjes. 'Wat dan eigenlijk altijd zou zijn, gezien ik altijd wel ergens een blauwe plek heb.' Ze schonk hem een quasi-verdrietig blik. Iedereen die haar ook maar een beetje kende wist dat ze onhandig was. En dat was eigenlijk nog een understatement.
          Iets later voegde Issaic zich bij hen, die vroeg of ze hem gemist hadden, maar nog voor ze konden antwoordden (Leia had haar mond vol met aardappelbolletjes), kwam Hero er ook bij. Leia schoof ietsjes op naar Heath, zodat de andere twee jongens iets meer ruimte hadden.
          'Hé, jongens. Ik ga de vakantie zo erg missen, maar god wat heb ik een zin in dit jaar! Dus, hoe was jullie vakantie?'
          'Niet veel bijzonders. Ik ben vooral veel met Jacob in de weer geweest. In het bos, zoals altijd.'
          'Hé! Vergeet mij niet!' Leia gaf Issaic een lichte por. 'Of ben je onze activiteiten nu alweer vergeten?' plaagde ze. 'Maar nee, ik ben stiekem wel blij dat school weer begint. Al is het wel ons laatste jaar, tenzij iemand nog een achtste jaar gaat doet, maar eigenlijk is het ons laatste eerste diner samen.' Ze beet kort op haar onderlip. Wat dat betreft zag ze er wel tegen op, dat dit het laatste jaar zou zijn. Ze hoopte dat ze nog in contact zou blijven met de jongens nadat het jaar over was.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    NERYS MORGAN NORRIS
    "This diva needs her stage."


    17 • WAMPUS • YEAR 7 • SPHERE HALL • ARWEN

    Terwijl ik geniet van het voedsel dat ik opgeschept heb. Ik let niet eens echt op de uitwisselingsstudenten van Hogwarts. Ik kan later altijd kennis met ze maken, maar op het moment ligt mijn prioriteit bij eten. Ik heb in het vliegtuig amper gegeten omdat ik lag te slapen — want ik heb een slaaptekort van hier tot Tokio, zelfs na de vakantie — en toen ik eenmaal wakker werd, bromde mijn maag continu door de honger. Ik vind dat ik wel wat verdiend heb.
    Ineens propt een onbekend meisje zich naast me en ik zie dat haar ogen meteen naar mijn bord glijden. Oh, dit meent ze niet.
          'Dat ziet er echt onwijs lekker uit,' zegt ze meteen en zonder enige gêne pakt ze meteen een stuk vlees van mijn bord af. Excuse me? Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar het meisje en ik haal mijn hand door mijn haren heen. Dit meent ze toch niet? Dan steekt ze haar hand naar me uit en een tikkeltje verbouwereerd schud ik die. 'Ik brewn Arwhen,' stelt ze zich met volle mond voor.
          'Leuk je te ontmoeten, Arwhen,' zeg ik op sarcastische toon als ik me heb hersteld van haar ongemakkelijke introductie, 'en die kip ook,' voeg ik eraan toe en ik glimlach kort en een beetje gefaket, waarna ik mijn bord wat van haar wegschuif en zelf een stuk kip in mijn mond steek. Mijn kip, niet die van haar. 'Ik ben Nerys,' stel ik mezelf dan schoorvoetend voor en ik slik het stuk kip door.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.



    Benjamin Samuel O'Neill
    ''Why do we fall? So we can learn to pick ourselves up.''
    Horned Serpent • 17 • Year 7 • Sphere Hall • With Ryder



    Ik ben blij om terug te zijn op Ilvermony. De gezelligheid, de mensen om me heen. Het is iets waar ik smart naar heb uitgekeken. Ook de Hogwarts studenten is iets waar ik naar heb uitgekeken. Het lijkt me geweldig om ze te verwelkomen op Ilvermony, want ze zijn onze school natuurlijk niet gewend. Met een vrolijke glimlach op mijn gezicht en nieuwe moed in me eet ik de laatste restjes van mijn eten op. Iemand gaat tegenover me zitten en nieuwsgierig kijk ik op van mijn bord. Het is Ryder, een jongen uit Thunderbird die ik meer of minder ken. Zoals gewoonlijk heeft hij zijn hond Angus bij zich. Jammer genoeg moet mijn uil, Frosty, niets van Angus hebben als hij die eens een keer tegenkomt. ''Hey, Ryder. Leuke vakantie gehad?'' Vraag ik de jongen opgewekt waarna ik verder ga met mijn biefstuk op te eten. Ik kijk de Sphere Hall rond en een geluk vult me vanbinnen als ik bekende gezichten zie en het feit dat iedereen het zo naar zijn of haar zin heeft. Het doet me goed als mensen plezier hebben, want dan kan ik dat zelf ook hebben. De gezelligheid in de hal heeft een vrolijk effect op me en dat laat ik ook duidelijk blijken. ''Is het geen geweldige dag vandaag?'' Zucht ik tegen Ryder. Als ik mijn kip op heb, wordt mijn neus gelokt door de lekker geur van kaneel. Watertandend staar ik naar het stuk appelgebak dat op de tafel staat en gretig trek ik het naar me toe. Gulzig begin ik te eten, terwijl ik me opperbest voel.

    [ bericht aangepast op 15 jan 2017 - 19:13 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Gavroche Marius de Xauterôt
    Ryder || 17 || Thunderbird || Finally back at Ilvermorny and excited for the English
    Ik keek op toen ik een bekende stem hoorde en zag Benjamin, een Horned Serpent die ik niet erg goed kende, al had Angus er een handje van met zijn uil te willen spelen, iets wat de uil minder leek te waarderen. Ik zuchtte bij zijn vraag. "Dat heb ik nooit, Benji. Hoe was jou vakantie?" Ik haalde een hand door mijn haren en at rustig verder, terwijl ik niet alleen naar de jongen naast me, maar ook naar alle anderen in de zaal keek. Hier en daar zag ik de studenten van Hogwarts in kleine groepjes wat ongemakkelijk bij elkaar zitten. Ik keek weer terug naar Benjamin en knikte bij zijn vraag. "Zeker. Helemaal met de uitwisselingsstudenten hier en sowieso dat we terug op school zijn. Ik heb zin in dit nieuwe jaar, zeker als er ook een kans is dat er studenten van hier naar Engeland mogen. Ik zou alles doen om hier weg te mogen." Met die woorden at ik mijn laatste beetje eten op en aaide Angus over zijn hoofd. Hij legde zijn poot op mijn schoot en likte mijn wang. "Gatver, Angus." zei ik hem lachend, voor ik mijn wang schoon veegde. De hond mocht echt niet in mijn gezicht likken, maar vaak als hij te enthousiast werd gebeurde dit wel eens. "Dus, Benji, nog iets van plan dit jaar, of ga je gewoon studeren en proberen dichterbij je diploma te komen?" Zelf zou ik wel wat studeren, maar dat was het grootste deel van de tijd niet hetgeen wat me het meest bezig hield. Rotzooi trappen was leuker en daarbij zorgde het ervoor dat iemand me aandacht gaf. Een gesprek als dit gebeurde maar weinig en ik was wel iemand die echt veel aandacht vroeg. Een knuffel of een ander soort affectie zou ook helpen, maar een rotjoch als ik zou dat toch niet krijgen, zoals mijn moeder altijd zei. Voor nu was ik blij met het gesprek en zou straks wel weer wat anders gaan doen en de school mogelijk wat op stelten gaan zetten.


    Bowties were never Cooler



    Benjamin Samuel O'Neill
    ''Why do we fall? So we can learn to pick ourselves up.''
    Horned Serpent • 17 • Year 7 • Sphere Hall • With Ryder



    "Dat heb ik nooit, Benji. Hoe was jou vakantie?" Door het antwoord van Ryder kijk ik vragend op. Ik wil hem niet vragen over zijn vakantie, want dan schend ik waarschijnlijk zijn privacy of lijk ik juist te nieuwsgierig. ''Goed hoor.'' Knik ik zachtjes door Ryder zijn vraag en eet de laatste happen taart op. Met mijn hand veeg ik mijn mond af en schuif het bord van me weg als teken dat ik klaar ben. Wanneer de jongen tegenover me zijn blik richt op de Hogwarts studenten, kan ik het niet laten en kijk ook met een geïnteresseerde blik naar de uitwisselingsstudenten. Ik vraag me af hoe het is op Hogwarts en of het echt zo anders is dan hier. Ik draai me weer terug en vraag Ryder wat. "Zeker. Helemaal met de uitwisselingsstudenten hier en sowieso dat we terug op school zijn. Ik heb zin in dit nieuwe jaar, zeker als er ook een kans is dat er studenten van hier naar Engeland mogen. Ik zou alles doen om hier weg te mogen." Beantwoord Ryder mijn vraag of het niet een heerlijke dag is vandaag. ''Waarom? Ilvermony is geweldig, Ryder. Ik kan me niet voorstellen om hier vrijwillig weg te gaan.'' Zeg ik niet-begrijpend tegen hem en schudt kort mijn hoofd. Het blijft even stil tussen ons totdat Angus de wang van zijn baasje likt. ''Gatver, Angus.'' Hoor ik Ryder zeggen tegen zijn hond, terwijl er een grijns op mijn gezicht verschijnt. "Dus, Benji, nog iets van plan dit jaar, of ga je gewoon studeren en proberen dichterbij je diploma te komen?" Vraagt Ryder me ineens waardoor ik hem nu met een frons aankijkt. Ik haal even mijn schouders op door zijn vraag. ''Nu je het zegt, ik denk dat ik blijf studeren en inderdaad dichterbij mijn diploma probeer te komen. Mijn ouders zouden me vermoorden als ik mijn studie niet afmaak.'' Grinnik ik en kijk Ryder vanonder mijn wimpers aan. ''Ik zou graag Auror of professioneel Quidditch speler worden. Jij dan?'' Vraag ik serieus aan Ryder en speel wat met mijn vingers. Ik zie mezelf nog wel Death Eaters vangen of verschillende Quidditch wetstrijden achter elkaar te winnen, al zeg ik het zelf.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''


    Gavroche Marius de Xauterôt
    Ryder || 17 || Thunderbird || Finally back at Ilvermorny and excited for the English
    Ik begon over de Hogwarts studenten toen we eenmaal klaar waren over onze vakanties. Ik vond het echt geweldig dat ze hier waren, niet alleen omdat ik nieuwe mensen zou leren kennen, maar ook omdat er een kans was dat er mensen terug zouden mogen gaan naar Engeland, dus weg van hier, en dat vond ik echt geweldig. Toch leek Benjamin mijn visie niet te delen, al zouden meerderen dat waarschijnlijk niet doen. "Omdat het betekent dat ik weg ben van dit continent, en dus weg van mijn familie. Ilvermorny is geweldig, maar ligt veel te dicht bij Canada." Bij die laatste woorden likte mijn hond mijn wang. Dat mocht hij niet, en dat wist hij, maar meer dan goor was het ook eigenlijk niet, want de hond bedoelde het goed. Ik aaide hem dus ook alweer snel over zijn hoofd en vroeg Benjamin wat zijn plannen waren voor dit jaar. Ik was nog niet helemaal uit die van mij, maar als er een kans was hier weg te komen, zou ik die zeker met twee handen aangrijpen. Hij had duidelijk zijn plannen uitgestippeld, ik niet. Ik had maar een plan en dat was niet eens erg goed uitgedacht in de details. "Tja, mijn ouders vermoorden me toch wel, maar ik heb geen andere plek om naartoe te gaan." Met een zucht aaide ik nog even over Angus's hoofd, voor ik een stuk taart op mijn bord schoof. "Misschien ga ik wel gewoon naar Engeland of Australië en trouw ik met een No-Maj." Ik wist dat dit sowieso not-done was, waar ook in de Wizarding Community hier in Noord-Amerika, en het gaf me een mogelijkheid ver, heel ver, hier vandaan te gaan, en nooit meer terug te hoeven komen, omdat ik zou worden verbannen en uitgesloten door mijn familie. Dit was het beste plan wat ik in tijden had gehad, wat een glimlach op mijn gezicht bracht, voor ik aan mijn taart begon. Toch was het nog toekomst muziek, en zou dit ook nog wel even blijven, want school was een manier om later een baan te krijgen, of in elk geval tijdelijk zodat ik geld bij elkaar kon sprokkelen om te verdwijnen. "Zullen we straks de gasten verwelkomen? Wat mijn plannen zijn betekent namelijk niet dat ik geen knappe dames tussen de uitwisselingsstudentes heb zien zitten." zei ik met een kleine grijns op mijn gezicht, terwijl ik die daarna weer volstouwde met overheerlijke taart.

    [ bericht aangepast op 23 jan 2017 - 9:45 ]


    Bowties were never Cooler

    ARWEN ALYCANTE
    ««« SLYTHERIN | QUIDDITCH CAPTAIN + CHASER | 17 | WITH NERYS »»»


    De sarcastische reactie van het meisje ontging me niet, maar ik had wel iets belangrijkers aan mijn hoofd dan me daar druk over te maken. Toegegeven; ik zou het zelf ook niet heel erg waarderen als iemand mijn eten afpakte. Maar goed, soms dacht ik niet helemaal na voor ik iets deed. Of nouja, ik dacht eigenlijk nooit echt na.
          "Ik ben Nerys," zei ze uiteindelijk toch nog, iets wat mij lichtelijk verbaasde aangezien ik had verwacht dat ze me zou gaan negeren. Ik glimlachte even en wilde net mijn mond open trekken om haar iets te vragen toen ik zag dat er er net op dat moment een bord voor mijn neus was verschenen. Ah, dat was makkelijker. Ik gokte dat Nerys er ook blij mee zou zijn als ik niet meer haar eten hoefde te stelen.
          In een paar tellen had ik een enorme stapel eten op mijn bord verzameld voor ik aanviel. Zo nu en dan bekeek ik de mensen die om mij heen zaten, maar ze verschilden maar weinig van de Hogwarts studenten waardoor mijn interesse al snel vervlogen was. Ik vond mijn medeleerlingen van Hogwarts prima hoor, alleen ik had ergens gedacht dat ze hier toch wel wat anders zouden zijn.
          "Zeg Nerys," begon ik waarna ik een slok butterbeer nam, "speel je Quidditch?"


    ««« Quidditch is love, Quidditch is life »»»


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Naam: Ophilia Fran Moriarty.


    "They tell me to listen to my mind, for I'm a Horned Serpent. But my heart screamed for me to follow it."
    | Horned Serpent | Year 7 |

    Ik nam nog een hap van mijn eten, voor ik besloot dat ik echt veel te veel had opgeschept en eigenlijk nu al niet meer hoefde. Ik was oprecht een drama. Gewoon ik in het geheel, als persoon.
    'Niet echt, ik zou echt niet weten wat ik moet gaan doen na school dus ik zit hier nog wel even goed.' antwoordde Mae op mijn opmerking dat zij nog een jaar hier zit. Wist ik al wat ik wilde gaan doen dan? Ik had oprecht geen flauw idee als ik heel eerlijk mocht zijn. Niet dat ik niet terug kon naar mijn ouders, maar wat wilde ik eigenlijk studeren?
    Op mijn vraag over de vakantie reageert Mae maar als te enthousiast. 'Mijn ouders hebben mij nieuwe tekenspullen gegeven, gewoon uit het niets en als ik zo doorga krijg ik misschien zelfs mijn eigen auto voor mijn verjaardag. Het was gezellig en we zijn naar Europa geweest, of nou ja. Ik en mijn moeder. Naar Parijs. Hoe was jouw vakantie?' zei ze enthousiast en even toverde haar enthousiasme een glimlach op mijn gezicht. Ik dacht even diep na.
    "Niet heel bijzonder. Ik ben naar Disney world gegaan met een no-maj vriendin en mijn broer en drie vrienden van hem. Verder niet heel veel bijzonders denk ik." mompelde ik uiteindelijk, terwijl ik in mijn eten prikte. Ergens zat ik toch wel liever op school dan dat ik vakantie had.
    "Ik ben nou nog nooit in Europa geweest, of nja, een keertje naar Griekenland, dat was geweldig," zei ik met een pruilipje. "Dat vinden mijn ouders maar niks, maar ik ga denk ik nog wel een keer heen. Er zijn in ieder geval genoeg toverscholen in Europa mocht ik er ooit blijven hangen."
    ik draaide me even om, om een betere blik te kunnen werpen op de Hogwarts studenten. Zouden we gedag moeten gaan zeggen?


    We've lived in the shadows for far too long.

    NERYS MORGAN NORRIS
    "This diva needs her stage."


    17 • WAMPUS • YEAR 7 • PUREBLOOD • SPHERE HALL • ARWEN

    Gelukkig staat er al snel een bord met eten voor de neus van het meisje — Arwen — en schept ze zelf een overmatige hoeveelheid voedsel op haar bord. Mooi, dan hoeft ze het tenminste niet meer ongevraagd van mijn bord te jatten. Goed, eerlijk gezegd had ze het van mij niet gekregen als ze het wel had gevraagd. Mijn eten is mijn eten en daar komt niemand aan. Al helemaal geen nieuwe meisjes die hier voor even zijn en daarna weer weggaan.
          'Zeg Nerys, speel je Quidditch?' hoor ik uiteindelijk en ik rol kort met mijn ogen. Ik had niet verwacht dat ze meteen stil zou zijn zodra ze eten in haar mond had zitten, maar toch had ik er stiekem wel een beetje op gehoopt. Wederom is karma me niet goed gezind. Diepe, diepe zucht.
          'Nah,' zeg ik en ik wuif het weg waarna ik een stuk kip in mijn mond stop — ik moet toegeven dat Arwen gelijk had toen ze een zucht van verlichting slaakte toen ze dit at, want het is inderdaad goddelijk — zodat ik verder niets hoef te zeggen. Ik speel geen Quidditch. Dat heeft eigenlijk als enige reden dat ik al bijna misselijk word als ik op een trapje sta, laat staan dat ik tientallen meters hoog vlieg op een stuk hout. Dat raad je toch niemand aan?! Kennelijk zijn er mensen gek genoeg voor, die vrolijk met ik weet niet hoeveel kilometer per uur door de lucht vliegen om een of ander balletje te pakken. Ik zie het nut er niet van in, maar dat ben ik. Door mijn hoogtevrees. Shush. 'Vind er weinig aan,' zeg ik uiteindelijk maar om verdere vragen te voorkomen.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.