Voor mij is het basisidee sowieso minder belangrijk. Ik kijk meer naar de uitwerking: dus of het echt ergens naartoe gaat, voldoende spanning is ipv langdradig, dat is het belangrijkste. Zolang de schrijver me erin kan zuigen, lees ik toch - of het basisidee goed is, is voor mij persoonlijk minder van belang, daar ben ik niet kieskeurig in en misschien nog meer mensen niet. Dus laat je niet tegen houden, hoe je het schrijft is soms nog belangrijker dan wat je schrijft.
Over die personages: mijn hoofdpersonages zijn ook van middelbare leeftijd, nu geen 50, maar ook "echte volwassenen'' met kinderen en zo. Ik vind dat ook net leuker. Verfrissend om mee te werken of te lezen. Anders zijn het altijd tienermeisjes en jonge vrouwen en op den duur word je dat beu en wil je eens wat anders. Ik vind het net leuk dat het eens niet een vrouw van 20 is - mijn hele leefwereld bestaat uit vrouwen van 20. Heel wat boeken en verhalen gaan dan ook nog eens over vrouwen van twintig. Iets anders dan de jongvolwassenwereld of de tienermeisjeswereld is wel eens verfrissend en een verademing. Dat het eens om een ander soort problemen en situaties gaat.
Kortom, ik denk dat smaken over personages verschillen en dat je vooral moet doen wat je zelf wilt, als je over twintigers of tieners wilt schrijven omdat je dat dichterbij vind moet je vooral dat doen! Als je over oudere mensen wilt schrijven, doe dat dan ook gewoon. Je zal toch nooit iedereen tevreden kunnen stellen dus doe lekker je zin! (:
[ bericht aangepast op 28 dec 2016 - 11:56 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
