Eerst wil ik even kwijt dat je zelf moet kijken wat je het fijnst vindt om te schrijven.
In de tegenwoordige tijd of in verleden tijd, dit is voor iedereen anders. Zelf schrijf ik (voor zover mogelijk) in de tegenwoordige tijd
want als de lezer het leest, is het net alsof het allemaal op dat moment gebeurd. (mijn mening)
Let wel op dat je het niet door elkaar gaat halen.
Over de laatste stukje tekst van je:
Je zou kunnen laten doorschemeren dat "pasta carbonara" juist niet haar favoriet is. Of dat ze zelfs allergisch is voor een bepaalde
ingrediënt dat in de "carbonara" zit. Zo krijgt die vent tegenover haar niet alleen het idee dat ze voor zichzelf kan bestellen, maar ook
dat ze dus niet overal tegen kan. Vaak zie ik geen allergische dingen in verhalen en dat geeft het net wat extra.
Scene 1
Restaurant
''Dus, wat uhh, wat voor muziek vindt (er staat "je" in de zin dus met "dt") je leuk,'' (met een werkwoord na het "gezegde" altijd een komma. Tenzij het volgende woord een zelfstandig woord/naam is. Geen twee leestekens vlak achter elkaar.) stotterde ik op een onzekere toon. Oh, ik was dit zó erg aan het verknallen met mijn geweldige sociale vaardigheden! Het liefst zou ik in een donker hoekje wegkruipen, ver van die David vandaan.
(nieuwe regel) David keek niet op van de ("zijn" is niet echt accuraat want het is niet van hem maar van het restuarant) menukaart en zei kortaf: ''Rolling stones.''
(nieuwe regel) Ik voelde een brok van zenuwen in mijn keel opkomen, slikte die gauw weg. (Eindig dat stukje. Wissel korte en lange zinnen met elkaar af) ''Oh ja, de Rolling stones! Ja, die ken ik wel ja! Ik vind vooral het liedje, uuh...'' Ik klapte helemaal dicht toen hij mij aankeek. Ik was helemaal in de ban van zijn uiterlijk (beter dat je hier "ogen" zegt, dat trekt vooral haar aandacht). Hij had zulke mooie donkergroene (aan elkaar) ogen en zulk mooi, glanzend bruin haar. Hij maakte mij ontzettend nerveus en ik wist niet wat ik moest zeggen.
(nieuwe regel) Gelukkig kwam de ober langs om bestellingen op te nemen.
(nieuwe regel) Ik opende mijn mond maar David was mij al voor.
(nieuwe regel) ''Ja, doe mij maar de steak en voor haar pasta carbonara.''
(nieuwe regel) De ober schreef alles netjes op en liep verder om bestellingen op te nemen.
Ik was geschokt. Hoe wist hij dat mijn favoriete eten pasta carbonara was? En wilde hij nou de baas spelen? ''Zeg, ik kan zelf gewoon bestellen hoor,'' (eerst de leesteken en daarna het afsluitende aanhalingsteken) zei ik op een iets té boze toon. Ik schrok toen ik David zag. Hij keek mij met zijn donkergroene (aan elkaar) ogen heel strak aan. Ik keek gauw weg en bloosde. Hij is zo itens. ''Ik..'', bracht ik uit, maar kon niet verder omdat David sussend zijn vinger op mijn lippen legde.
Tussen haakjes wat ik veranderd heb en waarom. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Wat ik je vooral aanraad, is lees andere verhalen en kijk hoe anderen het doen. Afkijken voor een goede schrijfstijl doen we allemaal totdat je een schrijfstijl gevonden hebt, waar jij je goed bij voelt.
Ik ben geen prof schrijver
Lieve schat, de echte prof schrijvers/schrijfsters publiceren 2 tot 3 boeken per jaar.
Je schrijft prima, dus haal jezelf niet zo omlaag.
Zelf schrijf ik al 20 jaar maar zie ik mezelf als een prof schrijver? Nee. Ik heb hooguit wat meer ervaring maar zelfs ik leer er nog dingen bij.
Tips en adviezen hebben we allemaal wel nodig, dus je bent niet de enige.
xxx
[ bericht aangepast op 3 jan 2017 - 16:33 ]
~ I'm a writer. Anything you say or do may be used in a story. ~