...Want mijn hoofdpersonage heeft hem vervloekt
Het sprookje is redelijk bekend: Belle en het Beest. Lang geleden was er eens een rijke, arrogante Prins, die vervloekt wordt om voor de rest van zijn leven als een beest te leven, tenzij hij binnen 28 jaar liefde leert kennen. Als de vader van Belle het kasteel betreedt nadat hij verdwaald is geraakt, zet de prins, nu een beest, hem gevangen. Even later neemt Belle haar vaders plaats in en stukje bij beetje gaat er een band ontstaan, Gaston doet nog iets doms met die vader en hitst daarna het dorp tegen het beest op, et cetera, happy ending.
Maar, voordat dit sprookje kon plaatsvinden, moest onze prins toch echt eerst vervloekt worden. De short die ik aan het schrijven ben voor de Go Fanfic wedtrijd van Pickett gaat hierover en belicht nog eens extra waarom die arme prins dit toch zeker wel verdiende.
^ Wat ben ik toch goed in het ''nonchalant'' promoten en uitleggen waarom dit topic bestaat
Het landgoed van de La Portés wordt zwaar verwaarloosd sinds de dood van Guillaume, de eigenaar van het land en de beschermheer van de steden en dorpen die eraan grenzen. De jonge prins, die eigenlijk in zijn vaders voetsporen had moeten treden, maakt graag misbruik van zijn status en macht, maar negeert zijn verantwoordelijkheden die met zijn status meekomen. De plaatselijke Sidhe beginnen zich steeds meer aan zijn gedrag te ergeren, waarna ze besluiten dat er maatregelen genomen moeten worden. De prins moet veranderen. Het tij moet worden gekeerd. De laatste kans van de prins, brengt zich in een list. Een jonge, maar ervaren tovenares krijgt de opdracht de prins voor een laatste keer te testen. Vermomd als een oude bedelaarster gaat ze op een winteravond naar het kasteel. Ze biedt hem daar één enkele roos aan, in ruil voor onderdak tegen de bittere koude. Ze mag hem daar nog één keer waarschuwen en nog eens laten nadenken over zijn beslissing. Maar als hij wederom weigert, spreekt men nooit meer van Adam de la Porté. Men spreekt van het Beest. |
^De link naar het sprookje zonder een lang en gelukkig^
Nouja, voor achtentwintig jaar dan
[ bericht aangepast op 12 dec 2016 - 14:56 ]
Three words, large enough to tip the world. I remember you.