Sinds mijn school weer begonnen is ben ik nogal mismoedig. Misschien is mismoedig niet het goede woord. Maar ik voel me in ieder geval niet meer op en toppie gelukkig.
In augustus heb ik vier a vijf weken achter elkaar gestudeerd voor mijn herexamens. Over het algemeen heb ik geen probleem met studeren. Het enigste probleem toen was dat ik vrijwel niet meer buiten kwam. Toen dat over was, heb ik drie weken achter elkaar gewerkt in september, letterlijk direct na de examens. Tijdens deze drie weken heb ik me prima vermaakt. En direct aansluitend ben ik begonnen terug op school. Omdat ik me op het werk amuseerde ben ik in het weekend door blijven werken.
Ook met school heb ik geen problemen. Alle vakken die ik heb vind ik leuk. Studeren vind ik leuk, op kot zijn vind ik leuk, met mijn vrienden daar afspreken vind ik leuk. Kortom, in Leuven loopt alles prima. Het enigste punt dat er is, is dat ik twee keer per week ga zwemmen. Dit vind ik niet meer zo leuk als vroeger, maar ik moet toch aan sport doen, en dit is de enigste sport die ik zo'n beetje leuk vind. En een keer per week vind ik zo weinig.
Ik heb niets op te merken aan mijn leven in Leuven. Het staat mij niet tegen, maar misschien is juist probleem dat het mij ook niet meer prikkelt, of enthousiast maakt. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. Ik kan er niet meer echt met volle teugen van genieten.
Ondertussen werk ik al een aantal weken in het weekend. En op het werk amuseer ik mij ook nog vrij goed. Ook daar is niets op aan te merken.
Maar toch voel ik alsof ik niet echt meer gelukkig ben. Het lijkt erop alsof ik niets meer leuk vindt, alsof niets mij meer enthousiast kan maken. Een nieuwe hobby heeft geen zin, want niets trekt mij echt. En meer met vrienden afspreken heeft ook geen zin, want dat doen we al meer als vorig jaar.
Ik dacht misschien dat ik te weinig tijd voor mezelf heb, maar ik heb ondertussen al een paar avonden voor mezelf gehad, en het heeft niet echt geholpen. Misschien is het omdat ik zo weinig thuis ben, omdat mijn werk de hele dag door duurt. Maar ik voel me ook niet geweldig gelukkig als ik thuis ben.
Het probleem is dus dat ik geen plezier meer haal uit het leven, waardoor ik mij wat mismoedig voel. Maar ik weet niet waardoor dit komt. (En voordat jullie dit voorstellen, wat mij betreft heeft het geen zin om met een psycholoog te praten.)
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
