Het was gisterenavond lang en we werden al twee dagen geteisterd door langpootmuggen, paardenmuggen voor de vrienden. Met ons goed hart gunden zowel mijn pa als ik hen een relatief vredig, niet geplet bestaan voor twee dagen lang. Tot ze vol in de aanval gingen. Abon, ik zit dus rustig in mijn kamer als mijn pa zo hard op mijn deur klopt dat ik me afvraag hoe het komt dat-ie er nog staat. Ik elk geval, hij vraagt mijn vliegenmepper en vanuit mijn kamer hoor ik hem een paar keer meppen in de badkamer. Bij de laatste mep was het echter opeens heel wat harder. Het was tenminste wel raak. En dat is ook het enige positieve dat ik over de zaak kan zeggen.
Naast het feit dat de mug uitéén gespat is, zijn er nog een paar dingen uiteen gespat. Mijn prachtige vliegenmepper én het plafond missen nu een deel. En voor een keer is het niet mijn schuld. Dus als ik jullie één advies mag geven: let op voor je een paardenmug doodmept. 
Wanneer hebben jullie voor het laatst wat kapot gekregen? 
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried
