.. are the heaviest.
Vanmiddag was de begrafenis van mijn neefje, die bij 20 weken zwangerschap overleden is. Het is zo raar om zo'n klein roodbruin wezentje in de kleine kist te zien liggen, die nog niet eens op een echt mensje lijkt (met een veel te groot hoofd voor zijn lichaam).
Mijn oom droeg het kistje en legde het op de planken op het graf. Nadat er een gedicht gelezen werd door een ambtenaar van de gemeente, legde iedereen een witte roos naast de kist. Daarna gingen we met ons allen naar het huis van mijn oom en tante, om daar na te praten.
Rust zacht, kleine Thijs.
[ bericht aangepast op 24 aug 2016 - 23:00 ]
