Mening over littekens. - Stamcafé

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 20:28 ]

Haha, ik heb er een hele boel hoor. :') Ik heb een putje in mijn voorhoofd van de waterpokken, een litteken op mijn arm van een wondje dat ontstak en ik heb er nog tientallen anderen. Ik heb er zelf geen probleem mee, tenzij als het echt grote dingen zijn, maar dat is eigenlijk niet het geval. Ik snap dat mensen er last van kunnen hebben als ze echt eens iets serieus hebben voorgehad (zoals een brandwonde of zo) of als het heel erg in het zicht is, maar voor de rest vind ik het niet erg.

What would Emma do?

ik heb er zelf niet zoveel.
Ik vind littekens zelf badass en vooral bij mannen.
Idk makes you look dangerous or something ^^

Meteorites schreef:
ik heb er zelf niet zoveel.
Ik vind littekens zelf badass en vooral bij mannen.
Idk makes you look dangerous or something ^^

[ bericht aangepast op 23 aug 2016 - 14:48 ]

Littekens maken je tot wie je bent. Ik heb een litteken van 20 cm op mijn buik door een operatie. Maar of het door operaties komt, of dat je ze bij jezelf veroorzaakt hebt; ze horen bij je en daar moet je mee leven, je komt er nooit meer vanaf. Al durf ik nog steeds niet in een bikini te lopen, gezien mensen vaak raar staren naar littekens.

Elke keer als ik naar mijn littekens kijk, voel ik me nogal klote. Littekens maken wie je bent, maar sommige littekens zou ik toch liever weg hebben :')

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Littekens in het gezicht vind ik jammer voor die mensen die dat hebben. Toch zeker als ze goed te zien zijn.

Ik heb er zelf één op mijn lip, maar die valt mij blijkbaar meer op dan anderen.

Ik heb een streep op mijn wang: als baby heb ik mezelf met mijn nagels mijn wang opengegaan.
En ik heb bij mijn elleboog een litteken van een grote brandwond. En verder heb ik nu veel recente brandwonden op mijn handen/armen vanwege mijn werk (keuken).
En ik vast nog wel wat minilittekens van andere dingetjes.

Ohja: wat vind ik ervan: tja, ik heb er niet zoveel moeite mee. Het enige wat ik vervelend vind, is mijn striae van het aankomen en afvallen. Dat vind ik gewoon lelijk. De rest doet me niet zoveel.

[ bericht aangepast op 23 aug 2016 - 15:09 ]

Deep inside, I've never felt alive

Ik heb behoorlijk wat littekens, maar het maakt me niet zoveel uit. Vooral op mijn voorhoofd, omdat ik vroeger nou eenmaal onhandig was.

Your make-up is terrible

Ik weet niet of het echt een litteken is, meer een putje in mijn scheenbeen.
En toen ik vijf was leek het me een goed idee om met een zaag te spelen en daarvan heb ik nog een klein litteken op mijn duim. Ik heb die dag geluk gehad bedenk ik me.

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Mijn rechterbeen bestaat bijna geheel uit littekens, haha. Allemaal door operaties. De kleintjes vallen niet zo op, die zijn bijna allemaal goed weggevaagd en zie je dus nauwelijks. Ik heb ook een super grote, die bijna de gehele zijkant van mijn been bedekt. Daar wordt wel veel naar gestaard als ik een kort broekje of jurkje aan heb. Ik vind dat eigenlijk niet zo'n probleem, behalve als mensen echt duidelijk opmerkingen of van die geluidjes gaan maken. Natuurlijk merk ik het wel, al die blikken, maar dat neemt mijn zelfvertrouwen gelukkig echt niet weg.

Ik zit er zelf echt totaal niet mee. Mijn littekens maken me echt tot wie ik ben en ik ben er ook gewoon een soort van trots op. Tuurlijk, sommige verdienen niet echt de schoonheidsprijs maar ik vind sommige littekens ook echt gewoon niet lelijk. Ik denk dat het gewoon heel persoonlijk is, hoe je over je littekens denkt. Bij mij zijn ze gewoon echt het bewijs van wat ik heb doorstaan, en dat dat nog te zien is vind ik persoonlijk heel fijn eigenlijk.

but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

Zelf heb ik een aantal littekens op mijn benen van vroeger, iets te vaak uit bomen gesprongen (': Verder heb ik nog een relatief groot litteken op mijn voorhoofd in de vorm van een Y. Mijn vrienden grappen er soms wel over dat ik de nieuwe HP ben en de humor daarvan neemt wel een beetje weg van de manier waarop ik hem gekregen heb. Even kort gezegd... Ik heb hem gekregen bij een overval en een aantal trappen tegen mijn hoofd aan net iets meer dan een jaar geleden.

Door dat litteken heb ik best een moeilijke tijd gehad. In het begin liepen mensen soms met een boogje om me heen en op school hoorde ik een gesprek achter mijn rug om van twee jongens van. 'Zag je dat litteken?' 'Ja, dat zou ze wel verdiend hebben.' en wel meer van dat soort dingetjes.
Ergens heeft me dat ook wel een beetje geholpen in een stap naar mijn doel om meer mezelf te zijn. Don't care what other people think of you.. Al blijft dat nog wel moeilijk.

Credendo Vides

DreamerN schreef:
Zelf heb ik een aantal littekens op mijn benen van vroeger, iets te vaak uit bomen gesprongen (': Verder heb ik nog een relatief groot litteken op mijn voorhoofd in de vorm van een Y. Mijn vrienden grappen er soms wel over dat ik de nieuwe HP ben en de humor daarvan neemt wel een beetje weg van de manier waarop ik hem gekregen heb. Even kort gezegd... Ik heb hem gekregen bij een overval en een aantal trappen tegen mijn hoofd aan net iets meer dan een jaar geleden.

Door dat litteken heb ik best een moeilijke tijd gehad. In het begin liepen mensen soms met een boogje om me heen en op school hoorde ik een gesprek achter mijn rug om van twee jongens van. 'Zag je dat litteken?' 'Ja, dat zou ze wel verdiend hebben.' en wel meer van dat soort dingetjes.
Ergens heeft me dat ook wel een beetje geholpen in een stap naar mijn doel om meer mezelf te zijn. Don't care what other people think of you.. Al blijft dat nog wel moeilijk.

[ bericht aangepast op 23 aug 2016 - 15:42 ]

Ik heb er behoorlijk wat.. Sommigen ben ik best oké mee, maar sommigen zijn me iets te zichtbaar..

Eentje is nog wel een leuk verhaal. Ik ging zwemmen in de Lek met een vriendin van me, heel leuk en aardig, totdat ik langs een steen schraap en de zijkant van mijn voet helemaal open heb gehaald. Met een zwaar bloedende voet terug naar haar huis gegaan, waar haar moeder het voor mij heeft schoongemaakt en gefixt heeft. Heeft wel een mooi groot litteken overgelaten, maar dit is 1 van de littekens waar ik oké mee ben sinds het toch wel mijn eigen domme schuld is geweest en nogal diep in mijn hoofd gegraveerd staat.

Verder heb ik nog een grote op mijn scheenbeen, naast mijn enkel, een paar op mijn bovenbeen, armen en eentje onder mijn lip.

— Inner peace, it's hard to find. —

Ik zit onder de kleine littekens. Ik krijg heel snel littekens :'). Het meest zichtbare zit op mijn knie. Op vakantie in Frankrijk struikelde ik over een steen. Het hielp niet mee dat de wond elke keer open ging door het zand van het water. Uitkomst: Litteken. Voor de rest heb ik gigantische (en veel) stretch marks op mijn benen en heupen (technisch gezien zijn het littekens.)
Ik stoor mij een beetje aan de littekens in mijn gezicht, maar voor de rest boeien ze mij niet. Een aantal jaren terug stoorde ik heel erg aan mijn striae, doordat ik vervelende opmerkingen kreeg van mensen in mijn school. De opmerkingen sloegen echt nergens op. Het werd zo erg dat ik geen korte broekjes meer wilde dragen. Tegenwoordig boeit het mij niet meer zo. Waarom zou ik mijn druk maken om iets wat ik toch mijn hele leven zal hebben? Ze gaan toch niet weg, dan kan ik ze beter maar accepteren :').

Seasons will change, but I shall remain

FeorgeWeasley schreef:
Elke keer als ik naar mijn littekens kijk, voel ik me nogal klote. Littekens maken wie je bent, maar sommige littekens zou ik toch liever weg hebben :')