Helaas, het is geen zeiktopic met een hoop gescheld, haha. Nee, ik kwam gewoon een leuke thread tegen op Reddits /r/thenetherlands en die wilde ik graag even met jullie delen. Hieronder de inhoud voor degene die er niet op willen klikken.
Het is vrijdagmiddag halftwee, anders dan anders loop ik richting mijn huis dat grenst aan een typisch naoorlogs pleintje, zo een met een supermarkt, drogist, shoarmatent en Turkse klerenmaker. Vandaag staan er midden op het plein een aanhangwagentje, vijf stoelen en een tafeltje. “Gratis koffie, goed gesprek!” staat er met koeienletters op een bord. Ik zie vier behoorlijk oude mannen met plastic bekertjes, kannen en een pak stroopwafels. Ik heb een vrije middag… Ach, waarom ook niet.
Ik word begroet met een verbaasde maar ook blije blik. Na een kort voorstelrondje wordt mij de vraag gesteld wat ik doe in het dagelijks leven, een onderwerp dat ik het liefst vermijd. Zeggen dat je je bezighoudt met polarisatie is voor velen een uitnodiging de onderbuikgevoelens eens flink de ruimte te geven, om mij vervolgens vragend aan te kijken, ogenschijnlijk op zoek naar een bevestigende knik. Ik kaats wat vragen terug en luister aandachtig naar de ervaringen van deze gepensioneerde arbeiders met de hangjeugd uit onze prachtwijk. De gebruikelijke klachten en generalisaties komen één voor één voorbij. Ze spugen op straat, hebben geen respect, zijn luidruchtig, kijken je boos aan, geven je een onveilig gevoel, zijn lui, hebben geen baan, leven van het UWV, en ga zo maar door. En toen was daar Henk. Henk loopt door de wijk en Henk vist, dat is Henk. Henk is 84 en woont hier al decennialang.
“Ik liep hier laatst over het plein en er zaten een stuk of zes, zeven van die jochies daar op het bankje”, hij wijst enthousiast naar de andere kant van het plein. “Om hen heen lagen van die blikkies zoete troep, dus ik ben er heen gelopen, paar van die blikkies opgeraapt en netjes in de prullenbak gegooid.”
Ik probeer me een beeld voor te stellen van zeven jongens die een oude man met een stok op zich af zien strompelen en hem met veel moeite zien bukken om hun vuilnis op te ruimen.
“Nadat ze doorhadden wat ik deed sprongen ze allemaal op en begonnen als de wiedeweerga troep op te ruimen. En niet alleen die blikkies he, alles. Ze zeiden sorry en groeten me nu elke dag.”
“Mooi verhaal Henk”, zegt een andere man, “maar waarom moet jij op je oude dag die buitenlanders nog opvoeden?”
Henk haalt zijn schouders op: “je bent nooit te oud om het goede voorbeeld te geven, ik was vroeger zelf ook een teringjong.”
[ bericht aangepast op 19 aug 2016 - 16:29 ]
Your make-up is terrible
ProngsPotter