• Het originele topic behoord tot Raegan, wij hebben het topic heropend met toestemming van Davos.


    Weston, West Virginia. USA, 1957
    Voordat geestesziekte enigszins begrepen werd, werden mensen die ook maar het kleinste teken van een geestelijk probleem vertoonden, in een gekkenhuis gegooid. Daar werden ze vaak onderworpen aan afgrijselijke martelingen en experimenten die vaak tot hun dood leidden. En door het grote aantal ziekten die door de inrichting zwerfden, was het het geen wonder dat de patiënten vaak zelfmoord of moorden pleegden.
    Het Asylum
    Het werd gebruikt als een psychiatrische inrichting van 1864 tot 1994. Het gesticht in Weston, West Virginia was eigenlijk gebouwd voor 250 patiënten, maar rond de jaren 50 zaten er meer dan 2600 ongelukkige patiënten in het gesticht. Dat was, natuurlijk, veel meer dan de werknemers voor konden zorgen. Het gevolg was dat het gesticht overvol werd en nog onaangenamer dan het al was. De patiënten leden aan verscheidene medische toestanden. Van schizofrenie tot dementie. En helaas werden velen onderworpen aan de verschrikkelijke medische behandelingen. Schoktherapie, waterschokbehandelingen, isoleercellen en normale afranseling vonden plaats tussen deze muren in de hoop hun geest te reinigen. Met het aantal van meer dan duizend overledenen is het duidelijk dat dit een van de meest verschrikkelijkste gestichten was die de VS ooit heeft gezien.
    De faciliteiten
    Het asylum telt één grote tuin, die de patiënten alleen mogen betreden onder toezicht van minstens één zuster. Er zijn vier slaapzalen, deze zijn speciaal gemaakt voor de patiënten die erin verblijven. Ze bevinden zich in de vier vleugels van het asylum: noord, oost, zuid en west. Er zijn twee grote multiseksuele badkamers, met daarbij een kleine voor hal drie. Zij bevinden zich tussen de noord-west vleugel en de zuid-oost vleugel. Verder is er nog een groot lijkenhuis en een ziekenruimte, gelegen inde kelder van het asylum.

    Slaaphal één [Noord]: Huisvestigd patiënten met eetziektes (zoals pica en boulimia)
    Slaaphal twee [West]: Huisvestigd patiënten met hevige mentale ziektes (zoals hullicinaties)
    Slaaphal drie [Zuid]: Huisvestigd patiënten met seksuele ziektes (zoals voyeurisme)
    Slaaphal vier [West]: Huisvestigd patiënten met angststoornissen en fobieën

    Regels van het Asylum:
    - ­Alle patiënten worden om 7:00 wakker gemaakt en dienen om 22:00 weer in bed te liggen. [Voor zusters 6:00-­23:00]
    ­- Geweld wordt niet getolereerd.
    ­- Romantische en seksuele relaties zijn niet toegestaan.
    ­- Slaapplekken worden op achternaam ingedeeld en moeten nageleefd worden.
    - Het ontbijt is voor de patiënten om 8:00, voor deze tijd kunnen ze zich klaarmaken. [Voor zusters 7:30]
    ­- Elke patiënt is verplicht om zondag naar de kerkservice te gaan.
    - Bij overtreding van de basisregels dient de patiënt gestraft te worden.


    De rollen:
    Mannen:
    Staff (Dokters):
    • Ezra Giles Hamilton • Directeur • Assassin
    • James Oliver Parker • Dokter • Frackles
    Patiënten:
    • Frederick Noah Morgan • AlexBertie • Nightmare Disorder • Hal 4
    • Jason Won • Frackles • Schizofrenie • Hal 2
    • Dwain Schuyler • Trikru • DID • Hal 2
    • Evan Sean Foley • PeterMaximoff • Cotard's syndroom • Hal 2

    Vrouwen:
    Staff (Nonnen, zusters):
    • Fern Fitzgerald • Hoofdzuster • Allura
    Patiënten:
    • Celeste Lea Cooper • Sapphic • DID
    • Brianna Emmanuelle Ravenshaw • Rhee • Autophagia • Hal 2
    • Marilyn George • Valor • ASPS • Hal 2
    • Molly Rogers • Assassin • Anorexia Nervosa • Hal 1
    • Arizona Riverdaile •Westwick • GAS • Hal 4
    • Lucy Elise Moore • nakito • Voyeurisme • Hal 3
    • Lizzy Bassinger • Littlepanda_ • Bipolaire stoornis • Hal 2


    Invullijst:
    • Rol:
    • Naam:
    • Leeftijd:
    • Innerlijk:
    • Uiterlijk:
    • Ziekte:
    • Tijd sinds opname (minimaal vanaf achttien jaar):
    • Slaaphal:
    • Geschiedenis:
    • Extra: (Relaties, hobby's etc.)


    Faceclaims bezet:
    Amanda Steele.
    Dianna Agron.
    Felice Fawn.
    Kaya Scodelario.
    Margot Robbie.
    Luke Pasqualino.
    Osric Chau.
    Teresa Palmer.
    Thomas Gibson.
    Vanessa Hudgens.


    De regels:
    • Niet iedereen heeft dezelfde ziekte, wees creatief!
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je twee weken niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Noek of Reyn maken de nieuwe topics aan.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2016 - 21:17 ]


    Reality's overrated.

    Lucy Elise Moore
    “What are you looking at?”




    • Rol: Vrouwelijke patiënte

    • Naam: Lucy Elise Moore
    Lucy is een Engelse meisjesnaam en betekent licht.
    Elise is een Franse meisjesnaam en betekent gewijd aan God

    • Leeftijd: 23, haar geboortedag valt op 14 mei

    • Innerlijk:
    Lucy is gevormd door haar gezin, haar jeugd maar ook door het Asylum. Ondanks dat ze het er haat heeft het haar zeker doen ontplooien en is ze zichzelf meer gaan accepteren. Lucy heeft altijd geleerd dat het belangrijk is om je respectvol te gedragen en nederig te zijn. In de tijd dat ze opgenomen is heeft ze wel ontdekt dat dit niet altijd de beste manieren zijn om te overleven. Ze weet heel goed wat haar waarden en normen zijn en houdt zich hier graag aan vast. Lucy is een rustig, liefdevol persoon dat toch wel beschadigd is door haar ziekte en wat dit veroorzaakt heeft in haar leven. Zo neemt ze mensen niet snel in vertrouwen, door haar verleden heeft ze geleerd dat de mensen die ze het meest liefheeft haar het meest pijn kunnen doen. Hierdoor vindt ze het lastig om mensen toe te laten in haar leven. Tot op zekere hoogte is oké, ze is sociaal en graag in de buurt van mensen. Maar ze zal nooit haar ware gevoelens tonen. Ze is er dan ook van overtuigd dat ze nooit meer verliefd zal worden.

    Lucy is een geduldig persoon die zich liever iets op de achtergrond houdt, mede door haar ziekte is dit een gewoonte geworden. Ze vindt het fijn om alles te kunnen overzien zonder zelf in de spotlight te hoeven staan.

    Muziek is een belangrijk element in haar leven. Al sinds jonge leeftijd speelt ze piano en kan zich helemaal verliezen in de klanken van het instrument. In de muziek kan ze haar gevoel laten spreken in plaats van het uit te drukken in woorden. Tijdens de keren dat Lucy muziek maakt kun je het meest van haar persoonlijkheid zien, wat ze normaal goed verborgen kan houden.


    • Uiterlijk:
    Lengte • 174 centimeter
    Lichaamstype • Atletisch
    Huidskleur • licht, met een warme gloed

    Gezicht
    Gezichtsvorm • Diamant
    Wenkbrauwen • Licht en smal
    Oogkleur • kastanjebruin
    Neus • Gemiddeld, lichtelijk rond
    Lippen • Gemiddeld

    Haar
    Haarkleur • Blond
    Haartype • Lang, dun met een beetje slag
    Haarstijl • Los of in een simpel staartje of vlechtje

    Overig
    Stem • warm met een lage klank
    Kleding • Simpele T-shirts of blousejes met een spijkerbroek en sneakers

    • Ziekte: Voyeurisme, het verlangen om (bijna)naakte mensen te bekijken of bespieden en hier eventuele lustgevoelens van krijgen.

    • Tijd sinds opname: 2 jaar
    Haar ouders bezoeken haar maar één keer per jaar, omdat ze haar nog steeds verafschuwen. Dit doet Lucy pijn, maar hierdoor is ze er wel achter gekomen dat ze ook zonder hen kan overleven.

    • Slaaphal: 3, patiënten met seksuele ziektes

    • Geschiedenis: Lucy Elise Moore is geboren in een groot gezin. Gevestigd in Morgantown (West Virginia) leefde Lucy samen met haar ouders Steven en Jenna, haar ouder zus, broer en twee jongere zusjes. Het gezin is Katholiek en het geloof speelde een grote rol in het dagelijks leven van Lucy. Haar vader werkte als onderwijzer en haar moeder huisvrouw. Familie Moore was een hecht gezin dat zich veel hecht aan waarden en normen. Daarnaast woonde familie Moore naast het huis van de pastoor en zijn gezin, hierdoor was het belangrijk om je netjes in het gareel te gedragen.

    Aan het einde van haar pubertijd had Lucy nog nooit een vriendje gehad, ze had er geen interesse in. Dat was niet erg, ze zou vanzelf de juiste persoon tegenkomen waar ze mee zou trouwen en een gezin mee zou krijgen. Zolang ze zich bezig hield met het geloof was er niets aan de hand. Toch begon het steeds meer op te vallen, steeds meer van haar vriendinnen hadden vriendjes en bereikten de leeftijd om te gaan trouwen. Lucy snapte niet waarom zij anders was dan de rest. Op een dag kwam ze tot nieuwe inzichten vlak na een gymles op school. Zoals gewoonlijk kleedde alle meiden zich om in de gezamenlijke kleedruimte, tot haar schrik bekroop haar een angstig gevoel. Het zien omkleden van haar klasgenoten gaf haar een fijn gevoel, iets wat ze nog niet eerder had gevoeld. Ondanks de angst, was het fijne gevoel overtuigender. Dit was het begin van een obsessie die steeds meer uit de hand zou gaan lopen. Zo was Lucy steeds vaker in de kleedkamers te vinden, ook als ze geen les had. Dit begon de docenten op te vallen, zo kreeg ook haar vader dit te horen. Ze kon zich verweren door te zeggen dat ze zeer geïnteresseerd was in sport. Hierdoor kreeg ze wel het besef dat ze minder opvallend te werk moest gaan, want er mee stoppen wilde ze niet. Het werkte als een soort verslaving.

    Na een tijd merkte Lucy dat ze door een bepaald meisje werd aangetrokken. Julie, een klas hoger en dochter van de pastoor, dus haar buurmeisje. Het was makkelijk om Julie te bespieden, aangezien hun slaapkamerramen zich op dezelfde hoogte bevonden. Iedere ochtend en avond was Lucy te vinden voor haar slaapkamerraam, waarvandaan ze Julia perfect in de gaten kon houden. Na verloop van tijd maakte de aantrekkingskracht voor het meisje plaats voor nieuwe gevoelens. Gevoelens van verliefdheid. Op een dag werd Lucy betrapt door Julie en werden de twee ondanks de ongemakkelijke situatie vriendinnen. Hun vriendschap bloeide op tot liefde, ook aan Julie ‘s kant. Hierop volgde een geheime relatie, want de dochter van de pastoor kon het echt niet maken om met een meisje samen te zijn. Ook Lucy niet, vanuit haar geloof. De twee meiden waren niet meer bij elkaar weg te slaan, totdat ze op een onvoorzichtig moment ontdekte werden door de vader van Julie. Met pijn in haar hart vertelde Julie aan haar vader dat Lucy haar dwong, om zo haar eigen reputatie te redden. De pastoor was geschokt en kwaad, binnen no time wist de gehele buurt wat er gebeurt was. Vanaf dat moment kwamen er ook meerdere klachten binnen over Lucy die meiden bekeek in de kleedruimtes. Iedereen verafschuwde haar, zo ook haar ouders. Ze was een schande voor het gezin, en wat ze Julia had aangedaan was een grote zonde. Dat Lucy ook nog lesbisch bleek te zijn, was de druppel. Dit was niet toegestaan volgens het geloof, in de kerk was ze niet meer welkom. De pastoor eiste dat Lucy behandeld zou worden en sindsdien is Lucy overgebracht naar het Trans-Allegheny Lunatic Asylum, om zo genezen te worden van haar duivelse ziekten.

    • Extra:
    • Seksualiteit Lesbisch
    • Geloof Katholiek
    • Likes Muziek, dieren, gezelschap, het weer, vrouwen
    • Dislikes Mensen die haar direct beoordelen, oneerlijkheid, leugens
    • Verslavingen Het bekijken van mensen in hun ondergoed, nagelbijten
    • Relaties -

    [ bericht aangepast op 15 aug 2016 - 12:24 ]


    When you believe your dreams come true

    Dat is niet echt leesbaar, haha.


    Your make-up is terrible

    Wat is er niet leesbaar?


    When you believe your dreams come true

    Het lettertype. Misschien ook omdat het te klein is. Het ziet er zo uit bij mij.

    [ bericht aangepast op 12 aug 2016 - 20:27 ]


    Your make-up is terrible

    Ooh vreemd, bij mij is er een heel ander lettertype xD

    Ik zal als ik thuis ben er even naar kijken


    When you believe your dreams come true

    Ik zit op Chrome en voor mij is het een leesbaar lettertype. misschien ligt het aan de browser?


    Because I love him, do I need another reason?

    Sapphic schreef:
    Ik zit op Chrome en voor mij is het een leesbaar lettertype. misschien ligt het aan de browser?


    Ik zit ook op Chrome en ik zie hetzelfde als Assassin. Het ligt aan de codes/lettertypes op Q. Sommige mensen zien de juiste lettertypes, anderen niet.


    kindness is never a burden.

    Ik had eigenlijk een vraagje. Ik doe nog maar sinds kort mee aan forums van rpg en ik vroeg mij af hoe je van die layouts maakt?


    Sometimes it's hard, but I will never give up.

    Littlepanda_ schreef:
    Ik had eigenlijk een vraagje. Ik doe nog maar sinds kort mee aan forums van rpg en ik vroeg mij af hoe je van die layouts maakt?


    Volledig coderen etcetera.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Trikru schreef:
    (...)

    Volledig coderen etcetera.


    Okee dankjewel!


    Sometimes it's hard, but I will never give up.

    Littlepanda_ schreef:
    (...)

    Okee dankjewel!


    Misschien mag je de code van iemand wel gebruiken, moet je even een berichtje sturen met de vraag of je diens code mag gebruiken, dan geeft die persoon het wel denk ik c:

    [ bericht aangepast op 13 aug 2016 - 15:12 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Trikru schreef:
    (...)

    Misschien mag je de code van iemand wel gebruiken, moet je even een berichtje sturen met de vraag of je diens code mag gebruiken, dan geeft die persoon het wel denk ik c:


    Okee zal ik doen echt super bedankt voor je hulp!


    Sometimes it's hard, but I will never give up.

    Mijn code mag je altijd gebruiken. Hij is wel wat simpeler dan de meeste hier, haha.


    Your make-up is terrible

    Ik heb meerdere malen een begin gemaakt aan mijn rollen maar helaas heb ik vrij weinig inspiratie om ze ook af te maken. Daarom wil ik mij ook graag uitschrijven want ik ben bang dat ik met half–afgemaakte rollen niet zoveel zal schrijven in het speeltopic en jullie daarmee ga ophouden. Excuus!


    I'm A Slave 4 U

    Assassin schreef:
    Mijn code mag je altijd gebruiken. Hij is wel wat simpeler dan de meeste hier, haha.


    Ahh nice! Dat maakt mij niet uit hoor ;). Zou je hem naar mij willen sturen?


    Sometimes it's hard, but I will never give up.