Eerder dit jaar hebben we wellicht de meest moeilijke keuze ooit gemaakt om onze Duitse Herder in te laten slapen omdat deze zo ziek en oud werd dat hij ook gewoon pijn in zijn benen kreeg. Het ging allemaal niet. Na een paar doodstille maanden in huis kwam mijn moeder met het nieuws dat we een nieuwe hond zouden krijgen! Na veel zoeken en zoeken hebben we er eentje gevonden en sinds vrijdag hebben wij Raisa, een bijna twee jarige Alaskan Malamute in tot onze familie genomen en ze is echt een droomhond. Maar vrijdag tot zaterdag nacht is er een rare gebeurtenis gebeurd.. We kregen er een huisdier bij, maar daarnaast zijn we er ook een verloren: Mijn vader heeft onze grijze roodstaart papegaai zaterdag ochtend dood in de kooi gevonden - Ik was niet heel erg fan van haar maar het is toch wel even schrikken als je vader je dat 's ochtends verteld.. |
|
Ik, met mijn blonde hoofd, was helemaal vergeten dat er een kans was dat mijn moeder Raisa al meenam, sinds ze eerst wou kijken, dus toen ik zaterdag ochtend naar beneden wou en de deur wilde openen en er een ineens een vreselijk schattige hond voor ligt die de doorgang blokkeert smolt ik echt even. Wat een schatje is het toch! Ze is al helemaal verwelkomt door iedereen, behalve de katten. Die vinden Raisa nog een beetje eng maar het begint allemaal op gang te komen!
[ bericht aangepast op 4 juli 2016 - 10:51 ]
Inner peace, it's hard to find.