• Het is één van mijn favoriete bezigheden om eens rond te snuffelen bij mijn plaatselijke Standaard Boekhandel. Natuurlijk ga ik altijd meteen naar de YA-sectie, die erg beperkt is, maar toch weet ik er altijd een leuk boek te vinden, en ook weer deze keer, yay!
    Met nog een kortingsbonnetje en mijn lidkaart ga ik naar de kassa, waar een jonge (vast) jobstudent verschijnt. Hij rekent mijn boek af en kijkt me dan aan.
    'He, *zegt iets wat ik niet versta omdat ik doof af ben* maar je haar is echt cool.' Ik word rood als een tomaat, aangezien ik niet vaak complimentjes krijg over mijn iets of wat bizarre haar (of toch voor in dit nogal oudbollig ingestelde gemeente) dat ik onderaan blauw heb geverfd maar nu een soort van vreemde combinatie is van groen / blauw.
    Ik zei erg beduusd 'dankje', en keek hem aan.
    En toen ...
    Kwam mijn moeder ertussen en begon ze te zeggen hoe 'hij één van de weinige is door de ingesteldheid van de oudere mensen in onze stad'.
    De jongen keek mijn moeder erg vreemd aan, en ik zag hem gewoon denken 'oh het is weer zo iemand'.

    Daar gaat mijn kans op de perfecte jongen *zucht*.

    ik had zin om het in een leuk verhaal te gooien lolz

    Hebben jullie ook onlangs nog zoiets meegemaakt waarbij je moeder / vader je compleet voor schut zette? pls don't tell me im the only one hahaha


    soul made of stardust and chaos.

    Ik leef heel erg met je mee. Mijn mama zet me constant voor schut. Bijvoorbeeld: telkens als we mijn rapport gaan afhalen op het einde van het schooljaar, zegt ze weer iets waarvan ik denk 'mama, dit hoeft mijn leerkracht niet te weten, stop'.


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Dazai schreef:
    Ik leef heel erg met je mee. Mijn mama zet me constant voor schut. Bijvoorbeeld: telkens als we mijn rapport gaan afhalen op het einde van het schooljaar, zegt ze weer iets waarvan ik denk 'mama, dit hoeft mijn leerkracht niet te weten, stop'.


    Oh God, tegenover leerkrachten, don't even get me started.
    Zoals mijn vriendin net zo mooi zei : 'Mothers - here to give us life and then ruin it ...'


    soul made of stardust and chaos.

    Mijn moeder is ook zo. Doet altijd een heel levensverhaal over me van tijd, dat ik haar vaak moet stoppen of daarna zeg 'Dit moet niet iedereen weten.'


    16 - 09 - '17

    Mijn moeder maakt mij erg graag zwart bij iedereen for some reason. Ik heb soms melatoninepillen omdat ik gewoon een slecht slaapritme heb en er soms om half 6 uit moet, dus dan neem ik zo'n jetlagpil zodat ik niet pas om 3 uur in slaap val :p. Zij maakt er dan van dat ik drugsverslaafd ben en die pillen iedere dag moet slikken omdat ik anders dood neer zou vallen. Gelukkig snapt mijn familie dat dat een beetje onzin is, maar ze vertelt dat soort dingen ook tegen haar collega's enzo en die kijken me wel eens raar aan...


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    AriChibi schreef:
    Mijn moeder maakt mij erg graag zwart bij iedereen for some reason. Ik heb soms melatoninepillen omdat ik gewoon een slecht slaapritme heb en er soms om half 6 uit moet, dus dan neem ik zo'n jetlagpil zodat ik niet pas om 3 uur in slaap val :p. Zij maakt er dan van dat ik drugsverslaafd ben en die pillen iedere dag moet slikken omdat ik anders dood neer zou vallen. Gelukkig snapt mijn familie dat dat een beetje onzin is, maar ze vertelt dat soort dingen ook tegen haar collega's enzo en die kijken me wel eens raar aan...


    Oh wauw, dat is echt vreselijk :/
    Gelukkig dat je familie het niet gelooft ... Maar toch, ik snap dat het voor jou niet fijn is :/


    soul made of stardust and chaos.

    itsmagicc schreef:
    (...)

    Oh wauw, dat is echt vreselijk :/
    Gelukkig dat je familie het niet gelooft ... Maar toch, ik snap dat het voor jou niet fijn is :/


    Ik heb soms ook wel het idee dat ze zelf niet doorheeft wat ze allemaal zegt. Ze komt er iedere keer weer mee als ik iets 'groots' gedaan heb. Ergens is ze denk ik een soort van jaloers omdat ze zelf nooit de mavo heeft afgemaakt en ik op de universiteit zit, maar ja, dat maakt het nog niet goed :p


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    AriChibi schreef:
    (...)

    Ik heb soms ook wel het idee dat ze zelf niet doorheeft wat ze allemaal zegt. Ze komt er iedere keer weer mee als ik iets 'groots' gedaan heb. Ergens is ze denk ik een soort van jaloers omdat ze zelf nooit de mavo heeft afgemaakt en ik op de universiteit zit, maar ja, dat maakt het nog niet goed :p


    Je hebt geen idee hoe erg ik die situatie snap. Maar toch, het blijft erg gemeen en oneerlijk van haar om zulke dingen te zeggen.


    soul made of stardust and chaos.

    Gewoon een keer teruggaan (op dezelfde dag desnoods) en dan alleen! Hij snapt vast wel dat jouw moeder en jij apart staan (misschien kent hij dezelfde ervaring).


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Standal schreef:
    Gewoon een keer teruggaan (op dezelfde dag desnoods) en dan alleen! Hij snapt vast wel dat jouw moeder en jij apart staan (misschien kent hij dezelfde ervaring).


    Ik ben zeker van plan een keertje terug te gaan :'). Hoewel ik heel awkward ben en zo hahaha


    soul made of stardust and chaos.

    Wat een leuk compliment van die jongen. Alleen wel jammer dat je moeder dan het moment verpest. Echt zo'n moment waarbij je het liefst de mond van je moeder dicht kon toveren.

    De meeste moeders lijken het een goed idee te vinden om ineens een rare opmerking te maken zodra hun dochter met een jongen praat. Geen flauw idee waarom.


    Physics is awesome

    Haha, ik had vanmiddag ook een zwaar beschamend momentje.
    Ik was met mijn moeder aan het winkelen en ik was een bandeau (een soort strapless BH) aan het passen. Nu ben ik ontzettend onzeker over mijn lichaam en kleed ik me thuis altijd al om met de deur dicht. Maar ik was dus zo bezig en toen trok mijn moeder zo dat gordijn open. Stond ik daar in een rokje en die bandeau (en het was heel druk).

    Maar omdat ze snapte dat ik het niet zo leuk vond heeft ze er nog 1 voor me gekocht!


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Dazai schreef:
    Ik leef heel erg met je mee. Mijn mama zet me constant voor schut. Bijvoorbeeld: telkens als we mijn rapport gaan afhalen op het einde van het schooljaar, zegt ze weer iets waarvan ik denk 'mama, dit hoeft mijn leerkracht niet te weten, stop'.


    O jaaaa. Ik was op weg om het rapport af te halen en dan kruisen we mijn lagere school. Toen zei m'n mama: 'Allez, zwaai naar de juf.' en ik zo van: 'Nee, dat is kinderachtig...' En dan op het oudercontact: 'Ze wou niet zwaaien naar haar oude juf. Ze is zo bang, he. Ze durft niks.' Tegen mijn titularis.

    Mama. NEE.


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Moeders ... De mijne heeft het ook nog altijd niet geleerd. :'D


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.