Naam, achternaam en District: Florian Maede, 18 jaar, District 9.
Standpunt: Ik ga voor 3e, deze wedstrijd.
Uiterlijk:
Florian is een breed, geschouderde jongeman. Dit komt vooral door het vele werk op het land. Toch is de jongen smal in het gezicht en rond zijn taille, vooral ook vanwege het gebrek aan voedsel. Florian is zo rond de 1.80 lang. Door de zon heeft de jongen een gezonde getinte kleur, waar zijn blauwe ogen naar voren springen. Zijn haren zijn goudblond gekleurd, waar in dezelfde kleur een klein stoppelbaardje op zijn kin zit. Door het vele en zware werk heeft de jongen veel eelt op zijn handen en een ruwe huid. Het liefst draagt de jongen gemakkelijke kleding, losse kleding waar goed in te bewegen is. Zijn shirts zijn dan ook altijd een maat te groot. Alleen zijn broeken sluiten aan de bovenkant goed aan, zodat ze niet kunnen afzakken, maar zijn aan de onderkant altijd wijder. Het liefst loopt de jongen rond op zijn houten klompen. Je hoort hem hierdoor ook altijd aankomen. Schoenen zijn maar dingen die hij enorm vindt klemmen.
Leefsituatie: Florian leeft in een klein huisje op een groot boerenerf. Het is een huisje dat hij deelt met de andere werkers op het land. Zijn slaapkamer deelt hij met 4 anderen, terwijl ze de woonkamer/keuken wel met 20 delen. Het is hier speciaal neergezet voor de werknemers om doordeweeks in te overnachten. In het weekend kunnen de werklui eventueel naar huis. Florian doet dit getrouw elke week, vooral ook omdat hij het grootste gedeelte van de kosten opbrengt voor de familie. Overdag is de jongen vooral op het graanveld te vinden. Zijn taken verschillen door het gehele jaar heen, van zaaier tot oogster.
Florian is de oudste uit het gezin van 8. Hij heeft 4 jongere broertjes en 3 jongere zusjes. (Namen van oud naar jong: Audrey (16), Ilias en Ewan (13), Cleo (10), Noémi (7), Justin (5), Benjamin (1)). Vanaf zijn twaalfde is hij al op het werk op een groot boerenerf in de buurt. Het is ongeveer een uur lopen vanaf zijn huis. De twee broertjes die na hem komen, werken hier ook. De anderen zijn net iets te jong. Al 6 jaar is Florian door de boetedoening heen gekomen, en dit jaar hoopte hij dat hij er ook doorheen zou komen. Niet alleen, omdat hij echt niet de arena in wilde, maar vooral omdat zijn familie zijn inkomsten goed kan gebruiken. Zijn vader kreupel is geworden na een ongeluk op het veld, waardoor veel op Florians schouders komt te liggen. De oude man kan alleen nog maar strompelen, samen met een stok. Hun moeder leeft al niet meer, zij is overleden bij de geboorte van het laatste zusje. Zijn oudste zus (die 2 jaar jonger is dan hij) zorgt dan ook voor de kleintjes thuis, terwijl hij voor de inkomsten zorgt.
Florian is een lange tijd bevriend geweest met een meisje genaamd Erica. Erica was zijn allerbeste vriendin sinds het moment dat hij kwam werken op het boerenerf. Ze was de dochter van de eigenaar van het land en was zeker in oogsttijd veel op het erf te vinden. Hun vriendschap groeide langzaam uit tot liefde voor elkaar, maar ondanks dat ze gek op elkaar waren durfden ze beide niet aan een relatie te beginnen. Ze waren te bang om elkaar kwijt te raken. Erica leeft ook niet meer. Ook heeft Florian één goede vriend op het erf, waar hij ook zijn kamers samen mee deelt (Aaron).
Tijd voor hobby’s heeft de jongen nooit. Al doen ze af en toe ’s avonds na het werken nog wel eens een spel rugby/voetbal met alle werknemers, puur om nog een beetje vermaak te hebben.
Karakter:
Florian is een harde werker. Hij is erg toegewijd aan zijn werk en haalt het onderste uit de kan. Dit kan wel eens betekenen dat Florian over zich heen laat lopen. En dat mensen misbruik maken van zijn toewijding. Florian vindt het moeilijk zijn eigen grenzen aan te geven, zeker als mensen er overheen gaan. Toch is de jongen een echte doorzetter, van opgeven zit er echt niet in. Dit alleen al puur, omdat opgeven vanwege de thuissituatie niet kan. Florian zal alles aanpakken om te doen. Daarnaast kan de jongen ook erg fanatiek zijn. Als hij gelijk heeft, heeft de jongen gelijk. En daarbij vindt hij het erg moeilijk om spelletjes te verliezen. Hij gooit zich helemaal in een spel of in zijn werk, waardoor hij soms voor zijn werk zelfs wel teveel doet voor wat de jongen krijgt.
Hij is erg behulpzaam een echt familiemens. Florian heeft alles over voor zijn jongere broertjes en zusjes, zeker omdat hij de oudste uit het gezin is. Hierdoor kan hij soms ook een beetje bemoeizuchtig zijn, aangezien de jongen zelf alles in handen wil houden. Hij vindt het moeilijk dingen uit handen te geven en regelt het liefst alles zelf. Hij voelt zich enorm verantwoordelijk voor zijn familie.
Door zijn zware werk (en de collega’s om hem heen) is Florian ook best wel lomp geworden. Niet alleen in zijn fysieke dingen. Hij stoot nog regelmatig iets om of botst tegen mensen op. Maar ook in zijn taalgebruik kan Florian erg lomp zijn. Dit laatste probeert hij heel erg te minderen, vooral thuis let de jongen heel erg op de woorden die hij gebruikt. Maar op zijn werk kan hij er zo van alles uitflappen, wat hem ook wel eens in de problemen heeft gebracht. Ook is hij een ontzettende pessimist en bekijkt het leven erg negatief.
Minpunt:
* Grenzeloos (Mensen misbruiken wel zijn toewijding)
* Bemoeizuchtig
* Fanatiek
* Lomp
* Flap-uit
* Pessimist
Pluspunt:
* Harde werker
* Toegewijd
* Behulpzaam
* Familiemens
* Verantwoordelijk
* Doorzetter
Verleden: Florian werd geboren als oudste zoon van het gezin. Zijn ouders waren dolgelukkig geweest, toen ze merkten dat het een zoon was. Vooral ook omdat een zoon later voor extra inkomsten zou kunnen zorgen. Zijn jeugd was iets waar Florian nog steeds met plezier op terugkijkt. Ze hadden het thuis misschien niet al te breed, maar er was altijd eten op tafel, waardoor een ieder te eten had. Zijn schooltijd was zorgeloos, gewoon met vriendjes spelen en leuke dingen doen. Op zijn twaalfde werd Florian voor het eerst door zijn vader meegenomen naar de boerderij. Eerst mocht Florian de makkelijke klusjes doen, zoals het zaaien van het koren. Maar met de weken werd het werk steeds zwaarder en op zijn dertiende werkte de jongen al volledig op de boerderij.
Het was ook hier op zijn werk dat Florian Erica leerde kennen. Vaak liep het meisje even langs als Florian aan het werk was. Deze gestolen minuutjes voerden ze kleine gesprekjes, wetende dat ze streng in de gaten werden gehouden door de baas van de boerderij. ’s Avonds laat, als het werk gedaan was, waren zij twee vaak in de graanschuren te vinden, waar ze door het open dak naar de sterrenhemel keken. Of ze deden verstoppertje op de graanzolder. Langzaam groeiden deze twee steeds dichter naar elkaar toe, tot ze op het moment kwamen dat ze wisten dat ze verliefd op elkaar waren. Op dit moment waren beide jongeren vijftien jaar. Florian had dit nog geen week aan het meisje opgebiecht of de boete kwam eraan. Het stel had besloten te wachten tot na de boete, aangezien er grote kans was dat iemand van hen weg gestuurd moest worden. Toen uiteindelijk Erica’s naam uit de bol werd getrokken, stortte Florians wereld in. Het allerliefst was hij naar het meisje toegerend en had haar uit die klauwen van die monsters gered, maar hij wist tegelijkertijd dat hij zijn familie thuis had wachten. En met de familieplicht in zijn hoofd bleef de jongen koppig staan. De hele spelen had de jongen op het plein gestaan, voor een groot scherm om elke glimp van Erica op te vangen. Toen het meisje overleed, doodgestoken in het hart, sloeg de jongen verdrietig om. Hij stortte zich volledig in zijn werk, het gehele jaar. De jaren erna keek de jongen met moeite naar de spelen die volgden. Het liefst had hij zich telkens verstopt op de hooizolder, waar hij en Erica altijd samen kwamen, maar de spelen kijken was nu eenmaal een verplichting. Met de jaren dat de jongen naar het scherm keek, werd zijn verlangen om ooit wraak te nemen steeds groter.
Op zijn zestiende kwam zijn vader ten val, waardoor het inkomen op Florians schouders terecht kwam. Het maakte hem verder niet uit, nu kon de jongen zijn verdriet volledig in het werk gooien en tegelijkertijd zijn familie verzorgen. Zijn moeder was op dat moment zwanger van Benjamin, de jongste spruit uit het gezin. Het viel hun moeder zwaar om de jonge kinderen te zorgen en zijn vader tegelijkertijd. Audrey, die twee jaar jonger was dan Florian, hielp al een heel groot deel in het huishouden. Toen hun moeder overleed een aantal maanden later, in het kraambed, kwam de gehele opvoeding op de schouders van Audrey te liggen. Florian deed in het weekend zijn best om Audrey bij de staan waar hij maar kon, maar kon doordeweeks weinig voor zijn jongere zus betekenen. Op zijn zeventiende besloot hij om dus, net als bij hem op zijn 12e was gebeurd, zijn jongere broertjes mee te nemen naar de boerderij. Ilias en Ewan wenden al snel aan de boerderij en met het inkomen van drie personen tegelijkertijd, en twee monden minder te voeden thuis, kwam er toch weer een beetje rust in de tent. Tot op de dag van vandaag mist Florian zijn moeder.
Aandenken: Een kleine, zilveren ketting om zijn nek. Het is eigenlijk een damessierraad, maar de ketting is van zijn beste vriendin geweest, die een aantal jaar voor hem al naar de arena was gestuurd. Dit heeft zij niet overleefd. Er hangt een klein bedeltje aan. Het is een klein sleuteltje en een klein hartje ernaast. De bedel stond symbool voor wat de twee eigenlijk voor elkaar voelden. Het was heel cliché de sleutel naar elkaars dromen en elkaars liefde.
Ik dacht ik geef maar vast wat ik heb (;
[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 13:08 ]
It's never gonna happen, Guys.