Okay, ik ben dus pas achttien geworden, yaay, en heb dus mijn zorgverzekering aangevraagd. Raar genoeg kan dit volgens elke site die ik bezoek en elke zorgverzekering die ik bel "in principe"pas de eerste maand na je 18de verjaarda, AKA als je op de 2de van welke maand dan ook geboren bent heb je een probleem ofzo, ik weet het niet.
Nou, wat heet fat met liefde, vriendschap en familie te maken? Het volgende;
Mijn vriend is op 23 Juli jarig, allemaal harstikke leuk natuurlijk, het schatje wordt dan 18 jaar. Twee dagen later op de 25ste gaan wij op vakantie naar Griekenland met de hele vriendengroep. Mijn probleem is alleen dat zijn zorgverzekering dan pas halverwege onze vakantie in zou gaan en dat niet alleen, maar ook dat hij geen zorgverzekeringpas bij zich zou hebben op vakantie. Nou ga ik er natuurlijk niet vanuit dat er iets mis gaat, maar ik zou het persoon pittig rot vinden als dit wel het geval is. Ik ben een persoon die kwa dat soort dingen altijd zekerheid wil hebben, en geen mogelijkheid voor fouten op wil laten. Ik vertel hem dus steeds, dat hij misschien even moest bellen, naar wat dan ook, hoe dat zit met die week tussen zijn achttiende verjaardag en de nieuwe maand kwa verzekerd zijn in het buitenland. Maar nee, het komt allemaal wel en ik moet mij niet zo druk maken om alles, wat dat kan allemaal ook in Juli zelf geregeld worden.
Ook hebben we geld terug gevraagd via de verzekering voor een gecancelde vliegticket. Nou werd er toen mijn vriend en ik belde gezegd dat je meestal wel binnen een bepaalde periode (Twee maanden werd er tegen ons gezegd volgens mij) te horen krijgt of je geld terug krijgt. En dat aangezien we meer dan een half jaar van te voren hadden gecanceld, de kans zeer groot was dat we nog wel iets terug zouden krijgen.
Nou boeit het mij echt niet zozeer of er geld terug komt of niet, want die vriendin van mij die het terug zou krijgen is gewoonweg rijk te noemen... Wat ik wel ernstig vindt is dat mijn vriend nog steeds volhoudt dat hij nog niks heeft gehoord ervan en elke keer dat ik dan zeg dat hij even moet bellen zegt hij "Oh, maar dat komt wel, het heeft geen haast." Nja, nee, maar het zou wel fijn zijn als je ergens een keer achteraan gaat.
Niet eens om te noemen dat hij over ongeveer misschien één of twee maanden zijn huidige opleiding afrond en nog steeds half weg rend elke keer dat ik vraag of hij wil gaan werken of verder wil studeren, terwijl het toch niet zo een hele rare vraag is naar mijn mening, zo'n twee maanden voor hij zijn huidige opleiding afrond.
Ik vind het op zich niet erg dat hij nog niet super erg met zijn toekomst bezig is moet ik eerlijk toegeven, omdat ik snap dat hij nog even van zijn jeugd wil genieten. Wat ik wel ernstig vindt is dat hij een "Oh, maar dat duurt echt nog een half jaar"-attitude heeft. Tuurlijk kan dat met die verzekering ook volgende maand geregeld worden, maar het is toch wel handig om dingen een beetje op tijd iig na te vragen lijkt mij, zeker als het gaat om zorgverzekeringen, en studie-opties. Misschien overdrijf ik wel met mijn stress om dat soort dingen, zeker twee en vier maanden van te voren ofzo, denk ik, ik weet het niet. Maar ik snap niet waarom letterlijk alles uitgesteld moet worden.
We've lived in the shadows for far too long.
