Ik snap het niet - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik wil niet roddelen of zo, misschien dat mensen hier haar kennen en andere dingen gehoord hebben van haar, ik wil het gewoon even kwijt, ergens, want niemand anders wil luisteren. Het gaat over een vriendin, ooit een van mijn beste vriendinnen, ik noem haar voor het gemak even X, omdat ik geen naam wil noemen.

Ik leerde X kennen op de middelbare school, ze werd een van mijn beste vriendinnen en elke pauze maakten we selfies, hadden we het over leuke dingen enzo. Vorig jaar was ze de hele tijd heel moe, ze bleek Pfeiffer te hebben maar na een paar maanden was ze weer terug op school. Dit schooljaar is ze slechts 2 weken op school geweest, daarna niet meer, en ik weet niet wat er is, wat ze heeft, niemand weet het eigenlijk. Iedereen zegt Pfeiffer, maar niemand weet het zeker. Ik wilde bij haar langs gaan, ik appte haar eerst dagelijks, maar ze reageerde niet meer en toen werd het wekelijks, daarna maandelijks. Ze reageerde nooit.

Ze heeft me ooit gewaarschuwd voor online vrienden, dat internetvrienden niet betrouwbaar waren en dat ik ze zeker niet moest meeten. Ze zei dat ik mijn Quizlet-account moest verwijderen, iets wat ik niet wilde.

Zelf is ze nu heel erg actief op instagram, maar ze heeft mij ontvolgt, verwijdert mijn reacties en heeft alle tags uit mijn foto's verwijderd. Ze post foto's van haarzelf met mensen die ze op instagram heeft leren kennen, terwijl ze mij waarschuwde voor online vrienden. Ze had 3 instagram accounts, waaronder een met 17K volgers (waarmee ze mij en alle andere vriendinnen geblokkeerd had, maar het profiel was openbaar dus via internet kon ik het gewoon checken). Ze postte foto's met bijschriften als "het gaat super goed op school!" en "mijn vriendinnen hebben me in de steek gelaten, gelukkig heb ik jullie" terwijl ze al maanden niet op school geweest is en iedereen negeert, nou ja, in ieder geval mij. Als ik op whatsapp vraag "Hey, hoe gaat het met je?" krijg ik nooit een reactie. Een andere vriendin stuurde "Hey" en kreeg meteen reactie, sindsdien praat die vriendin ook niet meer met mij. Een paar weken geleden postte X een bericht met dat ze liever haar been zou breken dan een mentale ziekte zou hebben, vandaag postte ze ook weer zo'n bericht met 'mental illnesses are real'. In tussentijd had ze haar enige overgebleven account verwijderd, maar dat is nu weer terug.

Ooit waren we super goed bevriend, we hebben afgelopen zomervakantie zelfs nog sherlock gebingewatched en leuke dingen gedaan, we hadden hele appgesprekken over Sherlock en Watson enzo, en opeens was het klaar.

Ik weet niet wat ik verkeerd gedaan heb. Ik snap het niet. Ik weet het niet. Wat heb ik verkeerd gedaan? Ik zit hier echt heel erg mee, misschien is dit topic een heel warrig verhaal, maar het is ook warrig in mijn hoofd omdat ik het niet snap. Ik moest het echt even kwijt. Ik weet het niet. Ugh. Wat heb ik misdaan dat iedereen die wél met haar kan communiceren zijn of haar rug naar mij toekeert?

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Stevenson schreef:
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb de neiging om haar nog één bericht te sturen om te vragen wat er is, en te zeggen dat als ze niet reageert, dat dan daarbij de vriendschap verbroken is, maar ik heb het gevoel dat ik het beter niet kan doen. Idk... Ik voel me echt zo slecht op dit moment

Als je zo iets wil doen, is het verstandig dit in ieder geval uit te stellen tot de dag erna.
Als ik savonds emotioneel ben over iets, denk ik er soms de dag erna anders over; het is toch niet zo verstandig om dat te doen. Of juist wel, kan ook.

Stevenson schreef:
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb de neiging om haar nog één bericht te sturen om te vragen wat er is, en te zeggen dat als ze niet reageert, dat dan daarbij de vriendschap verbroken is, maar ik heb het gevoel dat ik het beter niet kan doen. Idk... Ik voel me echt zo slecht op dit moment

Ik kan dat natuurlijk niet weten, maar ik denk, uit ervaring, niet dat het iets gaat uithalen, of haar gedrag radicaal veranderen zal. Bij zo'n mensen schiet dat meestal toch maar in het verkeerde keelgat. Dat zal jou alleen nog meer pijn doen.
Er is een reden waarom ze je negeert. Waarschijnlijk geen redelijke reden, elk redelijk mens had al aan haar vriendin verteld wat er aan de hand is, wat haar dwars zit, en zou er eens over praten, denk ik dan toch.
Volgens mij is het gewoon storm in haar hoofd. Een storm waaraan jij niets kunt doen, alleen maar over je heen kunt krijgen. In jou plaats zou ik het niet sturen, het gaat je alleen nog meer raken. Ik zou er gewoon, zonder iets te zeggen, voor mezelf een punt achter zetten. Ontvolg haar op facebook, (als je niet ontvrienden wilt) verwijder haar nummer eventueel, zeg echt tegen jezelf: nu is het genoeg. Ik laat het achter me, ik wil me er niet meer druk over maken. Dat is wat ik zou doen, dan heb je die overweldiging niet van het 'conflict.'

[ bericht aangepast op 29 maart 2016 - 16:10 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Wow, dit is echt ontzettend vervelend, maar alles is al gezegd. Als ik jou was zou ik toch nog wel een laatste bericht sturen en daarna niets meer met haar te maken hebben. Ook niet meer op haar profielen of iets gaan kijken.
Sterkte ermee in ieder geval!

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Wat ontzettend vervelend voor je! Ik herken mezelf eigenlijk best wel in dit verhaal. Wanneer ik geen contact meer met mensen heb of mensen in mijn ogen 'raar' tegen mij doen, denk ik ook altijd direct dat het aan mij ligt, omdat mijn zelfbeeld gewoon niet zo goed is. De laatste tijd probeer ik dat wel iets minder te denken en minder mezelf de schuld te geven van dingen, die er om me heen gebeuren.

Ik denk dat de meeste mensen hier gelijk hebben en je haar moet proberen te vergeten, omdat dit probleem waarschijnlijk bij haarzelf ligt! Ikzelf ben ruim 2,5 jaar bevriend geweest met een vriendin, die mij vaak voorloog, kleineerde of van dingen beschuldigde. Ze was op dat moment 1 van de vriendinnen, waar ik het meest 'close' mee was. Mijn ouders hadden mij inderdaad ook wel voor haar gewaarschuwd, maar ik vond het ook zielig voor haar, omdat ik wist dat ze zelf in een hele slechte thuissituatie zat. Vanwege haar slechte leefomstandigheden, liet ik haar gedrag gewoon toe. Nu pas zie ik eigenlijk, dat ik dat niet had moeten doen! Hoe slecht iemand er ook aan toe is: hij of zij hoeft jou niet gigantisch vaak pijn te doen! Ik heb onze 'vriendschap' niet officieel verbroken, omdat ik denk dat dat niet nodig is; zij denkt nu soms nog wel dat we nog steeds vriendinnen zijn, maar ik zoek totaal geen contact meer met haar, dus hopelijk is ze slim genoeg om dat zelf in te zien!

Heel veel sterkte met deze situatie en je mag me altijd een privébericht sturen, als je wil praten, of zo!

---

Everything happens for a reason, live it, love it, learn from it! <3

Romi schreef:
(...)
Ik zou haar wel dat berichtje sturen. Dan ben je tenminste niet 'zomaar' weggegaan zoals zij wel heeft gedaan. Als ze inderdaad niet meer reageert, is het het beste om de vriendschap te verbreken en haar achter je te laten. Want hier word jij ook niet gelukkig door en jij verdient het echt niet om zo behandeld te worden.

Ja, gister stond ik volledig achter dat berichtje, maar heb 'm niet gestuurd. Want, wat als ze er een screenshot van plaatst op internet? Wat als ze het een beetje aanpast? Dan haat gelijk iedereen mij, voor zover iedereen dat nog niet deed. Dusja, daar had ik niet zoveel zin in, heb het berichtje niet gestuurd, maar ik wil ook niet niets sturen... Ugh

Krull schreef:
(...)
Als je zo iets wil doen, is het verstandig dit in ieder geval uit te stellen tot de dag erna.
Als ik savonds emotioneel ben over iets, denk ik er soms de dag erna anders over; het is toch niet zo verstandig om dat te doen. Of juist wel, kan ook.

Ik twijfel. Ze is op dit moment weer heel actief met selfies plaatsen op instagram met in de caption dingen die mensen haar gestuurd hebben (of dat ook echt zo is of dat ze het verzint, weet ik niet, maar volgens mij probeert ze medelijden op te wekken, ze zet er ook bij van 'ik wil niet zielig doen' maar dat doet ze dus wel. En ja, ik snap dat het lastig kan zijn om mentaal niet helemaal gezond te zijn, maar als je je mentaal niet goed voelt, ga je er niet mee te koop lopen, toch?

Histoire schreef:
(...)

Ik kan dat natuurlijk niet weten, maar ik denk, uit ervaring, niet dat het iets gaat uithalen, of haar gedrag radicaal veranderen zal. Bij zo'n mensen schiet dat meestal toch maar in het verkeerde keelgat. Dat zal jou alleen nog meer pijn doen.
Er is een reden waarom ze je negeert. Waarschijnlijk geen redelijke reden, elk redelijk mens had al aan haar vriendin verteld wat er aan de hand is, wat haar dwars zit, en zou er eens over praten, denk ik dan toch.
Volgens mij is het gewoon storm in haar hoofd. Een storm waaraan jij niets kunt doen, alleen maar over je heen kunt krijgen. In jou plaats zou ik het niet sturen, het gaat je alleen nog meer raken. Ik zou er gewoon, zonder iets te zeggen, voor mezelf een punt achter zetten. Ontvolg haar op facebook, (als je niet ontvrienden wilt) verwijder haar nummer eventueel, zeg echt tegen jezelf: nu is het genoeg. Ik laat het achter me, ik wil me er niet meer druk over maken. Dat is wat ik zou doen, dan heb je die overweldiging niet van het 'conflict.'

Ze roddelde ook altijd tegen mij over haar klas (waar ik nu bij een deel van in de klas zit, en die mensen blijken harstikke aardig te zijn) dus ik weet niet wat haar reden zou kunnen zijn, maar ja, het zal wel. Ze heeft geen facebook, op instagram volgde ik haar niet meer sinds ze me geblokkeerd had (maar ik was wel geneigd om via internet haar profiel op te zoeken, zal het niet meer doen), en ik heb zojuist haar nummer verwijderd zodat ik niet meer naar het whatsappgesprek zit te staren.

Patholoog schreef:
Wow, dit is echt ontzettend vervelend, maar alles is al gezegd. Als ik jou was zou ik toch nog wel een laatste bericht sturen en daarna niets meer met haar te maken hebben. Ook niet meer op haar profielen of iets gaan kijken.
Sterkte ermee in ieder geval!

<3

Ik heb voor mezelf besloten dat het bericht wat ik een paar dagen geleden gestuurd had, het laatste bericht was wat ik haar stuurde. Het voelt niet goed, ik voel me echt een hele slechte vriendin en ugh, maar goed, 't is niet veel anders

xStayPositive schreef:
Wat ontzettend vervelend voor je! Ik herken mezelf eigenlijk best wel in dit verhaal. Wanneer ik geen contact meer met mensen heb of mensen in mijn ogen 'raar' tegen mij doen, denk ik ook altijd direct dat het aan mij ligt, omdat mijn zelfbeeld gewoon niet zo goed is. De laatste tijd probeer ik dat wel iets minder te denken en minder mezelf de schuld te geven van dingen, die er om me heen gebeuren.

Ik denk dat de meeste mensen hier gelijk hebben en je haar moet proberen te vergeten, omdat dit probleem waarschijnlijk bij haarzelf ligt! Ikzelf ben ruim 2,5 jaar bevriend geweest met een vriendin, die mij vaak voorloog, kleineerde of van dingen beschuldigde. Ze was op dat moment 1 van de vriendinnen, waar ik het meest 'close' mee was. Mijn ouders hadden mij inderdaad ook wel voor haar gewaarschuwd, maar ik vond het ook zielig voor haar, omdat ik wist dat ze zelf in een hele slechte thuissituatie zat. Vanwege haar slechte leefomstandigheden, liet ik haar gedrag gewoon toe. Nu pas zie ik eigenlijk, dat ik dat niet had moeten doen! Hoe slecht iemand er ook aan toe is: hij of zij hoeft jou niet gigantisch vaak pijn te doen! Ik heb onze 'vriendschap' niet officieel verbroken, omdat ik denk dat dat niet nodig is; zij denkt nu soms nog wel dat we nog steeds vriendinnen zijn, maar ik zoek totaal geen contact meer met haar, dus hopelijk is ze slim genoeg om dat zelf in te zien!

Heel veel sterkte met deze situatie en je mag me altijd een privébericht sturen, als je wil praten, of zo!

Ja, ik heb ook het gevoel dat het aan mij ligt, maar ik weet niet wat, waarom of hoe. En ja, ik laat haar nu eigenlijk ook in de steek nu ze in een lastige periode zit. Ugh ugh ugh ugh ugh ugh ugh ugh ugh, nee het ligt aan mij, idk, ik weet niet, het voelt gewoon zo. Ik laat nu iemand stikken omdat ze een paar maanden al niet reageert, maar dat heeft sowieso een reden en ugh. Nee. Ik weet het niet. Meh.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ik zou het helemaal loslaten - dat klinkt onwijs simpel en ik weet dat zoiets helemaal niet makkelijk is - maar ik ben er van overtuigd dat dit voor jou het beste is om te doen. Ik snap dat jij jezelf dingen verwijt en dat je het gevoel hebt dat je haar in de steek laat. Maar hoe kun je iemand helpen die niet geholpen wil worden? Hoe kun je er voor iemand zijn, die niet gesteund wil worden? Het feit dat zij jou links laat liggen (om welke reden dan ook) is een teken dat zij (op dit moment) geen behoefte (meer) heeft aan jullie vriendschap. Ze zit overduidelijk in haar eigen wereldje waarin haar prioriteiten ineens drastisch zijn veranderd. Dat is klote, maar dit geeft jou al het recht en alle gelegenheid om zelf ook verder te gaan met je leven. Soms weet je nu eenmaal niet waarom mensen doen wat ze doen en wellicht kom je er ook nooit achter waarom ze dit doet. Het ergste van alles is dat jij er als enigste last van hebt. Zij gaat gewoon "lekker" door met haar eigen ding en is op het moment totaal niet bezig met hoe dit is voor jou.

Nogmaals, ik weet dat het erg lastig is maar probeer het los te laten! Het is zonde dat jij er zo mee zit, want als je het mij vraagt is ze dat niet (meer) waard.

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Ik checkte net haar instagram, ik weet dat ik dat niet moest doen, maar ik zag een hele zonnige foto met als bijschrift dat ze binnenkort op een andere school start.

Nu ben ik er ook helemaal klaar mee. Kijk, dat je je niet goed voelt en een spoonie bent (geen idee wat dat is, maar zo noemt ze zichzelf) en je vrienden negeert, dat kan voorkomen. Maar om zomaar naar een andere school te gaan zonder wat te laten weten, daar kan ik met m'n hoofd niet bij.

En ik heb nog steeds het gevoel dat het aan mij ligt, maar ik weet niet waarom

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Stevenson schreef:
Ik checkte net haar instagram, ik weet dat ik dat niet moest doen, maar ik zag een hele zonnige foto met als bijschrift dat ze binnenkort op een andere school start.

Nu ben ik er ook helemaal klaar mee. Kijk, dat je je niet goed voelt en een spoonie bent (geen idee wat dat is, maar zo noemt ze zichzelf) en je vrienden negeert, dat kan voorkomen. Maar om zomaar naar een andere school te gaan zonder wat te laten weten, daar kan ik met m'n hoofd niet bij.

En ik heb nog steeds het gevoel dat het aan mij ligt, maar ik weet niet waarom

Waarom zou het aan jou liggen? Jij hebt haar zelfs daarna nog gecontacteerd en alles. Zij is diegene die was is gegaan. Het lijkt misschien vervelend en rot, maar het is echt jouw schuld niet!

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Stevenson schreef:
Ik checkte net haar instagram, ik weet dat ik dat niet moest doen, maar ik zag een hele zonnige foto met als bijschrift dat ze binnenkort op een andere school start.

Nu ben ik er ook helemaal klaar mee. Kijk, dat je je niet goed voelt en een spoonie bent (geen idee wat dat is, maar zo noemt ze zichzelf) en je vrienden negeert, dat kan voorkomen. Maar om zomaar naar een andere school te gaan zonder wat te laten weten, daar kan ik met m'n hoofd niet bij.

En ik heb nog steeds het gevoel dat het aan mij ligt, maar ik weet niet waarom

Ik denk dat het logisch is, wanneer mensen je kwetsen, dat je het op jezelf betrekt, vooral als ze zich afreageren op je, dan kun je daar echt naast de kwetsuur nog eens schuldgevoelens bovenop krijgen, maar dat zijn zo'n mensen - het is nooit van hen en altijd van een ander. Mensen die hun vrouw slaan en mishandelen, die doen dat ook omdat het van 'haar' is.' Dat zij iets gedaan heeft dat hem frustreerde, zoals dat zij eten niet warm genoeg voorgeschoteld heeft of zo. Die vrouw zal ook denken dat het van haar is.
Kijk, andere mensen 'laten je niet respectloos zijn', zij kiest ervoor respectloos te zijn, ten aanzien van jou. En dat zegt ongelofelijk veel over haar. En niet over jou. In wat voor situatie iemand zich ook bevind, geen mens heeft het recht een ander mens te kwetsen, of niet te respecteren. Niets excuseert haar gedrag. Ze heeft het recht niet om het te doen tegenover jou. Dat zegt iets over hoe zij is, en niets over jou. Zij zit gewoon zodanig in haar eigen standpunt en wereldje, dat ze een ander niet meer kan zien. Jij hebt niets verkeerd gedaan. Het is hààr gedrag. En haar gedrag is fout. Dat zijn zo'n mensen. Het zijn maar nietige losers, niets van aantrekken, van dat soort lui, laat ze daar maar creperen, in hun negatieve goot. Je hebt veel beter gehandeld dan haar, en daar mag je trots op zijn. Neem jezelf niets kwalijk. Je kunt haar niet veranderen, en wat jij gedaan hebt was wat een goede vriendin hoort te doen.

[ bericht aangepast op 31 maart 2016 - 21:01 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ow wow Vince

---

"If there ever comes a day when we can't be together, keep me in your heart and stay there forever"~ Winnie the Pooh

MrsNeymessi schreef:
Ow wow Vince

Meh

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Een update:
Ik sprak vandaag met een andere vriendin, die haar afgelopen vrijdag geappt heeft met de vraag waarom ze minstens 3 mensen negeerde en haar confronteerde met het feit dat ze op instagram zei dat al haar vriendinnen haar in de steek gelaten heeft. Ze heeft meteen reactie teruggekregen van ongeveer 24 alinea's lang, heel veel tekst. Nu ga ik niet die hele tekst online zetten, maar ik kan wel een paar dingen citeren:

"Weet je, ik zal t zo zeggen. Ik ben je/jullie niks verschuldigd. Achteraf gezien ben ik veel te lang bij je/jullie gebleven terwijl sommige van jullie zich achterlijk gedragen hebben tegen me. Er zijn meerdere dingen gebeurd die gewoon niet kunnen, roddels, achterbaks gedoe, me keihard laten vallen in bepaalde situaties. Ik besef hoe 'onderdrukt' ik zo wat ben geweest."

Ik weet niet waar ze op doelt, maar er waren geen roddels? En niemand uit de vriendenkring waar ze in zat heeft haar laten vallen in situaties, niet dat ik kan bedenken. Ik vind dit zo raar.

"Daarnaast, na 6 maanden aankomen met 'hoe gaat het met je?' en daarvoor helemaal niks, geen kaartje of iets neem ik niet serieus. T gaat top, ofcourse! Nee t gaat je niks aan eigenlijk en ik betwijfel hoe oprecht het bedoeld was. Ook als ik dit weer hoor, ik begin het vermoeden te krijgen dat t alleen opzoek gaan naar nieuwe roddels is. Als je/jullie je jaren zo hebt gedragen waar ik langzamerhand ben achter gekomen en nu opeens poeslief, klopt er iets niet helemaal. Ik beteken niks voor je/jullie en dat heb ik al heel vaak beseft. Hoeveel heb(ben) je/jullie nou echt voor me gedaan?"

Ook zo raar. Ik heb haar vanaf het begin, vanaf de eerste dag dat ze ziek was en niet meer op school kwam, gewhatsappt. Met hoe het met haar ging, of ze snel beter was, heel veel plaatjes van Sherlock (is ze enorm fan van) etc. Toen reageerde ze. Dit soort berichten (maar steeds weer iets anders, of course), heb ik steeds weer gestuurd. Op een gegeven moment begon ze niet meer te reageren. Eerst waren de berichtjes dagelijks, toen wekelijks, maar nadat ze begon te 'negeren' werd het maandelijks. Het laatste berichtje wat ik gestuurd heb is 16 maart. Nooit reactie op gekregen. Ik heb die vriendin die dit appje kreeg en het op verzoek naar mij doorgestuurd heeft zodat ik het kon lezen, mijn berichtjes naar X laten lezen, en ze zat zo van: "Huh, maar dat zijn toch hele lieve berichtjes?" Ook dat ze het gevoel heeft dat ze niks voor ons betekende, ze betekende hartstikke veel voor in ieder geval mij en zo'n 3 anderen. Van anderen weet ik het dan niet, maar ze was zeker niet 'ongeliefd'. En ik ben niet zo'n goede vriendin voor haar geweest als zij voor mij is geweest, dat weet ik. Toen het met mij slecht ging, wachtte zij mij na school op en heeft ze me een kettinkje gegeven. We hadden hele gesprekken enzovoorts. Ze was er altijd voor mij. Ik was er ook wel altijd voor haar, maar toen we allebei niet met school mee konden met skieëen (zij durfde niet, ik had een spier in mijn knie gescheurd en heb twee maanden met krukken gelopen), ben ik thuis gebleven en dat voelde heel slecht, maar met de bus naar school lukte gewoon niet. Misschien dat ze zich toen in de steek gelaten voelde, ik weet het niet. Ook heeft een vriendin een kaartje voor haar gekocht, al een paar maanden geleden, maar het is nog niet gelukt om in haar brievenbus te doen.

"Afgelopen maanden waren niet great nee maar ik ben er alleen beter door geworden. Ik ga mn eigen weg, ben van heel veel bewust and thanks for making me stronger. Maar ik ga dit jaar verder met de mensen die het voor mij waard zijn. I want to grow up. Respect is earned by admitting your mistakes by being honest & loyal. Als iemand spijt heeft is dat ook heel tof maar ik ga geen sorry zeggen voor het negeren. Dat doe ik bewust, want ik wil nu mn eigen weg gaan."

Dus, ik ben niets voor haar waard. Mooi, dan weet ik dat ook. Als ik m'n best doe om een goede vriendin te zijn, is dat blijkbaar niet genoeg. I'm wondering why I'm still having friends, though they all walk away one by one. Dus, ze negeert mensen die spijt hebben, maar ze gaat geen sorry zeggen. Blijkbaar ben ik zo'n persoon die spijt heeft? Ik weet niet waarvan, maar okay, het zal.

"Dit is trouwens het perfecte voorbeeld. Na maanden er achter komen dat ik er niet meer ben.. ik zat echt een beetje van wat moet ik hier mee. Als t oprechte bezorgdheid was, dankjewel. Doet niks aan t feit van alle andere gebeurtenissen."

Ugh. Ja, die vriendin die het bericht toegestuurd kreeg had niet heel veel contact met X, het was ooit een klasgenootje van haar maar niet echt bevriend. Ja, dan is het logisch dat er pas een appje na een paar maanden komt, maar dat komt doordat ze sowieso al weinig contact met haar had. Het is niet dat ze pas na maanden erachter komt dat X niet meer op school is, dat wist ze al langer, ze had er alleen geen contact mee.

Ik heb tegen die vriendin die het appje gekregen had gezegd dat ik er echt klaar mee ben. Dat ben ik ook, maar ik kan het maar niet afsluiten. Het blijft rondspoken in mijn hoofd. Ugh.

Binnenkort is X jarig. Ik wilde eigenlijk een kaartje maken, in de brievenbus doen, met een hele lange brief erbij waarin ik dan uitleg hoe ik het zag. En haar succes wensen op haar nieuwe school. Maar ik weet niet of ik het moet doen. Misschien dat het helpt met afsluiten, maar ik weet het niet. Dit is echt een mega lang topic berichtje, maar ik moet het even van me afschrijven. Ik weet het niet. Ugh. Ik voel me echt heel slecht, ik zit gewoon te janken als ik dit typ, maar ik weet niet waarom. Ik voel me gewoon slecht, ik weet niet waarom. Meh.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Dat meisje is gewoon super onzeker. Ik heb ook zo'n vriendin gehad die dacht dat er niemand is die van haar houdt, terwijl ik net enorm veel om haar gaf. Ze heeft problemen met haar zelfvertrouwen en je zal haar daarvan nooit redden. Trouwens, het is niet waar dat jij niets waard bent voor haar. Dat zegt ze gewoon omdat ze denkt dat zij niets waard is voor jou, zo van: jij bent ook echt niets waard voor mij hoor!'
Ze heeft problemen met haar zelfbeeld. Het is triestig, maar het verklaart haar gedrag wel. Het maakt haar gedrag niet goed, maar ik denk dat jij het echt zo moet bekijken en het niet op jezelf betrekken mag.
Daarnaast, het kan geen kwaad om haar succes te wensen op haar nieuwe school. Ik heb ook van die momenten waarop ik heb van: ja, ik heb ook wel mijn trots. Als zij zo tegen mij doet, ga ik niet maks een kaartje sturen zoals moeder Theresa. Ik ben geen zwakkeling die over haar heen laat lopen hoor!' Als je twijfelt of je sturen moet, voel je je waarschijnlijk gewoon nog geïntimideerd door alles, waardoor je nog de drang hebt om jezelf te bewijzen in iets. Dat je ook gelijk hebt, dat je mening er ook toe doet, dat je geen zwak persoon bent, wat dan ook. Ik heb dat toch, en als ik mezelf daarop betrap zeg ik mezelf gewoon dat ik me helemaal niet te bewijzen heb eigenlijk en dat het verloren energie is. Sta er gewoon boven en stop dat kaartje in haar bus. Het is geen ondergang voor jou en zij kan duidelijk wel wat liefde gebruiken. Sluit het af en laat haar gaan. Zeg tegen jezelf dat ze niet te redden valt en dat jij je er ook niet langer mag door laten vergiftigen en verdient met meer respect behandeld te worden. Zeg jezelf dat het jammer is voor haar dat ze zichzelf zo laag opheeft, stuur haar dat kaartje nog en ga verder met je leven.

[ bericht aangepast op 4 april 2016 - 18:54 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Dat meisje is gewoon super onzeker. Ik heb ook zo'n vriendin gehad die dacht dat er niemand is die van haar houdt, terwijl ik net enorm veel om haar gaf. Ze heeft problemen met haar zelfvertrouwen en je zal haar daarvan nooit redden. Trouwens, het is niet waar dat jij niets waard bent voor haar. Dat zegt ze gewoon omdat ze denkt dat zij niets waard is voor jou, zo van: jij bent ook echt niets waard voor mij hoor!'
Ze heeft problemen met haar zelfbeeld. Het is triestig, maar het verklaart haar gedrag wel. Het maakt haar gedrag niet goed, maar ik denk dat jij het echt zo moet bekijken en het niet op jezelf betrekken mag.
Daarnaast, het kan geen kwaad om haar succes te wensen op haar nieuwe school. Ik heb ook van die momenten waarop ik heb van: ja, ik heb ook wel mijn trots. Als zij zo tegen mij doet, ga ik niet maks een kaartje sturen zoals moeder Theresa. Ik ben geen zwakkeling die over haar heen laat lopen hoor!' Als je twijfelt of je sturen moet, voel je je waarschijnlijk gewoon nog geïntimideerd door alles, waardoor je nog de drang hebt om jezelf te bewijzen in iets. Dat je ook gelijk hebt, dat je mening er ook toe doet, dat je geen zwak persoon bent, wat dan ook. Ik heb dat toch, en als ik mezelf daarop betrap zeg ik mezelf gewoon dat ik me helemaal niet te bewijzen heb eigenlijk en dat het verloren energie is. Sta er gewoon boven en stop dat kaartje in haar bus. Het is geen ondergang voor jou en zij kan duidelijk wel wat liefde gebruiken. Sluit het af en laat haar gaan. Zeg tegen jezelf dat ze niet te redden valt en dat jij je er ook niet langer mag door laten vergiftigen en verdient met meer respect behandeld te worden. Zeg jezelf dat het jammer is voor haar dat ze zichzelf zo laag opheeft, stuur haar dat kaartje nog en ga verder met je leven.

Nou ja, volgens mij heeft ze een hoger zelfbeeld dan dat ik heb. Maar ja, idk. Ze ziet ons (de mensen die haar vroegen hoe het ging) als haters. En ik weet niet waarom, maar het zal. Ik wilde dat kaartje dan wel doen, maar ik twijfel of ik er een brief bij zou schrijven met hoe ik de situatie ervaar en dan dat het afgelopen is met de vriendschap, maar ik voel me ook weer zo'n kutpersoon als ik dat doe. Ugh, waarom weet ik nooit iets zeker, meh.

---

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Zij is wel een beetje raar.

---

©1998