• Hayhay!

    Ik zal het kort houden. Ik had er over zitten nadenken om mijn HP story te vertalen naar het Engels en deze op Wattpad te zetten. Nu heb ik geprobeerd om de Proloog te vertalen en ik wilde eigenlijk wel jullie mening horen. Ik kan wel engels, maar het is zeker niet perfect. Dus daarom aarzel ik nog of ik het wil vertalen enzo. Ik heb wat google vertalen gebruikt en zelf ook dingen veranderd, maar goed. Ik zou graag horen wat jullie vinden van mijn engels xD
    Nou goed, dit is het vertaalde stukje en het eigenlijke proloog staat in de spoiler;

    A woman ran hastily through the trees. Leaves crunched under her aching feet and wind blew through her soaked hair. Her black, lopsided cloak was flapping behind her, but she didn't take the time to pull it straight. She was numb to her bones, but she allowed herself no rest, not now. Air shot through her lungs and made her throat burn. For how long she had run, she didn't know, but she was out of breath. For a moment the thunder drowned the sound of her panting and a flash of lightning lit her path. She looked back, anxious and terrified of what was approaching.
    The rain dripped on her skin, but she didn't care about that, nor the thunder or the lightning. She almost tripped when het foot got stuck in the soggy ground, but she recovered herself and kept running. She felt a pain like knives stabbing her side, but that did not stop her. A secluded house appeared on the horizon, and for a moment she looked hopeful. A twinkle sparkled in her eyes, brighter than lightning strikes; safety was near. She looked down at the bundle in her arms, then turned her attention back to the darkened road ahead. She was enrobed and delivered to the darkness of the night, waiting for the lightning to illuminate her path. The only thing she focused on was the dim light of the night lamp that softly shone at the front door of the house. The windows were dark and it was dead quiet, the residents were fast asleep.
    One clear sign of relief appeared on womans face when she put her foot on the doorstep of the house and laid the baby down on the matt. She nervously looked around, but then when she was sure she was alone, she stepped back and took out a long wooden stick from under her cloak. She took one last look at the sleeping child and wiped a tear from under her swollen, red eyes. A few short words were spoken and the light which provided the home of some light extinguished and the woman put back her wand. 'Farewell, dearest cousin,' she said sadly, and then she disappeared into the darkness of the forest. There was a deafening bang, like lightning that had hit a tree and a green light appeared between the trees. There was a scream that could send chills to the bone, followed by the cries of the baby that had woken up. Lights went on, soft whispering sounded at the windows and the front door slowley opened.


    Een vrouw rende haastig tussen de bomen door. Blaadjes knarsten onder haar pijnlijke voeten en wind woei door haar doorweekte haren. Haar zwarte, scheef hangende mantel wapperde achter haar aan, maar ze nam de tijd niet deze recht te trekken. Ze was tot op haar botten verkleumd, maar ze gunde zichzelf geen rust, niet nu.
    Lucht schoot haar longen in en maakte haar keel aan het branden. Hoelang ze had gerend, wist ze niet, maar ze was buiten adem. Even overstemde de donder haar gehijg en verlichtte een bliksemschicht haar pad. Steeds keek ze achterom, angstig en doodsbenauwd voor wat naderde. De regen drupte op haar huid, maar dat noch de donder en de bliksem leek haar iets te schelen. Bijna struikelde ze toen haar voet bleef hangen in de drassige grond, maar ze herstelde zich en rende door. Een pijn als messen steken schoot in haar zij, maar ook dat hield haar niet tegen.
    Een alleenstaand huis verscheen aan de horizon en even leek ze hoopvol. Een schittering sprankelde in haar ogen, feller dan de inslaande bliksem; veiligheid was nabij. Ze keek omlaag naar het bundeltje in haar armen en richtte vervolgens haar aandacht weer op de verduisterde weg voor zich. Ze was omhuld en afgeleverd aan de duisternis van de nacht, wachtend tot de bliksem haar pad weer zou verlichten. Het enige waar ze zich op concentreerde, was het zwakke licht van de avondlamp, dat zachtjes scheen bij de voordeur van het huis. De ramen waren donker en het was doodstil, de bewoners waren in diepe slaap.
    Een duidelijk teken van opluchting verscheen op het gezicht van de vrouw toen ze haar voet op het stoepje voor het huis zette en de baby op het matje voor de deur legde. Schichtig keek ze om zich heen, maar toen er niets te zien was, zette ze een stap achteruit en haalde een lange, houten stok tevoorschijn vanonder haar mantel. Ze wierp nog een laatste blik op het slapende kind en veegde een traan vanonder haar gezwollen, rode ogen vandaan. Een paar korte woorden doofden de lamp die het huis van enig licht voorzag en de vrouw borg haar stok weer op. 'Vaarwel, nichtje,' sprak ze bedroefd en ze verdween in de duisternis.
    Er klonk een oorverdovende knal, als bliksem die een boom had geraakt, een groen licht verscheen tussen de bomen. Er klonk een gil die door merg en been ging, gevolg door het gehuil van de ontwaakte baby. Lichten gingen aan, geroezemoes weerklonk vanaf de bovenst ramen en de voordeur werd geopend.


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

    Over het algemeen is het wel goed, maar het lijkt een beetje alsof je alles letterlijk vertaald hebt.
    De eerste zin kan bijvoorbeeld beter zijn: 'Hastily, a woman ran through the woods', omdat je nu schrijft dat ze door de bomen heen rent.
    'Slowley' moet zijn 'slowly'. Voor de rest is het oké, maar probeer vooral op dat soort kleine dingen te letten en dingen niet letterlijk te vertalen omdat dat in het Engels vaak niet staat.


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Necro schreef:
    Over het algemeen is het wel goed, maar het lijkt een beetje alsof je alles letterlijk vertaald hebt.
    De eerste zin kan bijvoorbeeld beter zijn: 'Hastily, a woman ran through the woods', omdat je nu schrijft dat ze door de bomen heen rent.
    'Slowley' moet zijn 'slowly'. Voor de rest is het oké, maar probeer vooral op dat soort kleine dingen te letten en dingen niet letterlijk te vertalen omdat dat in het Engels vaak niet staat.


    Idd, dat had ik ook gedaan om eerlijk te zijn. Er zit wel echt een verschil tussen het engels schrijven en nederlands schrijven qua zinsopbouw enzo en dat vind ik wel echt heel lastig haha. als je het leest, lijkt het zo simpel, maar zodra je het zelf moet schrijven, ho maar hahaha


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

    Laleah schreef:
    (...)

    Idd, dat had ik ook gedaan om eerlijk te zijn. Er zit wel echt een verschil tussen het engels schrijven en nederlands schrijven qua zinsopbouw enzo en dat vind ik wel echt heel lastig haha. als je het leest, lijkt het zo simpel, maar zodra je het zelf moet schrijven, ho maar hahaha

    Als je Engels niet goed beheerst, is het inderdaad erg lastig om die zins opbouw aan te leren, maar dat is echt gewoon oefenen oefenen oefenen, en je research doen natuurlijk! :Y)


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Necro schreef:
    (...)
    Als je Engels niet goed beheerst, is het inderdaad erg lastig om die zins opbouw aan te leren, maar dat is echt gewoon oefenen oefenen oefenen, en je research doen natuurlijk! :Y)


    Ja ik heb wel een engels knobbel als.je dat bedoeld, maar meer van engels naar nederlands. Andersom vind ik nog wel lastig, mede omdat mijn woordenschat niet zo groot is. Maar zinnen brouwen lukt me wel, dan alleen nog de juiste woorden erin zetten haha ^^
    Maar inderdaad, dan maar.meer oefenen denk ik en dan pas plaatsem, anders zou het zonde zijn

    [ bericht aangepast op 21 maart 2016 - 22:35 ]


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.