Zoals sommigen van jullie weten heb ik sinds kort een nieuwe gerbilpup, aangezien Sansa's zusje Arya in Januari is overleden. Fae (de nieuwe pup) is vorige week zaterdag bij ons komen wonen, nadat ze door haar fokker aan Sansa was gekoppeld.
Dit is de hele week goed gegaan tot donderdagavond, toen ik zag dat Sansa niet fit was. Ze had één oogje half dichtgeknepen en hield haar hoofdje een tikkeltje schuin. Ook het lopen ging niet helemaal soepel aangezien ze door het schuinhouden van haar hoofd zo nu en dan haar evenwicht verloor. Dit klinkt wellicht niet meteen als een spoedgeval, maar ik weet hoe snel dit soort dingen bij gerbils kunnen gaan - dus ik ben donderdagavond nog in de spoeddienst naar de dierenarts gegaan. De dierenarts waar ik normaal met de gerbils naar toe ga, was er niet (ik moest naar een andere dienstdoende praktijk). Ik dacht zelf aan middenoorontsteking, maar dit was iets wat deze dierenarts niet kon ontkennen noch bevestigen. Het zouden ook 100 andere mogelijke dingen kunnen zijn (fijn, daar heb ik iets aan). Antibiotica meegekregen en naar huis gegaan.
Ik ben gister naar mijn eigen dierenarts gegaan voor een second opinion, Sansa was de nacht goed doorgekomen: het was niet beter geworden - maar ook niet slechter. Mijn eigen dierenarts heeft haar grondig onderzocht en kwam tot de conclusie dat het inderdaad een middenoorontsteking was (IN YOUR FACE, ANDERE DIERENARTS!) De antibiotica die ik de donderdagavond had meegekregen was wel goed, dus ik kreeg alleen een oorreiniger mee om haar oor zo goed mogelijk te kunnen reinigen. Toen ik vanochtend wakker werd, ging het echter een stuk minder met Sansa. Ze kon veel moeilijker bewegen en viel vrijwel meteen om. Ik de dierenarts gebeld met de vraag wat nu wijsheid was. Ik had haar oogjes al meerdere malen schoongemaakt met gekookt (afgekoeld) water en steriele katoengaasjes maar dit mocht niet baten. Dus ben ik vanmiddag wederom naar de dierenarts gereden om een oogzalf op te halen en een beetje pijnstilling, aangezien ik het idee had dat ze nu wel pijn had (donderdag en vrijdag was het meer ongemak).
Om een lang verhaal kort te maken: ik zit nu met een klein opgefrommeld hoopje dat eigenlijk een blije gerbil hoort te zijn en ik weet niet of ze het red. Ik had donderdagavond het idee dat ik er op tijd genoeg bij was - zodat het behandeld kon worden en weer over zou gaan - maar nu begin ik écht te twijfelen. Ik zie de kwaliteit van leven langzaam maar zeker achteruit gaan terwijl de medicijnen nu eigenlijk hun werk moeten gaan doen. Dit betekend dat er vanavond/gedurende de nacht écht verbetering moet komen, anders ben ik bang dat ik morgen de dierenarts moet bellen om haar te laten euthanaseren. Ik hou enorm veel van mijn kleine meisje en ik wil haar het liefste nog een paar jaartjes bij mij houden, maar ik wil niet dat ze pijn lijdt en daar begint het nu langzaam maar zeker op te lijken.
Dus ja, ik voel me momenteel behoorlijk uit het veld geslagen. Arya is nog niet zo lang geleden overleden en nu is Sansa zo ziek dat ik me afvraag of zij me ook niet gaat verlaten. Dan ben ik alle twee mijn babies kwijt en zit ik met een klein gerbilpupje dat dan helemaal alleen achter blijft.
... Wat een ellende!
EDIT
Ik heb vanochtend Sansa in laten slapen, aangezien de situatie aanzienlijk verslechterd was in plaats van verbeterd.
Het is goed zo, ze is nu weer herenigd met haar zusje.
[ bericht aangepast op 6 maart 2016 - 10:10 ]
I'll lick the poison from right off your kiss
