Hoi,
De titel klinkt best wel noodlottig, oke, hier heb ik misschien lichtjes overdreven maar ik heb wel even hulp nodig, dus bij voorbaat dank aan degenen die mijn elegie willen uitlezen.
Ik heb een soort van een identiteitscrisis (ik kan geen beter woord bedenken, sorry). Sinds mijn pubertijd ben ik, net zoals vele anderen, in een fandom "gestapt". Dit begon vrij logisch: je vindt iets leuk, gaat erover fantaseren, bedenkt verhaaltjes in je hoofd met de karakters van een boek of film, gaat fanfictions schrijven, etc. Herkenbaar toch? Dacht ik ook.
Dit doe ik al sinds mijn 11e. Het begon met Star Wars, dit sloeg vrij snel om in Kung Fu Panda (Echt? Ja echt!), na geruime tijd werd dit Twilight, gevolgd door Tokio Hotel. Prachtig, prachtig, werkelijk is vond het heerlijk. Ik heb een behoorlijk fantasie dus het schrijven van fanfiction werd mijn hobby no. 1.
Het probleem is nu: ik ben in de loop van tijd echt in mijn fantasiewereld verzonken. Ik leef niet echt mijn leven meer, ik leef in mijn fantasiewereld met bijvoorbeeld Tom & Bill of Edward & Bella (alhoewel de laatste twee al een tijdje verstoten zijn). Alles wat er in mijn leven gebeurt, is omgevormd tot het in mijn fantasiewereld past. Van trouwerijen en begrafenissen tot het alledaagse leven waar ik naar school ga (met mijn imaginaire celeb-vrienden) en aan de eettafel (met mijn celeb-vrienden) zit.
Ik kon er nog wel redelijk mee leven. Ik was al ongelooflijk blij dat ik van fictie (Star Wars, Twilight etc) overgegaan was op échte mensen (Tokio Hotel).
Ik ben inmiddels 18. 7 Jaar aan fantasiewerelden verder. Een maand geleden begon ik met het kijken met Attack on Titan. Toen had ik al zo'n enthousiast gevoel erover dat ik een beetje bang werd voor een fantasy-world shift waarbij ik van TH overga op AoT. Ik ben daarna een tijdje gestopt met kijken. Helaas, helaas, ik heb een week later alles in een dag uitgekeken: slechte discipline. The heart wants what it wants zeggen ze ook wel.
En wat krijg ik nu, ja hoor, een fantasy-world shift. Ik heb TH laten vallen en ben overgegaan op een fantasiewereld met AoT.
IK HEB ER DE PEST AAN.
Ik had mezelf altijd beloofd: TH is het einde. Ik kom nooit meer van die "fantasiewereld" af en als ik dat wel kom, blijf ik MEZELF in het ECHTE LEVEN op MOEDER AARDE.
Het voelt alsof ik mijn echte 'ik' heb verdrukt sinds mijn pubertijd en ik wil mijzelf terug. Het lukt alleen niet. Dus vandaar HELP. IEMAND.
Het is geen grapje ik heb al langer dan een week zo'n naar gevoel omdat ik niet meer van mijn fantasiewereld afkom en ik word echt helemaal gek van mezelf.
Als je het einde hebt bereikt van dit lament: well done. I'm proud of you. Even better: leave a comment and help me out.
Yours truly,
Een debiel
Ik ben een blaadje in de wind, kijk hoe ik zweef...