Oke. Ik moet wat van me afschrijven en ik denk dat heel veel mensen dit gevoel ook wel kennen, dus dat is al een grote troost.
Op school krijgen we heel vaak groepswerken mee (of werken met twee). Ik zit dus altijd in de groep met een vriendin van me, die zelden een steek uitsteekt voor dat soort werken. Niet omdat ik dat zo graag wil, maar omdat ik het nogal raar vind om naar mensen te gaan die ik niet heel goed ken voor dat soort groepswerken.
Nu dus, we moeten morgen (of overmorgen, maar bepaalde groepen al morgen) een debat voeren en dat moet uiteraard voorbereid worden. Nu heeft die vriendin alweer eens geen steek uitgestoken - ik heb wéér alles gedaan (met één iemand anders, maar ik heb nog steeds 90% van het werk zelf gedaan) en dan komt ze aanzetten met "wat kan ik doen, alles staat er al en als ik iets wil toevoegen is er iemand die dat op hetzelfde moment ook doet". Dat laatste is dus dikke bullshit en dat eerste ook, want het is een debat met argumenten en daar ben je nooit klaar mee.
Dus ik zeg haar dat, niet op de kalmste manier, zegt ze dat ik niet moet beginnen flippen. DOE DAN WAT VERDOMME!
Oké, dat moest er even uit, sorry. Virtuele cake voor iedereen en een dikke knuffel.
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried