Tijdens de literatuur les werd de Illiad besproken, waarin volgens een klasgenoot oorlog werd gezien als iets glorieus. Daarna had iedereen ineens een heel sterke mening hierover en stopte de professor de discussie door te zeggen dat je ontzettend moet uitkijken met het ophemelen van oorlog in het algemeen.
Nou dat was ongeveer de inspiratie voor het gedicht dat ik tijdens die les geschreven heb.
Glorified
Brother, can you tell me why
Our sacrifice is glorified?
They tell stories of our pride,
Yet never of ours souls that died.
Brother, how do they dare to sing
About the hell we’ve been fighting in?
And how our deeds have saved our home,
Whilst our children were all alone.
If in the end we won the fight,
Still no one will ever be alright.
Every man who witnessed that land,
Will be left broken after war’s end.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.
