Scribe schreef:
(...)
Maar is het dan, als twee mensen aan het praten zijn, bij alle twee mensen laten inspringen of alleen bij de andere persoon?
Dus zo:
'Hoi, ik moet wat bekennen,' zei Patrick.
'Hoi, wat is er aan de hand?' Spongebob keek hem vragend aan blablabla.
'Ik heb je tandenborstel gebruikt om de wc-pot schoon te maken.'
Of zo:
'Hoi, ik moet wat bekennen,' zei Patrick.
'Hoi, wat is er aan de hand?' vroeg ik, terwijl ik Patrick vragend aankeek. blablabla.
'Ik heb je tandenborstel gebruikt om de wc-pot schoon te maken.'
Bij alle mensen! Je moet áltijd als je een enter zet, ook opnieuw inspringen. ^^
Dat "ander persoon aan het woord" sloeg op het gebruik van enters, niet dat van tabs. Ongeacht of je tabs in je tekst wilt gebruiken of niet, moet je sowieso iedere keer dat iemand anders aan het woord komt een enter zetten. Met iemand anders wordt dan "niet dezelfde persoon als de persoon die het laatst heeft gesproken" bedoeld, niet bijvoorbeeld "iemand anders dan je hoofdpersoon", of zo. Als Patrick dus iets zegt en Spongebob heeft als laatste gesproken, heb je een enter nodig. Andersom geldt hetzelfde als Spongebob iets zegt en Patrick als laatste heeft gesproken. Alleen als Patrick iets zegt, je iets beschrijft (
Patrick gaapte, of zo) en Patrick daarna nog iets zegt, hoort dat één alinea te zijn.
Dat zijn de regels voor enters in gesprekken. Dat staat los van of je inspringt of niet. Je mag dat wel of niet doen, dat is jouw keuze, maar als je het wel doet, moet je het bij íédere nieuwe alinea doen (behalve de allereerste alinea van een tekst en de alinea meteen na een witregel), en het maakt niet uit wat de inhoud van die alinea is. Wel of niet inspringen is net zoiets als de keuze tussen enkele en dubbele aanhalingstekens voor gesprekken, dus de keuze tussen '...' en "...". Het is allebei goed en je mag gebruiken wat jij het mooist vindt, maar je moet het niet gaan mengen, want dat staat een beetje raar.
Als dit het begin van een verhaal was, zou dit dus goed zijn, met overal tabs behalve voor de eerste regel:
“Waar zou ze zijn?” vroeg Holden zich hardop af. “Die bij de ingang was het niet. Misschien die roodharige daar?”
Wilby schudde zijn hoofd. “Dat is Ginny Weasley, Harry Potters vriendin.”
“Oh,” zei Holden verrast. “Lijkt me niet, dan. Je steelt niet de vriendin van de man die Jeweetwel heeft omgelegd.”
“Um,” zei Johnson.
“Maar wie dan wel?” vroeg Yates, die nog steeds zoekend om zich heen keek. “Ze moet hier toch ergens zijn?”
“Um,” herhaalde Johnson, maar luider dit keer.
En dit ook, helemaal zonder tabs:
“Waar zou ze zijn?” vroeg Holden zich hardop af. “Die bij de ingang was het niet. Misschien die roodharige daar?”
Wilby schudde zijn hoofd. “Dat is Ginny Weasley, Harry Potters vriendin.”
“Oh,” zei Holden verrast. “Lijkt me niet, dan. Je steelt niet de vriendin van de man die Jeweetwel heeft omgelegd.”
“Um,” zei Johnson.
“Maar wie dan wel?” vroeg Yates, die nog steeds zoekend om zich heen keek. “Ze moet hier toch ergens zijn?”
“Um,” herhaalde Johnson, maar luider dit keer.
Het is alleen niet goed als je soms tabs gebruikt bij een nieuwe alinea en soms niet.
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
