• Ja, dat vroeg ik me af. Heeft niet iedereen bij zijn (rpg) personage's dat je wat van jezelf in het karakter stopt?
    Het leek me wel grappig om een / je rol te kopiëren en dan te highlighten wat je gemeenschappelijk hebt met die rol x3


    Aan niets denken is ook denken.

    Naam: Emiel Elijah Rostville
    Leeftijd: 17
    Bloedstatus: Hij weet de bloedstatus van zijn biologische ouders en van zichzelf niet.
    Afdeling:: Rhoswen
    Vakken:

    Keuzevakken:
    -Art, dit is eigenlijk het vak waar hij het beste in is (Ik ben ook kunstzinnig), dat valt ook wel te zien, maar zelf heeft hij het niet zo door.
    -Arithmancy
    -Divination
    -Ghoul Studies


    Innerlijk:
    Emiel houdt van het buitenleven. Hij is een echt buitenmens en is dus vaak in de natuur te vinden. Hij kan goed kajakken (Ik kan het niet goed maar vind het wel leuk) maar ook klimmen is iets wat hij graag doet. Hij is nieuwsgierig en avontuurlijk ingesteld en dus gaat hij vaak op pad om nieuwe dingen te ontdekken. Hij houdt niet van mensen die liegen en is zelf ook eerlijk. Echter is hij niet eerlijk als het aankomt op zijn persoonlijke leven. De meest persoonlijke dingen houdt hij toch liever verborgen en ook zet hij vaker dan eens een masker op om zijn echte gevoelens te maskeren. Hij vertrouwt mensen pas als hij ze langer kent. Hoewel hij wel erg sociaal is en dus open staat voor vreemden duurt het bij hem een aanzienlijke tijd voordat hij echt zichzelf bij hen kan zijn. Hij accepteert werkelijk iedereen zoals hij / zij is en ook de slechtere kanten van een persoon kan hij waarderen. Veel mensen mogen hem omdat hij niet moeilijk doet en iedereen dus accepteert, maar voornamelijk omdat hij zich aan elk publiek wel kan aanpassen doordat hij sociaal is. Hij laat het voordoen alsof hij geen problemen heeft en lijkt een zeer zorgeloos en relaxed persoon, maar schijn bedriegt. Hij heeft al langer last van depressies en kan zichzelf niet goed uithalen. Dan is er niet veel met hem te beginnen en kan hij vrij emotieloos en afstandelijk overkomen. Hoewel er genoeg mensen van hem houden, en het ook niet lastig is om goed met hem bevriend te raken, aangezien hij zeer sociaal is, kan hij zelf niet inzien dat hij waardevol is en wordt gewaardeerd. Hij heeft dan ook een laag zelfbeeld. Hij probeert het leven niet te serieus te nemen en grapjes te maken. Hoewel hij anderen goed kan helpen met hun problemen wil hij zelf liever niet geholpen worden als hij een probleem heeft. Dan probeert hij het eerder te verbergen, alhoewel het voor zijn vrienden zonneklaar is als er iets dwars is. Het is te lezen in zijn ogen en zijn lichaamshouding. Omdat Emiel zijn problemen opkropt kan het nogal eens voorkomen dat hij uitbarst en echt een moment voor zichzelf nodig heeft of iets impulsief doms doet. Hij gaat snel mee in impulsen van anderen, omdat hij van avontuur houdt en zichzelf enigszins verwaarloost. Als je Emiel beter kent zul je zien dat hij veel om zijn vrienden geeft en alles voor hen doet, maar dat hij helemaal niet voor zichzelf zorgt. Hij houdt er van om met aparte mensen om te gaan, die wel van avontuur / experimenteren houden. Emiel is niet iemand om af te wachten maar houdt van aanpakken. De jongen is lief en behulpzaam, dus mensen mogen hem graag en hij zeurt ook niet vaak, dus mensen geven echt om hem, maar zelf heeft hij dit beeld van zichzelf niet en weet hij niet goed wat hij met zichzelf aan moet en wie hij nou precies is. Emiel is ook creatief, daarom is zijn beste vak Art. Hij kan goed houten meubels maken van resthout en heeft een rijke verbeelding. Emiel maakt het helemaal niets uit wat andere mensen van hem denken, maar wel van diegenen die echt dichtbij hem staan.

    Uiterlijk:
    Emiel is van Zweedse afkomst, vandaar zijn ijsachtige grijsblauwe ogen en bleke huid. Hij heeft een rank gestalte (smal gebouwd) en is ongeveer 1.78 lang. (Ik ben precies zo lang) Zijn gezicht heeft sterke gelaatstrekken door de scherpe lijnen. Hij ziet er vaak ongeschoren uit zoals op de foto, maar heeft geen sikje of baard o.i.d. Hij houdt van comfortabele jeans en houthakkers blouses, maar je kunt hem ook zien in casual blazers met T-shirt. Hij is niet ijdel maar heeft wel een eigen kledingstijl: simpel, tijdloos, modern en het liefst ook comfortabel. Wat opvalt is dat Emiel een klein maar duidelijk zichtbaar litteken op zijn rechterwang / kaak heeft. Dit heeft hij overgehouden aan het auto-ongeval, samen met een groot litteken op zijn rug. Hij heeft bruin haar (zoals op de foto's). Hij heeft rode plekken en afdrukken (puntjes) op zijn armen door het drugsgebruik.





    Verleden:
    Emiel praat liever niet over zijn verleden, als je dit bij hem aankaart raak je een zere plek die nog steeds niet geheeld is en probeert hij eerder over het heden te praten om het verleden te negeren. Op jonge leeftijd verloor Emiel zijn ouders en werd hij wees, maar hij heeft nooit een goede band met zijn weesouders gehad. Hij had wel een goede band met zijn ‘nieuwe’ broer, die hij ook echt als broer beschouwd en waar hij veel om geeft.

    Toen hij in de puberteit kwam begon hij steeds meer dwars te zitten en ook van huis weg te lopen. Zijn weesouders wisten niet goed wat ze met hem aan moesten. Toen hij last van depressies begon te krijgen kon zelfs zijn broer niet tot hem doordringen. Hoewel hij eerst goede vrienden had verloor hij die op een gegeven moment toen hij aangetrokken werd door andere, aparte mensen. Hij begon steeds meer om te gaan met foute vrienden en zijn oude vrienden moesten hier niets van hebben. Ondanks dat hij wel voor hen gewaarschuwd was kon hij het niet laten om met ze om te gaan en raakte zo met hen steeds meer bevriend, totdat hij in de groep opgenomen werd. Van deze foute vrienden zaten er ook een aantal in de criminaliteit. Het kwam vaker voor dat ze Emiel pushten om ook iets te doen, maar daar knapte hij altijd op af en wist hij altijd wel onderuit te komen. Wel was hij eens aanwezig toen ze een auto stalen en moest hij het ook op een rennen zetten. Meer dan eens waren de namen van zijn vrienden in de krant te lezen in een klein stukje omdat ze weer eens wat hadden gedaan en hij heeft ook aantal keer voor ze moeten liegen. Wat wel zijn aandacht trok waren de drugs, waarvan niemand ooit had gedacht dat hij ze zou gaan gebruiken. Via hen kwam hij gemakkelijk aan allerlei soorten drugs. Hoewel het onschuldig begon omdat hij nieuwsgierig was en met alles wel wil experimenteren, kwam het op een gegeven moment zo dat hij heroïne begon te spuiten en nu kun je hem wel verslaafd noemen.

    Met hen kwam hij terecht in een autorace, die zeer ongelukkig eindigde. De auto kwam terecht in het water en zijn vrienden wisten op tijd te ontsnappen maar hij kon de auto niet uit terwijl hij steeds dieper in het water terecht kwam. Toen hij eindelijk de auto uitkwam was hij nogal panisch omdat hij niet kon zwemmen en is hij bijna verdronken. Het duurde even voordat hij weer normaal kon ademhalen op het droge land en nog steeds heeft hij een trauma aan deze gebeurtenis overgehouden.

    Inmiddels heeft hij wel (weer) goede vrienden die beter voor hem zijn, maar nog steeds gaat hij ook met zijn oude vrienden om.

    Familie:
    Emiel is opgenomen in een pleeggezin, met een nieuwe moeder en vader, waar hij niet zo’n goede band mee heeft. Met zijn ‘broer’ (die van het pleeggezin is , dus geen biologische broer) heeft hij wel een sterke goede band. Hij is als een (beschermend) anker voor hem, waar hij nog genoeg van kan leren. Toch verteld hij deze lang niet alles, vooral als het niet goed met hem gaat probeert hij dat liever te verbergen. Finley Scott Bakker is zijn broer.

    Relaties:
    Anybody in for een relatie / familie / iets van het verleden wat er gebeurt is? (verzin iets lekkers dramatisch)


    Finley Scott Bakker is Emiel zijn broer (niet biologisch). Hij heeft echter wel een sterke broederbrand met hem en zou hem voor geen goud willen missen. Hoewel ze een erg goede band hebben, verteld hij lang niet alles aan hem, voornamelijk niet als het slechter met hem gaat of hij in een depressie terecht is gekomen.

    Iza is een goede vriend van Emiel Elijah Rostville. Iza dient als een soort lichtpuntje in Emiel zijn leven. Iza helpt hem weer wat van het leven te maken. Ze betrekt hem in haar impulsieve acties (dit vind hij meestal wel oke) en motiveert hem af en toe eens gek te doen. Emiel kent het verhaal van Iza goed. Hij helpt haar op zijn beurt met haar problemen, waardoor er een goede vertrouwensband is ontstaan. Hoewel Emiel niet gauw over zijn problemen praat, is Iza een van de weinige personen die wat in hem los kan maken en aan wie hij zijn problemen wel durft te vertellen. Iza zou Emiel niet willen verliezen als vriend. Ze zou hem wel graag in willen ruilen voor de vrolijkere en spontanere Emiel waar ze af en toe een flits van ziet.

    Vincent is iemand waar Emiel niet mee omgaat en waar hij eigenlijk ook niet echt wat van vind. Hij staat dus neutraal tegenover hem.

    Eleanore kent Emiel niet echt goed. Hij weet wel wie ze is van gezicht en naam maar daar houdt het zo ongeveer mee op. Doordat ze vaak stil is is hij (nog) niet echt met haar in contact gekomen. Ze maakt braafjes haar schoolwerk, iets waar hij zich absoluut niet in kan vinden, dus daarvan zouden ze elkaar niet kunnen kennen. Hij weet dus ook niet echt wat hij van haar vind.

    Erika is een goede vriendin van Emiel. Hij zou haar niet willen missen als vriend(in). Hij vind dat ze getalenteerd is op het gebied van kunst en kan haar kunst zeker waarderen en bewonderen. Daarnaast respecteert hij haar omdat ze eerlijk is, dat is hij immers zelf ook en daardoor vertrouwt hij haar ook. Wel vind hij het zonde dat ze soms zoveel make-up op haar gezicht heeft, dat is volgens hem echt niet nodig want het is een knap meisje. Hij herkent de impulsiviteit die ze heeft terug in hemzelf.

    Claudai is ook een vriendin van Emiel. Hoewel ze wel aardig wat verschillen, kan hij het goed met haar vinden. Zodra ze loskomt uit haar schulp, zie je pas echt wat voor leuk persoon ze is. Emiel ziet haar dan ook graag loskomen en is wel iemand die haar poked om wat losser te worden / eens gek te doen.

    Alexander is iemand waar Emiel wel vriendelijk mee omgaat, maar verder niets mee heeft.

    Manuello is een vriend van Emiel. Beiden zijn ze best gepassioneerd en avontuurlijk. Emiel kan ook wel lol hebben met deze jongen. Ze houden ook van praten dus daar kunnen ze elkaar in vinden. Hij vind het wel grappig dat de tweeling bekend staat als troublemakers. Hij kan zich ook vinden in de I don't care attitude van Manuello, die hij zelf nog sterker heeft dan Manuello.

    Gabriela is iemand waar Emiel neutraal tegenover staat.

    Vyara is een oude vriend die Emiel verloren heeft, door wat er met hem is gebeurd. Zij wilde hem helpen, maar hij stond dat niet zo toe en zo werd hun vriendschap gebroken. Ergens vind hij dat wel jammer, want hij geeft stiekem nog wel om haar. Het feit dat zij zoveel van hem weet en hij zoveel van haar maakt het soms nogal ongemakkelijk. Hij vind het niet prettig dat iemand zoveel van hem weet,want het liefst houdt hij de persoonlijke dingen verborgen. Hij probeert haar zoveel te ontlopen, omdat hij zijn leven wil leiden zonder door haar te worden afgeleid, maar dat is nogal lastig omdat ze op dezelfde afdeling zijn ingedeeld. Als het slechter met haar gaat vind hij dit wel vervelend, want hij geeft nog steeds om haar.

    Svetlana en Emiel helpen elkaar. Hij probeert haar wat meer uit haar schulp te laten komen, terwijl zij hem met het verleden om probeert te laten gaan / het tot rust leggen van zijn verleden.


    Extra: Emiel heeft een hekel aan het dragen van het uniform. (zou ik ook hebben)Als het even kan, doet hij dit ding dan ook uit. Hij weet dat het verplicht is om een uniform te dragen dus doet hij dit ook, maar hij draagt hem meestal net op de manier waarop je een uniform niet hoort te dragen. Het jasje iets te veel open maar vaker, expres, de mouwen van de blazer opgerold. Het kan hem niets schelen wat iemand anders hier van denkt. Emiel is nogal naïef soms en gaat mee in impulsen van zichzelf en anderen die hem nog wel eens in gevaar brengen. Verder heeft hij een drugsprobleem en ook nog een zwak voor alcohol. Emiel is bang om te verdrinken, hoewel hij dus heel goed kan kajakken kan hij, vreemd genoeg, niet zwemmen. Daarom houdt hij ook niet van water. Verder is hij voor zo ongeveer niets bang en gaat hij ook geen uitdaging uit de weg. Emiel is absoluut geen ochtendpersoon, maar een echt avondpersoon. Hij kan perfect last-minute leren, dus school (waar hij met zo min mogelijk over probeert te gaan) valt voor hem makkelijk te combineren met tot in de late avonduurtjes uitgaan. Hij houdt wel van uitgaan, dus hij is altijd in om mee te komen als je hem vraagt. Alleen moet hij dan altijd wel proberen om onopgemerkt high terug in de school te komen, wat overigens vaak wel lukt. Emiel is biseksueel, maar is niet open over zijn geaardheid.
    ~~~~~~~~~~~~
    Wel wat dus maar niet heel veel.

    [ bericht aangepast op 27 jan 2016 - 19:54 ]


    Aan niets denken is ook denken.

    Soms wel, soms niet. Vaak qua interesses/sport wel grotendeels, aangezien ik dat ook leuker vind om over te schrijven en er veel vanaf weet, maar qua karakter verschilt het heel erg. Vaak is er wel minstens een ding wat lijkt op mijzelf, maar lang niet altijd veel meer dan dat.


    take me back to the basics and the simple life

    Ik merk dat in elk van mijn OCs wel een klein beetje van mezelf zit eigenlijk, ook al heb ik het eerst niet eens door. :'D


    Caution first, always.

    Tamir schreef:
    Ik merk dat in elk van mijn OCs wel een klein beetje van mezelf zit eigenlijk, ook al heb ik het eerst niet eens door. :'D


    Haha ja dat is het eigenlijk wel. Volgens mij doe je dat gewoon onbewust.


    Aan niets denken is ook denken.

    Tamir schreef:
    Ik merk dat in elk van mijn OCs wel een klein beetje van mezelf zit eigenlijk, ook al heb ik het eerst niet eens door. :'D

    + Het is toch wel een stuk van jezelf/van jou, dus ergens verbaasd 't me niet.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    In mijn personages zit altijd wat van mijzelf. Qua uiterlijk en innerlijk. Dan kan ik me vaak beter inleven. c:


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik probeer altijd zoveel mogelijk diverse rollen aan te maken, om de uitdaging voor mezelf te behouden. Er zal allicht altijd wel een kenmerk van mezelf inzitten, maar niet bewust. :'D


    She's imperfect but she tries

    Ik doe altijd mijn best om dat zoveel mogelijk te vermijden, maar het lukt lang niet altijd. Wat Nippon zegt is natuurlijk helemaal waar.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Mignon schreef:
    Ik probeer altijd zoveel mogelijk diverse rollen aan te maken, om de uitdaging voor mezelf te behouden. Er zal allicht altijd wel een kenmerk van mezelf inzitten, maar niet bewust. :'D


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Tamir schreef:
    Ik merk dat in elk van mijn OCs wel een klein beetje van mezelf zit eigenlijk, ook al heb ik het eerst niet eens door. :'D


    Beetje?
    *KUCH-SETH-KUCH*


    Ik ook wel, maar ik voeg er ook aspecten aan toe die ik dan graag zou willen hebben, zoals een mooie zangstem of een stoere uitstraling ^^

    Scribe schreef:
    In mijn personages zit altijd wat van mijzelf. Qua uiterlijk en innerlijk. Dan kan ik me vaak beter inleven. c:


    26 - 02 - '16