[0] RPG | The Beauty And The Nerd | Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 30 dec 2015 - 21:04   Dalis is offline
    Dalis
    Dalis 1313

    Ben jij een beauty en goed in de omgang of ben je eerder een slimme nerd die wel wat tips kan gebruiken? Dan zoeken we u voor dit programma!


    Beauty and the nerd


    een televisieprogramma waarin een groep intelligente maar niet zo sociaal vaardige mannen (de nerds) worden gekoppeld aan een groep mooie maar niet zo slimme vrouwen (de beauty's). Beauty & de Nerd is geen datingprogramma, maar een 'sociaal experiment'. In het programma dienen de deelnemers opdrachten te doen op het gebied waar ze niet zo goed in zijn. Zo dienen de nerds opdrachten te doen als dansen, een vrouw masseren of het ontwerpen van een interieur terwijl de beauty's proberen een auto te repareren, een liedje op een cd te branden of spreken in het openbaar over een maatschappelijke kwestie. De deelnemers wonen tijdens het programma in een groot huis en elk koppel krijgt een eigen kamer. Elk koppel start met een budget van $ 250.000. De koppel die de opdracht wint mag een ander koppel aanwijzen. Op deze manier worden per week twee koppels aangewezen. In deze ronde worden vragen gesteld over de opdrachten van die week. Het koppel die de minste vragen goed heeft, verliest $100. De beauty's zijn de vrouwen. De nerds zijn de mannen.



    Rollen.
    User ~ Naam ~ Faceclaim
    ~ Beauty's
    1. Vellichor ~ Raven Celia Egmond ~ Kate Upton
    2. Poppys ~ Cacey Frida Lawson
    3. dreamcatcherx ~ Sophy Andrea MacKenzie
    4. Chikara ~Lauren Victoria Parker ~ Nina Dobrev
    5.LanieH ~ Allison Cecilia Evergon ~ Torrey Devitto

    (6. Polovina ~ Kamillia Sofia Petryk ~ Phoebe Tonkin )

    ~ Nerd's
    1. Necessity ~ Lucian Ryan Jacksons ~ Matthew Gray Gubler
    2. Polovina ~ Elijah Alexandro Cauchi ~ Tyler Posey
    3. Tuck ~ Adam Mathias Cunningham
    4. LanieH ~ Jason Michael Nollet ~ Thomas Sangster
    5.
    (6. Vellichor ~ Daniel Locksley ~ Andrew Garfield)


    Regels.

    — Romantische relaties komen vanzelf, deze worden niet besproken.
    — Geen andere personages besturen, mits dat besproken is.
    — Geen Mary / Garu Sue's, niemand is flawless.
    — Reservatie blijft 3 dagen staan


    Het Huis.


    ~ De woonkamer



    Waar.
    Toronto, Canada




    Het Begin:
    De Beauty's en de Nerd's verzamelen in de woonkamer waar de presentator ze zal verwelkomen en waar ze de koppels zullen bekend maken. Daarna mogen de koppels samen een kamer zoeken.

    [ bericht aangepast op 30 dec 2015 - 21:34 ]

    30 dec 2015 - 21:15   Gashina is offline
    Gashina
    Gashina 2780



    Elijah Alexandro Cauchi


    Elijah stapt de auto uit die hem stuurde naar het huis. Of villa, want het huis lijkt meer op villa in zijn oogpunt. Hij loopt naar de achterbank om zijn twee zwarte koffers op te pakken. Vervolgens bedankt hij de chauffeur voordat de chauffeur veder gaat met zijn leven. Glimlachend loopt Elijah naar de villa om vervolgens naar binnen te lopen, waar hij opgewacht wordt door een gastvrouw.
    "Hallo, Elijah is het toch?" zegt ze waarop ik ja knik "Je moet naar deze zaal lopen waar straks alle anderen kandidaten heen gaan, daar volgt de overige uitleg,".
    "Bedankt voor de informatie," antwoord ik terwijl ik mijn koffers weer goed zet om daarna naar het einde van de gang te gaan om daarna aan te komen in de zaal. Ik loop naar binnen en ik plaats mijn koffers in het midden. Vervolgens staar ik om mij heen en zie ik dat ik de eerste ben, wat niet erg verbazingwekkend is. Ik ben vaak overal als eerste dus dat zal waarschijnlijk veel vaker gebeuren. Ik zucht zachtjes terwijl ik wacht op de andere kandidaten. Ik weet niks van geen enkele kandidaat, van zowel de meiden als de jongens, wat dus zowel spannend als beangstigend is. Ik vraag me af of de meiden aardig zijn, want vaak zijn de beauty's nogal arrogante meiden die vaak alleen maar aan zichzelf denken. Ik hoop dat mijn partner niet zo is, want ik wil uiteindelijk wel een goede band creëeren tussen iedereen, maar vooral met mijn partner want ja, met haar zit ik het hele spel en met haar ben ik een team. Maar nu hoef ik me geen zorgen te maken want ik ben hier nu toch de enige. Op een gegeven moment komt de presentator hierheen en al gauw wordt bekend wie de duo's zijn en ik zie bij mijn naam een afbeelding van een meisje die Raven heet. Ze ziet er aardig uit, ik ben benieuwd of ze ook zo is in werkelijkheid.

    [ bericht aangepast op 30 dec 2015 - 21:39 ]

    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    30 dec 2015 - 21:29   Dalis is offline
    Dalis
    Dalis 1313

    De Presentator



    Hallo Beauty's en Nerd's!
    Welkom in het Beauty en Nerd huis!
    Het huis waar jullie de komende weken zullen wonen!
    De koppels zullen nu worden bekendgemaakt.



    Elijah & Raven


    Adam & Cacey


    Lucian & Allison


    Daniel & Sophy


    Jason & Lauren

    [ bericht aangepast op 30 dec 2015 - 21:31 ]

    30 dec 2015 - 22:01   Poppys is offline
    Poppys
    Poppys 85

    CACEY FRIDA LAWSON.

    De auto stopt voor een groot gebouw, een villa en mijn chauffeur stapt uit om vervolgens om de auto heen te lopen en mijn deur open te maken. Op mijn gemak zet ik mijn voeten buitenboord waarna ik de auto uitstap. De deur sla ik achter me dicht en ik zie hoe mijn koffers achter uit de auto wordt gehaald en naast me neer worden gezet. Ik hoor mijn chauffeur vragen of hij verder nog wat voor me kan doen en ik schud kort mijn hoofd. Hij legt een hand op mijn schouder. "Succes," Ik kijk hem aan en schudt zijn hand van mijn schouder. " Kort knik ik en veeg door mijn donkere lokken heen. Niet de moeite nemend om hem verder te antwoorden. Met een korte glimlach stapt hij weer in de auto en ik draai me naar de deur die word opengedaan door een vrouw. Mijn hakken tikken op het betegelde pad en bij de deuropening stop ik een paar seconden voordat ik over de drempel naar binnen stap. "Welkom, Cacey is het toch?" vraagt de vrouw met een vriendelijke stem en een glimlach sierde, zoals gewoonlijk, mijn gezicht terwijl ik knik. "Klopt" zeg ik zacht en sleep mijn koffer mee verder de hal in. "Je moet naar deze zaal lopen waar straks alle anderen kandidaten heen gaan, daar volgt de overige uitleg,". legt de vrouw uit voordat ze naar de deur wijst en zwijgend loop ik naar binnen. Met een blik scan ik de ruimte, het leek een woonkamer en ook zag ik dat ik niet de eerste was. Een getinte jongeman was al aanwezig, waarschijnlijk één van de nerds. Langzaam zet ik de twee koffers rechtop en zet een paar passen zijn kant op voordat ik mijn hand naar hem uitsteek. "Hoi, ik ben Cacey, Cacey Lawson" zeg ik en weer is er een grote glimlach op mijn gezicht te zien. "Met wie heb ik het genoegen?" vervolg ik en knipoog naar hem. Dan veeg ik met mijn andere hand een pluk uit mijn gezicht en kijk de ruimte nogmaals rond. Het was niet veel anders dan ik gewend was doordat ik thuis ook in een villa woonde. Toch was dit veel spannender om mee te gaan doen aan een wedstrijd met wildvreemde kandidaten, waarvan er één al voor me stond.

    [ bericht aangepast op 30 dec 2015 - 22:03 ]

    30 dec 2015 - 22:07   Dalis is offline
    Dalis
    Dalis 1313


    Allison Cecilia Evergon

    Ik sleur met mijn valiezen naar de ingang van het huis nadat de chauffeur mij heeft afgezet. Ook al lopen de valiezen op wieltjes toch zijn ze te zwaar voor me. Wanneer ik eindelijk bij de ingang van het huis kom staat er al een dame klaar om me te begroeten. "Goedendag! Allison is het toch? Welkom in het Beauty en de Nerd huis!", zegt ze vriendelijk. "Dankjewel!", zeg ik met een glimlach en schut haar hand. Weer neem ik mijn valiezen op en sleur ze verder door de gang. De dame heeft me ook nog verteld naar waar ik heen moet. Natuurlijk heb ik alweer eens fout gelopen en was ik de weg kwijtgeraakt in dit gebouw. Uiteindelijk vind ik toch de ruimte waar ik moet zijn. Ik open de deur en volgens mij is dit een woonkamer. Om eerlijk te zijn heb ik wel wat zenuwen. Het zal voor mij echt een aanpassing zijn om te leven met nerds maar het is een uitdaging die ik graag aanga. Er zitten nog maar slechts één man en één vrouw in de zetel. "Oh Hey! Ik ben Allison!", stel ik mezelf voor en schud hun handen. Daarna ga ik naast hen zitten. Het meisje ziet er echt bloedmooi uit. Ik hoop maar dat ik niet de minst mooie beauty zal zijn. Toch, ik kijk echt uit naar dit avontuur!

    [ bericht aangepast op 1 jan 2016 - 20:20 ]

    30 dec 2015 - 22:28   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    [Mt]

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    30 dec 2015 - 22:33   Ascian is offline
    Ascian
    Ascian 10570


    Raven Celia Egmond
    Rae checkte haar lippenstift nog een laatste keer zodra het huis in zicht kwam. Met een schuin hoofd keek ze er naar, het was kleiner dan se Had verwacht. Ze glimlachte naar de chauffeur en zette haar tas in voorbereiding op haar schoot.
    "Bedankt voor de gezellige rit, " lachte Rae. Rae kon de glimlach van de man en de knik die hij gaf als bevestiging dat hij het ook gezellig Had gehad in de achteruit kijk spiegel zien. De auto stopte en de man stapte uit om Rae met haar koffers te helpen.
    "Ik wens je heel veel succes en het beste, ik denk dat je het wel kan winnen, " zei de man met een glimlach, maar Rae schudde haar hoofd.
    " Alsof ik het geld nodig heb, ik ben hier naartoe gestuurd om te leren dat niet de hele wereld rijk is en alles oplost met geld zoals mijn familie, " zei Rae zacht lachend. Ze gooide haar haar over haar schouder, nadat ze haar schouders Had opgehaald. Ze pakte de twee koffers en de weekendtas van de man aan en wankelde even op haar hakken. Zwaarder dan ze had gedacht. Ze liep vrolijk richting het huis, waar ze werd ontvangen door een gastvrouw. Rae lachte vriendelijk naar de vrouw, die haar wat informatie gaf en daarna naar binnen wees. Van dezelfde vrouw kreeg ze later de koppels te horen. Rae bekeek de foto van de jongen goed. 'Elijah' heette de jongen. Rae keek even rond de kamer, voor ze de jongen en nog een aantal andere meisjes zag aan de andere kant van de kamer. Ze zette haar spullen neer en liep op de jongen af, waar twee meiden bij stonden.
    "Hey! Ik ben Raven, leuk mijn partner voor dit avontuur te ontmoeten, " zei Rae met een kleine verlegen glimlach. "En de andere beauties natuurlijk ook." Rae knikte even vrolijk naar de andere twee meiden voor ze haar haar weer over haar schouder gooide, zodat het niet langer in haar gezicht zat.

    We've lived in the shadows for far too long.

    30 dec 2015 - 22:55   Ascian is offline
    Ascian
    Ascian 10570


    Daniel Locksley
    Daniel speelde de hele weg pokemon, wachtend tot hij eindelijk aankwam bij zijn bestemming. Hij had wel gepraat met de chauffeur, maar bleef het een beetje Awkward vinden om een echt gesprek te starten en alles te zeggen wat hij wilde zeggen. Zodra hij het huis in zicht zag komen lag hij zijn console weg. Nieuwsgierig keek hij naar het huis, wat naar zijn mening groot genoeg was om wel 40 mensen te huizen. Hij lachte even en schudde zijn hoofd bij het zien van het huis. Tuurlijk had hij zulke huizen wel eerder gezien, en hoopte hij er later ook een te kunnen betalen, maar tot nu toe was hij nooit verder gekomen dan een appartementje. De auto stopte voor de villa en Daniel stapte rustig uit en pakte zijn weekendtas. Hij zwaaide naar de chauffeur en draaide zich daarna om naar het huis. Hij liep er met goede moet op af, maar was toch echt wel zenuwachtig. Eenmaal bij het huit werd hij begroet door de gastvrouw, die hem met een glimlach welkom heette. Hij glimlachte vrolijk terug en liep door naar de woonkamer, waar ze hem naar verwezen Had. Later werden de koppels bekend gemaakt. Sophy, dat was nog wel een mooie naam. Daniel glimlachte lichtjes bij het zien van de foto van het meisje met de rooie lokken. Zou ze arrogant zijn? Irritant? Oprecht zo dom dat hij geen zin kon vormen zonder vraagtekens in haar ogen te zien? Zulke meisjes waren er vaak genoeg bij dit soort programma's en Daniel was oprecht bang dat hij met zo een meisje gepaard zou zijn. De jongen ging de stil op een van de stoelen zitten.

    [ bericht aangepast op 30 dec 2015 - 23:00 ]

    We've lived in the shadows for far too long.

    30 dec 2015 - 22:56   Dalis is offline
    Dalis
    Dalis 1313

    Jason Michael Nollet



    Ik stap uit de auto en bedank de chauffeur waar ik daarnet een lange tijd heb mee doorgebracht. Gelukkig ben ik er nu eindelijk. Niet dat de man niet vriendelijk was maar ik had gewoon niet zoveel zin in een gesprek. Ik wandel samen met mijn valiezen het gebouw in nadat een dame me vriendelijk begroet had. Ik lach alleen maar wat vriendelijk naar haar. Daarna klop ik op de deur waar ik zo meteen doorheen moet. Ik open de deur en zie al enkele mensen zitten. Vooral vrouwen eigenlijk. Die er allemaal heel goed uitzien. Ik hoop maar dat ze zich niet zullen gedragen als verwende kindjes, want daar heb ik echt geen zin in. Nadat ik te weten ben gekomen wie mijn partner (die blijkbaar Lauren heet) is word ik nog nerveuzer. Hoe ga ik ooit een gesprek aangaan met mijn beauty. "Hey ik ben Jason", zeg ik en steek mijn hand een beetje in de lucht om ze gedag te wensen. Om eerlijk te zijn zag het er echt belachelijk uit. Dat was dan blooper één van dit avontuur op naar de volgende. Ik hoop echt dat ik een heel ander mens zal zijn wanneer ik hier buitenkom want ik heb het nodig net als het geld. Want geld heb je nooit teveel. Zeker ik en mijn familie niet.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2016 - 20:11 ]

    30 dec 2015 - 23:26   Chikara is offline
    Chikara
    Chikara 111


    | Lauren Victoria Parker |


    Alweer een bericht van mijn moeder. Wanneer gaat dat mens eens stoppen met zeuren. Doe je voorzichtig, schat?, had ze gestuurd. Ik snapte heus wel dat ze gewoon bezorgd was, maar ik was oud en wijs genoeg om zelf te bepalen wat ik deed. Zo had ik er ook voor gekozen om ja te zeggen wanneer ik voor dit programma werd gevraagd, want mijn ouders waren bang dat ik er een verkeerd imago door zou krijgen. Wat kan mij mijn imago nou schelen? Over het algemeen had de rest wel positief gereageerd op mijn deelname. En met de rest bedoel ik onze chauffeur, mijn oom, mijn grootouders en Tatum, een vriendin van mij. 'U bent gearriveerd, miss Parker.' hoorde ik de stem van Charles, de chauffeur die mij en mijn ouders al zo lang als ik me kan herinneren overal heen brengt, zeggen. Ik kijk op van mijn telefoon en zie een huis staan wat zelfs voor mij enorm is. Het ziet er werkelijk waar prachtig uit. 'Dank je wel, Charles.' glimlach ik en ik druk een kus op de wang van de chauffeur. 'En je weet dat je me gewoon Lauren kan noemen, mijn ouders zijn er niet bij.' Charles lacht terug en zegt dat hij dat voortaan zou doen. Nadat ik afscheid van de man heb genomen en hem wel zes keer heb gevraagd of hij mijn ouders nog de groeten wil doen, stap ik uit. Opnieuw besef ik me hoe mooi de villa is. Dit gaat zo gaaf worden. Ik ga zoveel nieuwe mensen ontmoeten en dingen doen waarvan ik niet eens wist dat het bestond. En eindelijk waren mijn ouders er niet om me te vertellen dat het te gevaarlijk of te vies zou zijn. Ook was ik erg benieuwd wie mijn partner zou zijn.
    Mijn voeten stappen over de drempel van het enorme gebouw en word gelijk ontvangen door een aardige gastvrouw, die me meteen vertelt waar ik moet zijn. Ik bedank haar vlug en race vervolgens naar de woonkamer toe. Ik ben ingedeeld met Jason. Hopelijk was hij aardig en zou hij me niet behandelen alsof ik een porseleinen pop was. Opeens valt het me op dat er nog meer mensen in de kamer zijn, maar ik weet niet goed wie ik als eerste moet aanspreken. Meestal kwamen de mensen naar mij toe. 'Eh, hallo allemaal!' begin ik dan maar. 'Ik ben Lauren.'

    nothing like the rain, when you're in outer space

    31 dec 2015 - 8:22   Gashina is offline
    Gashina
    Gashina 2780



    Elijah Alexandro Cauchi


    Op een gegeven moment komt er meisje met een bleke huid en bruine lokken binnen die waarschijnlijk een van de beauty's is. Ze steek haar hand naar mij toe "Hoi, ik ben Cacey, Cacey Lawson," zegt ze terwijl ik haar hand schudt."Met wie heb ik het genoegen?" zegt ze vervolgens met een knipoog. "Ik ben Elijah, Elijah Cauchi, leuk je te ontmoeten Cacey," antwoord ik met een glimlach. Al voordat ik uitgesproken ben, komt de volgende beauty binnen. Ook zij heeft bruin haar, maar zij is iets minder bleekjes uit. "Hey,ik ben Allison," zegt ze terwijl ze zowel mijn als Cacey's hand schudt en daarna haar plek neemt. Na twee minuten van een korte stilte, komt er nog een beauty naar binnen. Zij heeft blond haar en ik weet meteen dat dat Raven is, het meisje aan wie ik gekoppeld bent. Ik vraag me echt af of ze aardig is of arrogant, ik heb geen flauw idee. "Hey! Ik ben Raven, leuk mijn partner voor dit avontuur te ontmoeten," zegt ze met een kleine, verlegen glimlach, iets wat hij niet verwacht van een beauty die waarschijnlijk met alles en iedereen praat. "Inderdaad leuk om je te ontmoeten, ik ben Elijah," zeg ik met een glimlach. Ik hoor haar nog eventjes Cacey en Allison begroeten voordat ze haar haar, wat al goed zat, goed deed. Vervolgens zag ik eindelijk een andere jongen binnenkomen, maar hij begroeten mij, Allison, Cacey en Raven niet. Vervolgens kwam de volgende jongen, die volgens mij ook behoorlijk nerveus was. Daarna kwam er een meisje aan die ook net als Cacey en Allison bruin haar heeft, maar wel een geringere huid. "Eh, hallo allemaal!" zegt ze tegen niemand in het persoonlijk "Ik ben Lauren,". Ik tel de aantal personen in de zaal en ik zie dat er nog vier anderen kandidaten moeten komen. Ik ook een beetje benieuwd hoe hun zijn, maar ik ben het meest benieuwd naar hoe Raven is, ze is volgens mij hartstikke aardig en daar ben ik blij mee.

    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    31 dec 2015 - 10:42   Dalis is offline
    Dalis
    Dalis 1313


    Allison Cecilia Evergon

    Ondertussen zijn er nog een paar mensen toegekomen. Ik heb ze allemaal vriendelijk begroet. Het was wel leuk dat ze allemaal vriendelijk deden want je moet toch enkele weken met ze doorbrengen. Als het nu al niet vriendelijk verloopt dan zie ik het ook niet echt meer zitten. Ik hoop dat ik het toch met iedereen zal kunnen vinden. Dat er niemand zich als een bitch gedraagt. Maar dit zijn allemaal meisjes zoals ik dus dat zal wel goed gaan en de nerds doen nu al vriendelijker dan de gemiddelde jongen die ik ken. Ik ken ook alleen maar sukkels als je ze vergelijkt met deze jongens. "Hebben jullie er zin in?", vraag ik aan niemand persoonlijk met een grote glimlach terwijl we nog wachten op de anderen. Mijn nerd is er nog niet en misschien is het wel een goed idee om voor te bereiden hoe ik me zal voorstellen. Ik denk dat ik het gewoon simpel houd en gewoon mijn naam zeg of misschien kan ik al direct veel over mezelf vertellen. Dat komt misschien egoïstisch over. Ik houdt het wel gewoon bij mijn naam. De rest vertel ik hem later sowieso toch wel eens.

    31 dec 2015 - 11:44   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    †LUCIAN RYAN JACKSONS†
    "To quote Hamlet Act III Scene III Line 92, ‘No’"

    ]

    Lucian parkeerde zijn gele Kever op een van de parkeerplaatsen en stapte uit. Het gebouw waar hij voor stond, was niet meer als een huis te omschrijven, maar gewoon een heuse villa. In zoiets hadden zijn voorouders vast ook gewoond, bedacht hij zich grinnikend terwijl hij zijn tas uit de kofferbak pakte.
    Hij had al meerdere taxi’s en dure auto’s met privéchauffeurs zien vertrekken en de parkeerplaats was redelijk leeg, waaruit hij concludeerde dat hij een van de weinige was die een eigen auto had meegenomen. Hoewel zijn auto nog net niet rijp voor de sloop was, onder de krassen en deuken zat – wat overigens niet zijn schuld was maar van de vorige eigenaar – en zeker niet kon tippen aan al die dure auto’s, was het wel zijn autootje en gaf het hem de vrijheid om zich overal naartoe te bewegen. Meestal deed de auto het ook wel en hij kon er wel op vertrouwen, zelfs al had hij af en toe wat opstartproblemen.
    “Nou, dit is het dan,” zei hij tegen niemand in het bijzonder en na een paar keer diep te hebben ingeademd, liep hij richting het huis. Hoewel hij het niet zou toegeven, was hij best zenuwachtig en de enige reden dat hij überhaupt aan dit programma mee deed, was omdat hij het geld nodig had.
    Hij werd al snel doorverwezen naar een kamer waar al meerdere mensen zaten. Oké Lucian, sprak hij zichzelf in gedachten toe. Rechte rug, borst naar voren, ontspan en glimlach. Je kan dit.
    Hij liep de kamer in en wilde op een lege plek gaan zitten toen hij zich bedacht dat hij zich misschien moest voorstellen. Maar moest hij gewoon even hallo zeggen of moest hij iedereen een hand geven? Dat was natuurlijk wel een oud gebruik, waarbij je liet zien dat je geen wapens bij je had en daarom heen vijandige intenties had. Tegenwoordig was het natuurlijk minder belangrijk om te laten zien dat je geen mes in jouw mouw had verstopt, maar was het nog steeds een middel om iemand te begroeten en gastvrijheid te laten zien.
    Lucian zat inmiddels al, dus koos hij ervoor om niet op te staan en iedereen een hand te geven – dat had hij eerder moeten bedenken dan – maar zich gewoon in het algemeen voor te stellen. “Eh hallo, ik ben Lucian,” zei hij dus maar.

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    31 dec 2015 - 15:25   Tuck is offline
    Tuck
    Tuck 9461


    Adam Mathias Cunningham

    Ik keek uit het raam waar het landschap aan me voorbij flitste. Na een tijdje kwam er een villa in beeld wat betekende dat we er waren. Ik bedankte de chauffeur en stapte uit. Ik gooide mijn weekendtas over mijn schouder en keek naar de villa. Hier ging ik de komende weken in leven. Ik ging meedoen aan een tv-programma maar waarom eigenlijk? Ik was overgehaald door me zusje en moest eerlijk toegeven dat ik het zelf ook wel interessant vond. Het was weer een nieuwe ervaring en daar stond ik altijd voor open. Ik was benieuwt naar wat er allemaal ging gebeuren. Ik hoopte wel dat het niet heel druk zou worden en ze allemaal aan me hoof gingen zeuren want dan pakte ik zo me spullen weer. Ik liep naar binnen en keek om me heen. Een vrouw stond me al op te wachten. Ze wist gelijk mijn naam te vertellen waardoor ik mijn wenkbrauw even optilde en knikte. Mijn blik gleed kort over haar heen terwijl ze vertelde waar ik heen moest en ik knikte. ' Dank u wel' zei ik en liep naar de kamer toe. Ik zag een groepje met mensen staan en besloot dat het misschien goed was om daar bij te gaan staan. Normaal zou ik me afzijdig houden en afwachten maar nu ging ik met deze mensen een lange tijd samen doorbrengen dus moest ik wel een beetje sociaal doen. Terwijl ik op de groep afloop kijk ik aan wie ik gekoppeld ben, Casey. Ik kom bij het groepje aan en zie haar er ook al tussen staan. ' Hoi, ik ben Adam' zei ik in het algemeen en glimlachte wat nerveus. Mijn blik gleed over de mensen heen terwijl ik probeerde van iedereen al een beetje een beeld te vormen.

    31 dec 2015 - 16:23   Poppys is offline
    Poppys
    Poppys 85

    CACEY FRIDA LAWSON.

    Ik trek mijn koffer wat meer op waardoor hij beter in de hand ligt en dus makkelijke te dragen is. Als ik om me heen kijk zie ik meer mensen, zouden die allemaal hier zitten? Als dat soort mensen hier zaten dan wist ik nu al dat het hier fantastisch ging worden. Ik weet niet goed wat ik van deze plek moet verwachten of wat ik er van moet denken. Het is allemaal zo onbekend. Zo vreemd. De jongen waarvan ik zojuist de hand heb geschud stelt zich voor als Elijah en ik knik kort. Het begint langzaam wat drukker te worden met meer en meer beauty's en nerds. Hopelijk waren de beauty's niet allemaal van die arrogante meiden die iedereen zouden gaan negeren. Ik viel niet in de categorie “Arrogante beauty's”, een plek waar ik eerlijk gezegd ook helemaal niet naar verlangde om er bij te horen. De mensen om wie ik gaf, waaronder mijn vrienden en vriendinnen, waren de enigste die me wel goed kenden en dat was voor mij meer dan genoeg. Ik hoefde niet opvallend te zijn, of een overheersend type, daar had ik totaal geen behoefte aan. Met een kleine glimlach rondom mijn lippen veeg ik een pluk haar uit mijn gezicht, blik de ruimte nog een keer rond en zie dat er een jongen binnenkomt met bruin haar, eentje die veel lijkt op degene op de foto, die ik aangewezen had gekregen als partner. Als de jongen in het algemeen zegt dat hij Adam heet, weet ik zeker dat ik bij hem hoorde. Het kon vast geen kwaad om een praatje met hem te maken, al zag hij er wat nerveus uit. Ik loop naar hem toe en steek wat nonchalant mijn hand op. "Hey, ik ben Cacey, ik geloof dat wij partners zijn tijdens dit programma." Ik stop de hand die ik op had gestoken weer terug in mijn zak. De koffer die ik in mijn andere hand heb, dump ik tijdelijk op de grond. Men had er maar omheen te lopen. Zo moeilijk was het immers niet om over een tas heen te stappen. Tenminste, voor mij niet.

    [ bericht aangepast op 31 dec 2015 - 16:24 ]

    1 jan 2016 - 18:58   PhiIophobia is offline
    PhiIophobia
    PhiIophobia 3205



    Sophy Andrea Mackenzie

    Ik stapte uit en bedankte de chauffeur. Hij vroeg of hij me nog kon helpen met mijn koffers, maar ik zei dat het wel ging lukken. Wat ik dus totaal verkeerd had ingeschat want ik kwam dus hijgend het huis binnen. Ik keek om me heen, het huis wat heel wat anders als dat ik gewend was. Ik herinnerde me nog wel veel over vroeger, hoe mijn huis er had uitgezien. Ons huis had veel geleken op dit huis maar de tijd om erover na te denken kreeg ze niet ,want de gastvrouw groette haar vriendelijk “Welkom, loop de gang door en daar zie je de rest van de deelnemers staan. Je bent de laatste dus dan kunnen we beginnen.”
    Toen ik de zaal in kwam en een blik op de klok wierp werd mijn gezicht knalrood, net zoals al tijd was ik te laat. Ik had nog zo gehaast, het zit me ook nooit mee. Wanneer ik iedereen gegroet heb en me heb voorgesteld ging ik op een stoel zitten. De koppels werden verteld ik kreeg te horen dat ik aan ene Daniel Locksley gekoppeld was. Hmm, snel ging ik naar hem op zoek. Ik had hem al snel gevonden. Snel herhaalde ik de woorden die haar altijd overeind hielden, have courage and be kind, de laatste woorden die haar moeder tegen haar zei. Ze zou ze nooit vergeten, wat ze ook nooit zou mogen doen ze had het haar moeder belooft. Ik liep naar Daniel toe herhaalde de vijf woorden die me altijd steunden. “Hoi, dus ik geloof dat wij partners zijn tijdens dit programma. Nou ik ben Sophy Andrea Mackenzie, maar je mag me Sophy noemen hoor.” Mijn uitgestoken hand hing weer naast mijn lichaam “En wie ben jij?” vroeg ik.

    [ bericht aangepast op 1 jan 2016 - 19:02 ]

    "The stars replaced the emptiness of my heart."




Index RPG Actieve Topics Zoek