• Al sinds juli heb ik last van keelontstekingen, die vaak weer erger worden, dan weer verdwijnen (soms na een antibioticakuur) en vervolgens weer terugkomen. In vier maanden tijd heb ik al 3 kuren gehad, met tussendoor ook heel vaak keelpijn. Dit gaat gepaard met het gevoel een soort 'brok' in mijn keel te voelen en een hele grote vermoeidheid. Ik ben nu ook ongeveer om de week ziek of niet fit en heb het gevoel dat mijn weerstand volledig verdwenen is.

    Vanzelfsprekend ben ik hiervoor naar de huisarts gegaan, die me na twee maanden aankijken heeft doorgestuurd naar de KNO-arts. Na een maand wachttijd heb ik dan eindelijk een afspraak kunnen maken en de KNO-arts was vrij kort en duidelijk: het leek hem het beste als hij mijn keelamandelen zou weghalen. Hij vertelde erbij dat ik een nacht in het ziekenhuis zou moeten blijven, dat ik twee weken waarschijnlijk geen colleges mag volgen (eigenlijk gewoon het huis niet uit) en dat het behoorlijk pijnlijk wordt, omdat ik gewoon grote open wonden in mijn keel ga krijgen. En ik moet onder volledige narcose.

    Nu ben ik al twee keer geopereerd aan mijn knie en beide keren heb ik een ruggenprik gehad. Dat is echter een compleet andere operatie, met ook compleet andere gevolgen. Ik ben nog nooit onder narcose geweest en ik kijk verschrikkelijk op tegen de pijn die ik in de dagen na de operatie ga voelen.
    Ik weet echter ook wel dat het op deze manier ook niet meer kan. Ik ben op moment van schrijven ook weer niet fit, terwijl ik net een halve week weer ziek op bed heb gelegen. Slikken gaat steeds moeizamer en de pijn in mijn keel is er nu gewoon altijd. Ik kan me heel moeilijk concentreren, kan bijna geen leuke dingen meer doen en ben eigenlijk gewoon standaard ontzettend moe. Helaas is de wachttijd van de operatie ook weer tweeënhalve maand en dus moet ik nog zo lang in deze gammele situatie zitten...

    Heeft iemand ervaring met het verwijderen van de keelamandelen? En dan vooral op latere leeftijd? Als je jong bent, is het geloof ik na ongeveer drie dagen alweer zo'n beetje goed, dus dat scheelt echt enorm! En hebben jullie ook ervaring met hoe jullie je na die tijd voelen? En dan bedoel ik niet alleen de pijn na de operatie, maar ook gewoon of jullie er lichamelijk veel fitter van zijn geworden?


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ik was 12 toen ze eruit gingen, zelfde verhaal als bij jou. De ene keelontsteking was bij wijze van nog niet eens weg en de volgende kwam alweer opzetten. Ze hebben ook direct mijn neusamandelen eruit gerukt. Ging heel snel - 's ochtends vroeg geopereerd, mocht na twaalf uur naar huis. Had wel een paar dagen pijn, maar minder dan bij een gemiddelde keelontsteking. Was wel keelpijn gewend zeg maar, haha. Gewoon veel ijsjes en vla eten. En daarna nooit meer een keelontsteking gehad.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik was 12 toen ze mijn keelamandelen hebben verwijderd, maar volgens mij wordt je qua die operatie dan al als volwassene gezien omdat de pijn hetzelfde is. Ik had dat jaar Pfeiffer gekregen en dat ging steeds terug naar mijn keel, dus daarom hadden we ze uiteindelijk laten verwijderen. Ik ben er in elk geval sowieso een tijdje goed ziek van geweest, extremer dan anderen volgens mij (en mijn pijngrens is hoog, al zeg ik het zelf). Ik heb de eerste aantal dagen alleen maar geslapen en ik dronk toen alleen als het nodig was, omdat het echt niet ging. Van vla werd ik al ziek. Pas na een tijdje ging ik langzaamaan ijsjes eten en bouillon drinken en toen is het eigenlijk heel rap overgegaan. Als je door die eerste dagen heen bent, gaat het dus wel sneller. Hoe lang ik er nu precies last van had, weet ik echt niet meer. :c
    Ikzelf ben er toen helaas niet echt fitter van geworden. Ook in de jaren daarna werd ik nog constant ziek, maar dat kwam dan door Pfeiffer, denk ik. Ik denk niet dat jij hetzelfde resultaat moet verwachten, want ik denk dat bij mij de ellende altijd ergens anders heeft gezeten.
    Achteraf gezien vind ik het ook wel moeilijk om te zeggen of die operatie nou echt niets heeft gedaan, want nadat ik vegetarisch ben geworden, ben ik eigenlijk nooit meer ziek geweest, niet eens verkouden. Misschien heb ik mezelf in de jaren daarvoor gewoon vergiftigd of zo. :')
    Maar als je er zo veel last van hebt, zou ik het gewoon laten doen. Het is echt geen pretje, maar wie weet gaat het voor jou enorm veel helpen!


    Caution first, always.

    Ik heb mijn amandelen nog steeds, dus ik kan je niet helpen met antwoorden.


    16 - 09 - '17

    Ik heb geen ervaring met keelamandelen (die heb ik nog), ik kan mijn neusamandelen niet meer herinneren (is tegelijk gebeurd met mijn buisjes en het enige wat ik nog weet, is dat er stapelbedden waren en het moment voordat ik onder narcose ging), maar ik heb wel ervaring met algehele narcose. Daar heb ik namelijk een klein jaartje geleden nog mee "gekampt" en anderhalf jaar voor die. Twee keer geopereerd aan mijn neus, om mijn neusslijmvlies weg te laten schroeien. Ik weet niet of je daar iets over wil weten?


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik was volgensmij acht of negen, wat ook al redelijk laat is. Van het onder narcose gaan merkte ik niet heel veel. Na afloop kreeg ik meteen een waterijsje me mond in gedauwd :') Ik had daarna niet supergezellig pijn, al had ik wel telkens pijn. Ik kon simpelweg ruim twee/drie weken nauwelijks tot niet praten en daarna nog steeds niet echt goed slikken. Dusja, ik heb daarna vijf weken thuis gezeten, maar volgensmij is dat een beetje ver boven het gemiddelde :')
    Anyway, ik raad het wel aan. Voor mijn gevoel merk ik er niks van dat die krengen d'r niet meer zitten, maar waarschijnlijk had ik wel veel vaker keelpijn gehad als ze niet verwijderd waren


    take me back to the basics and the simple life

    Ik was vijf, dus van de pijn herinner ik me niet veel meer. Ik kan het wel zeker aanraden, want voorheen had ik altijd hoge koorts en was ik heel vaak ziek, nu word ik bijna nooit ziek en heb ik dan erg zelden een beetje koorts.


    “The heart is an arrow. It demands to aim true."

    Hypnotise schreef:
    Ik heb geen ervaring met keelamandelen (die heb ik nog), ik kan mijn neusamandelen niet meer herinneren (is tegelijk gebeurd met mijn buisjes en het enige wat ik nog weet, is dat er stapelbedden waren en het moment voordat ik onder narcose ging), maar ik heb wel ervaring met algehele narcose. Daar heb ik namelijk een klein jaartje geleden nog mee "gekampt" en anderhalf jaar voor die. Twee keer geopereerd aan mijn neus, om mijn neusslijmvlies weg te laten schroeien. Ik weet niet of je daar iets over wil weten?


    Ja, ik kijk ook wel een beetje op tegen de narcose. Vooral het wakker worden... Het schijnt dat heel veel mensen dan kotsmisselijk zijn? Lijkt me geen pretje in combinatie met verschrikkelijke keelpijn :(

    Ik denk trouwens dat het nog wel een groot verschil maakt of je 12 bent en je dus nog in de groei bent of volwassen... Ik ben nu 19 dus mijn lichaam is al helemaal volgroeid. Niemand die dit op zijn 16e ofzo nog heeft moeten meemaken?

    Wel bedankt voor jullie reacties trouwens (:

    [ bericht aangepast op 7 dec 2015 - 10:42 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain