ARG ARG en nog eens ARG! Als je dat pakt en dat gevoel keer 1000 doet kom je in de buurt van hoe ik me nu voel. Ben je al eens zo boos, pissig of verdriettig geweest dat je buikpijn krijgt en je gevoel niet eens onder woorden weet te brengen? Dat heb ik op dit moment. Hopelijk helpt het opschrijven van mijn verhaal een beetje en hebben jullie tips doe ik kan gebruiken!
Een week of twee geleden had ik vrij en moest mijn vriend werken. Hij was thuis zijn telefoon vergeten en belde mij dus op of ik zijn telefoon in de gaten kon houden voor als hij belangrijke berichtjes zou krijgen. Zo gezegt zo gedaan. Maar ik ben een slechte vriendin geweest en heb stiekem een whatsapp gesprek van hem gelezen. Tussen hem en zijn beste vriendin. (Ik heb haar nog nooit ontmoet en toch haat ik haar, je kent het wel :p). Zij woont al zo lang als mijn vriend en ik samen zijn aan de andere kant van het land en komt niet meer heel vaak hier heen. Bljjkbaar is ze komende vrijdag, morgen, dus hier en had ze aan mijn vriend gevraagt of die zin had om met haar te gaan uiteten. Hier heb ik geen probleem mee, ik heb ook jongens vrienden waar ik ook dingen mee ga doen. Ik vond het niet leuk dat hij hier niets over tegen mij gezegd had. Maar mijn vriend is af en toe nogal vergeetachtig, dus ik hoopte dat het in dit geval ook zo was.
Eergister moest mijn vriend 's avonds werken, ik had toevallig weer vrij dus waren we de hele ochtend samen thuis. Die avond kreeg ik op een begeven moment een appje met de mededeling dat hij dus vrijdag met haar gaat uiteten. Nadat ik een niet zo'n enthousiaste reactie had als waar hij op gehoopt had vroeg hij of dat oke was. Hoe je het ook went of keert, je kan dan geen nee zeggen. Want als jij nee zegt ben jij opeens de trut die hem nooit iets met zijn vrienden laat doen.
En met dit alles heb ik nog niet eens echt een probleem omdat ik mijn vriend, normaal, voor 110% vertrouw. Het ding waar ik nu mee zit is dat hij niet eens heeft gevraagd of ik zin had om mee te gaan! Ik krijg heel erg het gevoel alsof mijn vriend niet wil dat ik haar ontmoet. Want hij zegt altijd dat het zijn beste vriendin is, maar na dik 3 jaar een relatie te hebben gehad heb ik die hele vrouw nog nooit ontmoet. Nu is de kans er eens dat ik haar ontmoet, doet hij er zo geheimzinnig over waardoor ik heel erg het gevoel krijg dat hij iets voor mij verbergt, of zich voor mij schaamt. Beide opties zijn niet echt joepie de poepie.
Ik wil hier heel graag met hem over praten, maar dit hele onderwerp zit me zo hoog dat ik er niet over kan praten zonder ongelofelijk kwaat te worden. En ik heb geen zin om zo een discussie met hem te voeren. Ik wil het eigenlijk ook niet opkroppen omdat al die kleine dingetjes zich maar blijven opstapelen en ik weet zeker dat ik dan een keer ga ontploffen, wat ik ook niet wil.
Heeft iemand tips voor me hoe is dit kan aanpakken zonder ruzie te krijgen met mijn vriend? Ik ben echt aan het eind van mijn latijn.
Xx en echt alvast heel erg bedankt!
Show me how to lie, you're getting better all the time
maar mijn probleem nu is dat ik mezelf er onbewust zo over op fok dat ik er niet op een normale manier over kan praten, en dat vind ik zo erg want dat wil ik wel!
