En ik vond dat ik dat ook wel eens mocht delen. Zoals velen weten, was vorig jaar op school niet mijn beste jaar. Ik lag in de knoop met mezelf, mijn klas, mijn ouders en mijn leerkrachten. Het was een hel op bepaalde momenten, maar ik heb mezelf erdoor gesmeten en gewurmd. Zoals sommige mensen ook weten, ben ik dit jaar veranderd van school — ik ben naar Gent naar school gegaan. En nu? Wel, nu, sinds vandaag, zit ik terug op mijn eigen school. Er was niets mis met Gent, ik kon het gewoon niet meer aan elke dag meer dan vier uur onderweg te zijn van en naar school en ik miste mijn vrienden. Ik kon ook niet goed tegen de drukte daar in Gent en op de trein, dus heb ik de beslissing gemaakt. Er was echt helemaal niets mis met de school daar, neen, maar het was niet mijn type school, hoe het ook klikte met bepaalde mensen. En hoewel ik meerdere aspecten aan die school wel ga missen, heb ik me in geen tijden zo gelukkig gevoeld.
Waar ik vorig jaar dacht dat niemand om me gaf, heb ik de laatste weken gemerkt dat daar niets van aan is. Leerkrachten die aan mijn zus vroegen hoe het ging, vrienden die zeiden dat ze me misten. Het was wat raar om vandaag weer toe te komen op mijn ouder school, maar Jezus Christus, wat deed het goed om mijn vrienden terug te zien, zelfs de mensen met wie ik geen speciale relatie had. Ik heb een praatje geslaan met een leerkracht waar ik vorig jaar elke les wel een keer een serieus meningsverschil mee had, maar dan nog. Ik heb geleerd uit vorig jaar en ik ben ook een stuk volwassener geworden, al zeg ik het zelf, ik ik heb het gevoel dat dat maakt dat ik zo blij ben om terug te zijn. Ik voel me zo goed, het bestaat niet.
Nou ja, dit moest ik even delen. c:
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried
Ledecky
