Goh dit gevoel ken ik zo fuckin' hard. Ik heb het gevoel dat ik men motivatie voor school ben kwijt geraakt in het 5e middelbaar en echt vrij letterlijk! Tot en met het 4e haalde ik nooit iets onder de 75% en vond ik het ook zeer vanzelfsprekend dat ik elke test deftig leerde, in het 5e werd het zwaarder en had ik een 'moeilijkere' periode en ben ik echt beginnen slabakken. Dan tegen het 6e deed ik gewoon niets dat niet hoog nodig was. Ik stelde altijd alles uit, sliep nauwelijks. Voor de meest noodzakelijke dingen geraakte ik meestal wel op een manier klaar, wat ik ook altijd wel deed waren opdrachten voor groepswerken, maar op mezelf leren lukt nog steeds moeilijk, al heb ik wel mijn eerste jaar hogeschool grotendeels gehaald.
Long story short zou zijn ik heb sinds ik het gevoel heb het kwijt te zijn geraakt, en dus vanaf wanneer ik er actief aan dacht van 'shit ik heb geen motivatie meer' nooit meer echt een tijd gekend waar ik de motivatie 'terug had' en alles terug vanzelfsprekend werd, maar ik heb wel momenten gehad waar ik het uiteindelijk gewoon toch 'deed', om welke reden dan ook.
Ik zou zeggen wacht niet te veel op die motivatie, da's uiteindelijk gewoon het gevoel hebben de dingen die je moet doen ook te willen doen, leer er aan wennen dat je dingen zal moeten doen ook al heb je absoluut niet het gevoel ze te willen doen.
effort never betrays you
