• Ik heb sinds 4 maanden een vriendje (we zijn allebei 16) En we zijn super blij met elkaar. We hebben dezelfde interesses en denken vaak hetzelfde over dingen. Ook zijn er best wel serieus, vergeleken met andere stelletjes. Soms denken we zelfs over een toekomst met elkaar Ook zijn we allebei christelijk, alleen keurt onze kerk het niet echt goed. Ze vinden dat we nog te jong zijn. Ook mijn ouders zeggen vaak dat dit misschien niet een relatie is dat stand zal houden. Ze zeggen dan vaak "liefde maakt blind" en dat weet ik ook wel, maar (al zeg ik het zelf) ik weet best wat wel en niet goed is. Maar weer andere mensen (kennissen, zijn ouders, vrienden en nog veel andere mensen) vinden ons echt super leuk bij elkaar en denken dat dit nog wel lang stand zal houden. "It's meant to be" horen we dan vaak. Wat is jullie mening hierover?? Zijn we echt nog te jong? En zal dit volgens jullie nog lang stand houden??
    Ik hoor graag jullie mening!
    Soms voel ik me echt radeloos en barst ik soms ((zelfs in tranen uit omdat sommige mensen zoo moeilijk doen over onze relatie ))

    [ bericht aangepast op 2 nov 2015 - 15:46 ]

    Ik weet niet gek veel over relaties en dat soort dingen, maar toch geef ik mijn advies. Doe ermee wat je wilt. (;
    Of het stand zal houden hoef je je volgens mij eigenlijk niet zo per se zorgen over te maken. Zoals het nu gaat, lijkt het wel goed te gaan, dus waarom nu gaan afvragen of het zo al blijven gaan? Je kan die vraag toch niet echt beantwoorden, lijkt me. Ja, er zullen vast wel moeilijke tijden komen, en ja, er is best een kans dat het niet stand houdt, maar dat zal dan ook wel zijn redenen hebben. Bouw het gewoon rustig op, en probeer aan de mensen die kritiek leveren uit te leggen dat jij gelukkig met die jongen bent. ^^


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Te jong vind ik sowieso niet. Het is wel zo dat jonge mensen vaak een stuk minder serieus omgaan met relaties, maar dat vind ik geen reden om het niet te doen. Je zal het toch eens moeten proberen en ervaren. Heel veel mensen hebben meerdere relaties gehad voor ze hun echte "ware liefde" vonden, maar er zijn ook mensen die al samen zijn sinds hun veertiende en na dertig jaar nog steeds gelukkig samen zijn.
    Of jullie relatie stand zal houden kan ik niet zeggen. Ik zou er als ik jou was gewoon van genieten en je daar niet al te druk over maken. Ook als jullie over een tijd toch niet meer zo goed bij elkaar passen, is dat misschien even pijnlijk, maar dat betekent niet dat je nooit meer kans hebt op die ware liefde.

    [ bericht aangepast op 4 okt 2015 - 19:57 ]

    Blaeu schreef:
    Te jong vind ik sowieso niet. Het is wel zo dat jonge mensen vaak een stuk minder serieus omgaan met relaties, maar dat vind ik geen reden om het niet te doen. Je zal het toch eens moeten proberen en ervaren. Heel veel mensen hebben meerdere relaties gehad voor ze hun echte "ware liefde" vonden, maar er zijn ook mensen die al samen zijn sinds hun veertiende en na dertig jaar nog steeds gelukkig samen zijn.
    Of jullie relatie stand zal houden kan ik niet zeggen. Ik zou er als ik jou was gewoon van genieten en je daar niet al te druk over maken. Ook als jullie over een tijd toch niet meer zo goed bij elkaar passen, is dat misschien even pijnlijk, maar dat betekent niet dat je nooit meer kans hebt op die ware liefde.


    Dit.
    Plus het is jouw relatie met hem. Niet van je ouders of van de kerk. Gewoon lekker van elkaar genieten en verder met je relatie gaan. Niet naar andermans mening kijken, maar gewoon naar jezelf, hoe jij erover voelt. (:


    One Who Travels A Higher Path.

    XDarkWingsX schreef:
    (...)

    Dit.
    Plus het is jouw relatie met hem. Niet van je ouders of van de kerk. Gewoon lekker van elkaar genieten en verder met je relatie gaan. Niet naar andermans mening kijken, maar gewoon naar jezelf, hoe jij erover voelt. (:


    26 - 02 - '16

    Ik was 14 toen ik met mijn vriend kreeg. Ik ben nu bijna 18 en nog steeds samen. Al met al ben je in mijn ogen niet te jong.
    Ik zou het gewoon proberen. Als jullie niet bij elkaar horen merk je het vanzelf, proberen kan altijd. Geniet er gewoon van en dan zie je vanzelf wel wat de toekomst brengt.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Kijk, het leuke van de medemens is dat ze soms denken dat vrijheid van meningsuiting betekent dat ze (ongewenst) overal hun mening op moeten geven. Dit is natuurlijk niet zo - Ik sta aan het begin van een relatie waarvan ik nu al weet dat mensen het niet goed zullen keuren en een vriendin van mij had hetzelfde probleem.
    Het punt is, iedereen wilt super graag hun mening geven over jullie, over jou, je uiterlijk, innerlijk, je leven en je toekomst. Hoe moeilijk het ook is, probeer het van je af te leren zetten, realiseer dat mensen zich zodanig vervelen met hun eigen leven, dat ze dus maar in de plaats zich gaan bemoeien met het jouwe. Probeer je er niks van aan te trekken, en geniet (:
    Of het stand houdt, zal alleen tijd kunnen vertellen, maar waarom zou je daar nu mee zitten? Wat komt, dat komt en als je doet wat goed voelt voor jou, komt het vanzelf wel goed.


    Tijd voor koffie.

    Dat hangt van relatie tot relatie af. Meestal ga je anders om met relaties op je zestien. Je hebt dan ook andere verwachtingen van elkaar dan wanneer je bijvoorbeeld 26 bent en klaar bent om samen te gaan wonen.
    Ik zou niet teveel op de mening van anderen letten, maar dan heb ik het ook over degene die heel positief over je relatie zijn. Relaties kunnen eindigen en relaties kunnen standhouden. De tijd zal het uitwijzen, niet de visie van anderen.


    The soul needs autumn.

    Die garantie heb je nooit, hoewel je op jongere leeftijd (16 of jonger bijvoorbeeld) jezelf nog niet zo goed kan kennen als iemand die ouder is, bijvoorbeeld 30. Natuurlijk is de kans geen 100%, vooral op die leeftijd niet, dat je voor eeuwig bij mekaar blijft. Maar wanneer is dat wel een gegeven?
    Wat je kan zeggen tegen je ouders is dat ze gelijk hebben dat je geen garantie kan bieden dat je liefde stand houdt, maar stel dat het uit gaat, je toch een mooie tijd met elkaar hebt gehad en je van elkaar hebt kunnen leren.
    Zo ben ik in de bijna twee jaar dat ik een relatie had ook dingen over mezelf te weten gekomen met zo'n partner. Het is gewoon een ervaring. En ja, niet elke ervaring is eeuwig durend.


    No growth of the heart is ever a waste

    XDarkWingsX schreef:
    (...)

    Dit.
    Plus het is jouw relatie met hem. Niet van je ouders of van de kerk. Gewoon lekker van elkaar genieten en verder met je relatie gaan. Niet naar andermans mening kijken, maar gewoon naar jezelf, hoe jij erover voelt. (:

    Ja, maar ik vind het soms een beetje kort door de bocht als het om je ouders gaat, dus mensen die je opvoeden en die echt om je geven, dichte familie waar je normaal gesproken dagelijks bij bent. Ik vind het dan soms een beetje zelfzuchtig om meteen een FUCK YOU ik ga toch m'n eigen gang-attitude te hebben zonder ook maar te willen luisteren naar hoe zij op die shit neer kijken. Uiteindelijk is het toch bezorgdheid en willen verreweg de meeste kinderen toch hun goedkeuring, al doen ze alsof van niet.


    No growth of the heart is ever a waste