Om bij het begin te beginnen, mijn "vader" woont niet in hetzelfde huis als ik. Vader staat tussen aanhalingstekens, omdat hij mij wel heeft verwekt (sorry, ik wist niet hoe ik het anders moest zeggen), maar nooit bij mij en mijn moeder heeft gewoond(ik woon samen met mijn moeder en stiefvader die ik echt als vader en vaderfiguur zie). Tot aan ongeveer mijn 13e heb ik een omgangsregeling met hem gehad, waardoor ik hem een keer in de twee weken zag en dit was dan van zaterdagochtend tot zondagmiddag. Daarna heb ik die omgangsregeling gestopt, omdat ik hem niet meer wilde zien en wij hebben af en toe contact gehad via de mail. De reden dat ik het contact heb gestopt is vanwege dat hij wilde dat ik al op vrijdag kwam en ik niet, dat hebben we min of meer "uitgevochten" bij de kinderrechter, omdat wij er samen niet uit konden komen. Uiteindelijk heeft de kinderrechter gezegd dat ik mocht beslissen aangezien ik op dat moment al 12 jaar was.
Hij heeft mij echt emotioneel pijn gedaan en gekwetst. Hij heeft gezegd dat hij van mij houdt en iedere keer als hij dat zei kon ik hem niet geloven. Er is een heleboel voor gevallen en dat zal ik jullie besparen.
Maar toch ondanks alles heb ik vragen en wil ik weten waarom hij zo deed, misschien omdat ik nu ouder ben. Alleen ben ik zo bang voor een teleurstelling of dat ik weer word gekwetst of dat ik ontzettend boos word dat ik hem pijn wil doen. Aan de andere kant, is het ook heel moeilijk om het zo te laten als het nu is en wil ik gewoon dingen weten, denk ik.
Ik weet ongeveer hoe mijn moeder hier in staat, ze heeft niet voor niets tegen mij gezegd sluit dit hoofdstuk af en ga gewoon verder. Alleen vraag ik mij af of ik verder kan.
Dus wat denk jij dat ik het beste kan doen?
Physics is awesome
