Gisteravond gingen mijn moeder en ik op aanraden van een kennis van mijn moeder even kijken bij het boogschieten. Het scheen vol te zitten met jeugd die -net als ik- geen aansluiting kan vinden in de omgeving maar wél met elkaar.
We zijn dus even wezen kijken, en ik vind het echt helemaal ge-wel-dig! We werden direct al hartelijk ontvangen en mensen vonden het leuk dat we er waren! Een mevrouw heeft me een klein beetje geleerd hoe ik moet schieten, en het ging beter dan verwacht! Natuurlijk kwamen lang niet alle pijlen in het bord, maar toch al wel een aantal! Iedereen was echt ontzettend vriendelijk en wilde me wel helpen en gaf me uitleg.
Op een gegeven moment heb ik me maar gemengd bij de jongelui. I mean, ik ben het intussen wel gewend dat hier in de omgeving de buitenstaander degene is die contact moet maken. Dus dat heb ik dan ook maar gedaan.
Normaal gesproken ben ik iemand die in nieuwe situaties ''de kat uit de boom kijkt'' en eerst bekijkt wie de mensen allemaal zijn, hoe ze zijn en of ik alles wel een beetje leuk vind. Ik hou mezelf dus een beetje op een afstand. Maar dat was gisteravond gewoon helemaal niet aan de orde. Ik kon gewoon mezelf zijn en heb gelachen met iedereen en het klikte eigenlijk wel. Ik schaamde me niet eens voor mijn tics, en dat is iets wat ik eigenlijk nooit echt eerder gehad heb in het openbaar!
De mensen gingen er eigenlijk ook wel vanuit dat ik bleef, omdat het zo gezellig was. Ze hebben ons dan ook al uitgenodigd voor de BBQ over een paar weken, haha.
Het sociale gedeelte was dan ook gewoon echt veel leuker dan ik had verwacht, en ik vind het boogschieten zelf eigenlijk ook wel heel erg leuk. Wat betekend dat ik me ga inschrijven voor de basiscursus en daarna hoogstwaarschijnlijk wel gewoon echt bij de club wil. Zo te merken heb ik een nieuwe hobby erbij; Boogschieten! 
hihi!
• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •
