{300} RPG ¤ Utopia ¤ {Speeltopic} - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

28 juni 2015 - 17:20

DreamerN 7344

¤ Er komt nog weer een nieuwe cover. ¤

Er was eens een welvarend land, het land Utopia.
Utopia is een eiland dat ondanks zijn grote niet te vinden is op de normale kaarten, het ligt ergens verscholen in de Atlantische Oceaan met een speciale beschermde stof om het eiland heen wat het verhult voor de buitenwereld.
Op het eiland zijn er een aantal nationaliteiten;
Donkers, Luchters, waterzeeërs, Lichters, Midders, (later meer informatie hierover)

De inwoners van Utopia zijn hele normale mensen, maar toch was er iets dat anders was dan bij ons.
De mensen van dat land beschikten ieder over een magisch wezen aan hun zij.
Deze wezens waren ook wel Democles.
Democles zien er uit als normale dieren, denk hierbij aan een normale huiskat, hond, paard, vogel etc. Er zijn ook zeldzame wezens op het eiland die voor de Europezen als mytisch bestempeld zijn, zoals Griffioenen, Elfjes, Draakjes, Zeemeerminnen, maar deze zijn zelden Democles omdat ze op een andere golflengte zitten dan de 'normale' dieren en ze houden zich voornamelijk schuil buiten de nationaliteiten om.

Een Democle is tevens onafscheidelijk verbonden met zijn mens, maar niet te min hebben ze een geheel eigen denkvermogen en bewegingsruimte.
Hoe een mens aan een Democle komt? Sommige van de mannen van de bevolking zeiden dat je hem moet verdienen, maar dat klopt niet want de mens, goed of slecht, heeft er vaak al eentje vanaf diens geboorte, hoewel de mannen daar niet bijzijn natuurlijk uit respect voor hun vrouw.
Sommige mensen zagen hun Democle als hun geweten en luisterden naar wat ze zeiden.
Anderen gingen discussies aan met hun Democle als ze ergens over in zaten.

De Democle zorgden ook op hun eigen manier voor het land, door hun magie werden de oogsten groter, bevatte het eten meer voedingsstoffen, was het water helderder, en waren de mensen minder snel ziek en leefden ze langer.

Maar aan elke gelukkige periode komt natuurlijk een eind….

In 1425, toen een aantal Europese landen(Spanje, Frankrijk, Engeland, Nederland, Duitsland) erachter kwamen van de Democles besloten ze het land aan te vallen.
De aanval kwam niet geheel als een verassing want onder de Democles waren er een paar die dit al hadden zien aankomen.
Het werd een bloederige strijd, vele mensen en hun Democles stierven onder de zwaarden van hun tegenstanders.
Vele mensen en hun Democles besloten om onder te duiken, het eiland bood genoeg geheime schuilplekken verspreid over het hele eiland, maar velen boden weerstand, wie zal er winnen?

En daar is waar deze RPG zich afspeelt….

In het heetst van de strijd...

De nationaliteiten
Donkers, Luchters, Waterzeeërs, Lichters, Midders.

Donkers leven in de donkere bergen aan de zuidkant van het eiland en soms zitten ze bijna alleen maar onder de grond. De meeste zijn soms schuw in de omgang met bijvoorbeeld Luchters, hun huid is Uiterst licht door het gebrek aan zon of donker door de blootstelling aan de aarde en kolen, die als het ware in hun huid getrokken is.
De donkere bergen ligt tevens aan de Vulkaan van het eiland, de vulkaan is al duizenden jaar niet meer actief geweest en word sinds dien gebruikt als smidsplaats, mijn, etc.
De Donkers hebben bijvoorbeeld vooral Nachtdieren als Democles.

Luchters leven meestal boven op de wolkenbergen aan de oostkant van het eiland, de Luchters hadden machines uitgevonden waarmee ze makkelijk individueel door de lucht konden zweven voor een korte geringe tijd.
Hun huid is grauw, doordat ze ook niet zoveel zon zien door al het nevel, en op een gegeven moment leek het wel alsof ze de nevel in hun huid opnamen.
Hun ogen hebben zich net zoals hun huid aangepast aan de omgeving, de meeste hebben grijze ogen, hoewel heel veel ook helder blauwe of groene ogen heeft.
De Democles die bij hun horen zijn bijvoorbeeld gevleugelde of hoogtedieren.

Waterzeeërs zijn zoals hun naam al zegt watermensen, ze leven op of rondom meren, zeeën, grote Rivieren of moerassen.
Waterzeeërs hebben meestal geen vast huis, tenzij ze leven van de verkoop van vis of zee artikelen , maar soms reizen zelfs die door.
De waterzeeërs zijn ook het enigste volk waarbij het uiterlijk van de man en vrouw wat verschillen.
De huid van een Waterzeeër man is stug en ruw van al het harde werken terwijl vrouwen kleinere handen hebben dan de andere nationaliteiten.
De huid van de mannen is op sommige plekken blauw, alsof ze net zoals de luchters de substantie waarbij ze het meest leven in zich opnemen, bij de waterzeeërs dus de kleur van de zee.
De huid van de meeste vrouwen is daar en tegen zacht en soms een beetje vlekkerig Zilver.
De Democles van de Waterzeeërs zijn voornamelijk zeevogels en andere waterdieren die ook op land kunnen leven, maar voor de waterzeeërs die bijna altijd op het water leven is een echt waterdier ook van toepassing.

Lichters zijn normale maar uitzonderlijk knappe verschijningen, hun huid is egaal en mooi opgebouwd door de zon en ze kunnen door Europezen ook wel als elven gezien worden vanwege hun hoogmoedige houding en uiterlijk.
De Lichters wonen in het Noorden van het eiland, tevens daar waar de meeste zon schijnt.
Op sommige plekken is het landschap warm en een beetje kaal, maar het grootste deel is het mooi begroeid met tropische planten, die ook weer niet al te dik op elkaar staan, er is dus geen sprake van een regenwoud.
Overigens zijn de meeste Lichters een tikkeltje ijdel.
De Democles die voornamelijk bij Lichters horen zijn dieren die pracht, Elegantie en soms een soort van macht uitstralen, denk hierbij maar aan een panter,Leeuw, paradijsvogel, pauw, Zwaan etc.

Midders zijn de hoofdbevolking van Utopia, het komt ook omdat ze het meeste land in beslag nemen met hun aantallen.
De koning en koningin van het land zijn tevens Midders.
Midders lijken nog het meest op de normale mensen, ze hebben een 'normale' huidskleur, hebben de normalere huizen.
Ook hebben de Midders een groot respect voor de natuur en nergens anders in het land vind je dan ook zoveel boeren, boswachters en andere natuurmensen als in het middenrijk.
De Midders worden door hun gezonde levensritme ook wel als één na mooiste nationaliteit onder het volk gezien, hoewel ieder natuurlijk het trotst was op zijn eigen volk.
de Midders hebben voornamelijk bos en stads dieren bijvoorbeeld een Vos, Konijn, das, hert, kat,hond, schaap, etc.

Koninklijke families / leiders

In het gehele Utopia heerst één koninklijke familie; De Cavélaya [kaa-fee-laa-jaa] familie, bestaande uit de koning, diens koningin en hun twee dochters(17 & 12) en een zoon(19).
De verdere volkeren leven allemaal onder het koninklijk gezag van dit koningspaar, maar de luchters hebben ook nog diens eigen leider; De Welhy.
De Welhy leeft in een paleis in de hoofdstad van de Luchters en neemt de meeste beslissingen voor diens eigen volk.
De Waterzeeërs leven te verspreid over het land heen en ook nog eens in kleinere groepen dat ze zich niet kunnen binden aan een eigen leider.
De Lichters zijn te trots om een leider aan te nemen omdat ze zich gewoon niet onder een leider kunnen scharen die niet van de koninklijke familie is, dat accepteren ze nog.
De Donkers hebben ook geen leider, puur omdat de meeste van de donkers te wantrouwend zijn jegens het hebben van macht bij één persoon en de kracht die het heeft over hun volk wanneer een Donker leider zou zijn.

extra Informatie Democles.

Zoals al eerder genoemd is heeft bijna elke Democle een gaven, dit kan zijn; In de toekomst kijken, helende, kracht, licht uit stralen, gedachtes lezen, etc. alleen Vliegen is geen optie, anders zouden de vogel- Democle met twee “gaven” zitten.
De meerderheid van de bevolking gebruikt hun gaven voor het goede, maar er zijn ook een paar (voornamelijk Donkers.) die hun gave gebruiken om kwaad te doen.
Ook sommige democles die bij een soldaat horen hebben ook wel eens kwade gedachtes.
Denk hierbij ook bijv. aan de Daemons van the golden compass

Mensen en Democle

Sinds het volk bestaat, bestaan er ook Democle, er is niet bekend waar de Democle vandaan komen en waarom het volk op Utopia het enigste volk is met Democles is een raadsel.
Sinds het begin der tijden leven mensen en Democles in harmonie samen.
Uit bronnen was het in het begin der tijden dat er ook wilde Democles bestonden, maar dat die uiteindelijk ook aan een mens hechtte, die wonderbaarlijk genoeg ook geen Democle had.
Een Democle is tevens bevoegd om te praten, zowel hard op tegen andere mensen als mentaal tegen hun mens, dat ook wederzijds gebruikt kan horen.
De hechting met een Democle is zo uitgebreid mogelijk onderzocht en vaak word de verbond gelegd voor het tiende levensjaar. Een mens kan diens Democle niet kiezen of vormen, de karaktereigenschappen zijn geheel die van de Democle zelf. Natuurlijk heb je zwakkere en sterkere soorten; Democles met een angstig/ zwak of naïef karakter kan makkelijker beïnvloed worden dan eentje met een sterk karakter.
Ook de band die een mens op heeft gebouwd met diens Democle is belangrijk in hoe sterk de Democle is. Een goede band resulteert vaker in een sterke Democle dan dat de twee niet met elkaar om kunnen.

Het land

Klik plaatje voor grotere versie
De kaart hoort trouwens een kwartslag gedraaid te worden, Het leefgebied van de Donkers bevind zich in het Zuiden en het gebied van de Lichters in het Noorden.

Geografisch

Hoewel het zeker niet het grootste land ter wereld is, is het zeker ook geen klein landje. Op de aanklikbare kaart hierboven staat het eiland. De schaal van het eiland in verhouding met de kaart is 1:10000, dat betekend dus dat elke centimeter op de kaart in werkelijkheid 10 km bestrijkt.

Utopia is in de breedte ong. 210 km en in de lengte 130 km, wat uitkomt op een landoppervlakte van ong. 27.300 km². Wat groter is dan Noord-Ierland (13.843 km²) en ook groter dan Sardinië (24.090 km²) en Sicilië (25.710 km²). Luxemburg (2.586 km²) zou ongeveer 10x in Utopia passen.

De afstand tussen Geiäly en Oakbon bedraagt dan dus hemelsbreed 40 km, waar je normaal lopend op gemiddelde snelheid ong. 10 uur over zou doen, als het al niet meer is door het bos met diens mogelijke obstakels.

Het land is zoals al gezegd, opgedeeld in een ieders eigen leefomgeving. je ziet soms dat de Nationaliteiten bij elkaar leven, maar vele volkeren hebben toch de voorkeur voor hun eigen leefgebieden;
De luchters hebben hun wolkenbergen in het oosten.
De Donkers hebben hun gebied bij de vulkaan waar ze in Darkave -in het zuiden- leven zowel boven als onder de grond.
Waterzeeërs zijn samen met de Midders en de Lichters de enigste volken die in grotere groepen door het hele land verspreid wonen, hoewel de Lichters ook meer neigen naar hun eigen gebied achter de woestijn.

Elke nationaliteit heeft ook een soort van hoofdstad, maar Geiäly is de hoofdstad van het hele volk.

Luchters: Meygrymph (spreek uit als: Meej- Grimff)
Lichters: Vanyaliën (spreek uit als: Van- ja- lie- en.)
Donkers: Dagmar
Waterzeeërs: het gedeelte zee waar de waterzeeërs vooral zitten hoort officieel bij de Atlantische oceaan, maar word door hun de grote Allemaire (spreek uit als Alle- mer ) genoemd.
Hun hoofdstad is tevens de grote havenstad van Utopia: Tornavita.(spreek uit als: Tor-naa-vie-taa.)
Midders: Geiäly (spreek uit als : Gei aa lij.)

Overige grote steden in het land + de bijbehorende Nationaliteit.

Dunglemar* : Donkers spreek uit als: Dung- le- mar.)
Osglamar : Donkers spreek uit als: Oz- kla- mar.)
Ameryth : Lichters spreek uit als: Amerit-ff.)
Eöri : Lichters spreek uit als: Ee-oo-rie.)
Tellmariën : Lichters spreek uit als: Tell- ma- rie- en.)
Earyma : Luchters spreek uit als: Eer- ie- maa.)
Wintiä* : Luchters spreek uit als: wint- ie- aa.)
Geiäly meer* : Waterzeeërs spreek uit als: Gei- aa- lij meer.)
Tornavita* : Midd./water. Spreek uit als: Tor-naa-vie-taa.)
Woyn* : Midders spreek uit als: Wooin.)
Garmiryn* : Midders spreek uit als: Kar-mie-rijn.)
Worth* : Midders spreek uit als: W-oo-rtf.)
*volgt nog meer informatie op

Bijzondere plekken:

Het koninklijk kasteel: het kasteel bevind zich aan de buitenrand van Geiäly en het is eigenlijk niet meer dan een boom, met verder eromheen opgetrokken gesteentes en kristallen.

De graven der wijzen: dit fenomeen bevind zich in het oosten van het Bernanbos en vele mensen van het volk gaan er regelmatig heen voor hulp, kennis of advies.
De graven der wijzen zijn de Graven van Utopia’s grootste helden, koninklijken, wijzen en tovenaars en als je geluk hebt vang je soms iets van ze op en geven ze je een nieuw inzicht, een bepaalde gaven, goed advies of een grote schat aan kennis mee.

De brug van Gwyndo(kwiendo) en Gwynro(kwienro): deze twee bruggen liggen kilometers uit elkaar maar zien er identiek uit. Deze bogen vormen een brug over de hoofdrivier de Mizulle.(spreek uit als: Mie-zu-ll)
Deze bruggen zijn zo bijzonder omdat het loopvlak niet normaal recht loopt, je loopt over de boog van de brug heen.

Dunglemar: Dunglemar is de hoofdstad van de mijnwerkers, smeden etc., doordat deze plaats in de berg en het dichts bij de vulkaan ligt, is het de beste plek om zulk soort beroepen uit te oefenen.
Dit is overigs de enigste plek in heel Donkerland waar je ook andere nationaliteiten aan zult treffen.

Tempel van Wintiä: de Luchters hebben in een lager gelegen gebied een enorme tempel gemaakt voor de goden van het land, deze tempel is toegankelijk voor alle inwoners van Utopia.
Hoewel er vrijwel geen enkele Donker komt.
elke god is er vertegenwoordigd met een eigen standbeeld en altaar.
Overzicht goden zie verder onder..

Geiäly meer: het Geiäly meer is het grootste meer van het eiland, het bevat de meeste soorten vis, sommige soorten die een Europees mens nog nooit gezien had.
Ook kan je soms sirenen en andere Mythologische wezens vinden in het eeuwen oude water, meestal aan de wat minder toegankelijke oevers.

De markt van Woyn: de markten in Woyn zijn altijd de drukst bezochte markten van het hele land, echt alles is daar te koop, het beste eten, de beste kleding, beste huis, tuin en keukenspullen, Spullen voor je Democle etc.
Nu we het toch over winkels hebben, Utopia heeft een eigen munteenheid: De Damon. (spreek uit als: Daa-mon.)
De Damon zijn munten, ieder van een ander mineraal/ kristal.
1 Onyx munt Gelijk aan 0,10 cent
10 Onyx munten = 1 Bergkristal munt. Gelijk aan 1,-
10 Bergkristal munten = 1 Amethist munt. Gelijk aan 10,-
10 Amethist munten = 1 Pyriet munt gelijk aan 100,-
10 Pyriet munten = 1 Robijn munt gelijk aan 1000,-
10 Robijn munten = 1 Diamant munt gelijk aan 10000,-

De Spiegel van Garmiryn: aan de rand van de stad Garmiryn bevind zich in een grot een eeuwenoude spiegel, die spiegel verteld je hoe je daadwerkelijk als persoon bent, laat je jouw grootste angsten zien, je grootste geluk, kortom, in enkele seconden kan het je leven veranderen, overzien en bepalen.

Heuvelrug van Worthshire: de heuvels rug van Worthshire zijn de heuvels ten zuid westen van het eiland, hier wonen redelijk veel Midders die leven van de landbouw.
Het spreek dan ook voor zich dat de Democles die hier het meest voorkomen, herdershonden, schapen, koeien etc. zijn.
In dit heuvelachtige landschap vind je veel losse boerderijtjes, maar er zijn twee grotere steden in de Worthshire: Worth en Losmos, ook loopt de Rivier de Gynt er aan de zijkant door.

Het Bernanbos: het Bernanbos is het grootste bos van Utopia, het omvat een aantal grote steden van de Midders (Woyn, Anvard, Oakbon, Nurn.) hoewel om de meesten nog wel een grote overzichtelijke vlakte ligt, je weet soms niet wat je in het bos tegen kan komen, ook hier gaan er geruchten dat er nog wilde Democles rondlopen, maar ook dieren, die geen Democles zijn.

Overzicht goden en godinnen van het land:
Godinnen:
•Eowyn: [E-o-win.] godin van de dieren/ Democles en natuur.
•Minara: [Mie-naa-raa.] godin van de zee
•Klorië: [Kloo-rie-ee.] godin van de vrede
•Irini [ie-rie-nie.] godin van de Liefde.
•Iotyra [ie-oo-taai-raa] godin van de wijsheid en kennis

Goden:
•Famayri: [Faa-maai-rie.] god van de magie
•O’ardir: [Oo-ar-dier.] god van de oorlog.
•Udon: [Uu-don.] god van de landbouw en jacht.
•Xyaru [ksie-ja-ruu.] god van de dag en nacht.
•Camus [kaa-mus] god van de muziek
[/spoiler]

Overzicht Alle grote steden/dorpen.

Donkers:
- Dagmar spreek uit als: Dag-mar
- Dunglemar spreek uit als: Dung-le-mar
- Osglamar spreek uit als: Os-kla-mar
- Mandar spreek uit als: Man-dar.
- O’ar spreek uit als: Oo-ar.
- Cacullar spreek uit als: Ka-su-lar.

Luchters:
- Meygrymph spreek uit als: Meej-grim-pff
- Earyma spreek uit als: Ee-rie-maa
- Wintiä spreek uit als: Wint-ie-aa
- Ciadona spreek uit als: Sie-aa-doo-naa
- Bellfallas spreek uit als: Bel-fal-las.
-Illynu spreek uit als: Ie-Lie-nu.

Lichters:
- Vanyaliën spreek uit als: Van-ja-lie-en
- Ameryth spreek uit als: Am-aa-ri-tff
- Tellmariën spreek uit als: Tel- maa-rie-en
- Felleä spreek uit als: Fel-ee-aa
- Eöri spreek uit als: E-oo-rie

Midders:
- Geiäly spreek uit als: Gei-aa-lij
- Woyn spreek uit als: Wooin
- Garmiryn spreek uit als: Gar-mie-rin
- Anward spreek uit als: An-ward
- Ombria spreek uit als: Om-brie-a
- Nurn spreek uit als: Nur-n
- Oakbon spreek uit als: Ook-bon
- Worth spreek uit als: Wor-tff
- Losmos spreek uit als: los-mos
-Ailon spreek uit als: Aai-lon

Waterzeeërs
- Tornavita spreek uit als: Tor-naa-vie-taa
- rondom het Geiäly- meer. Spreek uit als: Gei-aa-lij-meer
- op de zee Allemaire spreek uit als: Alle-Maai-re
- rondtrekkend door het land heen.
- de grote, lange rivier de Mizulle spreek uit als: Mie-zu-ll
- de kleinere rivier Quillte spreek uit als: Q-u-iel-te
- de kleinere rivier Gynt spreek uit als: Kint

Regels :

• Geen oneliners, minimaal 300 woorden per post.
• 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes (; )
• OCC aangeven met [ ] { } Of met een andere kleur.
• Max. 2 personages per speler
• Verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen.
• Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
* Er is geen elektriciteit in Utopia, dus kom niet aanzetten met mobieltjes en dergelijken, verder speelt het zich af in en soort laat middeleeuwse sfeer.
* Gedachtes van de Democle in je personage diens hoofd met Schuingedrukt weergeven.

Als dit teveel informatie is mag dat gerust gezegd worden:]
en hopelijk is er genoeg animo...

[/u]Rollen :[/u] Man = 5 / vrouw = 6 Op dit moment zet ik even een stop op rollen voor Lichters en Donkers tot de balans met de andere nationaliteiten weer bijgesteld is.

Lichters
¤ Sarnek Learco Saye × Dawnguard
¤ Abhaya Amara Valentine × Braeden
¤ Elizabeth Metius × Tsundoku
¤ Arilyana Grecia Diana Edeveane × CiriOfRivia

Luchters
¤ Claire Jasmina Rovenia den Ludicle × WizardnightM
¤ Ruby Bainbridge × Braeden
¤
¤

Waterzeeërs
¤ Bale Daileas × Mette_Sprookjes
¤
¤
¤

Midders
¤ Nehynana Allyssee Di Capdruil × DreamerN
¤ Dimitri Ortega- Theäme × DreamerN
¤ Shaquila Pax × Scira
¤

Donkers
¤ Delano Genes × daffie123
¤ Demian Kearne Raziël Dyrnos × CiriOfRivia
¤ Ethan Cole Floyd × Phxntasia
¤ Blake Jade Novell × Hecuba

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 22:02 ]
Credendo Vides

28 juni 2015 - 18:02

Kobyla 19252

Mijn topics ^^

28 juni 2015 - 18:04

160917 33139

MT

16 - 09 - '17

28 juni 2015 - 18:05

bloemenkroon 358

MT
haha ik voel me opeens best wel dom. Ik weet niet waarom maar tja als ik terug denk aan mijn ervaring met sprookjes voel ik me echt dom...

you said "plese don't ever change" but you don't like me they way i am

28 juni 2015 - 18:18

DreamerN 7344

He? Ik weet niet wat mijn laptop doet, maar hij blokkeerde dit topic waardoor die niet in onder mijn topic verscheen met de melding dat ik het topic niet aan kon maken... Maar nu is die er dus wel, maar ik had dus al een tweede aangemaakt *oeps* Maar die stond wel direct onder mijn topics, maar nu stond deze er ook opeens tussen
Er zijn dus twee topics, maar we gebruiken deze wel gewoon.

Proloog komt rond 19:30, dan kunnen we beginnen (:

[ bericht aangepast op 28 juni 2015 - 18:20 ]
Credendo Vides

28 juni 2015 - 19:48

DreamerN 7344

Het was een prachtige lente ochtend in het jaar 1425, het volk werd net een beetje wakker door de roodgloeiende ochtendgloren.
De bakker was al druk bezig in zijn keuken en stookte de oven alvast hoog op. Buiten was zijn vrouw de was aan het ophangen, al pratend met de vrouw van de groenteboer die ook bezig was haar was op te hangen.
Niets wees erop dat vandaag de dag was waarop alles zou veranderen.
De Waterzeeërs op zee waren de eersten die de schepen in de verte aan zagen komen, maar ze hadden niet in de gaten dat het lieden waren met kwaadaardige bedoelingen dus lieten ze hun passeren.
De Europeanen trokken via het Oosten Utopia binnen waarbij ze als eerste bij Eöri en Ailon.
De Wolkenbergen bleven gespaard omdat de Europeanen zich niet aan de hoge bergtoppen wilden wagen.
Althans nog niet.
Gelukkig raakten al veel jonge mannelijke Europeanen de weg kwijt, toen ze oog in oog kwamen te staan met een groot aantal Lichters dames, die bijeen waren gekomen om een feestdag voor de godin Irini te vieren.
De mannen werden zo overrompeld door de schoonheid van die dames, dat de meeste Democles ruimte hadden om zich te verdediging en aan te vallen, waarbij de Europeanen zich moesten terugtrekken en hergroeperen.
De strijd over het Oosten woekert voort en de Europeanen waren verrast over de aantallen van de Utopianen en over het feit dat zowel man als vrouw meevochten.

Er ontstond paniek toen ook Oakbon, Nurn en Tellmariën in strijd raakten met de Europeanen.
Ailon viel al snel in het bezit van de Europeanen, Eöri bleef echter van de Utopianen.
Tussen Ailon en Oakbon begon er een front te ontstaan, de Koninklijke eenheden werden in volle trots ingezet.
Naast de Koninklijke landmacht vochten de inwoners zelf ook dapper mee, ieder op zijn of haar eigen manier.
De Europeanen nemen oproerkraaiers gevangen en scheidden mensen van hun Democles, denkend dat de wezens demonisch aangeroepen machten zijn en vele Europeanen richten zich vaak eerder op de Democle dan het mens.

En dan onze groep jonge Utopianen; verschillend in Nationaliteit,verschillend in levensstijl.
Komen zij de oorlog door? Vechten ze mee? Duiken ze onder of keren ze zich tegen hun eigen land….
Dat ligt allemaal in eigen hand. (Onthoudt dus ook goed of je stad of gebied midden in het strijdgewoel ligt of zelfs al ingenomen is).

Veel lees en schrijf plezier !! ^^

[ bericht aangepast op 28 juni 2015 - 19:49 ]
Credendo Vides

29 juni 2015 - 1:22

DreamerN 7344

Nehynana

De Nevelbergen, gerespecteerd om hun hoge karakteristieke pieken, het prachtige hooggelegen Wintiä, met de heilige tempels van de goden.
ik was er al eens geweest, bijna een jaar geleden op mijn zoektocht naar mijn ouders en ik had er welbekende vrienden ontwikkeld in de verschillende hoge steden.
maar dit keer kwam ik daar niet vandaan, ditmaal had ik een tijdje doorgebracht bij een gezin in Illynu dat ik had leren kennen in Meygrymph. het bijzondere aan de stad Illynu is dat de meeste inwoners niet tegen de berg aan wonen, maar hoog in de bomen die toch nog dicht bij de boomgrens staan, waardoor sommige die echt op de rand daarvan leven, een machtig uitzicht hadden over de bergpieken.
Ik was al begonnen aan mijn afdaling, ik zou naar Oakbon reizen, waar ik mijn weg zou vervolgen naar Nurn en dan verder het Bernanbos in.
Waarom? om mijn zoektocht te voltooien; mijn ouders te vinden. Al zag ik er al vaak tegenop.
Jarenlang was ik al bezig met mijn zoektocht, maar ik boekte nog geen enkele vooruitgang.

"Nehynana, moet je nou echt gaan?" De jongen die dit riep kwam nog steeds na een aantal kilometer achter me aan lopen waardoor ik ditmaal een hardere zucht slaakte dan die ik een aantal minuten geleden uit mijn mond had laten komen. "Baldor, ik zei toch al dat ik er maar weer eens vandoor moest gaan." Baldor knikte hevig en streek even een plukje zo lichtblond haar achter zijn oor, dat het bijna wit leek, dat het contrast met zijn grijze ogen alleen maar scherper maakte.
"Ja, maar dat hoeft nog niet te betekenen dat ik niet met je mee kan reizen." Hij glimlachte even naar me. Ondanks de grijze ogen waren ze niet koud. Over het algemeen voelde hij meer aan als een kuikentje dat op me ingeprent had, iets wat me soms behoorlijk op mijn zenuwen werkte. "Alsjeblieft?" Zoals ook nu.
Ik rolde met mijn ogen, want dit gesprek hadden we de afgelopen dagen al zo vaak gevoerd.
Koppig liep ik door met Eurydice die al meters voor me uit liep.
"Alsjeblieft? Ik wil ook wel eens wat meer van de wereld zien dan alleen maar Illynu."
ik stopte met lopen en draaide me in het geheel naar Baldor om.
"Ik geef het op, je mag met me meereizen tot aan Oakbon."
Baldor leek hier al heel blij mee en ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik toegezegd heb.
Deze achttien jarige jongen die zo goed als nog nooit een voet buiten de Nevelbergen heeft gezet had zichzelf weten te promoveren tot mijn reispartner.
Ik mocht hem wel, daar lag het niet aan, maar ik denk gewoon niet dat hij uit het juiste hout gesneden was om lange reizen af te leggen. Maar goed, we zullen zien hoe lang hij het volhoudt. Hij is oud genoeg om zelf beslissingen te maken.
"Wat denk jij ervan Ezo?" Vroeg hij aan zijn Wasbeer Democle waardoor hij mij uit mijn gedachte haalde en waardoor ik wat sneller ging lopen zodat ik de afstand tussen mij en Eurydice verkleinde.
"Ach, ik moet gewoon maar mee waar jij gaat, en trouwens ik zou ook wel wat van de wereld willen zien." Antwoordde die nuchter terwijl hij voor Baldor tot stilstand kwam te staan.
fijn, zitten we nog een tijdje met die wasbeer opgescheept. Galde de stem van Eurydice door mijn hoofd heen.
Ik grinnikte even.
Waarom erger je zo aan hem?
De grote wolvin keek me met haar bruinblauwige ogen aan en snoof even.
Hij is gewoon zo druk.
Ik rolde weer met mijn ogen. "Stel je niet zo aan Eurydice." Want als ik met hen moest leven dan kon zij er ook wel tegen.
Baldor kwam naast me staan. "Loopt ze weer eens te mokken?"
ik knikte alleen maar en begon weer verder te lopen met Baldor als een volgzaam schaap achter me aan.

Credendo Vides

30 juni 2015 - 16:54

Gibigianna 15113

Oh MT
Zie nu pas dat dit er is! (;

“To live will be an awfully big adventure.”

1 juli 2015 - 0:25

Inclination 1421

Alvast even Mon Topiek (;

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

1 juli 2015 - 1:54

Aquilae 847

mt

"Nothing is True. Everything is Permitted"

1 juli 2015 - 8:28

Mette_Sprookjes 329

MT

.......

1 juli 2015 - 23:50

160917 33139

[Dylazing > Nakama
Ik probeer morgen te schrijven.]

16 - 09 - '17

2 juli 2015 - 10:39

bloemenkroon 358

Delano Genes
Het geluid van naderde zachte voetstappen deden hem opschrikken. Buiten scheen de zon fel, en zo af en toe dreef er een wolk voor de grote gele bal. Dit hield echter niet de felle zonnestralen tegen.
Delano zat rustig te spelen op zijn panfluit. De steen, waarop hij altijd zat, gaf hem een mooi uitzicht over de vele bomen beneden. Ze waren donker groen, en langzaam vervaagde de kleur wanneer het naar de horizon liep.
De voetstappen kwamen dichterbij. Snel keek Delano om zich heen, maar zag niemand. Hij zuchtte en richtte zich weer op zijn panfluit, waarvan algauw de tonen zijn omgeving omringden.
Een stem in zijn gedachte deed hem opschrikken uit zijn concentratie.
Delano, leer eens wat beter om je heen kijken, zei de stem.
Delano keek verschrikt om zich heen. Toen pas realiseerde hij zich iets en lachte.
Nylan, hou op met onzichtbaar zijn en vertel maar waarom je hier bent?, vroeg Delano.
Uit het niks stond voor hem een zwarte kat. Zijn ogen waren helder geel groen, wat hem best wel mysterieus maakte.
Delano glimlachte.
"Ik begrijp niks van je, machtmisbruiker", zei hij lachend hardop. De kat keek hem beledigend aan.
"Het is maar een grapje, Nylan", lachte Delano. "Je bent te snel beledigd."
Misschien ben ik dat dan wel, begon Nylan in Delona's gedachtes te praten. Maar nu is het tijd dat jij even serieus bent. Ik heb namelijk wat gehoord.
Nu keek Delano op. Hij deed zijn zelfgemaakte panfluit terug in zijn tas en ging er eens goes voor zitten. Als Nylan serieus was, betekende dat niet veel goeds. Ook al was zijn Democle een speels beest, en kon hij onzichtbaar worden, hij gebruikte zijn krachten zeer handig. Dat vond hij fijn aan zijn Democle.
Wat dan?, vroeg hij nieuwsgierig, maar ook wel op zijn hoede.
Bereid je maar voor op iets voor dat erg is, waarschuwde Nylan.
Delano knikte. Dit was blijkbaar niet een van die vele grapjes die de kat maakte.
Nou ik heb dus gehoord dat er een paar mensen aan land zijn gekomen. Maar niet de aardige, helaas. Ze hebben al een paar steden onder hun macht. Ferly omschreef het als: ze kwamen hier aan, met grote boten. Ze leken vriendelijk, maar algauw wist ik dat ze dat niet waren. Ze waren bewapend met betere wapens dan ons, en algauw hadden ze al een paar steden veroverd. Ze richtte zich vooral op de Democle, toen ze erachter kwamen dat die krachten bezatten.
Nylan keek zijn baasje verwachtingsvol aan. Delano liet dit even tot zich doordringen. Er waren dus indringers en hij, nee zijn familie en het hele land liep gevaar om in de macht te komen van een paar vreemdelingen die dachten dat ze dit land konden afpakken. Mooi niet!
Dat is best wel slecht nieuws, zei Delano tegen zijn Democle.
Ja inderdaad, maar vertel het maar niet aan je familie. Wacht totdat het zeker is. Geruchten worden meestal overdreven, om ze interessanter te maken, waarschuwde Nylan hem. Delano knikte. Dat begreep hij ook wel

you said "plese don't ever change" but you don't like me they way i am

2 juli 2015 - 12:16

wizardnightM 180

Personage Claire Jasmina Rovenia den Ludicle

In het rijk van de Luchters, in de stad Meygrymph zat Claire den Ludicle haar zwaard te slijpen. Hij was lang met een messcherpe punt en was prachtig versierd met een gouden rand om het lemmet. Hij was anders dan de andere zwaarden: gevaarlijk, dodelijker. Hij leek zijn slachtoffer aan te voelen en als hij aanviel, gaf het zwaard niet zomaar op. Het luisterde enkel naar haar. Ieder ander die het zwaard probeerde te hanteren, zou erdoor vermoord worden. Alsof het een soort band met haar had. Claire streelde de snavel van Dower. Met hem had ze toch de sterkste band. Hij volgde haar overal waar ze kwam. Ze glimlachte toen plotseling Riolvilus uit een hoek tevoorschijn sprong met zijn zwaard op haar gericht.
'Vandaag,' zei hij op een langzame toon. 'Heb ik een geluksdag.'
'Dus jij wou je geluk testen door mij te verslaan,' grijnsde Claire.
'Ja jij, grote dochter van de Welhy!'
Hij stormde op haar af en haalde uit met zijn zwaard, die Claire snel ontweek. Ze plantte haar voet naar voren en zwaaide met haar zwaard in zijn richting, waardoor hij even achteruit deinsde, maar daarna weer met zijn zwaard op de hare begon in te hakken.
'Kom op, kan je me niet verslaan?'
'Wie heeft gezegd dat ik dat wil?' grijnsde Claire. 'Maar goed...'
Ze maakte een snelle draai en ontweek een harde zwiep van Riolvilus' zwaard. Met een snelle beweging sloeg ze zijn zwaard uit zijn handen en richtte de punt op zijn borst.
'Kijk uit, straks heeft dat zwaard een eigen wil...' zei Riolvilus.
'Alleen als ik dat wil,' glimlachte Claire en hielp hem omhoog. 'Volgende keer meer geluk,' knipoogde ze. Ze keek om toen er plotseling een boodschapper op haar af kwam gelopen. Hij schraapte kort zijn keel en Claire knikte hem toe.
'Claire Den Ludicle, uw vader verwacht u zo snel mogelijk in zijn paleis.'
'Ik moet gaan,' zei Claire direct tegen Riolvilus.
'Tot straks dan,' zei die en Claire volgde de boodschapper naar het paleis van de Welhy. Haar vaders paleis lag bijna op het hoogste punt van het rijk van de Luchters. Het stond bovenop een berg en was van blauw kristal vermengd met wit marmer. Nadat Claire het stuk berg naar haar vaders paleis had beklommen keek ze even naar de voorgevel, waarop drie bergen te zien waren. Claire werd naar binnen geleid, totdat ze in een kamer kwam waar haar vader op een stoel zat. Hij glimlachte toen hij haar zag, maar zijn ogen stonden triest of bezorgd. Op de een of andere manier kon Claire het niet plaatsen.
'Vader, wat is er?' vroeg ze. Haar vader, Hover, keek haar aan.
'Wist je dat je erg veel op je moeder lijkt?' vroeg hij. Claire beet op haar lip. De dood van haar moeder was als een zwarte duivel die hun leven in was geslopen. Ze was gedood door de Europeanen. Het was een Spanjaard met een speer, had ze gehoord. Ze had geen idee waar Spanje precies lag. Er waren natuurlijk veel meer landen dan alleen Utopia, maar veel wist ze er nog niet van. Zouden de Spanjaarden bijvoorbeeld ook Luchters hebben?
'Ally had zo'n sterke wilskracht,' vervolgde Hover. 'Ze was vol leven.'
'Dat weet ik vader,' zei Claire zacht.
'Heb jij dromen, Claire? Dromen van verlangen, maar ook vreemde dromen, raadselachtige dromen?'
Claire zweeg.
'Ik had vannacht zo'n vreemde droom. Maar deze droom was niet van mij. Hij behoorde jou toe.'
Claire keek hem verbaasd aan, maar luisterde aandachtig.
'Ik was in de tempel van Wintiä. Ik was alleen en staarde in het donker terwijl ik bedacht wat ik morgen aan zou trekken. Plotseling was er een fel licht en als gehypnotiseerd stond ik op. Voor me stond Klorië, de godin van de vrede. Ze sprak tot mij. 'Hover,' zei ze. 'Je dochter is wijs genoeg voor haar leven. Laat haar los, laat haar reizen. In de buitenwereld zal ze zichzelf leren kennen.''
Claire keek haar vader geschrokken aan.
'Het was meer dan een droom, Claire. Je moet gaan. Misschien naar het rijk van de Midders.'
'Maar waarom?' zei Claire terwijl ze overeind schoot.
'Klorië zegt het,' zei haar vader. 'Dan zal het ook zo gebeuren.'

Als versteend liep Claire even later het paleis uit, waar Dower haar op stond te wachten. Hij tikte met zijn snavel tegen haar wang, waarna Claire zijn veren streelde. Haar ogen staarde glazig naar voren, naar de uitgestrekte wereld die achter deze bergen lag. Claire voelde angst, maar ook nieuwsgierigheid drong tot haar binnen, net zoals de harde bergwind die door haar blonde haren streek. Dower keek haar nieuwsgierig aan.
'Wat wilde je vader?' klonk het in haar hoofd. Claire glimlachte.
'We gaan op reis, Dower. We gaan morgen op reis.'

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 20:21 ]
''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

4 juli 2015 - 0:35

160917 33139

Shaquila Pax

Met een zucht liep Shaquila de deur uit. Ze hield haar kleine mes stevig vast in haar hand. Haar ogen gleden even snel van links naar rechts, om ze daarna even tot kleine spleetjes te knijpen eenmaal ze haar zus in de verte zag.
"Hey Marnie! Wat moet dat?!" riep Shaquila naar haar zusje, die bij een jongen stond die ze nooit eerder zag. Hield ze nou zijn hand vast? Wat moest dat betekenen?
"Shaquila! Deze jongen bloed zo erg, help hem!" riep ze wanhopig.
"Helpen? Waarom zou ik hem helpen? Misschien is hij wel één van hun, je weet wel, één van die mensen die hier oorlog komt voeren. Weg met hem!" riep Shaquila.
"Alsjeblieft mevrouw, ik hoorde dat je democle een wond kan genezen?"
Shaquila's ogen werden groter. "Hoe weet jij dat?" vroeg ze verbaasd.
"Ik heb zo mijn bronnen."
"Niet te geloven... Nee, sorry, ik kan je niet helpen. Ga alsjeblieft weg..." Shaquila draaide zich om en trok haar lange jurk met één hand wat omhoog zodat lopen wat makkelijker zou gaan.
"Shaquila, kom op! Ik weet dat je niet zo doet tegen de mensen," smeekte Marnie zowat.
Met een ruk draaide ze zich om naar haar zus en keek haar doordringend aan. "Je hebt geen idee waar ik nu met mijn hoofd zit, Marnie. Er vallen mensen ons land aan en jij kan alleen denken aan een onbekende die wat bloed? Hij lost het maar zelf op, wie weet praat je met de vijand."
"Maar dit gebied wordt nog niet aangevallen," ging haar zus er tegenin.
"Nog niet, nee, maar binnen de kortste keren misschien wel. Weg met hem en ik zeg het niet nog eens of moet ik vader roepen?"
"Laat vader er buiten, ik zeg die jongen wel dat je hem niet kan helpen..." zuchtte haar zus. Met een knikje keek Shaquila tevreden naar haar zus. Ergens voelde ze zich schuldig om een gewond iemand niet te helpen, maar aan de andere kant, je wist maar nooit of hij de vijand was. Ze moesten nu het zekere bij het onzekere nemen.
Met haar mes nog steeds in haar hand, liet Shaquila zich neerzakken op een kleine boomstam. Ze streek haar jurk wat meer glad en klopte hier en daar een plekje stof er van af. Vervolgens hield ze haar mes wat omhoog, vlak voor haar gezicht zodat ze het even kon bekijken. Tot nu leek het scherp genoeg

16 - 09 - '17

6 juli 2015 - 19:52

Gibigianna 15113

Abhaya Amara Valentine

Opmerking: Deze post is licht erotisch getint en wie zich daar niet fijn bij voelt, hoeft het dus ook niet te lezen!

Abhaya neemt de leren kledingstukken met twee vingers vast en haalt haar neus op, terwijl ze ernaar kijkt. Wat haat ze de speciale kledingwens van deze klant. Leer is absoluut afschuwelijk en bovendien gaat het nog om iets dat vroeger een dier was geweest. Een walgend geluidje verlaat haar keel, terwijl ze de kledij ergens in een hoek van de kamer gooit. Heupwiegend loopt ze naar een andere hoek, waar ze aan een bel trekt, die een bediende zal waarschuwen. Veel bedienden zijn er op zich niet in het bordeel, maar voor Abhaya moeten ze tijd maken. Zij is namelijk niet alleen opgegroeid in het gebouw, maar brengt ook nog eens het meeste geld binnen. Glimlachend vlijt ze zich neer op de donkerrode bank die in de kamer geplaatst is en maar al te graag door haar klanten wordt gebruikt. Olivia springt bij haar op schoot en sluit haar ogen, terwijl Abhaya over haar stralend witte vacht streelt.
Het klonk alsof hij elk moment kon ontploffen. Haar stem heeft een lacherig ondertoontje.
"De man wordt al oud, schatje, natuurlijk klinkt het alsof hij dood gaat." antwoordt Abhaya gewoon luidop, aangezien ze zich in het minste schaamt voor haar beroep en de gesprekken er rond. Natuurlijk is er ook nog niemand in de kamer om te horen wat ze te vertellen heeft.
Misschien kan je die Europeanen zo stoppen. Als ze allemaal een zwak hart hebben overleven ze het geen nacht met jou.
Abhaya moet lachen, maar laat ondertussen haar gedachten naar de Europeanen gaan. Die geniepige wezens die nu haar land probeerden in te nemen. Een zucht verlaat haar lippen. Ze hoopt maar dat die monsters snel gestopt en teruggedreven worden. Utopia is een vredelievende en prachtige plaats om te wonen. Een oorlog zijn de mensen hier niet gewend. Desalniettemin zullen ze zich niet snel overgeven. Ja, zelfs Abhaya zou overwegen te vechten voor haar vaderland als het ooit zover zou komen. Voor nu hoopt ze gewoon dat de Europeanen niet teveel doorbreken.
De bediende komt binnenlopen en hoeft niet eens te vragen wat haar taak is. Onmiddellijk begint ze de dekens te verversen en de kamer klaar te maken voor als de volgende klant zou komen. Met een hooghartig glimlachje gaat Abhaya rechtop staan, waarbij ze Olivia in haar armen neemt. Ze heeft zich al gewassen ondertussen, maar ze is nog niet zover geraakt om zich in kleren te wikkelen. Dit kan haar echter niet deren, want met Olivia in haar armen loopt Abhaya de kamer uit, richting de gemeenschappelijke ruimte. Daar aangekomen ziet ze nog één ander meisje zitten dat duidelijk nog niet zo lang in het bordeel aanwezig is. Ze draagt nog al haar kleren en kijkt een beetje ongemakkelijk zodra Abhaya naakt binnen komt lopen. Haar Democle is een muis en lijkt zich wat te verstoppen in haar haren, terwijl ze op haar schouder zit.
"Je went er wel aan. Binnenkort doe je hetzelfde." knipoogt Abhaya. Natuurlijk zal ze nooit evenveel verdienen als ik.
Natuurlijk niet, heb je die kippenarmpjes al gezien! doet Olivia een duid in het zakje.
Abhaya glimlacht vrolijk naar het meisje, dat natuurlijk niet weet dat ze haar gewoon aan het uitlachen is. Ze gaat liggen in een van de met doeken beklede banken en legt Olivia op haar buik, waarna ze haar opnieuw begint te aaien.
Een deur gaat open, maar Abhaya besteedt er niet al teveel aandacht aan. Zodra het nieuwe meisje echter rechtop gaat staan en zenuwachtig haar handen in elkaar klemt, kijkt ze op. Een glimlach verschijnt om haar lippen en langzaam gaat ze rechtop zitten als ze haar pooier op haar af ziet lopen. Een zwarte panter loopt achter hem aan.
"Dorius," glimlacht ze verleidelijk, terwijl ze zwoel met haar bovenlichaam beweegt.
"Abhaya," knikt hij glimlachend, terwijl hij naast haar komt zitten. Ze laat haar bovenlichaam weer zakken op de bank en land met haar hoofd op zijn schoot. Hij speelt wat met haar haren, terwijl hij haar aankijkt. "Ik heb een opdracht voor je."
"Oh ja?" Een nieuwsgierige twinkeling verschijnt in haar ogen.
Heeft hij nu weer een nieuwe rijkerd gevonden? vraagt Olivia zich af, zodat Abhaya het kan horen.
Voor Abhaya echter antwoord kan geven, praat hij alweer verder.
"Je hebt het vast al gehoord. Er is een vijand aangespoeld op onze kusten en de hele landmacht is in de verdediging ingeschakeld." Tijdens het praten neemt hij een van haar borsten vast en begint er wat mee te spelen. Abhaya schenkt er verder geen aandacht aan en wacht geduldig af om te horen waar hij heen wil. "Natuurlijk bestaat de landmacht uit heel wat mannen die ver van huis zijn. Ik wil dat jij ze verwelkomt in een warm bed en met het vrouwenlichaam dat ze missen."
Twijfelend kijkt Abhaya hem aan. "Krijg ik wel bewaking mee? Het is voor mij alleen onmogelijk te voorkomen dat er naar mij gegrepen wordt zonder dat er genoeg geld is neergelegd," legt ze rustig uit.
"Natuurlijk, mijn engel. Ik stuur vier man mee," glimlacht hij geruststellend. "Het enige waar jij je zorgen om moet maken, is het pakken. Morgen bij dageraad vertrek je. Zorg dat je klaar bent."
Voorzichtig, zodat zij tijd heeft om haar hoofd van zijn schoot te verwijderen, staat hij op, waarna hij de kamer verlaat. Abhaya haar oog valt weer op de nieuwe meid. "Het lijkt erop dat ik moet pakken," lacht ze, terwijl het meisje haar met open mond aanstaart.
Ik weet niet of deze het volhoudt hier. Zo geschokt dat ze kijkt.
Daar hoef jij je geen zorgen om maken. Wij gaan goud geld verdienen, gromt Olivia terug. Opnieuw neemt Abhaya Olivia in haar armen, terwijl ze opstaat en de gemeenschappelijke ruimte weer verlaat.

[ bericht aangepast op 6 juli 2015 - 20:33 ]
“To live will be an awfully big adventure.”

Index RPG Actieve Topics Zoek