Avatar: A New Adventure ~ Speeltopic 1 ~ MSV - Speeltopics

[ bericht aangepast op 13 juni 2015 - 10:03 ]

Het was een droom als geen ander, het was een lange tijd dat Aang dit had meegemaakt in zijn slaap. Hij voelde dat hij zijn lichaam verliet en probeerde wakker te worden. Er vonden enkele trillingen plaats bij zijn oogleden kon hij zien maar zijn lichaam verroerde zich niet. Katara lag vredig naast hem, hun ademhaling synchroon en stilte. Geluid maken had geen zin, schreeuwen of iets omstoten. Hij was een schaduw op de muur, een reflectie in de spiegel. Hij kom om zich heen, iets bewoog in zijn ooghoek. Snel draaide hij zich om, niets.. Niets meer dan een kleding stuk dat wapperde door het open raam. Aang tuurde door de kamer, wat was er aan de hand? Geritsel, Aang draaide zich om en vernam iets op de muur bij de deur. Een schim die wegschoot de gang op. Aang volgde het en toen hij de woonkamer in kwam niets.
'Hey! Is daar iemand?' Het bleef stil. 'Ik zal je geen pijn doen, ik ben de Avatar.' Aang liet zijn ogen de kamer door gaan. Speelde er een geest een spelletje met hem? Het moest een krachtige geest zijn om hem in de geestenwereld vast te zetten. 'Hallo?' Aang haalde diep adem, hij schrok toen hij realiseerde dat hij niet de enige was die ademde. Diep gehijg klonk achter hem, Aang verroerde zich niet. 'Laat je zien, ik zal je geen pijn doen.' Aang haalde nogmaals diep adem en draaide op. Hij staarde recht in het gezicht van een wezen wat hij nog niet eerder had gezien. Aang hield zijn gezicht in bedwang, geen spier die bewoog. Hij slikte en volgde met zijn ogen de poot van het wezen. Langzaam ging deze naar zijn gezicht, naar zijn voorhoofd en drukte zachtjes zijn klauwen erin. Aang zijn ogen sperde wijd open.

Aang zat rechtovereind, het zweet stond op zijn rug en gezicht. Katara schrok wakker en keek hem ernstig aan.
'Aang?' Vroeg ze voorzichtig, Aang keek haar met grote ogen aan en schudde zijn hoofd heel langzaam. 'Wat ..' Ze kon niet verder komen want Aang liet de dekens omhoog waaien en sprong het bed uit. Soepel landde hij op zijn voeten en renden naar zijn werkkamer. Katara kwam mompelend overeind. 'Aang lieverd, je kan heus wel praten.' Toen ze de werkkamer van Aang binnenkwam zag ze dat hij druk bezig was met een tekening. 'Is het niet een beetje te..'
'Sssh,' Aang keek haar niet aan en bleef door gaan met tekenen.
'Nou Aang, zo ku-..'
'Sssh!' Hij gaf haar even een strakke blik en keerde zich daarna weer naar het papier waar hij op aan het tekenen was.
'Laat maar!' Boos keerde Katara Aang de rug toe en liep weg. Aang schonk er geen aandacht aan en keek alleen naar zijn papier. Pakte daarna een nieuw stuk en tekende praktisch het zelfde alleen nu met een paar extra krullen op de pilaren, de planten iets beter. Met zijn arm veegde hij het zweet van zijn voorhoofd af. Hij probeerde het zo goed mogelijk na te maken wat hij gezien had. Maar helaas voor Aang was hij nou niet een goede tekenaar. Uitgeput plofte Aang neer op een groot kussen dat in zijn werkkamer lag, meestal gebruikte hij het voor meditatie.

Er klonk vogel gefluit en stralen licht kwamen door de luiken heen. Aang opende zijn ogen en was nog een beetje slaapdronken, hij wreef het slaapzand uit zijn ogen. Rekte zich zelf uit en keek om zich heen. Hij realiseerde zich dat hij in zijn werkkamer was, het was een droom dacht hij. Alles... Snel griste hij naar de tekeningen, hij had het echt getekend. De tempel in het woud, de geest, alles. Het was echt.
'KATARA!' Schreeuwde Aang, terwijl hij naar de slaapkamer haast vloog. 'Wat is er gisteren gebeurd?!' Katara keek hem boos aan, sloeg haar handen over elkaar en haalde een wenkbrauw op.
'Weet je dat serieus niet meer Aang?' Aang slikte, duidelijk had hij iets gedaan wat Katara niet vond kunnen. Er viel een stilte. 'Je werd gillend wakker, vliegt je bed uit naar de werkkamer, gaat daar als een bezetenen tekenen en zegt dat IK stil moet zijn!' Aang krapte even achter zijn oor.
'Het spijt mij lieverd maar ik dacht dat het allemaal een droom was! Kom, mijn tekeningen je MOET het zien!' Hij pakte haar al bij de hand en sleurde haar mee.
'Aang wat heeft dit allemaal te betekenen?' Katara bekeek de tekeningen een voor een en keek hem angstig aan. Er was een tekening waarin een oorlog was afgebeeld. Veel bloed en afschuwelijke taferelen, ondanks dat Aang geen goede tekenaar was was het duidelijk wat dit allemaal inhield.
'Aang?' Haar stem beefde een beetje terwijl ze hem aankeek.
'Geen idee, maar we moeten hier beginnen!' Hij liet haar de tekening zien van de tempel in het woud. 'Een nieuw avontuur Katara! Wat zeg je ervan?' Hij keek haar met grote glimmende ogen aan, Katara grijnsde het waren de ogen waar ze van hield. Het kleine jongetje van 12 die ze had gevonden in het ijs.
'Ik zou het niet verdragen Aang,' Ze wreef over haar buik. 'En mijn werk in het hospice, ik kan dat niet zomaar verlaten.' Aang legde zijn hand op haar buik, gaf haar een kus en knikte.
'Ik begrijp het, Sokka heeft vast wel tijd! En Toph!' Katara glimlachte.
'Als je iemand zoekt wie misschien antwoord heeft op waar de tempel is. Moet je denk ik naar Ba Sing Se gaan.' Aang keek haar verbaast aan. 'Naar waar ze de lekkerste thee hebben.'
'Oow Iroh!' Hij gaf haar nog een kus, 'Wat moet ik toch zonder jou.' Hij ging door zijn knieën. 'En jou.' Hij gaf een kus op de buik van Katara. Haastig begon Aang zijn spullen in te pakken.
'Ik zal woord naar Zuko sturen, of hij mee wilt. Want een oorlog?'
'Heb ik al eens verteld hoe fantastisch jij bent Katara?' Schreeuwde Aang vanuit de woonkamer, Katara grinnikte. Duizendmaal antwoordde ze in haar hoofd.

mijn topics

When you believe your dreams come true

MT

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Oeh, ik ga straks wat schrijven

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nee,' zei Sokka gedecideerd en hij bekeek zichzelf in de rijk bewerkte spiegel boven de kaptafel. 'Dit is het niet...' Hij draaide zich om, zodat hij zijn rug in de spiegel kon bekijken om te zien hoe het jasje dat hij droeg hem stond. Het was een typisch waterstamkledingstuk, maar hij vond het er niet uit zien.
'Het is veel te ceremonieel. Wat wil je dat ze van me denken? Dat ik hun naderend onheil kom voorspellen?' Hij trok een gezicht, waarbij hij zijn tong uit zijn mond liet hangen en zijn onderste oogleden naar omlaag trok, zodat zijn pupillen in hun oogkassen rolden.
Het meisje dat hem de jas had aangegeven, grinnikte zachtjes. Sokka trok hem uit en smeet het naar haar toe. Ze had haar handen al uitgestoken, maar het kledingstuk kwam op haar hoofd terecht.
'Geef me die eens aan?'
'Eh, die is voor dames,' zei ze zacht.
Sokka haalde zijn schouders op. 'Ik zie er toch wel mannelijk uit!' Hij kuste zijn spieren en liet zijn tanden aan zijn spiegelbeeld zien.
Ze duwde hem een andere jas in handen, bewerkt met fraaie stiksels in het blauw en een forse bontkraag en -manchetten.
'En? Hoe zie ik er uit?' vroeg hij met een hoog stemmetje en hij draaide zich om. Hij tuitte zijn lippen wat en knipperde met zijn oogleden.
Het dienstmeisje begon te lachen en Sokka keek voldaan.
'Sokka!' De deur vloog open en er kwam een gezette man naar binnen. Hij trok een wenkbrauw op bij het zien van de kledingkeuze van zijn artiest en gnuifde. 'Er is bezoek voor je.'
'Geen fans,' zei Sokka overdreven ijdel. 'Dat heb ik toch gezegd? Laat ze hun bloemen maar naar mijn huis brengen.'
Deze keer leek niemand mee te doen met zijn grappen.
'Het is nogal dringend. Het is de Avatar.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

MT, mijn rol is nog niet helemaal af, maar volgens mij kent iedereen Ty Lee wel :'D Ik werk eraan. c:

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Huan Yomoke

Het was stil in het bos. Huan hoorde haar eigen ademhaling en blies wolkjes in de koude ochtend lucht. Raar was het niet, dat ze alleen in het bos was. Het was ook nog maar 6 uur in de ochtend. Maar Huan had slecht geslapen en was daarom al vroeg op pad. Ze snoof de frisse lucht op en sloot haar ogen. Hier kon ze altijd enorm van genieten, de rust en het geluid van de vogels die langzaam aan wakker werden. Nadat ze een tijd had gelopen kwam ze aan op haar favoriete plek. Een grote heuvel, met aan de ene kant uitzicht over haar dorpje. En aan de andere kant kon je in de verte de grote stad zien. Boven op de heuvel bleef ze staan. Aarzelend keek ze in de richting van haar dorp, naar haar ouderlijk huis. Maar ze had zin in een nieuwe reis en besloot daarom om te vertrekken richting noordelijke richting, naar de grote stad. Op naar een nieuw avontuur.

When you believe your dreams come true

De jongedame keek de zaak rond en schonk zichzelf een kop thee in. Iedere klant had al wat en zelf was ze de hele ochtend al in de weer. Seyoung zuchtte. Vannacht had ze amper geslapen en al vanaf een uur of zeven moest ze hier helpen met alles klaar zetten. Overdag kon je hier thee drinken en ontbijten of lunchen. Haar lippen zetten zich tegen de mok en ze nam een slok van de Jasmijnthee. Haar blik gleed weer door de ruimte heen en haar blik bleef kort hangen bij een stel met hun kleine dochtertje die zat te lachen terwijl haar vader haar kietelde.
Seyoung zette haar thee mok aan de kant en begon af te wassen.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

MT

Ich liebe dich 27.12.23

Bostick > Larkin

Ich liebe dich 27.12.23

Ty Lee || Kyoshi Strijder [vuurnatie] || 24

Samen met de andere strijders zat Ty Lee in de eetkamer. Elke dag was er wel iets spannends te beleven en leerde ze w iets nieuws bij. Toch snakte Ty Lee naar iets spannenders. De grote oorlog van tien jaar geleden vond ze indrukwekkend. Samen met Mai en Azula had ze heel de wereld rond gereisd. Azula was nu dan wel haar grootste aartsvijand, maar het liefst zou ze weer zo'n reis willen maken.
"Hé, Ty Lee!" riep Suki. "Ik heb gisteren een nieuwe gevechtsbeweging geleerd, zin om hem deze middag te leren?" Enthousiast knikte ze terwijl ze het laatste stukje boterham in haar mond propte.

[Iemand zin om te meeten met Ty Lee? Iemand uit vuurnatie of zo?]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys