[MSV] Royal Boarding School | Speeltopic - Speeltopics

Schoolregels:
(Deze schoolregels mogen gebroken worden door de personages, dit houdt het verhaal interessant)
- Om 23:00 dient iedereen op zijn/haar kamer te zijn
- Spijbelen is niet toegestaan
- Zonder toestemming mag het terrein niet verlaten worden
- Tussen 20:00 en 7:00 is het verboden voor jongens zich op de meisjesverdieping te begeven en andersom idem
- Drugs en alcohol zijn verboden
- Roken mag alleen buiten op de aangegeven plekken
Wanneer één van deze regels overtreden wordt, zal nablijven als straf gelden. Bij de tweede overtreding moet je een week lang strafwerk doen (werken in de kantine, de toiletten schoonmaken etc.), bij een derde overtreding volgt een schorsing.

Lessen:
Engels
Geschiedenis
Kunst
Talen (Spaans, Frans, Duits, Latijns etc.)
Economie
Wiskunde
Aardrijkskunde
Etiquette
Danslessen

Rollen:

Invullijstje studenten:


Invullijstje leraren:


Meisjes:
- Jeanne Noelle Clemence Defanche - JudithSuzann
- Adalae Isobel Winchester - Chronos
- Elena Alexandra Simeone Ledesma - MrsMessi
- Eallasaid 'Ella'Gavenia Hambleton - Alate
- Elysia Agatha Eleonora Annalouisa Bernadotte - Philia
- Eris 'Iris' Persephone Grimaldi Borghese - AmericanPsycho
- Catherine Alexandra Tavistock - Heffron

Jongens:
- Finley Oliver Parker - Sadventure
- Benjamin Christopher Suaréz - Rivals
- Roman Rainerio Marques Castillo Zamperini
- Athal Remi Hozié - Gonplei
- Jonathan Ejnar Sørensen - Raccoon
- Mateo Gabriel Arthur Zberg - Elpis
-

Leraren:
- Kai Zachary Bass (Italiaans en Spaans) - Rollins
- Phelan Eighneachan ó Heídeáin (Grieks en dans) - Philia
- Juliette Fleur Cotillard-Fiennes (Frans en etiquette) - Rivals
- Eden Millaice Ashworth (Kunst en aardrijkskunde) - Alate
- Marcus Peter Leake (Latijn) - Elpis
- Sam Davis (Engels) - Sadventure



Regels:
- Niet andermans personage bespelen
- Wees een beetje creatief, dan is het leuker om te spelen en loopt het hopelijk minder snel dood
- Geen perfecte personages
- 16+ mag, maar doe het dan onder een spoiler
- Reserveringen blijven 48 uur staan
- Meerdere personages in overleg
- Er zit geen maximum of minimum aantal personages aan dit msv verbonden, maar graag houdt ik het aantal meisjes/jongens gelijk
- Alleen ik (Rivals) maak nieuwe topics aan, als ik om de een of andere reden geen topic kan openen, vraag ik zelf iemand om dit te doen
- Als je weet dat je een tijdje niet kan reageren, parkeer je personage dan ergens, zodat anderen wel door kunnen gaan
- Van te voren mogen er relaties afgesproken worden, maar stippel nog niet het hele verhaal uit!
- Er wordt geschreven in derde persoon verleden tijd

[ bericht aangepast op 6 maart 2015 - 18:32 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

---

---

Terwijl ze de snelweg temde met haar zwarte Range Rover, zong Adalae luidkeels mee met Eye of the Tiger. Ze keek niet bepaald uit naar het schooljaar, maar ze moest er toch wel even meeleven en het was niet de hel. Oké, misschien wel. Adalae sloeg af voor een afslag die naar de school moest leiden en switchte daarna van CD. Ze had een vrij grote muzieksmaak en vond vrijwel alles wel oké, maar haar voorkeur ging dan toch wel naar de muziek van de seventies, eighties en nineties.
      Na een paar minuten reed ze de parkeerplaats van de school op en haar mondhoeken krulden automatisch ietsjes naar beneden. Fijn, een jaar vastzitten in de gevangenis voor mensen van adel. Fantastisch toch. Ze parkeerde haar Range Rover veilig op de parkeerplaats en ze boog over naar haar handtas die op de passagiersstoel zat om haar pakje sigaretten eruit te vissen. Een kleine glimlach kwam rond haar lippen en ze liep met het pakje in haar ene hand en haar handtas in haar andere hand. Adalae zou later wel haar koffers op haar kamer zetten, maar eerst zou ze even roken. Even verderop zag ze Roman naar de school toe lopen en een brede grijns sierde haar lippen. ''Roman! Hey! Doei!'' zei ze en pakte een sigaret uit het pakje om die vervolgens aan te steken, daarna liep ze langzaam naar de toegestane rookplek.

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 22:13 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Phelan reed over de snelweg richting de school waar hij werkte. Dit was zijn tweede jaar op zijn school, het eerste jaar dat hij dansles zou geven. Grieks had hij tot nu toe maar aan twee klassen gegeven, maar hij kreeg nu twee nieuwe klassen. Het punt was dat hij waarschijnlijk nog geeneen van zijn leerlingen van dit jaar eerder in de klas had gehad. Hij zuchtte zacht en reed zijn auto de parkeer plaats op. Zijn weekendtas en koffer stonden op de achterbak, aangezien hij vanuit Ierland gekomen was en nog geeneens bij zijn eigen apartement was geweest, niet al te ver van de school, Met een kleine glimlach keek Phelan ernaar, Hij had er echt plezier in om op deze school les te geven, al waren de leerlingen soms lastig, maar hij ging Ierland wel weer missen. De andere leraren waren ook erg aardig. Hij keek even naar het cadeautje van Juliette op de stoel naast hem. Ze was morgen jarig en hij vond, aangezien hij haar nu een jaar kende, dat ze wel een cadeautje verdiende, het was niks groots, aangezien hij haar niet mocht, Phelan wilde alleen geen kwaad bloed zetten, daar haar als enige collega geen verjaardags cadeau te geven, iets wat helaas vorig jaar wel het geval was. Hij parkeerde zijn auto op de pakeerplaats en stapte zijn auto uit, nadat hij het cadeautje van de stoel had gepakt. Met een scheve glimlach op zijn gezicht groete hij wat leerlingen, voor hij naar binnen liep. Zijn lessen zouden nog niet beginnen, maar hij was graag op tijd, Op de gang zag hij Eden even lopen, maar ondanks dat ze vrienden waren wist hij niet goed of hij 'Hallo' moest zeggen. Hij was eigenlijk van plan eerst het cadeautje weg te leggen en een paar lessen te geven. Helaas ging dit plan niet door, toen Phelan moest niezen. Hij wist niet zeker of Eden het gemerkt had, maar hij zou haar zeker niet negeren als ze hem wel had opgemerkt. Het geheim dat zijn deelde maakte alles ietje... gecompliceerder.


(@Sabaism, we zochten nog een geheim? Misschien dat ze weet dat hij een relatie met een leerling heeft gehad? Maar het een soort van accepteerde omdat het leeftijdsverschil maar een jaar was enzo?)

---

We've lived in the shadows for far too long.

.

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 22:12 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

(Vind ik prima! Eden laat niet snel emoties zien en heeft ook geen probleem met dat geheim. [; -)

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

•••

Rustig reed Ella in haar splinternieuwe Alfa Romeo Mito de parkeerplaats op — ze had de auto van haar ouders gekregen en het was zo'n typische auto voor Eallasaid. Ze hoefde geen kast van een wagen of een wagen met een snelheid van een raket — haar was een simpele auto al genoeg, was het maar Italiaans.
      Uiteindelijk keek ze in de autospiegel en haalde nog snel een hand door haar blonde lokken, voordat ze haar handtas eruit pakte — en de auto achter zich afsloot. Deels had ze weer zin op school vanwege haar vrienden, maar als het om de lessen ging — totaal niet. Ella wandelde rustig het terrein op en daarbij viel haar blik op een jongeman met twee tassen en uiteindelijk liep ze er met een glimlach op af. "Hey, Romie — al een beetje blij op school?" Vroeg ze met een grijns, omdat ze het antwoord al wist. Ze woelde daarom met haar vrije hand door z'n lokken, nadat ze op haar tenen ging staan.

[ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 12:55 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Sam schoot wakker van de wekker, verdomme. Hij had zich weer verslapen. Met zijn hand streek hij een paar keer door zijn haren voordat hij zich in in zijn broek hees. Hij moest altijd wennen als de lessen weer begonnen, het was maar goed dat hij gister niet te veel op had anders liep hij straks met een kater rond. Het was weer de eerste dag van een lang jaar, vol rijke kinderen die thuis nog geen functie hadden. Nog niet in ieder geval.
Toen Sam aankwam op school leek de helft al aangekomen te zijn, had ik het toch nog even mooi gered. Al lopend trok ik mijn stropdas recht maar verminderde mijn vaart toen ik twee collega’s zag. Phelan en Eden en verderop Kai, toen hij dichterbij kwam hoorde hij Phelan niezen. ‘’Gezondheid man,’’ sprak Sam en hij gaf hem een schouderklopje. Toen viel zijn blik op Eden die iets voor hen uit liep, ‘’Eden,’’ riep hij haar met een lichte grijns. Sam had zijn plekje wel gevonden op deze school en hij was alles behalve bang om een praatje te maken met ieder.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

•••

Eden betrad de school — waarbij haar blik gelijk op een collega van haar viel, Kai. Ze beet inwendig op haar wang, en liep dan door naar een vage 'hallo'. Z'n presentie in haar buurt, deed haar anders voelen — alhoewel ze dat allang niet meer gevoeld had, sinds Jason.
      Pas toen ze haar weg voortzette hoorde ze iemand niezen en vervolgens haar naam — wie nu weer? "Eden," drong enkel haar gehoorgangen binnen. Ze draaide zich uiteindelijk om, waardoor haar rode krullen op haar schouders dansden en keek de neutrale, licht kille blik uit haar groene kijkers. "Sam, Phelan," knikte ze met een lichte grijns. die bestond uit een opgetrokken mondhoek. "Ook weer zin erin?" Eden besloot maar naar de twee toe te lopen en keek toen even naar Phelan, daarna weer naar Sam.

[ bericht aangepast op 3 maart 2015 - 19:50 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Het ochtendlicht scheen vrolijk door het venster heen terwijl de nog slaperige Jonathan gewekt werd door een onbekende vrouwenstem en eens hij zijn slaperige oogjes opendeed kwam een zwartharige schone in zijn zich, waardoor hij licht glimlachte en zich uitrekte in het warme donzige bed. Echter veel kon hij niet meer genieten van de jongedame want hij leek zich te herinneren dat hij vandaag zijn eerste dagje school had. Nadat Jonah zijn kleren bij elkaar gescharreld had en zich zo proper mogelijk uitgedost had, merkte hij de vele gemiste oproepen van zijn butler Charles, wie hem vergezelde in zijn dagen te England. Persoonlijk vond hij het maar een bekakt land en was hij liever in de feestzalen te Londen dan op de saaie schoolbanken etiketten te volgen, maar hé. Hij was een brave jongen hoor, dus deed hij wat zijn ouders hem opdroegen of ja dat probeert hij.

De rit was een saaie boel geweest de stad had plaats gemaakt voor een niemands land waar de Royal School gelegen had. Charles had hem opgepikt met een pikzwarte Mercedes Gla. Charles zette Jonah af en de jongeman keek nog na hoe de wagen uit zijn gezichtsveld verdween. Hij haalde een hand door zijn blonde lokken en liep daarna het terrein op, op zoek naar mensen die hij kende. En na even zoeken leek hij geluk te hebben want daar stond zijn rookmaatje Adalae. Met een grijns om zijn lippen liep hij naar de Britste toe , want hij had nu ook wel zin in een peuk. Zijn hoofd stond op barsten en hij herinnerde zich bitterweinig van de vorige nacht, zelf de zwartharige schone van deze ochtend wist hij geen naam te geven. "Goodmorning." zei hij op zijn bekaktste Engels en keek haar geamuseerd aan "Maar serieus, het is fijn je weer te zien, hoe was je vakantie?" Jonah glimlachte nu , hij mocht Adalae graag en was oprecht geïnteresseerd hoe ze zich stelde op haar vakantie.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Hij stak even nonchalant zijn hand op toen hij Adalae hoorde, ''Roman! Hey! Doei!''. Hij keek haar even na voor hij verder liep. Hij zou zijn beste vriendin hier nog wel tegenkomen en als het hem te lang zou duren zocht hij haar zelf wel. Het duurde niet lang voor de tweede bij hem stond en hij schudde zijn hoofd kort. "Hey, Romie — al een beetje blij op school?" Vroeg Ella en ze woelde even door zijn haar. Snel doet hij zijn haar weer goed. Tja, hij was nou eenmaal vrij ijdel. Hij draaide er niet eens omheen. Hij keek haar kort met een pruillipje aan maar herstelde zich snel.
'Tuurlijk, ik sta te springen.' antwoordde hij sarcastisch. Nonchalant sloeg hij een arm om haar schouders. 'Maar je kent me, ik ontsnap wel even als het te erg wordt hier.' zei hij vervolgens nonchalant waarna hij haar aankeek. 'Wanna join me?' grijnsde hij.

---

El Diablo.

Marcus Peter Leake

Marcus stapte zuchtend van zijn motor, nadat hij deze op de parkeerplaats van de school Had gezet. De leerlingen zagen er weer even vrolijk uit als altijd. Marcus lachtte even. Hij gaf nu al lang genoeg les op deze school om te weten hoe graag de tieners hier waren. Hij zette zijn hele af en hield deze onder zijn arm terwijl hij de school in liep. Hij zij nog wat leerlingen gedag, en knikte ze bemoedigend toe. Latijn was niemands favourite vak had hij het idee, maar de leerlingen leken hem te waarderen. Marcus knikte naar Eden, Sam en Phelan zodra hij de school binnen liep, maar liep toch door naar Kai.
"Goedemorgen iedereen, " zei hij vrolijk. Hij was waarschijnlijker een stuk enthousiaster om weer les te geven dan hij had moeten zijn, maar na een zomer van reizen was voor de klas staan een fijne afleiding. "Leuke vakantie gehad Kai? Of nog niet genoeg vakentje gehad?" vroeg Marcus met een kleine glimlach op zijn gezicht. Marcus was ouder dan de meeste andere leraren, maar haf daardoor wel soms het gevoel dat hij net een beetje buiten hun vriendschappen en relaties viel, wat hij persoonlijk jammer vond. Maar zoiets viel niet te voorkomen toch?

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 22:54 ]

---

"He who controls others may be powerful but he who has mastered himself is mightier still." ~Lao Tzu

---

I'm your little ray of pitch black.

Elysia zuchtte even en rolde met haar ogen toen een jongen een stukje met haar mee liep om haar mee uit te vragen. Twee minuten eerder had Elysia hem namelijk een ander meisje mee uit zien vragen en even vroeg Elysia zich af of ze ooit echt iemands eerste keus zou zijn, of zou zijn geweest. Ze sleepte haar twee koffers achter zich aan, terwijl haar hakken pijn begonnen te doen aan haar voeten. Hakken droeg ze echt alleen naar school. En dan meestal alleen de eerste twee maanden. Daarna stapte ze over op sneakers en leuke halfhoge laarsjes. Elysia liep met enkele moeite de school binnen en wilde naar haar kamer lopen, toen zij een leraar zag die ze nog niet eerder had gezien. Meneer Leake had haar al eerder les gegeven, aardige man, misschien iets te streng. Maar daarnaast stond een man die Elysia niet zo herkende. Hij zag er jong uit voor een leraar, maar aangezien er voor de rest alleen maar leraren stonden, kon het bijna niet anders. Ook had de man geen tas bij zich, voor zover Elysia kon zien. Ze liep langzaam naar de twee leraren toe en ze ving nog net iets op over hoe vakanties best langer mochten duren.
"Goedemorgen meneer Leake, " zei ze eerst, puur uit de beleefdheid waarmee ze opgevoed was. Daarna draaide ze zich naar de leraar die ze nog nooit eerder had gezien.
"Goedemorgen meneer, volgens mij heb ik nog geen les van u gehad," zei ze met een glimlach. Ze haalde haar hand door haar haren. Het moest verboden worden om zulke jonge leraren te hebben. "Kan niet wachten tot dat veranderd, " mompelde ze er onverstaanbaar achteraan, al was het meisje bang dat de mannen haar wel verstaan hadden. Ze liet haar hand met de rand van haar jurkje spelen en ze liet jaar koffers maar even staan.
"Oh, ik ben trouwens Elysia, maar iedereen neemt me Ellie, al kent u me natuurlijk al meneer Leake, " zei Elysia en ze lachtte zachtjes om haar eigen ratelen. Altijd de behoefte om zichzelf uit te leggen en het onnodige te zeggen, dat zag ze toch wel als iets dat haar kenmerkte.

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 23:45 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Elena Alexandra Simeone Ledesma

Met een gemaakte glimlach liep Elena de school binnen, waar ze een aantal mensen begroette. Wilde ze hier graag zijn? Absoluut niet. Maar haar ouders hadden haar gewoon weggestuurd. Ze konden haar natuurlijk niet thuis hebben, en nu helemaal niet. Ze was op stap gegaan met wat mensen uit de stad, van haar eigen leeftijd, en dat was voor haar ouders reden genoeg haar voor een volledig jaar weer naar deze school te sturen. Het contact met haar ouders was de laatste paar jaar toch al niet te best, en ach, anders was ze de mensen thuis maar tot last. En hier kon ze zich ook wel vermaken. Tot op zekere hoogte, en met de juiste mensen. Ze keek even langs de verschillende gezichten, en er verscheen een oprechte glimlach rond haar lippen toen ze de blonde haren van Elysia, oftewel Ellie, tegenkwam. Ellie was een vriendin van haar, Elena kon haar wel waarderen. Ze liep tussen de verschillende mensen door, tot ze bij Ellie en twee van de docenten uitkwam. De ene kende ze als meneer Leake, docent Latijn, en de andere was voor Elena niet bekend, al was ze wel nieuwsgierig welke vakken hij zou geven.
"Ellie! Hoe is het met je?" De glimlach op haar gezicht was oprecht, waarna ze zich naar de twee docenten richtte. Latijn was niet haar meest favoriete vak, maar het interesseerde haar wel.
"Goedemorgen, meneer Leake. Heeft u een goede vakantie gehad?" Ze glimlachte klein, waarna ze zich richtte op de andere docent.
"En ik geloof niet dat wij al kennis hebben gemaakt met elkaar. Mijn naam is Elena. In welke vakken gaan we les van u krijgen?" Ze was nieuwsgierig, en ze wilde vaak vanalles weten.

---

Faith is everything.

Juliette werd gewekt door een schorre stem. "Goedemorgen schoonheid." Ze draaide zich op haar zij, zodat ze kon zien wie er naast haar in het bed lag. Het was een blonde jongen, die ze de vorige nacht waarschijnlijk knapper had gevonden, onder invloed van de genuttigde alcoholische dranken. "Goedemorgen," mompelde ze. Ze wierp een blik op haar wekker. "Shit," zei ze, waarna ze uit bed sprong. "Ik heb me verslapen. En jij moet gaan." De jongen keek verbaasd, maar stond toch op en trok zijn kleding aan. Bij het verlaten van de kamer drukte hij een kus op het voorhoofd van Julie. "Ik ga je missen, tot snel," zei hij. Juliette knikte, maar zei niks. Pas toen de jongen het appartement had verlaten, trok ze snel haar kleding aan, deed ze haar haar en make-up op. Ze haalde haar trouwring uit het nachtkastje en deed hem weer om haar ringvinger. Gelukkig was het terrein van de school waar ze Frans en Etiquette gaf niet zo ver weg. Met de auto was ze er in twee minuutjes.
Zo parkeerde ze twee minuten later dus haar groene Mini Cooper Classic op de parkeerplaats van de school. Mensen verklaarden haar altijd voor gek. Ze had zoveel geld, maar kocht zo'n auto. Julie hield van haar auto, dus ze trok zich niets aan van de mening van anderen. Ze liep het gebouw binnen en herkende al meteen een groepje collega's. "Goedemorgen," zei ze vrolijk, toen ze er slechts enkele meters vandaan was. De roodharige lerares, Eden, ving meteen haar aandacht. "Eden, hoe gaat ie?" vroeg ze, terwijl ze haar in een omhelzing trok.

[ bericht aangepast op 3 maart 2015 - 10:20 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Phelan lachte even naar Sam. Phelan had Sam tot het moment dat hij gezondheid zei niet opgemerkt.
"Bedankt," zei Phelan en hij stopte met lopen. Hij wilde net iets tegen Eden zeggen toen de blinde vrouw genaamd Juliet binnen kwam lopen en Eden een knuffel gaf, iets wat Phelan met zijn ogen deed rollen. Natuurlijk kon alleen Eden groeten. Geeneens Sam, nee, alleen Eden. Phelan zelf had al geen begroeting verwacht, maar toch irriteerde het hem soms een beetje dat Juliette geeneens normaal leek te kunnen doen.
"Jawel, ook al was mijn vakantie geweldig. Maar laat de leerlingen maar niet horen wat voor een vakantie ik gehad heb, " zei hij met een glimlach. De leerlingen hadden eind vorig jaar gegokt wat voor vakantie hij zou hebben en ieder van hen had verkeerd gegokt. Blijkbaar was feesten en rugby wedstrijden niet iets wat in een leraar zijn vakantie hoorde. "En jij Sam? " vroeg Phelan. Het cadeautje onder zijn armen brandde. Hij bewaarde het wel gewoon voor zijn nichtje ofzo. Juliette kon geen gedag zeggen tegen hem en de rest wel? Dan was het ook niet nodig dat hij haar net als de rest een cadeau voor haar verjaardag gaf. Ja, Phelan kon soms vreselijk kinderachtig zijn, zo was hij nou eenmaal.

---

We've lived in the shadows for far too long.