[150] het huis anubis speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

22 feb 2015 - 12:40

Robind19 902

Jaren geleden is er een huis anubis gebouwt. Nu zijn ze bijna het zelfde huis tegen gekomen in een bos. Niemand wist van het bestaan. Ook dit huis heet het huis anubis. Ze besluiten er een internaat van te maken. Wegens dat met de vorige ook is gebeurt. 6 jongens en 6 meiden worden uitgenodigd om er te wonen. Wat niemand weet is dat er jaren geleden een inbreker zijn buit heeft verstopt. Hij Liet iemand in het bos wonen met aanwijzingen. Eens in de zoveeltijd zou deze man een brief bezorgen bij het huis. Wie vind de schat? Is iedereen te vertrouwen of vertrouw je niemand?
Rollen

-Toezichthouder:
*
-Keukendienst:
*
-6jongens:
*Samuel August Campbell|| Balloo
*Robin Tigrisblack || Robind19
*Isaac Christian Daniel McCartney|| daggers
*Daan Zwartman||Lostage
*Noah Huisenga || philia

-6meiden:
*Gabrielle Dior Celeste Deveraux||daggers
*:Jessica Timmermans ||Sorridere
*Taeghan Hanna Hellever || philia
*Zoey Lillian de Jong|| Cordis
*jade belacqeu || reincarnate
*
Regels Rpg:

- de schat vind je niet zomaar.
- Geen vriendschappen vooraf want niemand kent elkaar
- Aanwijzingen worden alleen door mij gegeven aan 1 jongen en 1 meisje op hun verdieping
-Minimaal 150 woorden
-Geen 16+ normaal alleen in spoiler en met toestemming van de andere.
-Caracters onder de 18

Huis regels regels:
-Na tien uur is het stil en kom je niet van je kamer af zonder reden. Doe je dit wel krijg je extra corvee.
- Na 7uur geen jongens en meiden bij elkaar op slaapkamer
- Geen feestjes in het huis.
-Kelder is verboden terein.
-Niet binnen roken alleen buiten.
-Wifi na 11 uur savonds gaat automatisch uit en om 6uur weer aan.
-8uur ontbijt
-Alcohol alleen op zaterdag.
-Kroeg mag je in maar om half 10terug zijn.

Begin :

Ieder komt op zijn eigen manier aan. Aan het begin van het erf is een bushalte en een paar km verderop een dorp met station.

Let op kamerindeling: twee per kamer overleg maar in rollentopic.

[ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 21:25 ]

22 feb 2015 - 17:14

Oneira 9549

[MT, ik maak meteen een post voor een van de twee.]

[ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 17:14 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded

22 feb 2015 - 17:49

Balloo 294

-MT-

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

22 feb 2015 - 17:59

Ascian 10570

{MT}

We've lived in the shadows for far too long.

22 feb 2015 - 18:22

Oneira 9549

Gabrielle Dior Celeste Deveraux
''Stay yourself, nobody can tell you to be different.''

Ze gaf de chauffeur wat geld, mompelde een: 'merci' en stapte de taxi uit. Vervolgens gooide ze de kofferbak open en pakte haar twee, grote en rode koffers. Hierna draaide ze zich om naar het huis en zuchtte. Zin hierin had ze niet, waarom moesten haar ouders haar dan ook verdomme naar zo'n internaat sturen. Langzaam begon Gabrielle te lopen richting het grote huis en keek tijdens dit goed rond. Voor haar gevoel zag het er eng uit. Nog steeds had ze liever de mooie Franse wijngaarden in Bordeaux waar de zon bijna constant aanwezig was. Hier had ze hem weinig gezien.
De rood-harige jongedame hoopte dat er in ieder geval rust was om te lezen en dat ze tijd voor zichzelf had. Ook hoopte ze dat ze de vrijheid had om 's ochtends te hardlopen door het bos. Dit deed ze in Bordeaux altijd en voorgaand altijd in Amsterdam. Zodra ze bij de deur was ging haar hand naar de bel en belde aan.

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 14:00 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded

22 feb 2015 - 18:27

Lostage 1657

MT

On wednesdays we wear black

22 feb 2015 - 19:04

Robind19 902

Robin tigrisblack

Ik stapte net uit een bus toen ik een taxi zag weg rijden. Eerste was ik dus niet. Ik pakte mijn tas en liep door. Iemand stond voor de deur en er werd net open gedaan. Ik liep er rustig heen. toen ik de drempel op stapte keek ik naar her meisje. Ik glimlachte vriendelijk en stapte toen naar binnen. Per mail had ik al de info over mijn kamer en liep er ook direct heen. Het was toch zijn nieuwe huis dus gedroeg hij zich ook zo. Gewoon een heel groot huis met extra zussen en broeren. Alleen zijn deze hoopte ik niet irritant. Ik zette de tas op mijn bed en ruimde snel mijn kast in. Zodat me tas leeg was. Daarna liet ik me op mijn bed vallen en ging ik spelletjes spelen op mijn Sony. mijn kamer genoot zou vanzelf binnen komen.

22 feb 2015 - 19:49

Cordis 523

[Mijn Topics]

''I like the part when everythings become okay. It's just not the truth.''

22 feb 2015 - 19:56

Ascian 10570

Noah Huisenga
"We hebben een enquête voor u, voor uw woningbouw-" Hoorde Noah achter hem maar hij liep stug door. Soms was het echt irritant dat hij er ouder uitzag dan hij was. Want nee, hij wilde geen enquête invullen over zijn woningbouw, wat hij had nog geeneens een eigen huis. Het was een klein dorp waar hij zich in bevond en waarschijnlijk ook het dorp waar hij naar school zou gaan en zelfs hier liepen van die irritante mensen. Hij nam de eerst volgende bus in de richting waarvan hij hoopte dat hij hem moest nemen. Te lui om te kijken of te vragen of het de goede bus was stapte hij in, zijn weekendtas door de deur wringend. Als het de verkeerde bus was zou hij het ook wel weer merken toch? Helaas was het de goede bus en zag hij het prachtige - kuch kuch- huis al in de verte opdoemen. Hij stapte weer uit en lachte semi vriendelijk naar de buschauffeur. Langzaam liep hij richting het huis. Hij bestelde niet veel aandacht aan het uiterlijk van het huis, hij had in erger gewoond met zijn moeder, dus het maakte hem niks uit. De binnenkant van het huis vond hij echter niks. Het was allemaal zo knus en gezellig gemaakt, alsof ze het hier ook echt leuk moesten gaan vinden. Hij zuchtte diep en keek even rond. Er stond alleen een meisje en voor de rest leek er nog niemand te zijn.

We've lived in the shadows for far too long.

23 feb 2015 - 1:00

coziness 91

[MT]

Jessica Timmermans
Jessica lag helemaal uitgerekt op de achterbank in de auto van haar vader. Met haar koptelefoon op en de muziek op het hoogste frequentie. Gelukkig was haar lievelingsliedje te horen op haar iPod namelijk nobody's wife van Anouk. Dit allemaal speciaal om het gezeik van haar vader niet aan te horen over hoe onhandelbaar ze wel niet. Deze preek had ze wel eens vaker gehoord zo vaak zelf dat ze hem precies uit haar hoofd kende. Gelukkig ging ze straks lekker ver weg van haar vader wonen dan had ze nergens last van. Hooguit een paar verwaande typetjes maar die kan zeker wel aan. Na uren rijden stopte dan eindelijk de auto. Jessica kwam snel overeind en stapte uit. Ze liep meteen richting de achterbak om vervolgens zo snel mogelijk al haar spullen te pakken of ja het was niet veel wat ze van klootzak van een vader mocht meenemen. Jessica gooide haar zwarte rugzak om haar schouder en nam haar gekleurde koffer in haar rechter hand. Ze deed haar muziek uit en liep een stuk naar voor en stopte voor haar vader. " Dag, zelfingenomen, egoïstische, afgrijselijke man die zich mijn vader noemt" rolde er uit Jessica's mond en zonder pardon liep ze door. Even moest ze lachen en was ze wel benieuwd naar het gezicht van haar vader. Eigenlijk was ze wel opgelucht dat ze dit toch even had gezegd. Ze zetten haar muziek weer aan en liep met stevig pas door. Ze keek eens goed naar het internaat het zag er vrij mysterieus uit. Even liet ze haar ogen nog glijden over het grote, imposante gebouw voor zich. Vol verwachtingen liep ze naar binnen aangezien de deur een beetje openstond. Op het moment dat ze binnen stond zetten ze haar muziek wat zachter en plaatste ze haar koptelefoon om haar nek. Ze zag dat er al twee jongeren stonden te wachten waarvan een jongen met bruine haren en donkere ogen en meisje met lange rode haren en groen bruine ogen. Ze had nog niet echt een mening over die twee. "Hoi hoi" zei Jessica op een zo'n vriendelijke mogelijke toon. Vaak was ze toch niet zo vriendelijke tegen vreemden, maar aangezien ze met deze mensen onder een dak moest gaan wonen deed ze dan toch maar vriendelijk en uiteindelijk ging ze echt mensen oprecht aardig vinden alleen dat had gewoon even tijd nodig.

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 16:46 ]
A Smile is the most beautiful curve on an womans body

23 feb 2015 - 9:36

Cordis 523

Zoey Lillian de Jong | Outfit

Ze had haar oordopjes op het hoogste volume en luisterde naar Highway To Hell van AC/DC, wat op het moment goed bij haar situatie paste. Veel zin om naar dat internaat te gaan had ze niet. Zoey merkte wel dat haar moeder en stiefvader beiden tegen haar zaten te praten, maar dit maakte haar niet uit. Zodra de oortjes uit haar oren werden getrokken keek ze verontwaardigd op. ''Waarvoor is dat?!'' riep ze uit. ''Luister dan eens!'' zei haar stiefvader, Alex. Ze zond hem een dodelijke blik en gromde binnenmonds wat. ''Je gaat je daar gedragen Zoey en ik wil niet horen dat je daar weg moet of dat je je misdraagt.'' ''Jajaja..'' mompelde ze. ''Nog iets? Of mag ik weer mijn oortjes in doen?'' Nadat niemand antwoordde pakte ze haar oortjes weer vast en luisterde ditmaal naar Nirvana met Dumb.
Zodra ze zag dat ze er was stapte ze uit, pakte haar rugzak en deed die op haar rug. Hierna haalde ze uit de kofferbak de grote weekendtas en keek naar haar moeder door het open raampje. ''Ik haat je voor dit.'' zei Zoey gemeend en toen liep ze over het erf naar het huis. De voordeur stond open en ze zag drie anderen staan. Zoey haalde een van haar oordopjes uit en bekeek ze kort. ''Hey,'' zei ze en haar blik gleed even door het huis heen. ''Ik ben Zoey,'' Het was beter als ze eerst maar eventjes aardig deed. Of iemand moest op haar gaan lopen bitchen, want dan deed zij dat gegarandeerd ook terug. Piece of a cake. Even trok ze haar croptop goed. Door de croptop en het korte broekje met de hoge taille zag je haar navel nog wel, wat betekende dat je de navelpiercing ook zag.

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 9:36 ]
''I like the part when everythings become okay. It's just not the truth.''

23 feb 2015 - 10:12

Oneira 9549

Isaac Christian Daniel McCartney
''Just smile to life, even when it gets extremely bad.''

Hij stapte de bus uit met zijn weekendtas en rugzak waarna hij rond keek. Een nieuwe omgeving, een nieuw begin en een nieuwe kans om vrienden te maken. Of mensen te verliezen. Snel ging zijn hand even door zijn haren en liep het erf op. Veel zin had Isaac er niet in. Hij kende de taal totaal niet goed en struikelde over veel woorden. Verder wilde hij zich gewoon niet aan te veel mensen binden, omdat ze hem uiteindelijk toch gingen verlaten. Voor de deur nam hij even eens diep adem en duwde toen die open, gezien die open stond. Er stond een klein groepje van kinderen en hij bekeek ze allen eventjes. Isaac zei niets en keek zwijgend de hal rond. Hij vond het er maar angstaanjagend uit zien. Wat ook kwam omdat hij gewoon niet van een nieuwe omgeving hield.

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 13:45 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded

23 feb 2015 - 10:29

Ascian 10570

Noah Huisenga
Langzaam stromen de mensen binnen en Noah zicht even zacht. Er zaten nog best veel mensen in dit huis blijkbaar. Of hij daar blij mee was, was een tweede. Hij liep richting de trap en draaide zich nog even om.
"Noah, Aangenaam. Ik ga maar eens opzoek naar me kamer, " zei hij. Zonder de andere ook nog maar een blik te gunnen liep hij verder naar boven. Het duurde niet al te lang voor hij zijn kamer had gevonden. Er stond een apart bed en een stapelbed. Hij wist dus al welk bed hij claimde. Als de andere een probleem maakte van het feit dat hij het eenpersoonsbed claimde konden ze hem wat. Hadden ze maar eerder moeten zijn, dacht de jongen bij zichzelf. Langzaam begon hij zijn spullen uit te pakken, maar alleen de dingen die hij de komende drie dagen nodig had. Met een beetje geluk werd hij weggestuurd voordat hij gewend zou zijn aan de muffe geur die bij het bed hoorde.

We've lived in the shadows for far too long.

23 feb 2015 - 13:37

Lostage 1657

Daan Zwartman

'Agh lieverd, je weet toch dat wij alleen maar het beste voor jou willen. Leonardes en ikzelf zouden het fantastische vinden als je hier weer helemaal opbloeit en een nieuwe start maakt, met nieuwe vrienden, gebruiken en hopelijk veel betere manieren.' Dat laatste kwam er nogal lichtelijk geïrriteerd uit maar zijn moeder was het ultieme persoon om een pokerface op te zetten en dat was dan ook de reden dat ze gelijk daarna een suikerzoete glimlach opzette en hem nog maar eens een stevige knuffel gaf om na haar "liefdevolle" knuffel nog even snel naar zijn oor toe te buigen. ' Je gaat je gedragen Daan, als ik ook maar hoor dat je hier de boel op stelten zet dan ga je naar een militaire opleiding. Nou dag lieverd!'

Met een emotieloos gezicht hoorde Daan dit allemaal aan en zag dat zijn moeder zich in de limousine terugtrok, nog even nonchalant naar hem zwaaide en toen snel wegreed. Hij kon zijn moeder niet uitstaan, wat zij hem had aangedaan en hoe ze zich nu voordeed. Hij walgde ervan.
Daan pakte zijn spullen, zijn rugzak was eigenlijk als enige echt belangrijk omdat daar zijn tekenboek en muziekspeler inzat waar hij echt niet zonder mee kon. Langzaam liep hij naar de ingang van het huis. Zelfs de architectuur van het internaat waar hij de komende periode zou verblijven was iets waar hij van walgde, veelste gemaakt en popperig naar zijn mening. Met zijn koffer aan zijn hand meeslepend en zijn rugzak om zijn schouder liep Daan de openstaande deur binnen en zag al gelijk een paar mensen in de ruimte staan. Geweldig, note the sarcasme.
Hij keek even alle mensen met een grijns aan maar liep daarna al snel weer naar boevn, het was niet echt in zijn aard om in grote groepen te gaan staan en gezellig over dit en dat mee te praten eerlijk gezegd. Daan opende de eerste de beste deur, als ze kamerindelingen hadden hoorde hij dit later wel maar hij had nu eigenlijk geen zin in veel sociaal contact, maar tot zijn grote verbazing stond er al een jongen in zijn kamer. Een beetje verbaasd staarde hij de jongen aan en trok een wenkbrauw omhoog. 'uh, hoi?'

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 13:39 ]
On wednesdays we wear black

23 feb 2015 - 13:57

Oneira 9549

Isaac Christian Daniel McCartney
''Just smile to life, even when it gets extremely bad.''

Snel liep de jongen door naar boven. Hij had geen zin in een gesprek met iemand, meestal gingen ze toch zeiken over van alles. En velen die hij net had ontmoet had gingen vragen naar de littekens op zijn polsen. Isaac hoopte vreselijk dat ze dat hier niet deden, evenals hij hoopte dat hij niet werd uitgelachen door zijn gebrekkig Nederlands. Zodra hij een van de kamers instapte zag hij al twee jongens. Oh fine. Hier had Isaac niet veel zin in. Hij trok de mouwen van zijn donkerblauwe vest naar beneden zodat die zijn polsen verborgen en zette zijn tas op de grond. De rugzak zat nog steeds om een schouder en hij had een nonchalante houding, niet dat dit hem uitmaakte. ''Hello,'' klonk er iets wat aan de zachte kant uit zijn mond. Isaac had nog steeds moeite met de 'ah' klank in de Nederlandse begroeting; hallo. Kort gleed zijn blik eventjes over de twee jongens heen.

[ bericht aangepast op 23 feb 2015 - 15:22 ]
The monsters running wild inside of me. I'm faded

23 feb 2015 - 14:10

Oneira 9549

Gabrielle Dior Celeste Deveraux
''Stay yourself, nobody can tell you to be different.''

Er waren meerdere mensen gekomen, maar Gabrielle negeerde ze allen en liep naar boven. Ze keek goed op welke deur 'meisjes' stond, al ze nog moeite had met dit woord, eigenlijk bijna alle. Filles, was makkelijker geweest. Voor haar dan natuurlijk. Langzaam opende ze een deur waarvan ze meende dat dit erop stond en stapte de kamer in. Meteen koos ze het beste bed en keek naar de twee kasten die tegen een muur stonden. Gabrielle besloot een van de twee te vullen met haar kleding en schoenen. Toen ze zag dat er net wat de weinig ruimte was zuchtte ze. ''Merde!'' klonk er uit haar mond en ze liet de rest dan maar in de koffer liggen. Vervolgens schoof ze de koffer onder het geclaimde bed en ging ze erop zitten waarna ze de kamer rond keek. Ze had hier zo geen zin in.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Index RPG Actieve Topics Zoek