Not sure if this is the right place to post it...
Er is een vreselijke ziekte. Die je van binnenuit helemaal kapot maakt.
Kerstavond ben ik mijn opa eraan verloren en op dit moment zit mijn moeder in de onderzoeksmolen voor hetzelfde. En tot overmaat van ramp voelde ik dit weekend iets raars in mijn borst. Mijn eerste reactie was dat ik spoken zag en me niet zo moest aanstellen maar toen ik vanochtend bij de huisarts kwam voelde hij niet een maar twee knobbeltjes... Can you imagine how scared i was?
Nu is het hopelijk niets ergs, dat is in ieder geval waar de huisarts vanuit gaat. Donderdag laat ik een echo maken om te kijken wat het is.
Maar tot die tijd... Ben ik bang dat er een monster in mijn borst nesteld waar ik geen grip op heb.
I'm gonna give it like it's never been taken