Dialogen- Hoe kan ik dit het beste aanpakken? - Story problemen

Hello,

Ondanks het feit dat ik al best lang verhalen schrijf, ben ik altijd onzeker geweest over de dialogen. Meestal verweef ik dit gewoon midden in het verhaal maar het voelt niet echt goed.

Dus mijn vraag aan andere schrijvers is:
Wat is jouw techniek, hoe doe je dit?

Heel erg bedankt!

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Ik gebruik dialoog voornamelijk als er iets duidelijk gemaakt moet worden aan mijn hoofdpersoon of aan de lezer. Verder eigenlijk niet.

---

#WWED - What Would Emma Do?

Junns schreef:
Ik gebruik dialoog voornamelijk als er iets duidelijk gemaakt moet worden aan mijn hoofdpersoon of aan de lezer. Verder eigenlijk niet.

Dus je voert de gesprekken gewoon zeg maar in de tekst?

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Aangezien ik een politieverhaal heb moet er nogal veel overlegt worden, en tja, meestal verwerk ik dan hetgeen wat vroeger gebeurd is in het verhaal en mijn gevoelens erin.(:

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Wat is je vraag precies? Hoe je een dialoog moet noteren, hoe je zoiets inleidt, wat voor informatie erin verwerkt wordt, of nog iets heel anders? Want dit is een onderwerp dat nogal veel aspecten heeft en veel dingen variëren per schrijver of zelfs per verhaal. Het hangt bijvoorbeeld sterk van de schrijfstijl en verhaallijn af hoeveel dialogen er in een verhaal voorkomen en op wat voor manier die erin verwerkt zijn. Ik denk dat ik een wat nuttiger antwoord zou kunnen geven als je een specifiekere vraag of vragen hebt. ^^

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Square schreef:
Wat is je vraag precies? Hoe je een dialoog moet noteren, hoe je zoiets inleidt, wat voor informatie erin verwerkt wordt, of nog iets heel anders? Want dit is een onderwerp dat nogal veel aspecten heeft en veel dingen variëren per schrijver of zelfs per verhaal. Het hangt bijvoorbeeld sterk van de schrijfstijl en verhaallijn af hoeveel dialogen er in een verhaal voorkomen en op wat voor manier die erin verwerkt zijn. Ik denk dat ik een wat nuttiger antwoord zou kunnen geven als je een specifiekere vraag of vragen hebt. ^^

Gewoon het gesprek zeg maar tussen twee of meerdere personen hoe mensen dit verwerken in het verhaal.

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

HelenaRavenclaw schreef:
(...)

Dus je voert de gesprekken gewoon zeg maar in de tekst?

Jup, gewoon met aanhalingstekens.

---

#WWED - What Would Emma Do?

HelenaRavenclaw schreef:
(...)

Gewoon het gesprek zeg maar tussen twee of meerdere personen hoe mensen dit verwerken in het verhaal.

Ik weet wat een dialoog is, haha. ^^
Maar zoals ik al zei, welke kant van dat "verwerken" heb je vragen over? Hoe je dat moet noteren? De meest gebruikelijke manier is met aanhalingstekens, met alle interpunctie tussen die aanhalingstekens en gewoon een punt aan het einde van de laatste zin, tenzij er na het sluitende aanhalingsteken iets zoals "zei hij" staat, want dan verandert die punt in een komma.
Of hoe je van "gewone" tekst naar dialoog overgaat? Het kan soms een beetje lastig zijn om dat gladjes te laten over komen, dus meestal is het handig om niet al te grote blokken tekst tussen de dingen die je personages zeggen door te gooien, want dat remt het gesprek zo af. Dan kun je beter hier en daar een paar zinnen beschrijving geven dan alles in één keer. Je kunt ook een stilte laten vallen en je personage dan wat tijd geven om bijvoorbeeld de omgeving in zich op te nemen, maar tijdens een echt gesprek zou je niet opeens het patroon van het behang gaan bestuderen, dus probeer slim te zijn in waar je details plaatst die je de lezer wilt geven, maar die misschien niet van vitaal belang zijn voor je personage op dat moment.
Of hoe je een gesprek in een verhaal verwerkt in termen van wat het voor het verhaal doet? Ik vind dialogen persoonlijk erg belangrijk omdat ze een tekst gewoon interessanter en spannender maken om te lezen, maar ze moeten natuurlijk wel ergens op slaan. Het is altijd handig om je af te vragen of een gesprek niet te ver afdwaalt van je verhaallijn. Het is jammer als je een geweldig stuk dialoog hebt geschreven, maar het jou en je personages in de context van je verhaal totaal niet verder helpt. Nou schrijf ik zelf veel romcom-achtige dingen, dus daar heb ik doorgaans geen geweldig plot bij. Iedere keer dat de personages iets over elkaar leren in een gesprek helpt dat het verhaal dus al verder, want dat de personages naar elkaar toe groeien is precies het doel van mijn verhalen. Als je een avonturenverhaal schrijft, bijvoorbeeld, zul je een ander doel voor ogen hebben, dus dan moet je proberen te zorgen dat de gesprekken van je personages (indirect) daar naartoe leiden.

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Square schreef:
(...)

Ik weet wat een dialoog is, haha. ^^
Maar zoals ik al zei, welke kant van dat "verwerken" heb je vragen over? Hoe je dat moet noteren? De meest gebruikelijke manier is met aanhalingstekens, met alle interpunctie tussen die aanhalingstekens en gewoon een punt aan het einde van de laatste zin, tenzij er na het sluitende aanhalingsteken iets zoals "zei hij" staat, want dan verandert die punt in een komma.
Of hoe je van "gewone" tekst naar dialoog overgaat? Het kan soms een beetje lastig zijn om dat gladjes te laten over komen, dus meestal is het handig om niet al te grote blokken tekst tussen de dingen die je personages zeggen door te gooien, want dat remt het gesprek zo af. Dan kun je beter hier en daar een paar zinnen beschrijving geven dan alles in één keer. Je kunt ook een stilte laten vallen en je personage dan wat tijd geven om bijvoorbeeld de omgeving in zich op te nemen, maar tijdens een echt gesprek zou je niet opeens het patroon van het behang gaan bestuderen, dus probeer slim te zijn in waar je details plaatst die je de lezer wilt geven, maar die misschien niet van vitaal belang zijn voor je personage op dat moment.
Of hoe je een gesprek in een verhaal verwerkt in termen van wat het voor het verhaal doet? Ik vind dialogen persoonlijk erg belangrijk omdat ze een tekst gewoon interessanter en spannender maken om te lezen, maar ze moeten natuurlijk wel ergens op slaan. Het is altijd handig om je af te vragen of een gesprek niet te ver afdwaalt van je verhaallijn. Het is jammer als je een geweldig stuk dialoog hebt geschreven, maar het jou en je personages in de context van je verhaal totaal niet verder helpt. Nou schrijf ik zelf veel romcom-achtige dingen, dus daar heb ik doorgaans geen geweldig plot bij. Iedere keer dat de personages iets over elkaar leren in een gesprek helpt dat het verhaal dus al verder, want dat de personages naar elkaar toe groeien is precies het doel van mijn verhalen. Als je een avonturenverhaal schrijft, bijvoorbeeld, zul je een ander doel voor ogen hebben, dus dan moet je proberen te zorgen dat de gesprekken van je personages (indirect) daar naartoe leiden.

Je bent echt lastig

Maar heel erg bedankt voor deze uitgebreide uitleg^^

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

HelenaRavenclaw schreef:
(...)

Je bent echt lastig

Maar heel erg bedankt voor deze uitgebreide uitleg^^

Nou ja, sorry. :p Maar het is gewoon gemakkelijker om iets uit te leggen, als ik weet waar ik het over moet hebben. Fijn dat je hier wat aan hebt, in ieder geval. (:

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Misschien kan je een voorbeeld geven hoe je het nu doet, en dan kan je daar wat opbouwende kritiek op krijgen? (:

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Als niemand het overleefde, zou ik strijdend ten onder gaan en ik stortte me op de eerste man die ik niet kende en vermoordde hem in koelen bloede. Ik trok het zwaard uit de borst van de man. “Lucia!” Het was mijn moeder en ik keek om mij heen en ik zag haar staan naast een huis. Ik rende naar haar toe alsof alles ervan afhing. “Mam, waar is pap?” Ze schudde haar hoofd. Tranen liepen weer over mijn wangen. Opeens viel het me op dat ze teugels in haar hand vast had. Het was een paard. “Mam, wat heeft dit te betekenen?” Ze zuchtte. “Jij moet gaan.” Ze duwde me richting het paard en hielp me het paard bestijgen. “Mam, iedereen gaat dood. Dat was mijn visioen.” Moeder huilde. “Niet iedereen. Helena voorspelde dat jij op zoek moest gaan naar Emrys. Jij overleeft dit!” Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde er absoluut niks van weten. Moeder leidde het paard naar de rand van het bos. “Lucia, luister schat. Ga naar Camelot en vraag naar een toevluchtsoord. Maar gebruik in godsnaam geen magie! Uther Pendragon zorgt er dan persoonlijk voor dat je op de brandstapel belandt. En nu, ga! Wees veilig! Ik hou van je!” Ik galoppeerde met het paard de duisternis in. Alles wat ik kende, moest ik achterlaten. Over de rand van het uitzichtpunt keek ik naar beneden. Het vuur wakkerde steeds verder aan, vrouwen en kinderen schreeuwden om vergiffenis. Ik klom weer op het paard en reed richting Camelot.

Sorry ik heb even vlug uit mijn Merlin fanfic gepakt

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."