Jij zal mijn wortels zijn en
ik jouw schaduw,
hoewel de zon mijn bladeren brandt.
Jij zal mijn dorst lessen en
ik zal jou fruit voeden,
hoewel de tijd mijn zaden neemt
En wanneer ik verloren ben en niets over deze aarde kan vertellen
zal jij me hoop geven
En mijn stem zal je altijd horen
En mijn hand zal je altijd hebben
Want ik zal je beschermen
en ik zal je troosten
en zelfs wanneer we niets meer zijn
zelfs niet in de dood
Zal ik je herinneren
[ bericht aangepast op 13 jan 2015 - 17:52 ]
Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.