George Weasley
Ik volge ieder beweging van Campbell, hoe hij op zijn bed ging zitten.. hoe hij zich omdraaide, ik keemk zelfs toe hoe hij zijn shirt over zijn hoofd trok en lette zelfs op ieder beweging die hij maakte bij het aantrekken van zijn nieuwe shirt. Ik keek gauw weer weg en voelde en glinlachte zachtjes voordwt ik opstond en naar Campbell toe liep die al in zijn dekens opgekruld had en boog me even voorover om zachjes een hand door zijn haren te laten gaan.
'Slaap lekker, Campbell Saunders.' Fluisterde ik en plaatste zachtjes een kus tegen zijn voorhoofd aan voordat ik me weer terug trok en staarde naar de bed wiens gordijnen gesloten waren. Het was Leo zijn bed. Even beet ik op mijn lip en maakte een weggetje naar zijn bed toe en deed de gordijn daarvan langzaam open. Leo zat daar inderdaad met zijn stok voor zich op zijn bed. Hij keek me aan, alsof hij zelf wachtte tot ik naar hem zou komen.
'Het spijt me. Oké? Ik wil geen ruzie meer, ik heb geenzin jou weer Iin elkaar te slaan of- of je te haten. Al zeven jaar lang was jij de echte beste vriend en al die andere lui stonden lager dan jou. Ik kan er niet tegen; alsjeblieft. Het spijt me Leo.' Fluidterde ik en keek weg, en voelde Leo letterlijk glimlachen en toen ik terug keek drukte hij die al weer snel weg.
'Het spijt jou? Het spijt mij. We hebben allebei wat verkeerds gedaan. Maar ga maar slapen George; je ziet er erg ongezond uit.'
Ik glimlachte breed en gaf nog een knikje voordat ik de gordijnen sloot.
'Ssht, kunnen juklie niet tot morgen ochten wachten en dan vertellen hoeveel jullie van elkaar houden?' Hoorde ik plotseling uit een bed komen. Ik zucht zachtjes en nam weer op mijn eigen bed plaats.
'Sorry jogens, ik- ik weet dat iedereen mij wel wilt hebben, maar juklie weten dat ik al bezet ben door een mijn wonder-jongen?' Vroeg ik waardoor ik als straf een kussen tegen mij aan kreeg.
Ik lag maar in mijn bed en dwong mezelf mijn igen open te houden, hoeveel slaap ik al had. Iedereen was, wederom in slaap gevallen nadat ik ze per igeluk wakker had gemaakt, en wachtte nog even voor het geval dat Campbell wakker was. Maar ik was doodmoe, zelfs dacht ik dat ik begin te hallucineren en dtelde me voor dat de hutkoffer in de verte die open dtond dacht dat het een reuze schildpad was die mij zo meteen zou op eten. Met een zucht trok ik mezelf weer overeind en staarde maar mijn shoenen voordat ik in mijn igen wreef en zachtjes mijn hand naar mijn nachtkastje uit stak. Even wierp ik nog een blik naar de slapende Campbell toe voordat ik het zachtjes opentrok en de pakketje eruit viste maar tot mijn ellende viel het met een "krak" op de grond. Ik bert op mijn lip en wierp Campbell nog een blik toe voordat ik het oppakte en het als een bexetenen het open maakte. Een bruine trui viel er uit, samen met een brief. De trui legde ik naast mij op het bed neer en begon de brief langzaam te lezen terwijl mijn hart even leek te stoppen..
George Weasley,
Hoe kun je dit in Merlijns naam het in een brief schrijven? Dit is echt niets kleins, en het is denk ik beter als je wacht tot je weer thuis bent.
Je vader vind dit ook een slecht idee, afschuwelijk zelfs. En hij en ik, we raden je aan om nog eens over deze absurde plan van jou te denken. Er is ook nog een Nathaniel, en Campbell zijn ouders, dooddoeners allemaal.
Ik weet dat je deze idee van jou niet meteen gaat uitvoeren; je bent nog jong. Alles kan nog gebeuren en veranderen. Het is erg gevaarlijk, George. Ik weet hoeveel je van hem houd, zo weet je vader dat ook, maar het is erg gevaarlijk.
Ik ben wel ergens blij dat je me dit toch verteld hebt; dit had ik niet verwacht toen ik de uil binnen kreeg, noch je vader.
Je weet wel dat we er alles voor doen om jullie blij en gelukkig te maken? Dit is eigenlijk ook wel puur jouw keuze George; en ik weet dat je hierdoor misschien ook echt gelukkig zal worden, maar ik zeg zelf dat het echt niet kan met zijn ouders en zijn broer. Je weet wat Nathaniel hem vorig jaar aan had gedaan.
Voor het geval dat je niet naar ons gaat luisteren, en ik weet dat je dat niet gaat doen, wacht tenminste tot aan de kerst of zomervakantie, dan kunnen we er wel meer op in gaan.
En tijdens kerst van vorig jaar had ik overigens een trui met een "C" voor Campbell gemaakt maar kreeg nooit de kans om het aan hem te geven. Ik heb het samen met de brief in het pakketje gestopt, geef jij het aan Campbell?
Liefs, van mam en pap
Ik weet niet of ik blij moest wezen of bang, maar een ding was zeker; ik leef nog, mijn hart is niet gestopt en dat betekend dus dat ik een kans heb.
Als je nog wat wilt posten, post maar if anders kun je scheijven dat het morgen ochtend is geworden en george ligt dan gewoon in zijn bed.
Saving people, hunting things, the family business デ--▸