• Kat

    Een zacht geluid,
    vult het vertrek.
    Een kleine schavuit,
    start een gesprek.

    Nieuwsgierige ogen,
    kijken jou aan.
    Een blik die niemand ooit heeft bedrogen,
    niets zal hem ooit ontgaan.

    Zijn schattigheid,
    zal niemand ooit teveel zijn.
    Gedragen door zijn kleine pootjes,
    hakt hij menig ongedierte in mootjes.

    Puntige oren,
    vangen allerlei geluiden op.
    Zal het hem bekoren,
    baasjes zoveelste getob?

    Katten zijn mysterieuze creaties,
    niemand weet wat ze beramen.
    Ze zorgen voor vele frustraties,
    want ze zullen niet altijd gehoorzamen.

    Toch legt hij op jouw hand,
    zijn klauw.
    En zegt hij zonder weerstand,
    ik hou van jou.

    Ik had inspiratie.
    Bovendien ben ik bij lange na niet de beste dichter en ook ik maak fouten.
    Bij deze, sorry als er fouten in staan.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2014 - 16:04 ]


    26 - 02 - '16

    'Gedragen door zijn kleine pootjes, hakt hij menig ongedierte in mootjes" hahaha geniaal! Echt een leuk gedicht ^^


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Frodo schreef:
    'Gedragen door zijn kleine pootjes, hakt hij menig ongedierte in mootjes" hahaha geniaal! Echt een leuk gedicht ^^


    Dankjewel (:


    26 - 02 - '16

    Ik vind het een leuk gedicht. ^^
    Al vind ik de derde strofe (zo noem je dat toch? :'')) er een beetje buiten vallen. Het deed me een beetje aan een sinterklaasgedicht denken en de rest niet. :p


    Every villain is a hero in his own mind.

    Scorpion schreef:
    Ik vind het een leuk gedicht. ^^
    Al vind ik de derde strofe (zo noem je dat toch? :'')) er een beetje buiten vallen. Het deed me een beetje aan een sinterklaasgedicht denken en de rest niet. :p


    Hmm, daar zeg je wat inderdaad. Ik had inderdaad m'n twijfels over die derde strofe.

    (En dan vooral die eerste zin. Die tweede zin is grappig en die moet er eigenlijk wel in blijven..)

    [ bericht aangepast op 4 dec 2014 - 16:11 ]


    26 - 02 - '16