Ik ben een nieuw verhaal aan het schrijven. het gaat over Krista die vastgebonden wakkerword in een oude schuur... in het verhaal begint ze langzamerhand door te krijgen wat er met haar gebeurd is en ze begint te bedenken wie haar ontvoer zou kunnen hebben.
het verhaal is in 2 POV's geschreven : die van krista en in die van de ontvoerder die later in het verhaal bekend zal worden gemaakt ;P
stukje van het verhaal :
Ik kijk grijnzend vanuit de deuropening naar het bewusteloze lichaam van Krista. ’Je zal hier sterven jij trut!’ denk ik en meteen siert een brede glimlach mijn gezicht. Na maanden,vele maanden is het me dan eindelijk gelukt. Dagen,dagen lang heb ik zitten wachten, je zitten bestuderen. Ik ben je gevolgd en kwam veel over je te weten. Je bent een vegatarier,je luistert graag naar rock muziek,je ouders zijn gescheiden, je woont bij je vader die toch geen tijd voor je heeft. Je hebt veel vriendinnen maar toch voel je je alleen. Hoe doe je dat toch meid? Opeens hoor ik je zachtjes kuchen. Het is tijd om te gaan. Ik werp nog een laatste blik op je hulpeloze lichaam voordat ik de deur dichttrek
^^ dit is het beginstuk en geschreven in het POV van de ontvoerdster
wat vinden jullie ervan ?
Lijkt het jullie wat ?
Origineel of totale cliche ?
en NEE er zit gvd geen band in
Edit : 1E 2 DELEN SIJN AL DIT TOPIC MAG GSLOTEN WORDE
We can only learn to love by loving.