The Dragons Rule - Speeltopic - Speeltopics

De legende:
Wanneer alle uitverkorene de leeftijd van achttien bereikt hebben krijgen ze een draken ei. Ieder krijgt een ander ei met daarin een ander soort draak. Ze moeten ervoor zorgen, hem uit laten komen en de draken helpen opgroeien tot een sterk wezen die hen trouw zal zijn tot de dood.
Echter is dit alles niet zonder gevaar; Er zijn Dragonhaters. Deze mensen willen de eieren hebben en ze breken zodat de draken zich niet voort kunnen planten en ze uiteindelijk uitsterven.
Eeuwen lang zijn er uitverkorenen. Ieder van hen heeft een wijnvlek die overeenkomt met die van de andere. Ze worden met de leeftijd van 6 weggehaald bij hun ouders en worden getraind, opgevoed en voorbereid op het houden van een draak en de gevaren hieromheen.
Wanneer het draken ei uitkomt, voelt de eigenaar direct een sterke verbinding met zijn draak. Ze zouden bij een goede opvoeding kunnen communiceren. Maar wanneer er laks aan de opvoeding is, word de draak onhandelbaar en keert zich tegen zijn leider.

Middeleeuwen (heden):

Zes uitverkorenen, zes eieren op de vlucht voor de Dragonhaters. Ze trekken door bergen, bos en wateren. Moeten hun eieren veilig houden. Maar wanneer de eieren stuk voor stuk uit beginnen te komen word het gevaarlijk. De opvoeding van de draken moet met concentratie gebeuren en wanneer je te weinig tijd aan je draak besteed zal de draak uitgroeien tot een onhandelbaar monster. Zullen de uitverkorenen de vlucht aan kunnen houden wanneer de eieren uit beginnen te komen? En zullen ze de strijd tegen de Dragonhaters winnen?

Rollen:
Je kunt kiezen uit de uitverkorenen en Dragonhaters

Uitverkorenen: ( 6 )

- Colmán | 18 | Westerse draak | Majikku
- Lancelyn | 20 | Chinese Long | Gally
- Nathaniel | 19 | Wyvern | Ninuturu
- Maelys | 22 | Hydra | Gardenzio
- Grace | 19 | Vorstdraak | LittleNinja
- VRIJ

Dragonhaters: Mannen en vrouwen gelijk houden. ( max 8 )

- Dyon | 25 |Assassin
- Jayden | 35 | Vivir
- VRIJ
- VRIJ
- Dalia | 19 | Gustin
- Daine | 24 | LadyStark
- VRIJ
- VRIJ


Draken:
De Wyvern, de tweepotige draak - Ninuturu
De Gargouille, de gesteende draak - tubbietoost
De Vorstdraak, de ijsdraak - LittleNinja
De Hydra, de meerkoppige draak - Jazzie
De Chinese Long, de Chinese draak - Gally
De Westerse draak, de vuurdraak - Majikku


Regels:
- Ik wil niet streng zijn, maar ik wil wel dat er minimaal 180 woorden worden gebruikt per post.
- Je mag maximaal twee rollen. Deze moeten dan wel verschillen.
- OOC doen we tussen haakjes.
- Let op je ABN, niet iedereen kan natuurlijk evengoed Nederlands, maar we kunnen er wel op letten.
- Geen geruzie OOC, IC mag wel.
- Respecteer elkaar. We kraken andere niet af en gaan gewoon met elkaar om.

Praattopic
Rollentopic

[ bericht aangepast op 13 nov 2014 - 22:24 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Het is avond. De uitverkorenen hebben een kamp opgezet voor de nacht en de dragonhaters dwalen ergens rond

---

Ich liebe dich 27.12.23

MT.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Mon topics )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Colmán

Terwijl ik mijn lange zwaard nog een aantal keer de lucht door liet draaien glimlachte ik kort. Het werd, hoe waker ik het zwaard gebruikte, lichter en makkelijker te gebruiken. Ik borg het zwaard terug op in de houder en legde deze naast de dekens waar ik de nacht door zou brengen. Ik keek even de groep rond terwijl ik het draken ei dat aan mij gegeven was oppakte. Het ei voelde warm aan. Ik bekeek het en aaide zachtjes over de schaal heen.
"Ik hou de eerste wacht. Wie volgt mij op?" vroeg ik toen terwijl ik met mijn ogen de andere zocht. "Of als iemand hem samen wil houden met mij is het ook goed. Heb ik iemand om mee te praten." Ik keek weer naar het ei en glimlachte. Waarom zouden er mensen bestaan die draken haten. Waarom zou je ze überhaupt haten. Het zijn prachtige beesten. Ze hebben mij altijd al gefascineerd en sinds ik zelf de zorg over een draken ei, dat straks een draak wordt, heb vind ik het nog mooier dan ik het al vond. Ik legde het ei rustig tussen mijn benen terwijl ik naar het vuur voor mij staarde.

[ bericht aangepast op 13 nov 2014 - 21:14 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Gustin schreef:
MT.

---

Your make-up is terrible

Mijn handen waren in elkaar gevouwen en mijn ogen bekeken de knokkels met aangespannen spieren waarschijnlijk al uren. Mijn haren vielen als een schaduw over mijn strakgestroken gezicht heen. Alles aan mij was gespannen, zelfs mijn ademhaling, het enige geluid wat mijn oren momenteel hoorden en konden verdragen. Over meer wilde ik ook niet nadenken, al kon ik niet nergens over nadenken. Vandaag was net zoals alle dagen geweest. Er was geen spoor gevonden, alsof alle draken van de werdeld waren verdwenen. Ik moest mezelf er soms aan herinneren dat dat slechts een droom was die zo onaantastbaar was als de wind. Het was kortgezegd moeilijk voor mij om ook maar te leven. De laatste jaren was ik bijna vergeten wie ik was. Mijn leven bestond uit opstaan, iets vinden waarvan ik langzaam begin te denken dat het er niet is en weer slapen. Ik voelde me emotieloos, levenloos. Ik voelde me niet eens menselijk meer, al was ik er dan ook van overtuigd dat ik mijn menselijkheid al lang achter me had gelaten. Een zucht verliet mijn lippen. Hoe was het zover kunnen komen?

---

She was always looking for more..

[MT]

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Jazzie > Gardenzio.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nathaniel

Terwijl ik mezelf comfortabel maak in de boom hoor in de rest van de uitverkorene beneden nog wat heen en weer scharrelen.
Ik draai me om om op mijn buik te gaan liggen en kijk naar het knetterende vuur beneden, ondertussen neurie ik wat en bestudeer ik mijn reisgenoten.
Moe dwaalt mijn blik weer naar het vuur en ik staar er een tijdje in terwijl ik gedachten aan van alles en nog wat aan het denken ben, ik word weer 'wakker' door een steek in mijn been van het mes waar ik op lig, ik bijt op mijn lip en laat mijn benen langs de tak hangen zodat het mes niet meer in mijn been prikt.
"Ik hou de eerste wacht. Wie volgt mij op?" hoor ik Colmán vragen en ik zoek hem tussen de rest "Of als iemand hem samen wil houden met mij is het ook goed. Heb ik iemand om mee te praten." voegt hij toe voor hij zich weer op het ei richt wat hij vast houd, even snel werp ik een blik op mijn tas die aan een tak dichtbij de stam hangt waar mijn eigen ei in zit. "Ik wil wel de wacht met je houden" zeg ik tegen Colmán vanuit de boom "Of de wacht na jou" voeg ik toe als ik voel hoe moe ik eigenlijk ben. Ik werd altijd moe na het eten, of tenminste, na het eten van veel eten, het avond maal dus.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Colmán

Ik staarde nog altijd in het vuur en liet mijn handen herhaaldelijk rond het ei glijden. Het voelde zo leerachtig aan, terwijl de bobbeltjes die erop zaten mee bewogen. Het voelde vreemd, maar ook zo vertrouwd.
"Ik wil wel de wacht met je houden." Ik keek omhoog toen ik een stem uit de boom achter mij hoorde komen. Ik draaide me wat naar Nathaniel toe. "Of de wacht na jou," zei hij toen. Ik zag dat hij moe was dus schudde mijn hoofd terwijl ik opstond. Ik liep naar de boom en leunde er tegenaan met mijn rug.
"Ga jij maar slapen. We kunnen het niet veroorloven als een van ons oververmoeid is. Er komt een dag dat we allen moeten strijden voor ons leven, maar ook dat van het ei," vertelde ik terwijl ik voor me uit staarde. De warmte van het vuurtje dat we in het midden van alle slaapplekken hadden straalde tot aan de boom. Als je er ook maar een stapje verder vandaan zou staan, zou je de warmte niet meer voelen. Ik zuchtte even kort en er kwam een vochtdamp uit mijn mond.
"Ik maak je wel wakker als mijn wacht klaar is, oké." Ik keek even naar boven, om Nathaniel aan te kijken en glimlachte. Vervolgens liep ik terug naar de plek bij het vuur en ging weer zitten. Ik stak mijn handen vooruit en warmde ze op.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Grace

Met een triomfantelijke grijns trok ik mijn gezicht weg van het kleine vuurtje dat ik net tot stand had weten te brengen. Groter moest het niet zijn, het gaf de nodige warmte af en was fel genoeg om toch nog iets te kunnen zien. Van veel rook was er ook geen sprake, mijn meester had me tijdens mijn trainig wel genoeg ingehamerd hoe ik een vuur moest starten zonder dat het van die halfverstikkende dikke grijze wolkmassa's meebracht. Zo discreet mogelijk zijn, dat was de boodschap. Instinctief legde ik mijn hand op het nevelachtige drakenei dat ik veilig naast me gepositioneerd had. Het was een kleine 'tic' geworden. Het gaf me een gevoel van zekerheid. Dit ei was van mij, en ik zou er tot aan mijn laatste adem voor vechten. Ik keerde mijn aandacht terug naar het vuur en gooide er afwezig een paar takjes in. De laatste tijd was ik enorm met mijn ei bezig, ik had het gevoel dat ik het nu, beter dan ooit, moest beschermen. De Dragonhaters waren overal. En ik wist dat ze niet zouden stoppen voordat ze hun doel bereikten. Ik stond op, klopte het vuil van mijn kleren en liep met mijn ei in de richting van mijn slaapplaats. "Ik hou de eerste wacht. Wie volgt mij op?" hoorde ik Colmán achter me zeggen. Ik plaatste mijn ei dat nu een mooie zilverachtige glans in het maanlicht had gekregen neer en beende stilletjes terug naar het vuur. Ik hield liever de eerste wachtrondes ,dan kon ik de rest van de nacht rustig doorslapen. ik had al zin om te antwoorden toen de volgende vraag eraan kwam: "Of als iemand hem samen wil houden met mij is het ook goed. Heb ik iemand om mee te praten." Ik wachtte eventjes, plotseling niet meer zo zeker. Praten, daar was het weer. Begrijp me niet verkeerd ik kan praten, daar ligt het probleem niet. Maar een echt gesprek voeren, dat was weer wat anders. "Ik wil wel de wacht met je houden" hoorde ik Nathaniël vanuit een boom zeggen. "Of de wacht na jou" Ik zuchtte even, daar ging mijn kans op een gesprek maar eerlijk is eerlijk, voor het merendeel was ik opgelucht nu dat de kans niet meer open en bloot lag. "Ga jij maar slapen. We kunnen het niet veroorloven als een van ons oververmoeid is. Er komt een dag dat we allen moeten strijden voor ons leven, maar ook dat van het ei," antwoordde Colmán. Ik knikte zachtjes, en als het moment daar was, zou ik alles geven."Ik maak je wel wakker als mijn wacht klaar is, oké." zei Colmán waarna hij zijn handen bij het vuur warmde. Ik nam een besluit ,liep zachtjes naar Colmán toe en tikte hem op de schouder. 'Als je wilt kan ik je gezelschap komen houden.' zei ik voorzichtig.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 11:05 ]

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

Met gesloten ogen zat ik tegen een boom aangeleund, terwijl ik zwijgend luisterde naar het knisperen van het vuurtje die Grace aangestoken had. Op mijn schoot zat het parelkleurige ei, met kleine uitsteekseltjes aan welke volgens mij kristallen waren. Ik opende mijn ogen zodra ik de anderen wat hoorde zeggen. Colmán en Grace gingen wacht houden en Nathaniel wilde wel, maar was iets te moe om goed wacht te kunnen houden. Ik zweeg gezien de rollen al verdeelt waren, maar toch... Ik kon toch ooit slapen en bij ieder geluidje die ik verdacht vond, schoot ik wakker en erg gauw zouden ze ons toch niet vinden. Ik trok het ei wat dichter bij me aan en keek nog even rond in de omgeving. Het vuurtje bood ons voldoende licht, maar niet zo dat anderen het licht van ver konden zien. "Nathaniël en ik zullen de volgende wacht wel houden." zei ik waarna ik mijn blik weer op het vuur richtte en mijn Dagger iets dichterbij me hield, zodat ik hem ieder moment kon grijpen.

[ bericht aangepast op 14 nov 2014 - 20:11 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[Colmán, mensen. Colmán ^-^]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Dyon

Het loopt tegen de avond en het is tijd om te rusten, vind ik. We zijn opnieuw de hele dag bezig geweest, maar het heeft nog niks opgeleverd. Hier bestond ons leven gewoon uit, waardoor ik het al geaccepteerd heb. Jayden staat verderop niks te doen, hij staat stokstijf en in gedachten verzonken, waardoor ik hem besluit niet te storen. Ik heb geen idee waar Dalia en Daine zijn, waardoor ik op de grond neerzak en de takken die ik net verzameld heb, op een strategisch hoopje neerzet. Ertussen prop ik wat droge bladeren die ik uit mijn zak haal, samen met twee vuurstenen. Met de vuurstenen probeer ik de bladeren aan te steken en die vervolgens zo heet te krijgen dat de takken ook gaan branden. Soms ben ik er een tijdlang mee bezig, maar vandaag gaat het redelijk vlot.
      Met een tevreden grijns kijk ik ernaar, maar niet voor lang. Al snel sta ik op. "Jayden, let eens op dat het vuur blijft branden, wil je?" zeg ik tegen de man, waarna ik de andere kant op loop. Ik heb water gehoord, waardoor ik al snel besloten heb wat ik ga doen. Ik kan wel een bad gebruiken en hoewel het prettiger is onder de zon, neem ik genoegen met de koude avond. Ik ontdoe me van al mijn kledingstukken, ik heb al dagen geen fris water gezien, waardoor ik me smerig voel. Zodra ik uitgekleed ben, steek ik mijn voet in het water. Het is inderdaad koud en ook niet diep, omdat het maar een beekje is.
      Toch ga ik er al snel verder in, het water komt tot mijn dijen op het diepste punt. Ik sta te rillen, maar laat me niet tegenhouden en dompel mezelf in één keer snel onder, waarna ik klappertandend onder water blijf zitten. Ik probeer het vuil uit mijn haar te spoelen en mijn lichaam went al redelijk snel aan het koude water, waardoor ik het al minder koud krijg. Zwemmen gaat nogal moeilijk, waardoor ik me al snel begin te vervelen. Toch wil ik mijn lichaam eventjes laten weken voordat ik er weer uitkom, waardoor ik op de bodem blijf zitten en af en toe mijn langere haar onderdompel.
      Als ik het na een tijdje echt te koud krijg, kom ik er toch weer uit. Nu ben ik er ook wel van overtuigd dat ik schoon ben. In mijn nakie blijf ik op de oever staan, mijn kleding is droog en ik ben nat. Dat wordt even wachten tot ik weer droger ben, aangezien ik mijn kleding niet nat wil maken. Ik schaam me toch niet voor mijn lichaam, dus erg vind ik het niet. Ik pak mijn kleding op en loop terug naar het vuur.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 0:15 ]

---

Your make-up is terrible

Na een hele dag gelopen te hebben, zonder enig resultaat, stoppen we uiteindelijk bij een open plek. Voor ik op de open plek neerplof, loop ik de bomen weer een stukje in, om op zoek te gaan naar takken die ik kan gebruiken voor pijlen. Dat is wel nodig, want ik heb er niet veel meer. Wanneer ik een stuk of tien heb verzameld, loop ik terug naar de open plek.
      Bij de open plek aangekomen zie ik dat er al een vuur is aangemaakt. Vuur is natuurlijk bedoelt voor warmte, maar bij mij zorgt het alleen maar voor een rilling die over mijn rug loopt, zeker naar die nachtmerrie van afgelopen nacht. Ik zie er tegenop om vannacht te gaan slapen, liever zou ik de hele nacht wakker blijven. Er moet toch iemand de wacht houden.
      Een eindje bij het vuur vandaan laat ik me op de grond vallen. Ik vouw mijn benen over elkaar, om vervolgens mijn dolk te pakken, waarmee ik de takken effen begin te maken. De eerste paar keren dat ik dit moest doen, sneed ik me constant in mijn eigen vingers, maar inmiddels heb ik er behoorlijke handigheid ingekregen.
      Ik kijk op wanneer ik Dyon de open plek op zie lopen. Volledig naakt. Het is weer eens zover. Ik werp een korte blik op zijn jongeheer, waarna ik mijn smaragdkleurige ogen weer op zijn gezicht vestig. 'Is het soms koud?' vraag ik op een onschuldige toon, maar waarbij ik wel mijn wenkbrauwen veel betekenend bij optrek.

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 22:25 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered