George Weasley
Zweinstein.. Zwerkbalveld.. Vanavond gaat de derde opdracht van start..
Ik keek weg en loet een diepe zucht. Waarom verteld hij dit een avond ervoor? Ik moet met Campbell praten voor dat; ik moet hem spreken of ik ga dood.
De lessen na het middag uur worden geschrapt..
Leerlingen sprongen op waardoor ik Campbell niet meer kon zien, kwam ik tot de conclusie dat ik zo snel mogelijk naar het uitgang moet zijn om hem tegen te kunnen houden. Ik wurmde me door de bende heen zonder een verontschuldigingen waardoor mensen me met hun gewoonlijke irritatie in hun blik aan staarden.
'Oh wow George- waarom zo'n haast?' Hoorde ik Leo Jordaan nog roepen voordat ik de bende uit stormde en eindelijk 'sorry,' wilde gaan murmelen maar in plaats daar van haakte een voet aan mijn beem waardoor ik voorover neer struikelde en met een 'argh' mijn zij opgrolde. Zachte gegiechel zorgde ervoor dat ik mijn ogen opende waardoor ik aller eerdt Leo zag die lachend tussen de giechelende meisjes in stond. Ze keken niet alleen maar naar mij, maar ook naar de jongen naast mij. Ik wilde net op gaan staan om het hele kasteel naar Campbell af te speuren, kom ik er achter dat Campbell naast mij op het grond lag.
'Campbell,' riep ik zachtjes en klauwterde overeind om Campbell vervolgens overeind te helpen. Zonder wat te gaan zeggen trok ik hem aan zijn hand de trappehuis en en gevaarlijk sprong ik van de ene trap naar de andere om vervolgens een willekeurige gang in te lopen, stormde een lokaal in, gooide de deur achter mij dicht en kwam gespannen voor Campbell staan.
'Campbell het spijt me het spijt me; wat ik ook ooit heb gedaan of je heb aangedaan het spijt me.' Even haalde ik diep adem en deed mijn handen licht gespannen achter mijn nek voordat ik door repte.
'Ik weet sayt je door de onstandigheden van vorige keer me wellicht haat of op zijn minst boos op mij bent en niet zeggen dat dat niet so isz ergens diep van binnen haat je me zo erg dat je mij liever niet meer wilt zien, is ook duidelijk aangezien je vermijd, en ik begrijp dat echt, en dat de dingen die de twee jongens hebben gezevht naar je hoofd is gestegen, over dat er sowieso niets kan worden tussen ons kunnen we ook gewoon uitpraten Camp, daar hoef je me niet voor te vermijden, we kunnen het uitpraten zodat het in een keer duidelijk kan zijn wat er aan de hand is.. Camp misschien lijk ik nu op een psychisch gestoord mens aangezien ik niet zonder jou kan voortleven, of denk jij tenminste aangezien ik dit denk omdat ik van je hou en ik sowieso niet rustig kan blijven als we elkaar in deze lange tijd niet eens konden begroeten!' Zei ik zonder een adem pause te nemen waardoor ik zeker eist dat ik nu lijkbleek of wel vuurrood was geworden. Ik voelde me wel misselijk en dat is geen goed teken.
'Alsjeblieft Camp.' Murmelde ik dan.
Saving people, hunting things, the family business デ--▸